Gebeurt mij dit?
Ik had namelijk al maanden zitten schuimbekken bij de line-up omdat die zo divers en voor een dergelijk feest ook vrij vernieuwend was. Er was alleen 1 groot probleem…de maandag na Hardbass word ik opgezadeld met een tentamen en in de rest van de week volgen er nog 4, vandaar dat ik niet van plan was te gaan. Die gratis gastenlijstplaats veranderde wat dat betreft alles en ik begon direct met de voorbereidingen om er een knaller van te maken. Na wat ge-MSN en de nodige telefoontjes wist ik hoe, hoe laat en met wie ik naar Utrecht zou afreizen.
Zaterdagavond om 21.00 vertrok ik daarom per bus vanuit mijn dorpje en na een overstap op tram kon ik vergezeld door o.a. wat energiedrank en mijn Herriestaaf (mp3 speler, goed gevuld met nogal wat materiaal van r_AW, Lenny Dee, Tieum en Enzyme X) de trein in richting Utrecht. Om 22.45 werd de bestemming bereikt en kon er na een 5 minuutjes lopen de Jaarbeurs ingegaan worden. Even m’n gastenlijstcode aan de charmante dame achter de balie vertellen, en zo werd mij een grijs Promo bandje omgedaan waarmee ik niet alleen gratis entree kreeg maar ook nog eens een gratis kluisje
Even na 23.00 uur begon ik met mijn gebruikelijke tour door de zalen en alles zag er toch verdomde mooi uit! Er was duidelijk meer aandacht besteed aan de aankleding dan vorig jaar, met name de lichtshow in de main area was adembenemend. Maar daar kom ik natuurlijk niet voor: IK WIL DIE BASS VOELEN! En dat was geen probleem gelukkig
In de battle-zaal kreeg ik zelfs een beetje last van mijn oren, wat ik eigenlijk altijd wel als positief beschouw Alleen de Hardcore zaal (The City Morgue, prachtig in het wit gedecoreerd met poppen verkleed als patholoog anatoom die lijken aan het ontleden waren) viel het geluid wat tegen. Ondertussen kwam ik ook gezellig wat bekenden tegen waar ik even gezellig een praatje mee maakte. Tussen 23.45 en 00.00 druppelde het vriendengroepje binnen met wie ik had afgesproken om een groot deel van de avond mee door te brengen. Terwijl we het een en ander naar binnen tankten
, uiteraard niet van grootse kwaliteit, genoten we nog even van de laatste 20 minuten van Zany vs. Isaac (belachelijk vroeg geprogrammeerd) wat erg aangenaam klonk! Zo kwam hun nieuwe plaat voorbij, Zany & Isaac – Go Insane, en werd er ook een soort megamix gedraaid met allerlei stukjes van een aantal grote hits van de twee (Our Power, On The Edge, Pilzz etc.). Hierna vertrok ik samen met Lennert, een van de leden van het bewuste vriendengroepje, naar de hoofdzaal waar we de laatste 25 minuten van Fausto meekregen. Ik hoopte hier op een lekkere dosis Harddance, maar de beste man was bezig wat opbouwende, vooral Duitse, Hardstyle te draaien, wat ook zeker niet verkeerd klonk! Platen als Derb – Coole Sau (Isaac remix) en Rumble ft. Dick Rules - Tricky Tricky klonken uit de speakers. Ondertussen lekker wat geluld met Lennert onder het genot van het nodige spraakwater
We waren echter niet zozeer voor Fausto naar de main area gekomen, maar mijn Italiaanse held Technoboy zou het van hem overnemen en dat deed hij absoluut niet onverdienstelijk! Als hij draait is dat meestal aan het einde van de avond en dan zijn mijn benen vaak al in ver gevorderde staat van ontbinding
Hier had ik nu in ieder geval geen last van!Hij bouwde zijn set de eerste 20 minuten mooi op, bijvoorbeeld door te openen met Julian DJ & Davide Sonar – Disco Hypno. Platen die er wat verder in zijn set heerlijk uit knalden waren o.a.
The Raiders – Speaker Leader (denk dat m’n benen bij de climax zo’n 1.30 meter hoog kwamen) en een plaat die ik nog niet eerder had gehoord met de samples van “Everybody Dance Now” die flink beukte. Ook hoorde ik D-block & The Basspimps – Rock This Joint nog voorbij komen. Ondertussen nog even gesproken met m’n stampmaat Dennis (kleine-D) uit mijn pittoreske woonplaats, maar ondanks dat het zo gezellig was bleven we toch door stampen op de Italiaanse beats. Helaas heb ik 15 min. van Technoboys set moeten missen door de een bezoek aan de WC (vreselijk druk en vies, wel gratis gelukkig, en later op de avond beter geregeld door mensen die voor de doorstroming zorgden). Maar aan het einde van zijn set liet het Technojongetje zoals altijd wel weer een zeer voldaan gevoel bij mij achter. Hierna was het tijd voor de Donkey Rollers, geweldige producers! De vriendengroep was weer helemaal bij elkaar gekomen want dit stond garant voor een flinke show met een hoop energie, geluid voluit en GAAN! Het was zoals op Defqon naar mijn mening geen “echte” liveset maar ze maakten er een mooie show van met wederom nieuw materiaal. Gebruikelijke knallers kwamen voorbij zoals Evil, Immeasurably en
Revolutions Maar ook de nieuwe remixes van Motherfuck en Sound of the Beast waren goed te doen en zoals gezegd lieten ze ook 2 nieuwe, mij qua naam onbekende, nummers horen. Heel leuk was het filmpje dat ze hadden gemaakt dat bij hun introductie werd afgespeeld. Ook waren er mooie en leuke projecties op de videoschermen waarop vaak “Vieze D-Stijl” stond, waarmee de Donkeys hun sound omschrijven. Het ging er zeker vies hard aan toe dus ondanks de nepheid van het live-gebeuren was ook dit was een geslaagde act. Hierna was het tijd voor Danielle Mondello, de Italiaanse scratchheld die er een mooie show van maakte. Ik weet helaas geen titels van nummers uit deze set maar het klonk allemaal erg lekker. Na een kwartiertje Mondello gingen we even een rondje lopen en zo kwamen we bij Buzz Fuzz terecht die lekker wat Early Rave aan het knallen was. Het geluid in deze zaal was echter hopeloos waardoor de oude klanken niet goed tot hun recht kwamen. Buzzie kon het natuurlijk niet laten om af te sluiten met zijn meezinhit “Hekel aan Politie” een vrij kansloos nummer met een te kinderachtige melodie, wat het dan wel weer komisch maakt.
Hierna was het tijd voor Mokum records held Dano die met een hoog tempo verder ging. De tekortkomingen van het geluid waren echter zo storend dat we na een bezoekje aan een smerige WC weer terug keerden naar de hoofdzaal. Hier kwam ik mede-DJ en mede-partyganger Jimmy G met aanhang tegen en heb ik met hun een kwartiertje mee gefeest tijdens de laatste minuten van de set van Mondello.
Hierna was het tijd voor
Deepack in the motherfucking house Deze mannen weten mij altijd tot het uiterste te laten gaan en dat was deze keer niet anders
Met o.a. hun nieuwe nummer samen met The Prophet “STAMPUH” en een hoop nieuw materiaal en platen die ik niet ken ging het zoals altijd weer helemaal los met een vette show die ze zoals altijd wel neerzetten. De toch al goede sfeer werd hierdoor alleen nog maar beter en mijn glimlach werd steeds breder Bij toeval kwam ik nog een andere grote Deepack fan tegen die me via partyflock bekend voor kwam. Hier nog even gezellig een praatje mee gemaakt en de conclusie was unaniem: DEEPACK ROELEERT 
Na dit geweld was het tijd om de altijd smerige burger maar weer noodgedwongen naar binnen te werken om de honger binnen de perken te houden. Gelukkig kreeg ik van de jongen achter de bar na lief vragen een tweede ketchup verpakkingkje om de smaak van de smerige burger zoveel mogelijk te onderdrukken. Na nogmaals mijn slootwater geloosd te hebben in het tot zwembad omgetoverde toilet en een laatste chill-moment werd er vertrokken naar de Hardcore zaal waar we eerst de laatste minuten van Paul’s Offensive troep moesten aanhoren, om toe te werken naar het moment waar velen van de vriendengroep naar uit hadden gekeken, Angerfist.
Wat een ramp Deze commerciële massa-herrie ging gepaard met de nadrukkelijke aanwezigheid aan mijn rechterzijde van Pogo-Piet die in compleet houthakkers tenue en vol passie begon aan het beoefenen van de Kistendans
Hoewel de meesten van de groep het geweldig vonden, hadden Lennert en ik het snel gezien en zo vertrokken we naar de Battle zaal waar The Prophet, Pavo, Beholder en Balistic alle mogelijke versies van Shizzle My Dizzle op tafel legden, en ook Deepack & The Prophet’s “STAMPUH” kwam weer voorbij. Met wat bewerkte versies en een aantal van de heerlijke effecten die op het mengpaneel tegenwoordig bewerkstelligd kunnen worden, werd het publiek met extra lange en vage breaks flink in de zeik genomen, wat de DJ’s optimaal amuseerde
Ook wij konden er wel de lol van inzien en zo hebben we ons nog flink vermaakt bij deze battle. Iets voor half 5 begonnen de mannen het tempo op te schroeven met wat lekkere Early Rave. Even later vonden wij het tijd geworden om ons wederom naar de main area te snellen om daar een flinke portie schranz voorgeschoteld te krijgen namens de heren Amok en Viper XXL. De laatste had op een gegeven moment flink ruzie met een van de draaitafels waardoor de plaat zo’n 30 oversloeg, maar zelfs dat mocht de pret niet drukken, wat een herrie
Voor Lennert was dit toch iets te eentonig, dus die voegde zich bij de rest van de groep in de Battle zaal voor Vince vs. The Viper. Gelukkig was ik 2 van mijn stampmaten Mark en Ruben tegen gekomen die net als ik geen genoeg kregen van de pompende bassen die de Duitse heren eruit knalden. De dansjes werden steeds vreemder, de gezichten steeds vermoeider maar de energie in de muziek hield ons op de been. Ondertussen hebben we nog wat rondjes gelopen langs Endymion (bij wie bleek dat het geluid in de Hardcore zaal toch wat meer te bieden had) die openden met het altijd lekkere All The Way Up. Veel meer dan dat heb ik van hun set niet gehoord omdat we ons al snel verplaatsten naar Vince vs. The Viper in de Battle area. Hier werd er zoals verwacht flink op los gescratcht en het was een waar genot om naar de techniek van deze mannen te luisteren. Hits als Thrillseekah kwamen voorbij, opgeleukt met vele scratch toontjes door beide heren.
Hoewel dit ons zeker niet verveelde keerden wij toch rond 6.10 uur terug naar de Main area waar Lenny Dee zijn stempel op de nacht drukte. Wat een creativiteit zeg! Deze man wist steeds te verrassen met zijn platenkeuze door schranz, industrial en wat meer mainstream hardcore met elkaar af te wisselen, dit alles begeleid door een hoop gescratch en een vreemde maar vette mixtechniek, echt een eigen stijl! Dit resulteerde erin dat hij bijvoorbeeld steeds iets minder harde schranz ging draaien waarna ineens een vette Tieum-achtige rauwe gruwelijke industrial zaag tevoorschijn kwam
We gingen los als nooit tevoren Platen die voorbij kwamen waren o.a. Fly By Wire – Alkaline 3DH (Catscan remix), Miss Flower – Princess of the Posse en zelfs Brainkicker – When I Rock (een hardstyle plaat die duidelijk was ge-remasterd om op hoge snelheid nog steeds een diepe bass erin te krijgen). Aan het einde kregen we nog 2 lekkere terror plaatjes voorgeschoteld, wat de avond compleet maakte. Compleet kapot en met een voldaan gevoel, tegen elkaar zeggend dat dit een topfeest was keerden we terug naar de uitgang. Onderweg van de Jaarbeurs naar het station namen Mark en ik nog 2 grote posters op karton van Thunderdome in beslag, die ik straks mooi ga uitknippen en op ga hangen op m’n kamer
Om 8 uur ging eindelijk onze trein, waar we zoals gebruikelijk de nodige nutteloze doch diepgaande gesprekken voerden over de gebruikelijke onderwerpen muziek en appeltaart 
Na de nodige overstappen gemaakt te hebben op tram en bus stapte ik 9.45 weer brak en wel mijn huisje binnen, met het gevoel vannacht iets heel moois meegemaakt te hebben
Nog even de cijfers:
Sfeer 8 (bovengemiddeld voor zo’n massaal feest!)
Bewaking 9 (aanwezig maar niet overdreven en er werd goed gefouilleerd)
Geluid 8.5 (als je een beetje vooraan stond was het prima, behalve in de HC area)
Muziek 9,5 (TOP! Alleen jammer dat de boze vuist vervuiling bracht)
Decoratie 9 (boeit me verder weinig maar het zag er mooi uit)
Licht/lasers 10 (als je die main area binnen kwam lopen: WOW, gewoon super!)
WC’s 6 (smerig, heet en druk, maar gratis dus geen onvoldoende)
Eindcijfer: 9, het was gewoon TOP
Bedankt voor het lezen van mijn verslag, ik hoop dat ik jullie een goed beeld van het feest heb kunnen geven! Enne…Laat even een berichtje achter zou ik zeggen!
Ciao, Gideon a.k.a. DJ Casinisto
