Verslag van Solar weekend festival 2007, 12 augustus 2007

Dichterlijke dichters dagen der doorgefeeste Solaristen

Er was eens…. ik zou het eigenlijk niet weten,
ik ben namelijk 3/4 van afgelopen weekend vergeten.
Het ene moment zit ik vrijdag op de A2 te rijden,
het andere moment ben ik mezelf op maandag ochtend met eiergooien aan ’t verblijden.

Solar 2007…het vervolg op dat überfeest van vorig jaar,
kregen we dit jaar weer zoveel plezier voorgeschoteld daar?
Het programma beloofde heel veel goeds,
een echte ‘test-je-fokking-dans-fysiek’ toets.

Laten we beginnen bij vrijdag,
waar meer dan de helft van de groep al om 10:00u. voor de camping lag.
Gelukkig kon ik pas vanaf 20:00u. daar keten,
anders had ik nu waarschijnlijk 38 kleuren stront gescheten.

Gelukkig schijt ik vandaag (maandag) maar 19 kleuren stront,
ik maak het altijd maar half zo bont.
Daarom val ik nu om de 20 minuten in slaap,
en heb ik het geheugen van gepensioneerde proefdier aap.

………

Waarom ben ik nu in Godsnaam in rijm aan ’t schrijven? Teringtyfus, dat wordt echt 3x niks! Dichten is voor intellectuele relnichten die de stressprinses uit hangen en in hotels slapen in plaats van festivalcampings…das iets voor universitair opgeleide conservatorium kampers die een dikke krijgen als ze Andre Rieu in nootperfectie de "grote" Symfonie in g-klein van Mozart op de piano met z’n tenen zien spelen, zichzelf begleidend met een vioolsonate van Beethoven, geblinddoekt, gedrogeerd, en gekneveld welteverstaan….ik lig 146 dagen van het jaar met m’n gezicht in moeder aarde’s aars te drukken, omdat ik dat lekker vind. Ik ben een schooier! Ok dan, Lowman-style:

Mezelf opvretende, niet te genieten, bot tegen alle collega’s, uit haat en ergernis complete ringbandklappers door de shredder duwende, punaise tussen de botterhammen van onze stagiaire leggende, werd ik vrijdag rond 12:00 uur door m’n grote vriend Trommel op mijn werk gebeld. Hij deelde me mede dat de hele groep het al reuze gezellig had op de camping, raketten over en weer gingen, en het bier al rijkelijk vloeide. Toppie dus! Om 15:00 uur volgde een sms van Trommel met de mededeling dat het echt top was en iedereen al flink aan ’t feesten was, waarop ik spontaan een regendans op m’n buro deed in de hoop op een acute watersnoodramp bij de Maasplassen in Roermond die om 19:30 natuurlijk weer afgelopen moest zijn. Zo ben ik, ik gun niemand iets. Om 15:30 uur ben ik hysterisch m’n kantoor uitgerend met de mededeling dat ik het allemaal nog eens uit zou leggen als ik ooit nog terug kwam.

Dankzij de recente globale ontwikkelingen rond 7-7-2007 Live Earth (Mr. Gooor, you ar a hero of the upper plenk!) en de opwarming van de aarde, besloten m’n buddies Peter, Eric, en ik, alledrie met de eigen auto op hetzelfde tijdstip vanuit Kerkrade, met de airco aan te vertrekken. Ieder een andere route, elkaar elke minuut updatende met onze spiksplinternieuwe accuslurpende multimedia telefoons, waarvoor menig satelliet, per absurd brandstof verbruikende raket, de lucht in is geschoten. Onderweg dacht ik nog: Een beter milieu begint bij jezelf…. Peter en Eric komen uit een voortreffelijk milieu.

Bandjes halen ging net als vorig jaar zonder wachttijd. Binnenkomst ook, waarbij me de eerste verbetering meteen opviel: de vorig jaar ontbrekende campingwinkel en eetgelegenheid waren dit jaar wel aanwezig. Met als slagroom op het toetje de extra camping disco (waar 2 gasten 1 dag later in een eigen opblaas zwembadje uitgedost en al in stonden te dansen….motherfucking heerlijk gewoon….I love festival people! ). Een echte volwaardige festival camping dus! Plaats was al gereserveerd door de rest, en met hulp van Willie-man alle spullen gedropt. Vervolgens een warm wederzien met iedereen, een lekker stukje puddingvlaai van Trommel (nogmaals proficiat kameraad), biertje opentrekken, raket gelanceerd en hoppa…. de 3 seconden Kessi-chihuahua tent in 30 minuten opgezet. Tijd voor de officiële Solar preparty! Aangezien iedereen al aardig op gang was op de camping en tijdens de preparty, was het tijd voor de grote Fernandus Alklunso inhaalrace. Tijdens de menige biertjes leek het me verstandig om 2 flessen rosé te killen, om vervolgens lekker los te gaan op de preparty. Dit is wat ik me herinneren kan: een leuke gezellige tent (wel fokking warm trouwens) met een heerlijk sfeertje en groovy house muziek, vervolgens het gezicht van SuperM, vervolgens het enigszins verwarde gezicht van Benny Rodrigues toen ik ‘m tijdens zijn set vooraan als een levenloos standbeeld aanstaarde terwijl ik van binnen aan ’t dansen was, mijn eigen verwarde gezicht toen ik een moment later plotseling in de bosjes naast de tent stond zonder doel…. correctie…. probeerde te staan, het moment waarop ik met Peter en Eric terug naar de camping liep….correctie….struikelde, het moment waarop ik onder een vreemde caravan lag, het moment waarop ik weer helemaal helder was en alleen terug naar de preparty tent slalomde. Dan het moment waarop ik helemaal alleen op het gesloten preparty terrein aankwam, langs de blokkade manoeuvreerde, mijzelf neerlegde op een heerlijke sofa, en werd weggestuurd door beveiliging. En uiteindelijk het moment waarop ik zaterdagochtend in mijn eigen tent wakker werd. Geslaagde preparty’s zijn altijd goed! Dan de zaterdag, techno-Saturday as we may call it. Op weg naar het festival terrein 5 extra paar wandelschoenen ingepakt, omdat we vorig jaar iedere keer de marathon van New York moesten lopen om bij het festival terrein te komen. Ook hier weer verbetering ten opzichte van vorig jaar. Het bleek namelijk dat ik beter mijn vishengel had kunnen inpakken, aangezien er een watertaxi op en neer voer over het meer tussen de camping en het festival terrein. Relaxte shizzle met een echte kapitizzle en matrizzles! Vervolgens alle raketten in mijn nieuwe sneakers gepropt….op 1 na dan…en hoppa richting security. Aangezien ik de regels ken, wist ik van het zero-tolerance beleid. Binnenkomen zonder wachttijd, zakken legen om de doorstroom niet te belemmeren, grondig fouilleren ook geen probleem…en dan:

SL = Security LUL
Coole Gast = Roy
() = denken maar niet hardop zeggen i.v.m. weigering tot festival terrein
[] = bodylanguage

SL: “Wat is dat?”
Coole Gast: “Das een raket”
SL: “Dat mag niet he”
Coole Gast: “Daar was ik al bang voor, ik ken de regels (…maar ik had geen plaats meer in mijn sneakers)”
SL: “Geef maar hier”
Coole Gast: “Ok dan”

Coole Gast loopt verder, draait zich nog eens om naar Security LUL, en ziet vervolgens dat Security LUL de raket in zijn eigen broekzak steekt! Coole Gast: “Hey! En wat ga jij er mee doen?”
Security LUL: “Die ga ik weggooien! ”
Coole Gast: (Aangezien ik denk dat je hem zelf gaat roken, omdat je hem in je broekzak stopt, hoop ik dat de tip losschiet bij je eerste teug, je daardoor alle shag inademt, inclusief de brandende as, je daardoor je amandelen verbrand, de shag afslikt waardoor je uiteindelijk een blinde darm ontsteking krijgt, en de tip via het door jou vanochtend genuttigde spek & ei in je zaadleider terechtkomt waardoor je je niet meer voort kunt planten!)
Coole Gast: “Jaja, dat zal wel!”

Ik bedoel, zet dan een container ernaast zodat de mensen ook daadwerkelijk zien dat alles wat in strijd is met het beleid ook daadwerkelijk weggegooid wordt. Maar door het zelf in je zak te steken als security, wek je alleen maar frustratie en onnodige agressie op bij de bezoekers die je dan graag vakkundig een nieuwe sneaker in je eieren willen plaatsen….met grof geweld.

SL met zijn gratis raket snel achtergelaten, om vervolgens eventjes het terrein te verkennen. Daar was weer echt van alles te doen was zoals de welkomst knuffelbrigade (of waren die chicks niet om te knuffelen, Extrema?), de skateramp, de inmiddels bij Solaristen bekende botsautobaan ingericht als chill-out, het zwembad, de Loesje workshop, alle podia met als mooiste weer de Housestage (Dimitri even gecheckt, maar te kort om te beoordelen), en waarschijnlijk nog veel meer dingen die ik niet gezien heb in onze sprint richting Technotent. Daar aangekomen was ‘2000andOne’ al lekker bezig met diepe techhouse, gewoon lekker voor een zonnige middag in de donkere Technotent. Vervolgens een aangename live verassing met de naam ‘Coming Soon’. Ik weet het niet precies te plaatsen, maar de voetjes gingen echt los bij deze muziek. Hoppa! Eerste toppertje was al binnen, yihaaaaaaaa! Tussendoor snel eten bij de foodcourt, waar echt keuze genoeg was. De fruitbekers waren echt zalig in dit warme weer en vonden dan ook gretig aftrek bij ondergetekende. Toen terug naar de tent, waar ‘Rejected’ al een versnelling hoger was geschakeld. Iedereen stond nu te dansen en je voelde gewoon dat we midden in de alom bekende omschakeling naar sneller zaten. Die omschakeling werd omgezet door Mr. Awakenings himself, Mr. Ciske-de-Rat, Mr. Iekiekiek-taktaktak-boedoemboedoemboedoem Cari Lekebush! Wat een topper is die gast toch! En het zou allemaal nog beter worden, want na Cari kwamen de absolute techno toppers van het weekend: The British Murder Boys. Ik had ze al eens gehoord op Extrema Forward in 2003, toen het enige lichtpunt in ’n naar mijn persoonlijke smaak waardeloos feest. En ja hoor, ze flikten het weer. Het tempo werd op ICE niveau gezet, de veters nog eens extra aangetrokken, stevig vasthouden en handen ten alle tijden binnen het voertuig, de tent werd vol rook geblazen, de lampen op motherfucking snelle knippermodus trainspotting-style, en yihaaaaaaaaaa………locomotive on your asses! YIHAAAA! Iedereen ging volgas uit z’n dak…. taktaktaktaktak…. boemboemboemboemboem…. basbasbasbasbas, woehoeeeee! Heeeeeerlijjjjjjjjjjk! Das pas echte techno!

Zeiknat gesport, gesloopt, en met een druk op de blaas als een gastank op het biervat zijn we toen uit de tent moeten rennen, om zo te voorkomen dat ventieltje niet knapte en we iedereen onder zouden zeiken. Na de sanitaire stop even een pilsje gepakt, waardoor onze aandacht even afdwaalde naar het rumoer vanaf de mainstage. Wat zou daar aan de hand zijn? Das waar ook, daar sluit vanavond Chuckie af. Effe Chuckie checken dan? Ok, snel dan! En ja hoor, hier ging het feest ook helemaal los! Chuckie is echt onbetwist de meester van de nieuwe decks…. damn wat is die gast onnavolgbaar goed….zo goed dat je gewoon niet weggaat maar aandachtig blijft luisteren. Iedereen die zegt dat je het jezelf makkelijk maakt door met Cd-spelers te draaien, zou eens een kijkje moeten gaan nemen bij deze tovenaar….dan hebben ze voor de komende 4 jaar namelijk geen argumenten meer. Deze Dirty Dutch verheft het ‘draaien’ namelijk naar een nieuw niveau in Nederland. Gruwelijk gewoon! En dan die platenkeuze….Prodigy….waaaaah….Prodigy! Het veld was gewoon te klein zoals de mensen tekeer gingen, MEGA-afsluiter! Enige minpunt was de MC, die overigens wel het volk super meekreeg, maar toch iets te vaak op de voorgrond leek te willen staan door net iets te vaak zijn klep open te trekken.

Op de zondag was de Technotent voor ons helaas niet uit te houden door de hitte (diegene die hier een praktische oplossing voor zou kunnen vinden mag zichzelf een held noemen, aangezien dit vorig jaar ook al het geval was). Ik heb het geprobeerd, maar het ging gewoonweg niet. Daardoor hebben wij op de zondag voornamelijk tussen de Housestage en de Main gependeld. Aangezien ik niet meer echt thuis ben in de House stroming, is het een beetje moeilijk om te beoordelen. Benny Rodrigues en Sandy Rivera sprongen er voor mij echt uit qua ‘Habt ihr alle gute Laune?’ sfeer. Die 2 sprongen er echt uit qua set, terwijl de anderen gewoon hun momentjes hadden.
Op 1 man na dan! Mijn groene huisarts Dr. Lektroluv natuurlijk! Damn, wat een afsluiter….wat een geweldenaar…. wat een geweldig feest….wat een waardige afsluiter! Ik dacht dat Chuckie moeilijk te toppen was als afsluiter de dag ervoor, maar Lektroluv wist het weer te flikken. De vierde keer dit jaar (Melkweg koninginnenacht, Bozzini, en Rock Herck (B)) en toch ging ik weer helemaal uit mijn dak. 2007 is het jaar van Dr. Lektroluv! Na afloop zijn we nog even naar de After op de camping gegaan, waar mijn goede vriend Sjorsj en ik de MC een beetje verkeerd begrepen. Hij vroeg iedereen de zijkanten van de tent weg te klappen zodat iedereen mee kon feesten. 8 seconden later stonden Sjorsj en ik met een steunpaal van de zijkant van de kant in de handen. Sorry! Uiteindelijk zijn we nog bij ons kamp zelf gaan afteren, waarna ik om 03:00 uur dood in mijn tent ben gevallen…. dood en voldaan…. meer dan voldaan.

Solar 2007? Een ECHT Extrema feest zoals Extrema bedoeld is: de juiste vibe, de juiste mensen, de juiste locatie, de juiste intimiteit, de juiste afwisseling, de juiste experimentele line up, de juiste instelling, het juiste alternatief, de juiste opvolger van het aan vaatvernauwing leidende Extrema Outdoor dus. Dit is Extrema op zijn best! Rest mij nog de gangmaker van het weekend te benoemen. Als je om 09:00 uur ’s ochtends kompleet gebroken en gaar in je tentje ligt te chillen, en er komt dan iemand met een Andre Hazes hoedje op hyper actief langsgelopen met de spreuk: “Alleh da, alleh da, iech maag diech het lit aan!”…. dan wordt het echt heeeeeeeeeeel moeilijk om niet je slaapzak onder te pissen van het lachen. Balla, je bent een held!