Verslag van Defqon.1 Festival, 18 juni 2005

Ik heb tussen 14:00 en 23:00 bijna alle areas wel even bezocht omdat ik een vrij diverse muziek smaak heb en het sowieso wel een goed plan vond om alles in ieder geval even gezien en gehoord te hebben. Zoals in 'al' mijn (3) verslagen heb ik alles weer onder aparte kopjes gezet. Gedurende het schrijven is het verslag misschien iets te groot uit gevallen. maar ach, sowieso een leuke herinnering voor mij zelf.

Het weer
Ik heb de hele dag volgens mij geen wolk gezien; het was echt volop zon. Ik heb dit wel als positief ervaren maar ik heb dan ook niet de hele dag in de zon gestaan op de main. Ik kan me voorstellen dat mensen die de voornamelijk buiten hebben gezeten het wel als te warm hebben ervaren. Ik hoop dat er niet al teveel mensen door het weer richting de EHBO moesten maar ik heb heel veel mensen in de weer gezien met zonnebrand; de mensen waren dus voorbereid. Toen het later werd kreeg je ook nog een hele mooie zonsondergang die je op sommige plaatsen echt heel mooi door bomen / stages heen zag schijnen; voegde voor mij ook zeker echt wat toe aan het sfeer gevoel. Volgens mij stond er weinig of nauwlijks wind (vergeleken met de tempratuur in de zalen af en toe een 'koel' briesje) maar toch was echt geen onverstandige beslissing om een zonnebril mee te nemen en deze eigenlijk de hele tijd op te houden.

De stages
Ik vond de stages opzich wel heel mooi maar wat me wel opviel was dat bij bijna alle stages de DJ een heel stuk achter het 'hek' stond maar vooral ook erg hoog. Je moest echt zeker 5 meter naar achter, wou je de DJ kunnen zien (en dat wil ik).

De mainstage (red dus) vond ik elk uur dat het later werd eigenlijk steeds mooier; echt super koel met dat hele gevulde balkon eromheen. Alleen, het Defqon logo aan de hijskraan; opzich zag het er wel leuk uit maar ik had wel verwacht (en gehoopt) dat het logo later op de dag zelf ook licht ging geven.
De 'brown' ontdekte ik wat laat maar ik vond dat ook zeker een erg mooie stage met al die leger jeeps. De techno zaal was opzich ook wel geinig aangekleed; de mooiste (indoor) zaal denk ik wel. Beide hardcore zalen waren vrij simpel aangekleed (black niet echt goed op gelet) maar ze deden prima hun werk en dus is dat geen minpunt. Misschien wel even leuk om toe te voegen; ik weet niet of net toevallig iemand stond te snuiven naast me maar toen ik de black in liep rook ik in ieder geval een sterk overheersende pep geur. Bovendien was het er trouwens echt snikheet maar ik kreeg niet de indruk dat mensen daardoor minder uit hun dak gingen op de muziek.

De sfeer
Al die verschillende hardere muziekstijlen bij elkaar op een festival; kon dat wel goed gaan? Ik heb er in ieder geval geen kwaad woord over te zeggen; erg veel mooie mensen met blije gezichten. Sjah, in de hardcore zalen (lees: black) hing wel een wat donkerder (letterlijk en figuurlijk) sfeertje maar nog steeds erg goed te doen (al zal er vast ook wel wat gebeurd zijn, maar niet toen ik er was). Zoals ik het heb ervaren maakte iedereen er een feestje van en zo hoort het natuurlijk. Ik heb zelf trouwens niks mee gekregen van de hele toestand rondom de valse kaarten. Soms had ik de indruk had dat het best rustig was (had drukker verwacht eigenlijk), maar het was dan ook een groot terein met erg veel stages.

De muziek & geluid
Een lekker weertje en een erg mooi opgebouwd festival; wat wil je nog meer? Muziek! Ik heb een erg uitgebreide muzieksmaak en op dit feest heb ik er echt voor gekozen om van alles wat (het beste) mee te pakken. Vanuit dat opzicht was het niet eens zo erg dat ik niemand heb gezien van de mensen waarmee ik had afgesproken (mede dankzij T-Mobile; wel vol bereik maar met geen mogelijkheid contact gekregen); ik heb zo'n beetje alles gezien wat ik zien wou (helaas de Shadowlands terrorists wel gemist). Alle stages vond ik het geluid goed; lekker hard en zuiver (gotta love al die line arrays).

Green: Misstress Barbara
Na het werken even lekker opgewarmd met techno van meesteres Barbara uit Canada. Ik denk dat ze (logisch genoeg) een wat rustiger setje heeft neergezet dan die op Awakenings 15 Mei in de Now & Wow maar ik vond hetgeen ik ervan gehoord heb zeker een lekkere start.

Blue: Timothy & Franky SL
Aangezien Frank een bekende van me is (hoi!), had ik mezelf voorgenomen om zijn set samen met Timothy te gaan beluisteren en heb ik Misstress Barbara vroegtijdig moeten verlaten. Er werd al behoorlijk stevig (en dus lekker) gedraaid vond ik, voor het tijdstip van de set. Maarja aan de andere kant, als je daarna de Donkey Rollers hebt staan. Blue: Donkey Rollers
Ik was bijna terug naar de green gelopen voor Oscar Mulero tot ik net nog realiseerde dat de Donkey Rollers het over hadden genomen. Ben toen dus als een speer terug gelopen en me plekje vooraan weer opgezocht. Ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb; wat een super relaxde set was dat zeg! En wat een show maakte ze er ook nog eens van. Volgens mij ging echt de hele (flink gevulde) zaal van voor tot achter compleet los; meen dat ik daar zelfs nog een aantal filmpjes van heb gemaakt.

Green: Oscar Mulero
Na de Donkey Rollers liep de blue echt helemaal leeg had ik de indruk. Kort na de aankondiging van de Spacer Invaders ben ik dan ook weer naar de green gegaan om nog wat van Oscar Mulero mee te pakken. En dat is gelukt! Hetgeen wat ik nog gehoord heb ervan was echt erg lekker; ik meen zelfs ergens ook wat off-beat techno gehoord te hebben? Het was nog vrij rustig in de zaal en iedereen had dus flink de ruimte voor zijn of haar techno moves. Voor mij was de verleiding groot om vervolgens gewoon lekker de hele dag in de green te blijven maar ik had met mezelf afgesproken het hele festival te bekijken. Bovendien is Awakenings festival ook 2 weken na Defqon.

Red: Dark Raver
Kortom, ik ging maar eens een kijkje nemen bij de main stage waar Darkraver toen een jump setje aan het neerzetten was. Ik kreeg bij de main ook van wat mensen te horen dat er tot dan vrij slecht gedraaid was. De set van Darkraver vond ik zeker wel lekker om op te springen. Een set met bovendien nog wat (niet onverwachte) entertainment.

Grey: Buzz Fuzz
Na nog een kort bezoekje aan green was het tijd om richting de hardcore te gaan. Buzz Fuzz stond in mijn lijstje om zeker te zien; helemaal na History of Hardcore: The Dreamteam. Opzich draaide hij wel lekkere platen maar op de een of andere manier kwam ik er zelf gewoon niet echt lekker in. Misschien had het ook wat te maken met de wat rustigere zaal plus de stage die naar mijn mening echt ver naar achter stond waardoor je nauwlijks tot geen contact had met de DJ.

Black: Nosferatu
Toen dus maar even naar de black; ik was toch in de buurt! Zoals eerder gezegd, ik had bij aankomst echt het idee dat het een pep-sauna was daar. Toch heb ik me niet gelijk omgekeerd en heb ik black wel een kans gegeven (ookal ben ik meer van de early hardcore). Zoals gewoonlijk vond ik vooraan in het midden een mooi plekje om me eens flink uit te leven op de hardste muziekstijl van het festival (alhoewel je nog een discussie zou kunnen hebben in hoeverre Rude Awakening misschien nog harder was?). Een tien minuten nadat iedereen die vooraan stond op champagne 'getrakteerd' werd ging ik met kapotte benen maar weer eens verder kijken.

Brown: Ruthless & Vorwerk
Onderweg terug naar de green kon ik het niet laten om ook nog even te stoppen bij de andere grote outdoor stage; de brown, waar erg lekker gedraaid leek te worden. Er werden platen gedraaid met erg lekkere jumpy basslines en bovendien kwam DJ Rob - Boys Interface ook nog even langs (een favoriet van mij). Hiervoor was ik nog niet zo heel erg bekent met jump maar dat heeft deze set wel even goed veranderd!

Green: Rude Awakening
Ondanks ik best 'hooked' ben aan de r_AW sound had ik mezelf toch voorgenomen om het feest af te sluiten op de mainstage in verband met de sfeer enzo. Kortom, een half uurtje Rude Awakening en dan richting 'techno'boy. Althans, dat was het plan. Het was inmiddels ook wat drukker in de green als voorheen en iedereen had er duidelijk zin in. Rude Awakening begon voor zijn doen nog best rustig maar het duurde natuurlijk niet lang tot de hardere platen van bijvoorbeeld hem zelf, zoals Revolting Against (en nummers uit z'n nieuwe album), door de speakers begonnen te knallen. Het waren ook diezelfde platen die mij in de green hielden. Wat een energie weer zeg. die harde industriële techno trein die maar door en door blijft gaan en gaan op een tempo waar hardcore misschien niet eens aan komt; wederom gewoonweg super! Ik heb geen moment stil gestaan tijdens deze set (en volgens mij was ik niet de enige) en toen ik toch maar eens op mijn klok keek was deze heerlijk ruige set jammer genoeg alweer bijna afgelopen.

Red: Technoboy & The Prophet?
Om de drukte een beetje te ontlopen ben ik weggegaan net voor 22:45 (het einde van de set van Rude Awakening). Met al die 'energie' van de set van Rude Awakening nog in me lichaam had ik de rode stage erg snel bereikt en vond ik me snel een weg tussen de eerste hoop mensen door. Het was inmiddels wel een stuk drukker en de plek helemaal vooraan in het midden zat er niet echt in zonder flink te duwen en te forceren (houd ik dus niet van). Op de een of andere manier heb ik toen toch nog een goede plek gevonden in het midden om volop te genieten van de afsluiting. En dat was inderdaad toch nog wel even de moeite waard met dat vuurwerk, de mainstage in het donker met de lasershow en dat nummer paint it black (! ) en een aantal 'laatste' platen, waaronder natuurlijk de Defqon theme. Toen echt de allerlaatste plaat (weer niet meer welke) was gedraaid gaf het hele publiek nogmaals met een 'staande ovatie' heel erg duidelijk aan hoe het festival was bevallen.

Conclusie
In verband met een herkansing van een tentamen ben ik maar even niet mee gegaan naar een after party. Bij thuiskomst leek het me nog wel leuk 'even' een verslag te schrijven. Het is 'iets' groter geworden en dus ook 'wat' later maar ach; het feest was top! Respect trouwens als je me verslag helemaal gelezen hebt. Iedereen bedankt voor dit top feest!