De Trance bijeenkomst van deze week vond plaats op het strand van Bloemendaal, in Beachclub Fuel. Ondanks dat er enkele namen van de originele line-up geschrapt waren, bleef er toch nog een heel mooi eindresultaat over. De dag begon rond 14:00 met de Zuid-Afrikaanse Shane Halcon. Een DJ die ik pas een of twee keer eerder heb gezien en daar destijds zeker van genoten heb. Datzelfde was vandaag ook het geval. Ik was een van de eerste bezoekers die Beachclub Fuel binnen trad. Er was pas een handje vol met mensen aanwezig, maar dat stoorde Shane Halcon niet. Hij draaide ongestoord zijn lekkerste plaatjes in een heerlijk opbouwende set. Tijdens deze twee uren van de dag, terwijl de regen steeds ergere vormen aannam, nam het aantal bezoekers toch wel degelijk toe.
Bij aanvang van zijn opvolger Airbase, was er al een aangename hoeveelheid bezoekers. Helaas was het natuurlijk niet zo druk dan wat een ieder gehoopt had, maar al met al hadden we hier naar mijn idee helemaal niets te klagen. Het is tenslotte de laatste tijd wel gebleken dat het voor organisaties ontzettend moeilijk is om in deze tijden nog volle en uitverkochte feesten te organiseren. Maar goed, Airbase was goed op dreef. Het blijft een DJ waarbij je nooit van tevoren weet wat je kan verwachten. Ik heb door de jaren heen van deze jongeman uiterst goede, en zeer slechte sets gehoord. Het geluid wat hij vandaag over de speakers bracht was naar mijn idee helemaal niet verkeerd. Hij ging weer enigszins terug naar zijn oude stijl, van uplifting Trance. Ook al was het een echte Airbase sound, er zat voor mij toch maar weinig herkenning in zijn set. Zover ik gehoord heb heeft hij slechts enkele platen van zijn laatste cd gedraaid, en daarnaast wat meer onbekendere maar toch een heerlijke plaatjes. Volgens mij was “We Might Fall” zo’n beetje de enige plaats die ik echt herkende.
DJ Max Graham, was er van een geheel ander kaliber. Voor mij gevoel bracht deze DJ het opgebouwde tempo toch weer een klein beetje omlaag. Ook al zat er bij hem meer herkenningen zijn set, de energie ontbrak gedurende het grootste deel van zijn set. Om de een of andere reden lukte het hem niet om echt iets unieks van te maken. Althans wat betreft zijn plaat keuzes. Het enige echte hoogtepunt uit zijn set was zijn eigen remix van Aria’s “Orbion”. Mixtechnisch gezien moet ik wel aangeven dat het hier allemaal perfect in elkaar zat.
Ashley Wallbridge daarentegen was een uiterst aangename verrassing, met een vernieuwende en luchtige muziekstijl slaagde hij erin om anderhalf uur lang al de aanwezige tranceliefhebbers te geven waar men om verlangde. Terwijl het zonlicht op de achtergrond haar ondergang aankondigde, werd de sfeer in Beachclub Fuel alleen maar beter. Omhult in een goudgele gloed waar iedereen de hele dag, dan wel de hele week al op had zitten wachten, klonk zijn muziek alleen maar beter. Met veel eigen nummers en remixen, zoals zijn meesterwerk van “She Moves” was zijn set de perfecte opbouw voor Menno de Jong, die na hem mocht beginnen.
Onze gastheer Menno de Jong, was voor mij toch wel een van de twee beste DJ’s van de dag. Zijn set gevuld met heerlijke geluiden, bracht mij weer meteen een aantal weken terug in de tijd. Naar Menno Solo, waar hij ook zo geweldig had gedraaid. Vreemd genoeg, en jammer genoeg blijft Menno de Jong om de een of andere reden toch een beetje een ondergewaardeerde DJ. Ook al komt hij over heel de wereld, op de grootste festivals, toch lukt het hem niets om een sterrenstatus als dat van Armin of Ferry te bereiken. Maar één ding is zeker, de mensen die hier vandaag kwamen, hielden stuk voor stuk van Menno de Jong. En daar gaat het tenslotte om! Dat is misschien nog wel beter, dan dat mensen alleen maar op een bepaalde “grote DJ naam” afkomen in plaats van de DJ zelf.
Gedurende Menno’s set hebben we heerlijk mogen genieten op zijn meest recente producties, waaronder “Place in The Sun”, wat voor mij toch wel een van zijn beste platen ooit is. Maar wat ik juist bijzonder mooi vond is Menno’s keuze in platen. Er worden tegenwoordig zo ontzettend veel tracks uitgebracht. Maar van al die muziek waar mee we overspoeld worden, heeft slechts een fractie daarvan de echte kwaliteiten. Gewoon van die trance juweeltjes die je van kop tot teen het kippenvel bezorgen. Platen als “The Thrillseekers - Song For Sendai”, waarvan zelf Daniel Kandi het even koud kreeg. En net als tijdens Menno Solo werd ook de onvervalste “Insigma - Open Your Eyes’’, nog voor één keer uit Menno’s platen tas gehaald. Heerlijk is dit gewoon!
Wat ook heerlijk was, en dat is misschien nog wel te min uitgedrukt, was de set van de Kandiman, Daniel Kandi. Een paar weken terug, tijdens Tomorrowland in België, heb ik nog een bijzonder mooie set van hem mogen aanschouwen. Ook al was zijn set vandaag qua opbouw geheel anders, het was er zeker niet slechter om. Destijds draaide hij vrij vroeg op de dag, en hier als afsluiter, wat misschien nog wel de beste functie voor hem is. De BPM werd namelijk ver omhoog getild, en ook al had iedereen al heel wat uurtjes staan dansen en springen, door Daniel Kandi hield het grootste deel het tot op de laatste beat vol. “Symphonica” maar ook zijn laatste meesterwerk “Don't Fix It”, die hij samen met Phillip Alpha heeft gemaakt, zorgde naar mijn gevoel voor de meest emotionele hoogtepunten in zijn set. Gewoon weer die Trance zoals het bedoelt is, met een heerlijke gevoel erin.
Als extra aanvulling op de Time tabel, hebben Menno de Jong, Daniel Kandi & Shane Halcon nog even een back2back set van bijna drie kwartiertje’s gedraaid. Hierin kwamen hoofdzakelijk lekkere Trance classics voorbij, al kon dit deel van de avond op “Fly Away” na, helaas niet tippen aan de twee voorgaande sets.
Al met al hebben we hier toch allemaal een heerlijke dag gehad. Ik herinner me namelijk een mooie uitspraak van Gandhi. “Alles wat je doet in je leven is onbelangrijk, maar het is heel erg belangrijk dat je het doet, want niemand anders zal het voor je doen.”
En dat is voor Menno zeker van toepassing. Want ook al was het iets rustiger als tijdens Menno Solo, dat lijkt me in deze van ondergeschikt belang. Menno heeft wederom iets moois neergezet, en ook al hebben er sommige mensen kritiek op gegeven, dat lijkt me ook iets waar Menno zich echt niet aan hoeft te storen. Het grootse deel van de bezoekers heeft genoten, en is op dit moment nog steeds aan het nagenieten.
