Eenmaal aangekomen kwamen we voor een onaangename verrassing te staan, de entree was geen 22,50 zoals op Partyflock vermeld werd maar 28 euro. Ondanks dat er wel was vermeld dat 22,50 de prijs van een kaartje in de voorverkoop was hadden we niet verwacht dat we bij de deur opeens bijna 30 moesten betalen voor een paar uurtjes. Enkelen wilden alweer rechtsomkeert maken maar de hardcore-honger overwon. De doorloop bij de ingang was ideaal. We hoefden nergens te wachten en werden vriendelijk onthaald.
Paradox begon al om 21.00 uur wat vrij vroeg is naar mijn mening. Omdat we nu zo laat waren heb ik vrij veel dj’s gemist. Zo heb ik Conspirator, Dana, Public Domain, Ominous, Sequence en Arjuna gemist. Graag had ik er wat over willen vertellen door middel van een paar meningen van mensen die er al wel waren maar degene die ik sprak konden zich vandaag weinig meer herinneren. Of dat een goed teken is of slecht laten we voor het gemak even achterwege.
Het lijkt alsof ik zoveel gemist heb dat er weinig over bleef maar door de vroege aanvang was er nog een hele nacht voor de boeg. Zowel mijn stampmaatjes als ik houden meer van de hardere kant van hardcore waardoor we eigenlijk vooraf al hadden besloten dat we de hoofdzaal onveilig zouden maken. Boven op de eerste verdieping was ook een Happy Hardcore-zaal.Om half twee kwamen we binnen in de Early Hardcore-zaal (de hoofdzaal) tijdens de set van Dione. Een set die prima thuis paste in de muziekstijl van deze zaal. Een lage bass, een lekker tempo en vrij vrolijke melodieën en geluiden. Persoonlijk hoeven van mij al die melodietjes en geluiden niet en kan ik dan ook geen enkel nummer opnoemen dat ik herkend heb tijdens deze set omdat ik hier normaal nooit naar luister. Wel moet ik erbij vermelden dat het tempo heerlijk was en ruime mogelijkheden bood om even lekker oldschool te hakken. Van 2.00-3.15 draaide Frantic Freak een rauwe Early Hardcore-set die in mijn ogen (of oren in dit geval) hier en daar neigde naar industrial hardcore. Ook in deze set weer een up-tempo lage bass in combinatie met geluidjes en melodietjes. Vooral ook de gabbers zoals ik ze ken uit mijn tijd in de kinderdisco (Australian aan, haar strak naar achter en dergelijke) vonden dit geweldig zag ik. Voor mij was het nog net even iets te soft en te blij allemaal en nog steeds allemaal onbekend. Waarschijnlijk ben ik toch nog te jong geweest in de bloeiperiode van de Early Hardcore. Zaal twee heb ik heel even bezocht maar ik ben toch meer van het hardere werk. Happy Hardcore luister ik liever op mijn mp3.
Veel mensen hebben het over het goede geluid van de Waerdse Tempel en ik vond dat ook nu het geluid weer optimaal hard en zuiver was. Ook de aankleding was weer super.
Van 3.15-4.30 draaide Promo en ik durf wel te stellen dat Promo mijn ultieme verjaardagscadeau was. In de set die meer dan een uur duurde werden de eerder zo blije melodietjes omgezet in de heerlijke hardcore waar ik zo van houd. Zoals mijn polo al zei: ‘ik wil mijn seks zoals mijn hardcore, KEIHARD!’. Promo vervulde deze wens met heerlijke nummers als ‘Fingerz’ en ‘Motherfucking mindcontroller’. Mijn persoonlijke hoogtepunt was: ‘Voel je die bass’, één van mijn favoriete hardcore-nummers aller tijden dat keer op keer weer zorgt voor een explosie van energie en een grijns van oor tot oor. De set werd steeds harder en beter en de alcohol vloog massaal in de rondte door alle springende en dansende mensen. De alcoholverspilling was bijna geoorloofd doordat het zonde van de tijd was om te drinken tijdens zulke mooie nummers. Wel zorgde dit ervoor dat de vloer heel glad was maar dit heeft volgens mij geen ongelukken meegebracht. Misschien dat hij te nieuwe nummers draaide volgens sommigen maar ik wist sowieso niet wat ik kon verwachten. Dacht persoonlijk dat er beneden hard en boven 'blij' gedraaid zou worden. De set van Promo was de kers op mijn verjaardagstaart!
Na Promo nam Destroyer de draaitafels over om het laatste half uurtje live er nog wat harder ram- en beukwerk tegenaan te gooien. Het tempo was behoorlijk rap en er waren een aantal mensen die er gewoon maar naar keken omdat ze het niet bij konden houden. ‘Born to be Wild’ en ‘Bad dreams’ deden de grondvesten van de Waerdse Tempel schudden. Niet alleen sommige bezoekers konden het tempo niet aan. Ook het complete geluid viel tot twee keer aan toe minutenlang uit tot ongenoegen van veel bezoekers. Dit voorval herkende ik van een vorig feest waardoor het mij verbaasde dat het weer en zelfs twee keer gebeurde in korte tijd. In de ‘rustpauze’ spraken we met enkele gasten die uit Antwerpen bleken te komen. Vier tot zes uur waren ze onderweg geweest en moesten ze nog terug voor een feest in het relatief onbekende Heerhugowaard. Ik hoop dat ze toch een leuke avond hebben gehad ondanks het ongemak in de laatste set. Ook voor Destroyer was het een vervelende gebeurtenis en ik wil dan ook meegeven dat zij goed terugkwamen vanuit de letterlijk honende stilte. Toen het licht aanging na de officiële afsluiting om 5.00 uur was ook van de gezichten van Destroyer en medewerkers af te lezen dat zij flink baalden van de situatie. Het was misschien even rot maar de set was geweldig en ik hoop dat ze ook hebben meegekregen dat het publiek alsnog genoot.
De Waerdse Tempel is iets om in de gaten te houden en wat nog een groot succes kan gaan worden. Zelfs mijn lieve vriendje die tot nu toe met enige tegenzin meeging naar de Tempel is door het feest van gister overtuigd van de mogelijkheden van deze locatie. Het goede geluid van de locatie is perfect voor hardere feesten als Paradox, een feest dat duidelijk niet voor mietjes was bestemd. Bedankt Waerdse Tempel en Cyndium voor deze mooie avond.
ja, zo vet!!!
