Verslag van Invited, 29 januari 2004

Den Haag, 13:08 uur, zaterdag 31 januari 2004

Allereerst wens ik de koningin een fijne dag toe!

Het was rond 23.00 dat we mijn broer (FL<<O>>) en zijn vriendin (Lindaatjuh), Cyberciska en ik mijn geboortestad Rotterdam inreden. De skyline vanaf de Erasmusbrug zag er weer prachtig uit, maar was ook van korte duur. We parkeerde de auto op het terrein naast de Cruise Terminals, lekker dichtbij en voor we het wisten stonden we binnen. Opvallend opgewekte portiers bij de ingang die de etiquette hanteerden van ‘dames eerst’ totdat er veertig heren voor de ingang stonden. In tegenstelling tot alle vorige edities van Invited by Tiësto waar ik was, werd ik deze keer wel gefouilleerd, ondanks het niet afgaan van het poortje. Geeft me toch een beter gevoel, je weet nooit wat voor gekken er tegenwoordig rondlopen.

De locatie kende ik al van de vorige keer, maar toch zeg ik het nogmaals: het is een perfecte locatie voor dit soort toch wel intieme feestjes. Waar ik Panama te krap, te rokerig en te warm vond waardoor het leek dat er te weinig zuurstof was, krijg je hier een meer aangenaam gevoel, ruimtelijker, lichter en meer bewegingsvrijheid.
De bonnen kosten 2,25 per stuk, dat zeker aan de hoge kant is. Toch zijn er kosten te besparen, omdat een flesje Vittel van een halve liter maar één bon kost en bij te vullen is in de toillet. Op Awakenings is dit bijvoorbeeld zeker niet het geval. Ook worden er gratis flesje Coca Cola uitgedeeld en ook sponsor Bacardi Lemon doet z’n best om van de drank af te komen. Een ‘tapje’ Grolsch (200ml) is ook één bon, terwijl een flesje (330ml) twee bonnen is. Voor de oplettende lezer, inderdaad, je kunt beter twee ‘tapjes’ halen, mits je op de schuimkraag let. Maar dit terzijde.

Op het programma stonden natuurlijk een aantal Blackhole Dj’s: Montana (wel verhuisd van bookingsagent), Le Blanc, Cor Fijneman, Tiësto uiteraard en Ton TB. Deze laatste opende de avond en werd daarna afgelost door de special guest Pete Tong. Ton draaide niet verrassend, maar bouwde lekker op. Zelf ben ik toen ook even beneden gaan kijken. Le Blanc en Montana maakten er een dolleboel van. Oude klassiekers die van cassette bandjes leken te komen, gemixt met nieuwe tracks. Ik ben niet echt een platenkenner, maar ze waren in ieder geval allemaal rond en zwart. Ze hadden er zichtbaar zin in, dat goed opgepakt werd door de meegereisde Brabantse gasten. Zij kijken waarschijnlijk al uit naar Carnaval, want achter de schermen zocht men allerlei attributen bijeen om in de zaal te tonen of te gebruiken. Ik zag een prullenbak, een zwabber, stoffer en blik, een afstoffer (hoe heet zo’n afschuwelijk fel ding, dat zo synthetisch is dat alles eraan blijft hangen) en uiteindelijk ook een fiets voorbij komen. Dit gebeurde, terwijl de uitsmijter gemoedelijk toekeek. Toch vatte ik deze chaos ook op als verveling, zelfvermaak, waar ook andere gasten zich mee bezig hielden door hevig te flitsen met de digicams. Deze zijn tegenwoordig niet meer weg te denken en vullen diverse dancegerelateerde sites met gekke bekken en lekkere meiden.

Boven had ik de opkomst van Pete Tong, bekend van zijn radioprogramma waar diverse artiesten hun Essential Mixes ten gehore brengen, even bijgewoond. Ook later in z’n set zocht ik hem een aantal keren op. Hij was niet voor niets uitgenodigd door Tiësto om voor hem het publiek op te zwepen. Toch lukte dit niet helemaal naar mijn idee. De ‘vaste’ kern, ofwel Blackhole aanhang en Groupies, stonden dan ook hoofdzakelijk beneden. Niet direct omdat Blackhole daar draaide, maar omdat Pete tegenviel. Soms leek het of er elk moment een reclame blok zou komen, of dat hij de platen aan elkaar zou gaan praten, om over het file nieuws nog maar te zwijgen. Nee, even alle gekheid op een stokje, Pete viel tegen en niet alleen bij mij. Woorden die ik hierbij zou willen noemen zijn: vlak, eentonig, weinig opbouw ofwel saai en niet verrassend. Dus wanneer Invited weer verder gaat, wellicht in het najaar van 2004, zal deze plaats misschien ingenomen kunnen worden door een Sasha, Digweed, Scott Bond of misschien zelfs het duo Deep Dish. Op Capital in de Escape en vorige edities in Rotterdam en Amsterdam, hebben we ook gehoord dat James Holden, Gabriel & Dresden en Dazzle goede opwarmers zijn. Zeker wat mijn mening betreft.

Ook wil ik nog even ingaan op het begrip ‘Gold edition’ Leuk bedacht, maar zeker niet origineel omdat Chesterfield Labelland ook hiermee haar edities afsloot. Dit waren overigens ook perfecte avonden, net als Everybody van Sander Kleinenberg en Stef Vrolijk, die grote namen als bijvoorbeeld Sasha, Remy en Deep Dish boeken. Tevens vond ik deze avond zeker wel geslaagd, maar iets extra’s of beter dan de vorige edities had het niet. Het gouden randje bleef uit. Ook Tiësto zelf pakte dit niet op. Waar we normaal gewend zijn aan een uitbundige, goedlachse dj, bleef de pret nu uit. Oorzaken die de ronde deden waren het slechte geluid, technische problemen of het overleiden van de vrouw van Dinand (Kane) Guusje Nederhorst. Met Dinand bouwde Tiësto een goede band op. Ze droegen bij aan elkaars concerten en momenteel is de videoclip van de remix ‘Rain down on me’ op TMF te bewonderen. Of de dj door Guusje of door de techniek aangeslagen was durf ik niet met zekerheid te zeggen. Ook wil ik wel vermelden dat het zeker geen invloed had op zijn set. Misschien dat de platenkeuze minder verrassend was en dat de opbouw naar stevige techno aan het eind uitbleef, maar ook dat komt vaker voor en vond ik ook zeker niet teleurstellend. We hadden al een uurtje extra deze avond en waar de toegift de vorige keer in Rotterdam niet leek te eindigen, ging nu iedereen voldaan naar huis.

Dan nog even over het geheim van Blackhole, ofwel van wie is nu de plaat die op internet omschreven wordt als: unknow artist – fairlight distriction. Ik weet het nog steeds niet van wie die is. Op het moment dat Tijs hem opzette heb ik meerdere personen wederom benaderd, maar niemand liet iets los, behalve dat die toch wel eens van Tiësto zelf kon wezen. Namen als Ton TB en Paul van Dyk worden ook nog steeds genoemd op internet, maar het blijft voor mij nog steeds een raadsel. Dat het een goede plaat is en dat door de geheimhouding iedereen erover praat is leuk. Tijs kende hem ook niet, zei hij onlangs tegen mij in München, hij herkende hem aan de hoes. Tuurlijk Tijs, het maakt jou zeker niet uit van wie jij een plaat draait en hem bovendien ook nog goed vind, haha!

Om de lezers niet te veel te vermoeien, zal ik het hierbij laten. Deze ouderwets gezellige avond, was natuurlijk niet zo geslaagd zonder alle bekenden die ik weer even gesproken heb. Jullie weten zelf wie ik bedoel. Bedankt allemaal en tot een volgend feestje, zie mijn agenda. Zo, dit was mijn eerste PF verslag, ben benieuwd naar de reacties, want dat ik af en toe een verslag schreef op Steeffie.com is al weer even geleden.