Rotterdam is altijd al een van mijn favoriete stap steden geweest en beloofde dus helemaal gaaf te gaan worden voor 4Elements. Zowiezo een line up die me heel erg goed beviel, John Digweed , Sister Bliss en Michel de Hey, toch wel mijn favorieten. Nadeel alleen voor ons was dat we wel een behoorlijke reis moesten maken, van Deventer naar Rotterdam, niet echt om de hoek maar de reis meer dan waard zo bleek later. Rond twaalf uur arriveerden we op de parkeerplaats bij Ahoy, na snel een plekje gevonden te hebben voelde ik de feestkoorts opkomen, een heerlijk gevoel van binnen, lekker los gaan en feesten! Wij waren niet de enigen die op dit tijdstip aankwamen, er stond een forse rij voor de ingang, al met al hebben we een half uur moeten wachten voor we binnen waren.
Het fouilleer beleid vond ik strak geregeld, het liep lekker snel door waardoor het feest echt kon beginnen. Als eerste liepen we naar de Air hal, hier stond Johan Gielen het publiek op te zwepen wat hem aardig lukte met nummers als The Wave en Beachbreeze.
Heerlijk om op de klanken van Gielen te beginnen met feesten, biertje er bij en gaan met die banaan
!Net toen ik vreselijk lekker stond te dansen werd het tijd voor Chicane, jammer alleen dat je de zangeres in het begin bijna niet kon horen, waarschijnlijk problemen met het geluid of ze was zwaar verkouden. Door deze tegenvallende act zijn we even wat gaan eten en drinken, dit was dit keer super geregeld, bijna geen wachtrijen zoals toen op Mysteryland en snelle service, iets waar ze bij de diverse barren in ahoy nog wat van kunnen leren. Na onze magen te hebben gevuld zijn we terug gegaan naar Air, daar was British Number One John Digweed begonnen met zijn set, het was net alsof iedereen in een keer wakker werd, onder luid gejuich werd hij aangekondigd door Mc Marxman. Wat draait hij vreselijk lekker zeg, echt een paar hele heftige zweefmomenten gehad. John had de eer om de draaitafel over te dragen aan progressive Diva Sister Bliss, lachend en met haar handen zwaaiend liet zij horen waar toe zij in staat was, het publiek golfde op en neer op de dreunende beats die alles lieten trillen, geweldig! Na heerlijk te hebben gedanst op Sister Bliss was het al weer tijd geworden voor
Michel de Hey die dit keer een thuiswedstrijd speelde, hij was op de fiets gekomen met zijn platentas onder de snelbinders hahaha. Nee, ff serieus, hij is mijn absolute nummer een op het gebied van techno, breed grijnzend draaide hij zijn platen, echte klassiekers hoorde ik voorbij komen afgewisseld met werkjes van zijn nieuwste album. Dit allemaal in een perfecte mix. Helaas komt aan alles een eind, zo ook aan een nacht in Rotterdam. Zeven uur kondigde Mc Marxman de man van de avond af en we kregen gelukkig nog een toegift, een paar lekkere technoplaten ondanks dat het licht al aan was en de hal langzaam leeg stroomde. Half struikelend over het vele afval op de vloer en nog steeds dansend begaven wij ons naar de uitgang.Wat was ik blij dat ik in de auto kon zitten en mijn ogen dicht kon doen. De autobaan heb ik praktisch niet gezien, ik sloot mij ogen en genoot nog ff stevig na. UDC: Thanx for this one, See ya next time!
