Verslag van INFINITY, 16 december 2006

INFINITY – The First Official Edition.

Zaterdag 16 december 2006: hier had ik lang naar uitgekeken.
De Lexion in Westzaan had ik al meer dan een jaar niet meer bezocht, en voor Infinity vond ik het ook wel weer eens tijd worden om de stoute danslaarzen aan te trekken.
Een mooie gelegenheid om mijn verjaardag te vieren.
Dj Marc “O” had me een paar maanden geleden laten weten dat hij en Claudia de organisatie van Infinity sinds dit jaar helemaal zelf regelen, en ik had deze kanjer al eerder zien en horen draaien.
Er zouden nog een paar voor mij onbekende Dj’s komen waar ik ook heel benieuwd naar was, dus ruim 2 uur van te voren werden thuis de rituele voorbereidingen getroffen en rond 22.00 was ik klaar om te gaan. En omdat ik niet zo heel vaak op stap ga, begon het met de minuut meer te kriebelen.
Voelde aan m’n water (wat later iets meer bier werd) dat het een heel leuke avond zou worden.

The Journey
Met de tram en daarna de trein ben ik naar Zaandam gegaan. Prima verbinding, maar ik moest nog eventjes uitzoeken waar de bussen stonden op het geheel vernieuwde station Zaandam. Het plan om met de stadsbus naar de halte te gaan die het dichtst bij de Lexion was, zag ik daardoor in het water vallen. Ik heb de bus waarin ik had moeten zitten nog wel kunnen uitzwaaien, maar had daar liever zelf in gezeten. De volgende zou pas over een uur gaan, en dat zou betekenen dat ik er pas rond twaalven zou komen aanzetten.
Plan B ging in werking: waar zouden we zijn zonder de taxi. Te laat komen was geen optie; ik moest en zou het feest vanaf het begin meemaken.
Een vriendelijke taxi chauffeur bracht mij waar ik wilde wezen, en ik kwam daar om precies 22.54 bij de ‘place to be’ aanzeilen. En omdat ik zoals eerder gezegd niet zo heel vaak bij de Lexion over de dansvloer kom, was het eventjes zoeken naar de ingang.
Dat ging langs een donker weggetje dat niet erg goed verlicht was en waar ik op een gegeven moment wel mensen voor de deur zag staan, maar als ik een stap verder had gezet dan was ik op een afdakje terecht gekomen.
Het was de bedoeling om ‘uit m’n dak te gaan’ en niet er doorhéén.
Eventjes teruggelopen en toen de goeie kant opgegaan.
Het gevoel van M@dC@t-in-Wonderland was al ruim aanwezig.
Melig als een marmot sloot ik achteraan in de rij. Daar leek het wel een reünie: wat waren er al veel bekenden.
De Lexion Vibe was buiten al goed te voelen. En het was al aardig te horen dat binnen het feest al goed was begonnen.

Let’s go!
Na aanmelding bij de kassa en de grondige doch vriendelijke visitatie ging ik richting garderobe.
Nog even wat spulletjes bij me gestopt, jas afgegeven en daarna de trap af, op naar de Main.
Daar stond Dj M.E.M. de boel al op te warmen.
Deze Dj kende ik nog niet, maar de eerste kennismaking is mij heel goed bevallen, en te lezen aan de vele positieve reacties op hem was ik daarin zeker niet de enige.
Hij draaide al direct aan het begin van de avond lekker stevig. Ondertussen zag ik links en rechts mensen elkaar begroeten, soms op de meest uitbundige manier en daarna al gauw de dansvloer opgaan.
Er hing meteen al een enthousiaste stemming en ik kon zien dat M.E.M. zichtbaar in zijn element was.
Wat moet dat een supergevoel zijn!
Doordat de zalen heel mooi gedecoreerd waren, voelde ik me echt jarig. Bij een goed feest horen uiteraard dansers en danseressen. Deze waren volop aanwezig, mooie, energieke bewegingen. Vooral de dame en heer achter de Dj-booth vond ik er heel goed uitzien. Zogezegd de ‘finishing touch’.

Party on!
Nadat M.E.M. zijn visitekaartje had afgegeven met zijn fantastische set, was Marc “O” aan de beurt.
Hij zette de energieke lijn van zijn voorganger door, wat aan hem wel toevertrouwd is.
Echt onwijs genoten van je set, Marco! Klasse.
Ondertussen liep ik af en toe ook even heen en weer te lopen/dansen tussen de grote en de kleine zaal. Daar stonden ook zeker niet de minsten, en op dat moment ook weer een Dj die mij nog niet bekend was: Trèbon, die zijn naam trouwens erg eer aan deed. Na een uurtje hield ik het in Area 2 voor gezien, ik wilde even helemaal losgaan zonder er een Nationale Wandeldag van te maken.
Tijdens Bas & Ram kreeg ik de volledige muzikale ontsluiting; ik had het al perfect naar m’n zin, en dat duo kwam ook muzikaal gezien zeer prettig binnenzetten.
Een topavond had ik: lieve vrienden om me heen, supermuziek, zo nu en dan eens een gesprek met andere prettig gestoorde medefeestvierders en een enkel ‘serieuze’ babbel met iemand die ik wat langer ken van stappen.
Moet kunnen, dat vind ik heerlijk. Het was allemaal compleet. Nou … bijna dan.

The afterburner
Na Bas & Ram was het de beurt aan Spider. Hem heb ik al heel wat keertjes mee mogen maken op feesten en hij stelt nooit teleur. We waren niet moe te krijgen!
Officieel duurde het feest tot 6.00, maar het mocht nog een half uur doorgaan.
Marc “O” gaf in het laatste halfuurtje nog een knallende toegift.
Dat was zo ongeveer een mooie grote strik om het cadeautje wat deze avond/nacht toch al was.
De tijd ging voor mij veel te snel voorbij; hij had wat mij betreft nog wel wat langer mogen doorgaan.
Mc UB gaf er tijdens de avond/nacht zijn eigen klank aan met zijn wederom fantastische optreden.
Die man heeft gewoon een geweldige stem.
De nacht ging voorbij, banden werden aangehaald, ijs werd gebroken, en er werd weer heerlijk geknuffeld en gedanst.
En dan zit je 2 dagen later het verslag te schrijven, met een bakkie koffie, juist weer vers aangeland in de werkelijke wereld. Kan er weer helemaal tegen.
Infinity – bedankt! Jullie hebben mij een ‘eindeloze’ avond en een topverjaardag gegeven. Alles was aanwezig: vanaf het eerste moment een super gezellige sfeer, sets waar de vonken vanaf vlogen,leuke en mooie mensen, goeie dansers en mooie versieringen.
En het zal zeker niet weer een jaar duren voordat ik weer eens naar de Lexion ga.

M@dC@t