Verslag van The Prodigy, 4 maart 2009

'The Prodigy heerst in de Melkweg'

Het is een kop die ik zelf had kunnen verzinnen maar die ik las boven het stuk op nu.nl over de avond van gisterenavond. Eigenlijk zegt de kop alles maar ik toch een poging doen om te beschrijven wat er gisterenavond allemaal is gebeurd.

De Melkweg, woensdag 4 maart 2009, is klaar voor The Prodigy. Een act die stadions uit kan verkopen speelt in een tent waar misschien 1500 man in kan. Binnen is de sfeer geladen. Noisia bracht de stemming er al goed in met een strakke dj-set waarin ze ook hun masterlijke remix van Omen lieten horen en nu is het wachten op de helden. Dat wachten duurt lang maar daardoor stijgt wel de spanning. Als de 'pauzemuziek' en de lichten uitgaan voel je een siddering door het publiek gaan. Dit is het moment waarop de helden van The Prodigy het podium gaan bestijgen. Eerst Liam Howlett die het publiek groet en daarna veilig in zijn 'cockpit' duikt om de hele avond de meest gruwelijk beats, bassen en melodielijnen de zaal in te slingeren. Daarna Maxim die voor mij de hele avond zal dragen. Wat een gast is dat! Zwaar afgetraind, slick uitziend en volledig in contact met het publiek zweept hij de hele avond iedereen op naar ongekende hoogten! Tenslotte uiteraard Keith Flint de psycho van het stel. Ze nemen ook nog een drummer en gitaristen mee die het feest compleet maken.

Dan is er een seconde lang een moment van stilte want, zullen ze de hoge verwachtingen waarmaken? Er is maar 1 antwoordt: JA! De avond in ongelooflijk. Alles lijkt samen te komen. De nieuwe songs zoals Warrior's Dance, Invaders Must Die en Omen staan live als een huis. The Prodigy speelt ook de oude klappers zoals Voodoo People, Breathe, Poision en Diesel Power. De lichtshow is niet megaspectaculair maar klopt en past volledig bij show (strobo's! ). Maar het mooiste van de avond is de interactie tussen The Prodigy en het publiek. Zelden heb ik een zaal zo los zien gaan tijdens een optreden van een band. Zelden werden nummers zo ontvangen en beleefd en zwiepte iedereen van voor naar achter in het ritme van een bangelijk harde bass. Dat nummers als 'Smack My Bitch Up', Their Law en ook het nieuwe 'Take Me To The Hospital' zo wreed opgezogen konden worden dat had ik me nooit voor kunnen stellen.

Conclusie: Dit concert was fantastisch, geen negatief punt te vinden, alles klopte. De nieuwe Prodigy heerst op alle fronten en vooral in De Melkweg!

Je kunt een paar filmpjes checken op http://vinylfanaten.blogspot.com