Verslag van Decibel, 16 augustus 2008

Decibel 2008;

Bij binnenkomst werd er grondig gefouilleerd en in de tassen gekeken, maar geen rij dus iedereen was toch snel binnen.
De eerste verrassing was het bord; 4 munten 10 euro.
Je kunt van mening zijn dat het 'normaal' is geworden om 2,5 euro te vragen per munt maar 3 munten voor een baco lijkt me toch aan de dure kant.

Op de mainstage gearriveerd viel het goede geluid direct op. Ik kan het niet vergelijken met eerdere edities omdat dit mijn eerste Decibel was, maar vergeleken met andere outdoor events was dit echt klasse. Pavo dropte er net zijn set maar het knalde niet echt naar mijn mening. Eerlijk is eerlijk, het was ook nog vroeg.

De muziek uit de Hardcore4life tent en van de mainstage liepen enigzins door elkaar heen. Een slimmerik had bedacht dat de speakers van beide stages wel naar elkaar toegericht konden worden, jammer.
Het geluid in de Hardcore4life tent was naar mijn mening ook voldoende, wij stonden daar dan ook vooraan natuurlijk. Tha Playah was toen een 'handjeklap set' aan het draaien, ging lekker. Ondanks de drukte en de hitte daar was de sfeer er niet minder om!

Daarna zijn we snel via de mainstage naar Refuse gelopen. Er werd daar op dat moment schandalig hard geschranzt door Spark Taberner. Het viel mij wel op dat deze stage een beetje weggestopt was in een hoekje, maar het was wel de enige stage waar je letterlijk voor de speakers kon staan! Toch jammer dat de techno een ondergeschoven kindje was op Decibel, het is namelijk echt mijn ding.

Het werd tijd om de buren van Refuse, Darkness4life, een bezoek te brengen. Unexist gooide er net zijn laatste platen tegenaan, in een heerlijk tempo. Toen Radium hem afloste had ik graag wat Micropoint achtige muziek gehoord. De realiteit was echter snelle hardcore. Het moge duidelijk zijn dat in deze tent hard gestampt kan worden door de bezoekers. Waarom er geen dansvloer was neergelegd is mij dan ook een raadsel. Door het zand ploegen op meer dan 200bpm is een vak apart.

Opzoek naar iets anders liepen we tegen Back2School aan. Ook hier was het geluid weer prima in orde. The Viper draaide daar vette oldschool platen. Volgens mij draaide hij ook 'Hardcore Vibes', dat vind ik dan weer helemaal niks. Er was hier overigens wel een dansvloer aangelegd.

De tijd was rijp om bij Pussylounge naarbinnen te glippen. Darkraver was er toen zijn ding aan het doen, met bijpassende danseressen. Er werd een mix van oldschool, oude knallers zoals 'ixxel-drop that beat' en af en toe een nieuwe plaat gedraaid. Het was er ook niet zo druk als op andere plekken, het was de ideale stek om ons avondeten naar binnen te schieten!

Met het einde in zicht zat er maar 1 ding op: naar de mainstage.
We kwamen aan op een bomvolle main waar Paul Elstak net van wal stak. Hij draaide, zeer toepasselijk voor een afsluiter, de ene na de andere knaller in een overheerlijke hardcore set. 'Butterfly', 'I will have that power', 'Zombie', en zo gaat de lijst nog heel lang door. Een kwartier voor het eind begon het vuurwerk de lucht in te spuiten terwijl de lasers, in diverse kleuren, nog steeds op volle toeren draaiden. De mainstage was een spektakel mede door de visuals op diverse LEDschermen. Het was vanaf 22.00uur ook echt donker dus alles kwam goed tot zijn recht.
Toen de laatste track. Geen idee hoe die heet maar het klonk speciaal gemaakt voor de gelegenheid. Via youtube kwam ik een filmpje tegen van dat moment: Kippenvel, i rest my case!