Verslag van Reset, 10 maart 2007

Als je iedere week naar feesten gaat wordt je verwend. Nu ga ik (nog maar) een jaar naar feesten, maar sinds die tijd heb ik het wel meteen goed aangepakt. Er staan inmiddels 26 feesten op mijn cv en er zit er niet een bij waar ik geen ervaring heb opgedaan. Of het leuk is of niet, je hoort/ziet/leert altijd wel iets leuks. Nieuwe platen, de sets, de sfeer of het geluid. Allemaal dingen die tegenwoordig goed moeten zijn wil een feest geslaagd zijn. Sommigen hebben nog meer eisen en het geeft maar aan hoe verwend de vaste feestganger inmiddels is. Niet geheel onterecht gezien het grote aanbod wat er momenteel is. Maar om terug te komen op het punt wat ik wil maken: eens in de zoveel tijd zit er een feest tussen dat, om welke reden dan ook, er gewoon uitsprint. Het een klein detail zijn (een leuk iemand die je leert kennen, of een plaat die je altijd al wilde horen) of een iets groter aspect (topgeluid en sfeer), maar het zijn feesten die je niet snel vergeet.

Het gloednieuwe concept van Art of Dance RESET was er zo een. De redenenen zal ik in dit verslag proberen te beschrijven. Met goedkeuring van Dana

begin ik bij het begin

Headhunterz
Voor het feest vierde Robin zijn verjaardag dus zaten we met zijn allen lekker voor te bereiden op het feest met live sets in de cd-speler van Noisecontrollers, Alpha Twins en zelfs de cd van de afgelopen MOH tot we om 11 uur richting Hemkade vertrokken waar we vervolgens om half 12 arriveerden. Redelijk volgens planning aangezien we Headhunterz niet wilden missen. Na alle standaard rituelen liepen we om 23.40 uur de grote zaal in om eens een lekker potje te gaan beuken. Normaal gesproken heb ik toch altijd wel wat tijd nodig om in te komen. Je dringt ff lekker een biertje, kijkt een beetje rond, voordat de eerste dans bewegingen een feit zijn. Nou, nu was daar geen tijd voor. Willem zette een gigantisch lekker setje neer! De remixes en mash-ups vlogen je om de oren, maar ook de bekenden Headhunterz-producties zoals End of my existence en The Sacrafice mochten niet ontbreken. Een remix van High Rollerz (heb iig de vocalen ervan gehoord) Scar U Face en een remix/mash-up van The Payback voorbij horen komen. Intussen liep de zaal lekker vol en er werd uitstekend gereageerd. Iedereen ging lekker los en overal niets anders dan lachende en vrolijke gezichten.



Een ander aspect wat ik erg opvallend was, was het geluid! Het stond, zoals gewoonlijk lekker hard, maar was dit keer ook zeer goed van kwaliteit. Het wil nog wel eens anders zijn in de Hemkade. Persoonlijk denk ik ook gewoon dat hardstyle wat gemakkelijker goed weergegeven kan worden dan hardcore, omdat de kicks elkaar minder snel opvolgen, maar goed, dat kan aan mij liggen Feit blijft dat het lekker klonk en ik daardoor bij tijd en wijle nog harder stampte.

Deepack
Na Headhunterz was het de beurt aan Deepack. Deze twee heren vallen mij de laatste tijd al zeer positief op. Met name door hun platenkeus die veel, nieuwe, relatief onbekende platen bevat die vaak erg lekker zijn! Zo ook gisteren weer. Een paar platen van Xavi & Calypso voorbij horen komen en ook Chickz on Fire werden om je oren geslingerd. Ook hier heb ik heerlijk staan stampen en de heren kregen de rest van de zaal ook goed los. Er waren even wat problemen met geluid, dat nu nog maar mono was, maar na snel ingrijpen en het verwisselen van de platenspelers klonk het weer helemaal top! Deepack verrasste trouwens nog door aan het einde van de set opeens Masters of Ceremony - Bottoms Up te draaien. Ondanks dat het misschien een beetje scheef is midden in een hardstyle avond ben ik wel zwaar uit mn naad gegaan op het nummer. Ik kon het wel waarderen!



Zany
Je werd deze avond om je oren gegooid met hardstyle grootheden, want na de heren van Deepack was het tijd voor de X-Qlusive man: Zany! Hoe deze man het voor elkaar krijgt om maar sterk te blijven is voor mij een raadsel, maar over zijn set van gister kan ik weinig negatiefs melden. Er werden door alle dj's veel nieuwe platen gedraaid en ook Zany deed een duit in het zakje met Volt, Nothing Else Matters (Remix), de nieuwe Noisecontrollers en natuurlijk Wilde Gullie Bas? Nou, dat wilde we wel en iedereen ging lekker los!



Inmiddels waren alle bekenden van me allang binnen en stonden we met een lekker groepje te beuken. En dat zijn nou die momenten die je soms bij kunnen blijven. Dan kijk je rond en zie je allemaal lachende gezichten die op en neer gaan. Das nou mooi, dan heb je het op en top naar je zin. Alle bekenden zijn er, er wordt top gedraaid, het geluid is lekker en de sfeer is top! Het zijn factoren die er vroeger misschien niet eens toe deden, maar inmiddels belangrijk zijn geworden. En het was allemaal dik in orde!

Luna
Anyway, het feest ging gewoon door en de volgende hardstyle grootheid die aan de beurt was, is wel bekend onder de naam Luna. Ook deze man bevalt mij altijd en gelukkig vormde gisternacht daar geen uitzondering op. Hij draaide weer uitstekend met platen als Into Deep en Bad Time. Hij verbaasde mij alleen door geen D-Block & S-Te-Fan en Noisecontrollers te draaien, wat ik wel verwacht had van hem. Maar goed, geen man overboord. Het klonk nog steeds erg lekker en snoeihard ook!



Dana
Dana mocht het feest gaan afsluiten, maar omdat ze uit Duitsland kwam (Ze had daarvoor gedraaid op Rvaing Nightmare) was ze iets te laat. Het mocht de pret niet drukken, Luna ging ffies iets langer door en Dana nam het daarna, na wat instructies van Richard, in stijl van hem over.



Echter, in stijl? Ze kenmerkt zichzelf toch wel door een setje neer te zetten wat bijzonder lekker klinkt maar voor 70% gevuld is met platen die ik echt nog nooit gehoord had. Dit deed ze op QrimeTime ook al, maar toen lag het percentage onbekende platen iets lager. Nu was het eerder uitzondering dan regel als ik een plaat herkenden terwijl dit normaal toch wel andersom is. Maar het klonk wel lekker en ik zou niet weten wat er negatief aan is om gewoon lekker je eigen ding te doen en wat onbekendere platen te draaien. Enige smetje was dat het niet echt leek aan te slaan. Zelf heb ik ook ff gezeten om tegen het einde van de set weer richting grote zaal te lopen om het einde van het feest (en hopelijk wat hardcore platen) mee te kunne maken. Het was inmiddels al flink wat rustiger toen Dana begon op te bouwen naar hardcore. Dit deed ze oa. met Brainkicker - Metal Licker wat weer ff een stamp moment was. De laatste paar platen waren dan ook hardcore en niet de minste. Achtereenvolgens, Masters of Ceremony - Bottoms Up, Tha Playah - Weird Clit (Neophyte & Evil Activities Remix), Art of Fighters & Tommyknocker - Follow Me en tenslotte Endymion - Payback Nog ff alle engergie eruit gestampd dus, voordat de relatief korte terugreis kon worden ingezet.



Het lijkt me duidelijk dat ik een top feestje heb gehad. Alles klopte en ik heb me in de Hemkade nog niet zo goed vermaakt! Het was ook mooi te zien dat heel veel meer mensen het naar hun zin hadden. Als alles zo klopt en je hebt het zo naar je zin vergeet je dat over het algemeen niet snel. RESET zal ik daarom ook niet snel vergeten denk ik



Greetz,

T-mac