Omdat ( zoals gezegd ) ook het voetbal een belangrijke rol speelde was er nog meer gezonde spanning dan voorheen. Nederland had de kwartfinale bereikt en dus was het voor veel mensen ( die van ver kwamen ) een aangelegenheid om al vroeg richting Amstelveen te vertrekken en daar voorafgaand aan het feest de belangrijke wedstrijd te kijken zoals ook ondergetekende en grote vriend Maurice deden.
Om 18.45 stond Maurice voor de deur. Omdat ik normaal nooit met de auto naar Amstelveen ga was het even speuren naar de goeie route en nadat we toch maar raadzaam een route hadden uitgeprint ( alles op het laatste moment, een gewoonte die ik heb overgehouden van de middelbare school ) reden wij nuchter en wel naar Amstelveen. Maurice had nog niet gegeten en dus namen we een pak gevulde koeken mee om een soort van laag te leggen. Ikzelf had al een prima laag gelegd bij de plaatselijke patatzaak, dus dat zat wel snor.
Gedost in oranje was het leuk om te zien dat het erg leefde onder de bevolking en een glimp oranje op de snelweg al snel reden was tot zwaaien, een duim omhoog of een toeterend salvo waar een gemiddelde avondvierdaagse fanfare nog een puntje aan kan zuigen.
Na een klein uurtje kwam de P60 en het ernaast gevestigde cafe in zicht. Wij parkeerden de auto, stapten als 2 superhelden de auto uit en liepen richting het etablissement.
Daar aangekomen verwachten wij al een enorme drukte maar waren aangenaam verrast door het handjevol oranjesupporters die zich al hadden gesetteld voor het grote scherm. Onder deze aanwezigen zaten al aardig wat bekenden ( bestaande uit Querina, Tha Clown, Gino en Gideon )
Omdat een autorit je toch dorstig maakt besloten wij deze te lessen door 2 baco te bestellen en deze als een kind zo blij op te drinken onder het 'genot' van de wijze woorden van nietsnut en daarom maar tot analyst benoemde Youri Mulder.
Naarmate de tijd vorderde en de aftrap in zicht kwam druppelde het cafe vol met meer bekenden ( Tom, Marco, Farid
Toen om 20.45 de wedstrijd van start ging zweefde er een gespannen sfeer in het cafe die zich ruim 2 en half uur later had omgezet naar een stel verslagen eenlingen. Nederland had zijn kansen verspeeld, de euforie was weg, het samenhang gevoel was weg en meest belangrijk; de titel was weg. De Russen bleken te sterk en versloegen Oranje met 1-3. Een bittere pil voor een avond die zo goed had moeten beginnen, maar zoals één van Nederlands en eigenlijk geheel over de wereld bekende voetballer ooit als eens wijs zei; 'Ieder nadeel heb ze voordeel'.
Nu wil de realiteit wel eens andersom zijn en concludeerden wij dat dit nadeel van onsamenhang uiteraard weer kon worden omgeturnt 1 verdieping hoger op Club r_AW. Een beter medicijn als muziek is er bijna niet en dus stonden wij geslagen, maar niet vérslagen in de rij voor de P60 om van een goeie portie muziek te gaan genieten.
Verrast waren wij toen we binnenkwamen en de dromerige klanken van Void Settler hoorden. Vreemd genoeg stond er niemand achter de draaitafels en twijfelden wij of de dj zo klein was of dat er een cd opstond. Het laatste bleek het geval en dus was dit gelijk een uitstekende gelegenheid om op ons gemak munten te halen en de schor geschreeuwde keel van een half uur eerder te smeren.
Een erg leuk bijkomend feit was één van de nieuwe bardames ( die er overigens erg leuk uitzag ) mij gedurende de avond al met 1 blik wist te voorzien van een baco. Erg respect daarvoor, en je nog vergeten te bedanken ( of komt nu de sentimentele kant naar boven van uw schrijver bij uitstek?
Nadat we hierna wat bekenden hadden begroet en de wedstrijd nog even kort hadden geanalyseerd, besloten wij om een punt achter het voetbal te zetten en lekker te gaan feesten, maar niet nadat uberheld Noury ons om de nek kwam vliegen.
Toen we de bekende trap opliepen naar de grote zaal werden wij langzaam aan verwelkomt met de tracks die Husz op de decks aan het leggen was.
Deze sympathieke knul staat niet vaak in de main area en hij greep dus zijn kans om een goede welkomstset neer te zetten en deed dit uitermate verdienstelijk met onder andere tracks als; Al Ferox - Matrix, Noisia - Raar, een Plastikman - Spastik remix, een plaat van Innerdrive ( First Pulse ) en verrassend DK8 - Murder Was the Bass.
Toen dit setje aan zijn einde begon te lopen zag je toch dat de sippe gezichtjes steeds vrolijker werden door de tóch weer prima muziek die uit de boxen kwam geknald en iedereen zijn voetjes begon te bewegen. Als 1 van de laatste platen hoorde ik Dimension of the Doomed van Frozen & Dr. Macabre, een track die naar mijn mening niet vaak genoeg gedraaid kan worden en een uitstekend einde is van je set.
De tent was inmiddels aardig vol en ook David, Thijs, Sonny, Frank, Ewi ( wat was jij wasted
Uiteraard kwamen de nieuwe de hits van het album aan bod waaronder; Vive La France, Riding Dirty, Memory Loss en My Death Lies With You. Ook oud Rude Awakening spul als Means to an End en Boenck van multitalent N-Vitral werden enthousiast ontvangen. Vergezeld door de inmiddels in de house aangekomen Jimmy en wederhelft Daphne die er een sport van maakt om tepel te knepen en geheel terecht proberen mijn oranje shirt te vernietigen
En wie is de man die de gezelligheid compleet maakt? Jawel! De heer Peaky Pounder. Na alle autopech geholpen door The Immobilizers die met hun Transformer verleden deze Autobot tot een razende Decepticon maakte zodat Peaky toch nog thuis kon komen.
Meneer de Gans begon met een nieuwe track? maar ging al gauw over op de oude vertrouwde eigen hits; Viisi, Miekan en Positivistaa, Deflicition van N-Vitral, de Hellfish remix van Void Settler's Gnomes Tinker With Time en Break Ya Head van Lenny Dee en kompanen. De polonaise ontbrak maar dit setje was toch weer een boost voor de sfeer deze avond.
Ondertussen waren we even wat loopjes gaan wagen om de aanwezige bekenden nog ff te meeten; Frankie en Bes uit Den Haag, smoker bij uitstek Segales ( damn wat klapte die wiet erop zeg
Na de laatste funky kicks van Peaky stonden dan de vervangers voor Kid 606 achter de decks; The Immobilizers. Ikzelf pleitte al jaren voor een optreden van Mindustries en dit werd dan ook voor de helft waargemaakt door dit optreden.
Zij begonnen met ( ik denk dat je wel kan zeggen ) de themesong; The Immobilizer waarop Acid Track 2 werd ingemixt. Het werd een setje met zoals je kon verwachten veel eigen werk van de 2 mannen. Beat the System, Screaming Phoenix, Reality Collapse, Hell's Basement, Void Sector remix/VIP van TOA, Scattered, 2 nieuwe SPL tracks en The New Master VIP. Complete chaos op het eind met dikke breaks leidde tot één van de betere sets deze avond.
Inmiddels was er een man met een enorme bril op ze kop achter de decks wat rommelen met apparatuur. Vijf minuten later bleek deze man The Panacea te zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vrij weinig tot niets bekend ben met de man's producties en ik me dus aangenaam liet verrassen. En hoe! Machinegeweer drum and bass met onbeschofte kicks er doorheen. Qua eigen materiaal herkende ik alleen Rave Music Ressurected. Maar verder knalde hij leip door met Cooh - Duuure VIP, Limewax - Weizen, wat Current Value dingetjes en vaag genoeg Speedy J - Pull Over.
Na dit geweld was Maurice ( die heel verstandig ) zo goed als drankvrij, maar op was en ook last van zijn maag had er wel aardig klaar mee. Ook ik moest toegeven na het toch wel losgaan, de nodige baco en het verlies van Oranje eerder op de avond dat we maar eens op huis aan moesten. Helaas moesten wij hierdoor Sarin Assault en de laatste Rude Awakening set missen, maar door de munt die je kreeg bij het inleveren van je ticket kreeg je de nieuwe cd van Rude Awakening; Fragments of the Future in een geniaal design, wat lekker was voor op de terugweg. Deze cd konden we trouwens ophalen bij de chick die altijd weer zorgt voor een positieve inbreng in het vrouwelijk schoon deze avonden; Yvonne.
Na nog één van de meest nuchtere gesprekken met Husz en Alex B te hebben gevoerd en Yvon ( met hippe cap ) meerdere malen gedag te hebben gezegd besloten we om de uitgang op te zoeken. Nadat de left-over gevulde koeken soldaat werden gemaakt reden we in een soort rally-parcours richting onze thuishaven Schiedam.
Al met al was het hele voetbalverhaal misschien wel een kleine tot middelmatige smet op de avond, wat ook wel ietsje te merken was aan de sfeer in het begin, desalniettemin was het toch weer erg prettig vertoeven op deze 17e editie en bedank ik iedereen weer voor de toch weer vette avond.
In September zien we elkaar weer, en wellicht op 5 Days Off, Mysteryland of Q-Base.
Een eervolle vermelding gaat uit naar Noury, Thijs en Frank voor de wat vagere tracktitels, voor geld-donaties kunt u altijd terecht bij de locale slijterij, dan weet hij mijn adres wel
Gegroet, Baco a.k.a Mark













![[SF] Trip_O B)](/images/user/159466_3298103.jpg)






![Sjaak Dekker[2x5]](/images/user/35561_631436.jpg)

