Verslag van XCess & Club Risk, 24 mei 2003

Line up :

Emilio Ferreira
Marko Nastic
Valentino Kanzyani
DJ Rush

Het begon allemaal een kleine maand geleden toen ik Dj Rush voor het eerst zag op Shockers. Na dat succes wist ik toen eenmaal bekend was dat hij naar de Winkel van Sinkel zou komen dat ik daar ook naar toe moest en zou gaan. Dit zou toch in theorie met zo'n line-up toch een heel leuk verjaardagsfeestje kunnen worden. jammer genoeg pakte dat iets anders uit

Rond 00.30 kwam ik en een paar vrienden aan bij de Winkel van Sinkel en voor de mensen die nog niet wisten wat de ingang aan de werf was moest dit nu toch wel meteen duidelijk zijn , nergens anders in Utrecht stond zo'n lange rij.

Dat werd dus 'even' wachten en dat terwijl het toch nog redelijk vroeg was. De sfeer was nu al goed en onder de diverse paraplu's werden de mensen gepropt.Een uur later stond ik dan eindelijk binnen , het fouilleren ging snel en goed. De jassen ging opzich vlot genoeg en het was tijd om het een en ander te verkennen.

Beneden was het Little Tim verjaardagsfeestje en ik vond dat er lekker gedraaid werd. De locatie zelf had wel wat , als je door de gangen liep was het nog lekker koel en waar je ook stond je hoorde wel iets van muziek.

Het was tijd eens te kijken hoe het boven er aan toe ging , na 4 trappen opgelopen te zijn kwam je aan bij de hoofdzaal. Het eerste wat mij opviel was dat de zaal heel anders is dat ik ooit van me leven had gezien. Het was gewoon mooi. Het geluid stond al goed hard en het was al stervens druk. De man die op dat moment aan het draaien was was Marko Nastic en het klonk al lekker stevig. Na een klein half uurtje daar gestaan te hebben begon het grootste minpunt van de avond mij op te vallen , de hitte. Dit was echt niet meer normaal. Het beste waarmee ik het kon vergelijken was Mysteryland 2002 in de Q-dance tent kortom zo erg dat je er niet langer dan een 3 kwartier a uur achter elkaar kon staan.

Tijdens Marko Nastic werd ook de laser aangezet. In het begin dacht ik dat iemand een nachtlampje van 10 watt had geactiveerd want er kwam alleen een klein groen straaltje uit die op een van de discoballen scheen. Gelukkig werd dit later aangepast en kon het publiek van de glorie van de laser genieten.

Vanwege de hitte besloten we naar beneden te gaan om ff flink af te koelen. Op naar de bar dus. Nou dit was opzich ook niet zo'n succes moet ik zeggen. Er waren 850 kaartjes verkocht en dan zet je dus in de bar maar 3 mensen neer , waarvan er een geloof ik steeds de glazen ophaalt. Dit resulteerde dus in wachtrijen en gezeur over wie er eerst was.

Het was tijd om voor de tweede keer de trappen op te lopen. Dit keer was het gelijk al te warm en door de drukte kon je zeer moeilijk in het ritme komen. Ik vraag me soms echt af of ik een of andere 'gave' heb dat mensen altijd besluiten om voor mijn neus een looppad te maken.

Nu stond Valentino Kanzyani behind the wheels of steel en het tempo ging al de goede kant op. Na een uurtje daar gestaan te hebben besloten we toch maar WEER naar beneden te gaan. De hitte begon ons echt de strot uit te komen. Ik kom naar een feest om van de muziek te genieten niet om liters zweet te verliezen en me te ergeren aan de hitte.

Na een tijd beneden rond gezworven te hebben en te lullen met bekenden was het eindelijk tijd voor de man van de avond Dj Rush. Toen hij opkwam werd het publiek helemaal gek en de eerste 5 min hoorde je alleen maar geklap , gejuich en gefluit Hij begon (voor zijn doen) rustig en er zat dit keer echt een opbouw in zijn setje. De sfeer in de zaal was ondanks de hitte nog steeds perfect. Geen boze gezichtjes , netjes op schouder tikken als je erlangs wilt , sorry zeggen als je tegen iemand aankomt kortom echt the way its ment to be.

Na een korte pauze kwamen we rond 5 uur terug en nu zat het tempo er echt goed in. Natuurlijk werd ook de weer de microfoon er diverse keren bij gepakt en werd Get On Up weer vroluk door onze dj gezongen. Het was te merken dat het publiek goed werd wakker geschud op dat moment.

De heer Rush werd ook nog begeleid door iemand die gelukkig niet meedeed aan het Songfestival , want op een super nummer met een sample van manu chao (weet iemand de naam van dit nr?) begon dat mens er doorheen te bleren. Bijna iedereen in de zaal zat elkaar aan te kijken van 'en nu?'.

Gelukkig duurde dit tafereel niet al te lang en ging ie weer vroluk verder met mixen.

Het was alweer bijna 6 uur en tijd voor de laatste paar plaatjes. Om klokslag 6 uur werd de plaat stilgelegd en was het eventjes stil. Dit kan toch niet , er moet toch altijd een uitsmijter zijn dachten kennelijk veel mensen want het gejuich en gefluit en de EIS van nog een plaat was duidelijk aanwezig. Gelukkig besloot de organisatie dat er nog een plaat gedraaid mocht worden en dat was dezelfde als Rush draaide op shockers , een mooi rustig techno nummer met een vette melodie.

Het was tijd om de zaal te verlaten en het was vooral tijd om in de grootste hel sinds de wachtrij te komen. U raad het al , de jassen moesten nog gehaald worden.

Na een half uur tot 3 kwartier fijngeperst te worden in een rij die van VIER KANTEN KOMT (een richtingsverkeer of een deurtje ofzo misschien de volgende keer een betere oplossing?) had ik eindelijk me jas en kon ik naar huis.

Afgezien van de muziek en de dj's was dit feest echt bagger. Het was te warm , te druk en op een gegeven moment begint dat gewoon te irriteren. Als je feest al begint met een uur in de rij wachten en een uur wachten voordat je eruit kan , dan is dat niet veel soeps.

Ik ben in ieder geval weer een ervaring rijker van hoe het niet moet.