Verslag van Egbert album release @ klinch, 20 september 2013

Na 11 maanden de Melkweg links te laten liggen kon ik een 6 uurs set van Egbert natuurlijk niet laten liggen. Los van het gebrek aan gastvrijheid en de vieze plakvloer van de Max heb ik er verder niet zoveel op tegen in de Melkweg. Schitterend geluid en lichtshow en een mooie zaal met galerij en ruimte achter de dj-booth. Misschien minder sfeervol dan Paradiso maar daar zijn licht en geluid maar matig. Zonder te hoeven zoeken op de Overtoom een parkeerplek gevonden op slechts 5 minuten loopafstand voor nog geen €7,=. Veel te vroeg aanwezig dus eerst maar een drankje op het Leidseplein. Netjes ging dit keer de deur van de Melkweg op tijd open. Binnen een paar minuten al binnen. Boven de ingang bordjes met “u KUNT gefouilleerd worden”. Zeker nieuw beleid? Ik begrijp niets meer van het “deurbeleid” in het Amsterdamse uitgaansleven. Bij het ene event word je onderzocht of je een halve crimineel bent terwijl hier gewoon géén controle is. Volgens mij zijn er geen detectiepoortjes daar, dus kan je makkelijk een wapen mee naar binnen brengen. Alhoewel in mijn ogen de technopeople de meest vredelievende zijn die je maar kan wensen kunnen er zich altijd verdwaalde “dropouts” tussen het publiek bevinden. Wonderlijk genoeg blijkt zeker de helft van de Egbert fans niet ouder dan een jaar of 25. Waar de doorsnee progressive schare een gemiddelde leeftijd van 40 jaar kent zal dat hier rond de 28 jaar zijn. Misschien verklaart dat ook het extreem aantal zware drugsgebruikers dat ik over het algemeen trouwens wel zorgelijke vormen vind aannemen. Zorgelijk wat betreft gezondheidsrisico want de nacht verliep zonder ook maar het kleinste incident.
Het feest is nog amper tien minuten oud en de muziek, de sfeer, de mensen, alles klopt meteen en dat zou tot het eind aan toe zo blijven! Zoals wellicht bekend, ben ik van mening dat de meeste dj’s al hun kruit verschieten binnen een uur. Als je dan 1 dj neerzet die het zes uur in zijn eentje moet doen zonder saai of eentonig te worden dan leg je de lat voor mij wel heel erg hoog. Natuurlijk, de roemruchte 6 uurs B>B sets samen met beschermeling Secret Cinema (20 januari en 14 september 2012 in de Melkweg, 31 maart 2013, Woodstock)waren buitencategorie geweldig. Maar nu moest hij het alleen doen. En dan ook nog met uitsluitend, eigen tracks! Ga er maar aan staan. De stijl van Egbert is zeer herkenbaar en in feite dus uniek. Hij trekt prachtige lange lijnen á la Hernan waardoor progressive en techno samen lijken te komen. Het bewijs daarvan is oa al twee jaar terug te vinden in episode 028 van Hernan Cattaneo waarin deze de track “Vrijheid” van Egbert verwerkt. De mooiste en vetste ontladingen ontstaan nou eenmaal nog altijd na een lange, subtiele en zorgvuldige opbouw. Die vlieger gaat op voor zowel seks als dance. Slechts een enkele dj is in staat tot deze vaardigheid, waar de meeste anderen zoals Armin en Tiësto toch vooral gaan voor liefst 2 “orgasmes” per minuut, hetgeen op den duur vervelend en vermoeiend wordt. Het eerste uur is de zaal amper halfvol maar al propvol sfeer. Het geluid is prachtig, niet te hard en ook vooraan nog prima zonder oordoppen te doen. Het tempo is nog wat rustig als voorbode van wat nog komen gaat, de basis van de rest van de nacht wordt hier uitgespreid, als een warm soort douche. Warm, zo heet ook het nieuwe album, ter gelegenheid waarvan dit event is georganiseerd. Warm IS het ook in alle opzichten. Ook eerder genoemde Secret Cinema is dan al aanwezig in het publiek, zij het deels incognito, want dit keer niet het karakteristieke hoedje op maar een petje. Rond 24u gaat (onnodig) de volumeknop open met een volume dat ook mét de oordoppen in helaas te hard is. Maar wat een heerlijkheid; ondanks uitverkocht geen propvolle zaal maar overal precies genoeg ruimte. De verwachting die in het 1e uur gewekt werd komt vanaf nu helemaal uit. Met naar schatting 3 strekkende meter aan apparatuur, waaronder 2 keyboards gaat Egbert tot het uiterste en voert ons naar heerlijke warme hoogten. Doordat hij uitsluitend eigen tracks ten gehore brengt is deze set iets minder gevarieerd dan een B>B met Secret Cinema. Ook ontbreekt er wat energie in vergelijking met de 2 eerdere Melkwegsets. Is dat erg? Integendeel, vele keren zweef ik minutenlang met gesloten ogen mee op de eindeloze melodieuze klanken, slechts begrensd door een ontlading (met zaalgejuich tot gevolg) of mijn zwakke evenwichtsgevoel. Vaak ebt de flow na een feestje al na een dag weg. Het is nu dinsdag en flow is er nog, tijdens de middagwandeling een setje Egbert op de IPod en wéér kippevel! Conclusie: dit feest komt in mijn persoonlijke top 5!