Het is zaterdag avond. Ik voel me alleen, alleen in het hoge noorden. Dit weekend is Club r_AW. Één van de beste al dan niet het beste industrial feest die een liefhebber zich kan wensen. Wat maakt een feestje voor mij tot een succes? De sfeer, de mensen, het geluid de dj’s, en vrienden, vrienden om al deze zegeningen mee te delen. Nu zijn er al niet heel veel mensen die van deze teringherrie houden. En helaas mijn 2 vrienden die dat wel doen kunnen vanavond niet. Ik ben iemand die graag deelt, met vrienden, vooral mooie momenten. Daar haal ik het meeste plezier uit. Dus wat ga ik nu doen? Alleen naar r_AW? Toch maar thuis blijven en vroeg op bed? (zou ook wel eens verstandig zijn) De vorige keer heb ik ook al gemist. Ergens kan ik het mijn hart niet aan doen om deze ook te missen. Ik neem het besluit, hoe chagrijnig ik ook ben. Ik ga naar r_AW. Trap me zelf van de bank. Stap in de auto. 2 uur lang alleen in de auto met een gedachten stroom waar menig mens depressief van wordt. Eigenlijk heb ik echt geen zin. Fuckzooi. Toch doorzetten.
Eindelijk naar een mentaal slopende reis kom ik aan in Amstelveen. Ik sta in de rij. Ontmoet een paar toffe mensen en mijn humeur begint al weer een beetje kleur te krijgen. Eenmaal binnen hoor ik al hele dikke vette beats van boven komen. Iedere stap naar boven is een stapje naar een beter humeur.
Juist ik sta op club r_AW, ik vergeet de wereld en hoor alleen nog de bass oh oh wat is dit goed! Ik kijk om me heen en zie allemaal vrolijke mensen. Iedereen deelt hier het gevoel van de beste en diepste basdrums die dwars door je heen gaan. Iedere keer als je denkt dat het niet harder kan dan overtreft het volgende nummer het weer. Ik kijk naar mijn buurman, ook hij kan het niet geloven, het enige wat we kunnen doen is losgaan. N-vitral draait een vernieuwende set. De polonaise gaat door de zaal. Ik ben alle ellende van de heenweg al weer vergeten. Ik ben hier, hier is de muziek, waar anders dan hier had ik moeten zijn? r_AW dat is de hemel op aarde. Er zijn leuke bekenden. We feesten de hele nacht door! Ik ben verslaafd, verslaafd aan de bass ik kan er niets meer aan doen. Ik sta tegen de speakers aan en de muziek dreunt letterlijk door me heen.
Even naar beneden tijd om te chillen. Een groot pluspunt aan de p60 is dat ze hier chocomel hebben! Industrial en Chocomel in de zelfde tent. Beter kan het niet worden! Beneden is hilarious aan het draaien. Het lijkt zo makkelijk wat ze doet. Plaatje draaien, schuifje wat naar boven, plaatje nog eens rond spinnen… dat is het mooie van iemand die zijn vak verstaat ze doen het altijd zo simpel lijken! Maar doe het maar eens na. Dat valt mij in ieder geval altijd tegen. Gelukkig ben ik wel goed in genieten en doe ik dat dan ook volop
Waar is de tijd gebleven? Is het nu al weer 5 uur? Zijn alle goden nu al weer aan bod geweest? En is het tijd om het paradijs te verlaten? Gelukkig hoor ik het goede nieuws dat deze hemel op aarde in november weer beschikbaar zal zijn! Ik kan niet wachten. Wat een prachtig feest was dit! Mijn hele humeur is weer helder wit. Ik stap vrolijk weer de auto in en rij me zelf weer veilig naar het hoge noorden. Tot 27 november! Alleen of met vrienden, slecht humeur of niet, ik ben weer aanwezig! Want in de hemel helen al je wonden…
Sebastian, dj's en alle bezoekers bedankt.
