Ja het was dan zover. Hardcore4Life. Ik kom niet zo vaak in Rotterdam. Dus dit was allemaal weer nieuw voor mij/ons. We gingen met zijn vieren (Partychickie, Mazda-minded, Bakker en ik) tegen kwart over zeven weg uit ons dorpie om te beginnen aan de, altijd ellendig lange, treinreis. Gelukkig ontbraken ook dit keer weer de nodige alcoholische versnaperingen niet. alleen bleek dat we wat te weinig hadden ingeslagen
In Rotterdam aangekomen, snel een taxi gepakt naar Tropicana. Daar aangekomen zagen we een behoorlijke rij staan voor de ingang. Dat was wel ff minder met de snerpende kou + dat die lui van ‘naar house’ nog eens tegen die jongens voor ons begonnen te zeuren. Ga andere mensen lastig vallen: we stappen heus niet rechstreeks de hel in hoor! Gelukkig duurde het nog niet zo heel erg lang voordat we binnen waren. Eenmaal binnen de gebruikelijeke dingen: jas ophangen, maar dit keer geen munten scoren. is ook wel eens handig. In de zaal was Nexes net zijn laatste plaat aan het draaien. Toen begon Miss Daisy. We waren dus net op tijd, zij draait tenminste niet van die standaard hardcore, maar meer drakcore-achtig werk. Ze begon met o.a. een plaatje van Armageddon Project. Ja dan zit het wat mij betreft al goed he
We moesten in deze vreemde omgeving, Tropicana, nog wel even inkomen. Dus eerst maar ff een paar rondjes aan de bar
(wel erg duur btw, 2,50 voor een goud geel sapje) Later hebben we ‘boven’ ook nog ff gecheckt. Probleem van deze zaal is dat het veel te warm was en ik met mijn ‘hardcore’ trui raak dan helemaal oververhit tijdens het hakken
We hebben de hele avond bijna beneden doorgebracht. Vanaf Promo zijn we hier niet meer weg geweest (volgens mij
). De platenkeus was de wat vrolijkere kant van Promo. Helaas iets te weinig van zijn industriële werk gehoord. Maar we vermaakten ons al opperbest en waren ondertussen niet meer van de gladde dansvloer af te slaan. Achter de grote ramen waren redelijke golven waar te nemen van de Maas, in Tropicana waren t de mensen die voor de deining zorgden. Het geluid was niet echt denderend. Op de dansvloer was het echter wel redelijk te doen. Door de grote ramen scheen helaas ook te veel licht naar binnen. Maar dit zijn slechts enkele kleinigheden. Ondanks de vele herkenbare platen van (later ook) Tha Playa en Nosferatu (altijd lekker 
setje).Toen was het de beurt aan het Italiaanse Noise Supressor. Ja ik ben niet zo’n ‘live set’ man en ook niet meteen een fan van hun. Maar dit setje klonk wel redelijk. Het is toch ook het weer wat afwijkende muziek. Na deze heren volgde de set van Evil Activities. Ja ik ben lekker uit mijn dak gegaan, maar t was toch wel vooral een set met staandaard hardcore. Hij ramde wel lekker door.
De tijd vloog voorbij en we hadden ondertussen wel honger en gingen op zoek naar (warme) snacks, maar na wat vragen moesten we het doen met een zakje pringels
Nou 2 happen en de rest heb ik maar weggezet, want daar zat mijn maag niet zo op te wachten. Dan de dansvloer maar weer op, overigens zonder trui, maar met mouwloos shirt want ik zwete me een ongeluk ondertussen.Zoals gezegd. Time flies when your having fun. We waren al weer aan het laatste setje aanbeland. Catscan nam plaats achter de decks en hij begon nogal sloom en bouwde zijn set op met een voor hem typisch platenkeuze. En die bevalt me wel. Veel bekend werk gehoord. dat dan weer wel, mnaar ook daarop kun je wel hakken
De set ging wat harder en sneller, toen het alweer 6 uur was. Ondertussen stond er een flinke rij voor de jassen. Ik weet niet of de organisatie het gepland had of dat ze maar (om ruzie en gedring te voorkomen) Miss Daisy nog maar eens achter de draaitafels geplaatst. Ja en zei ging weer verder met een onvervalst setje. We hebben onze laatste energie resten er maar uitgeperst, ondanks dat we toch een behoorlijke trek kregen. De rij naar de jassen schoot nog niet erg op. Om ongeveer half zeven zag ik iemand van de security t podium opkomen en wist genoeg. het laatste plaatje werd gedraaid (titel ff kwijt) en nu gingen de alleslaatste reserves flink hakkend het lichaam uit.Helaas de lichten gingen aan. We gingen zo snel mogelijk naar buiten en op het station aangekomen hebben we onze reserves weer aan kunnen vullen met de nodige broodjes. Tegen 10 uur waren we weer thuis, alwaar ik gelijk door kon naar de training. Ik vond het bovenal een gezellig feest, dus een goede sfeer!
