Verslag van Exeption, 18 september 2004

door Carl Bruijnseels
(free lance) partyreporter

Verlangen(s)

De zomerse nadagen zijn ingeblazen.
Als het droog is in de weekenden, en niet te koud. Zijn we nu meer dan tevreden.
Op naar Bloemendaal was het motto, om daarna flink te gaan dansen in de Hemkade. Aangekomen op Bloemendaal, stond er een flink strandbriesje. De weg leidde ons naar Q-Beach.
Een onbekende Trance line up. Op Mark Norman na. Moest ons klaarstomen voor de aankomende nacht.
Misschien een iets te goede opwarmer Trance, maar geheel draaiend in de sfeer van Bloemendaal. Zou dat helemaal goed komen.

Een hapje en een drankje tussendoor, wat chillen op de strandtrap. Ideaal voornemen om de dag door te komen. De muziek bleek me achteraf toch wel geraakt te hebben. Trance gaat meestal gebukt onder strenge blikken, met vele gedachtegangen.
Op de dansvloer van Q-Beach niet dus.
Met gezette tijden gooide de iets beter begaafde platendraaiers, er een club, salsa, of progressive beat onder. Zodat de concentratie niet vastgehouden hoefde te worden, door teveel na te denken.
Ontspannen beats met mooie tempo wisselingen.

Wat me bijbleef van deze muzikale ontspanning, was dat twee Dj`s er met kop en schouders boven uit staken.
DJ DANO & ROB STYLES. (Die mogen meer dan vermeld worden.)
Trance the ultimate way.
Cosmic Gate als beste voorbeeld denk ik. Back to back speelde deze talentvolle twintigers, al hun troefkaarten perfect uit. Zo dat de volle winst al vroeg binnen was.
Iedereen die binnen heeft gestaan toen hun aan het draaien waren, heeft op wat chillplaten na, niet heel lang stilgestaan.

De helft wat ze dan nog eens draaide ook, was uit eigen werk. Dat zijn dus echte beloftes, maar hopelijk zullen ze nu de markt overspoeld is met plaatjes draaiers. Een kans krijgen om hun platen en producties, aan de man te krijgen.
Wat ze heel goed snapte ten opzichte van de concurrentie, die ook dit podium mochten betreden deze middag was: Dat een plaat tot leven moet gebracht.
Zodat de beleving voor de, mensen op de vloer. Een onvergetelijke wordt.

Het zegt al genoeg dat ik de andere Dj`s niet vernoem. Toen hadden we andere bezigheden. Chillen, eten, praten, en relaxen.
Mark Norman zou afsluiten, maar zou voor ons iets te laat komen. De route naar de Hemkade zou dan al ingezet worden.

De perfecte afsluiting van de middag, en de beste voorbereiding van deze avond zou later blijken.

Aangekomen bij de Hemkade, stond Lester Claasens zijn funky groove klanken de zaal in te sturen. Lang na genieten van wat we s`middags voorgeschoteld hadden gekregen. Was er niet bij.
De nieuwe beats zorgde er onlosmakelijk voor, dat we andere danspasjes moesten gaan gebruiken. Lester draaide heel ingetogen, relaxt, en ontspannen.

Zijn platenkeuze bleek voor mij een afspiegeling van zijn laatste vakantie naar Ibiza.
Vorige week zondag is hij daar van terug gekomen. Maar de inspiratie bleef lang genoeg hangen bleek. Het publiek genoot van de zwoele Ibiza klanken.
En leek zelfs even muzikaal, op een afterparty in een Beachclub. Ergens op Ibiza.
De sfeer die de rest van de avond zou blijven hangen als een wazige mistwolk.
Werd ingeluid door Lester.

Die sfeer is dus allesbepalend gebleken achteraf. Dj na Dj groeide in deze avond en nacht. Mark van Dale rammelde ouderwets aan de bel. En draaide in mijn ogen zijn beste set ooit. Wat hij af en toe in de Asta (Den Haag) na liet een tijd geleden.
Verspreide hij nu wel. Gevoelige clubmuziek, waar ingetogen vonkjes van af vlogen.
De kleine zaal werd ook nog aangedaan door ons, om het vervolg van Lester te gaan bekijken.

Deel twee van Lester was de Lexionsound in de Hemkade. Ten voeten uit. De vaste aanhang die de Lexion meermaals aandoet, danste in de kleine zaal de hoeken uit de muur. De platenkeuze die hij er nu op legde, was tegen het progressive aan.
Maar met een funky ondertoon. In korte tijd is hij nu uitgegroeid tot een topper.
Maar dan geheel gericht op deze draaistijl.
Deep Dish, DR Kucho, Freestylers, mochten het feestje inkleuren wat Lester ons voorschotelde. En na wat pas en meetwerk, waren de dansers precies ingepast in de kleine zaal.

18 September 02:10 Erik E nam plaats achter de draaitafel in de hoofdzaal. Een kleine minuut later stond ik voor zijn neus op de dansvloer. Klaar om op zijn clubbeats te gaan dansen.
Hij gaf al enkele signalen de laatste paar keer dat ik hem hoorde, over de veranderingen in zijn stijl. Experimenten hoort er bij, zorgt ook dat je scherp blijft. En als je de concurrentie een stapje voor wilt blijven, noodzakelijk.
De vorige nacht had hij in de Off Corso me al wat weg wijs gemaakt, in zijn gedachtegang. Alleen de bijbehorende platen, waren nog niet helemaal op de juiste volgorde gedraaid. Maar dat was mijn mening.

Mijn al time favorite Stephen J.Kroos krijgt na dit een verslag, een E- Mailtje. Dat hij zijn eerste plaats kwijt is. Niet aan de concurrentie die Stephen verwacht.
Benjamin Bates, Paul van Dyk, en Armin van Buuren.
Nee, de oud resident DJ van de Roxy, en club expert ERIK E, Gaf zijn collega`s een heel duidelijk signaal af gisteren.
Zorg dat de mensen hoe dan ook naar hun zin hebben tijdens je set. En hou ze daar zo lang mogelijk vast.
Ik kan trachten te omschrijven wat Erik allemaal uit zijn muziekapparatuur toverde. Maar ik ben nu nog bezig om alles te verwerken.
Twee uur lang ging het dak er af. En de muren om. Alles ging los. De mensen, entourage, en sfeer waren van een niveau. Ongekend hoog. Zelf bewandel ik zo wat elke club in Nederland, zie iedere week wereld dj`s pogingen wagen om dat speciale gevoel te creëren.
Maar zie ook dat de mensen op de dansvloer het steeds minder gaan waarderen.

Door de overdaad aan plaatjesdraaiers, en producers heb je te maken met over exposure. Teveel kapers op de kust die het voor de echte toppers, soms zelfs verzieken. Zodat het publiek komt om uit te gaan, en niet komt voor de muziek.
Het wordt dan een soort van routine.
Stilstand is achteruitgang, en ERIK E doet daar niet aan mee. Als die ook maar een briesje in zijn nek krijgt van de concurrentie.
Kijkt hij hoe ver die bij hem in de buurt kunnen komen qua draaistijl. En als dat moment dan komt. Schakelt hij over naar de volgende versnelling.

Nou de concurrentie die reed gisteren in een Daf variomatic, met drie versnellingen.
Tiesto, Paul van Dyk, Stephen, Armin, Gielen, Corsten, En Erik in een Formule 1 Ferrari, met 8 versnellingen.
Echt iedereen werd er af gereden door de Michael Schumacher van de dansmuziek.
Progressive clubdance is de nieuwe beat van ERIK E.
En hij demonstreerde dat door in zijn nieuwe stijl het clubseizoen officieel te openen gisteren. Inspiratie is de drijfveer voor elke artiest.
Waar ERIK hem uit haalt weet ik niet, maar de bodem is nog lang niet in zicht.

Alle platen werden gecomponeerd, gemixt, en gebracht op een ongekend foutloos niveau. Iedereen ging los, alles straalde en lachte. En een ongelofelijke sfeer van verbroedering was deel van zijn hele optreden.
Iedereen had dat speciale gevoel deze avond, waar we zo lang weer naar op zoek waren. Net als de eerste paar keer dat je er op uit ging om helemaal los te gaan op de muziek. (lang geleden)

Nu enkele jaren, en maanden later, mag ik zeggen met trots. Dat 19 september de mooiste muzikale belevenis heeft plaats gevonden, in de Hemkade bij ERIK E.
Voor mijzelf, in mijn gehele leven. Alle bekenden en vrienden die deel uitmaakte van deze avond. Sloten zich daar bij aan.
De afterchill die Erik voor me na liet. Is er toch wel eentje met veel puzzelstukjes.
Hij stapte van zijn troon af, en deed een heel nieuw kunstje. En hoe dat uitpakte moet je nu zelf gaan ervaren.

Waar hij nu ook nog zal gaan staan in de scène, zul je mij als leergierige leerling zien staan. Om de puzzelstukjes een plaats te gaan geven in mijn beleving. Las Palmas, Lexion, Asta, Matrixx, het maakt me niet uit.
Als het fenomeen ERIK E daar les geeft, zit ik voor aan in de klas.
Het vervolg op dit optreden, is volgende maand tijdens het tien jaar bestaan van de Hemkade.
Ik ben daar hoe dan ook bij. Ricky Rivaro kon niets meer uitrichten, al stond hij boven zijn eigen niet misselijkmakende zelf uit te torenen.
Na het legendarische optreden wat Erik hier had gebracht. En ging de gang in naar het Brabantse land. Om alles te verwerken.
God is a DJ. And its not Stephen, Tiesto, of wie dan ook. Nee ERIK E, begaf zich onder de stervelingen. En genoot net zo hard mee van de sfeer, en beleving die hij uitstraalde.
Erik is God. De titel van DE MEESTER is dus achteraf toevallig de juiste gebleken.
Die kreeg hij mee van Stephen, die HEM als zijn grootste voorbeeld ziet.
Stephen vriend, ga mee luisteren naar je voorbeeld. Daar zit jou inspiratiebron.

Marcello gekroond tot troonopvolger van Erik E, draaide de pannen van het dak nadien. Wat er nog aan energie in de zaal zat, en onder de mensen. Haalde hij er tot op de laatste draad uit.
Hoogstaand was het zeker. De perfecte afsluiting van de perfecte dag.
Op naar de discipelen van god.
29 Oktober Tiesto
Dan zal hij het moeten waarmaken ook. Het grootte publiek zweert op TIESTO.
De kenners op ERIK E.