Verslag van Luminosity, 6 maart 2009

Luminosity: Before the Energy – 06-03-2009

Het is haast niet voor te stellen dat de oude kelders langs de Utrechtse gracht en onder het stadhuis al stammen uit de middeleeuwen. Daar werden ze gebouwd en gebruikt om handelswaar direct vanuit de schepen op te slaan onder de huizen. Vele honderden jaren later zijn ze het decor van uitzinnig dansende mensen. De oude muren, bogen en gangen blijven trots staan terwijl ze de beukende beats en melodieën weerkaatsen: Luminosity hield huis in de ondergrondse gewelven van de Nachtburgemeester / Club Arena.

Autorijden en parkeren in Utrecht is (voor mij) altijd een ramp. Dit keer ging het echter goed en kwam ik bij toeval in het Moreelsepark terecht, waar voldoende parkeerruimte was en minder betaald hoefde te worden dan in de parkeergarages. Na een klein stukje lopen richting de Dom, kwamen we met z'n drieën rond middernacht aan bij de Nachtburgemeester. Buiten konden we de muziek al horen. Zonder uitgebreide controle of fouillering konden we binnenlopen.

Na de garderobe en het kopen van muntjes liepen we direct 'Arena 1' binnen. Hier was Leon Bolier zijn ding aan het doen, in afwezigheid van Tom Colontonio. Hoewel het erg lekker klonk, wilden we even kijken bij het debuut van Estiva en liepen daarom door naar Arena 2. Steven zette lekker in, dus het zag er naar uit dat dat wel goed ging komen. Na een tijdje maar eens gaan kijken in Arena 3 waar Andy Duguid bezig was. Wat klonk dat goed zeg! De man maakte al kauwgom kauwend en heen-en-weer bewegend de ene strakke mix na de andere. Aan het einde van zijn set hoorde ik volgens mij een onbekende remix van Tiesto's Alone in the Dark plaatje, maar dat weet ik niet zeker. Na Andy was het tijd voor Danjo, die opende met een intro van koorgezang (voor zover ik herinner) en daarna op een wat lager tempo verder ging. Na een tijdje zijn we weer gaan kijken bij Estiva, die inmiddels het tempo omhoog had gegooid en lekker melodieus bezig was (Vergaton, lekker!). Daarna even door naar Lange in Arena 1 maar niet echt lang gebleven. Gelukkig kon je goed ronddwalen in de gangen en kelders, waren er voldoende barren om drinken te halen en kon je zelfs even zitten en uitrusten.

Na de set van Estiva heb ik nog even met Steven gesproken. Ook Wardt (die op Trance Energy aan de slag mag) kwam er even bij staan. Erg leuk om te zien dat Luminosity zoveel jonge mensen de kans geeft om zich te bewijzen, naast de grote namen die ook aanwezig waren. Daarna nog even gesproken met organisator Bo. Het bleek een slimme zet te zijn geweest om dit feest als preparty voor Trance Energy in de markt te zetten. Hierdoor kwam er veel meer publiek op af dan anders het geval zou zijn geweest. Volgens Bo was 80% van de bezoekers niet uit Nederlands afkomstig, wat ook goed te merken was aan de vele vreemde talen die we om ons heen hoorden. We zagen mensen die er uit zagen als (kale) gabbers, alternatieve rockers en gasten die qua kleding beter zouden passen in de hiphopscene. Dit alles, samen met de enorm sfeervolle locatie, maakte het echter wel een lust voor het oog en een kakofonie aan geluiden en talen. Er zouden mensen rondlopen uit Oostenrijk, België, Bulgarije, Canada, Zwitserland, Tsjechië, Duitsland, Denemarken, Spanje, Finland, Frankrijk, Engeland, Griekenland, Ierland, Israël, Italië, Noorwegen, Polen, Roemenië, Rusland, Singapore, Zweden, Verenigde Staten, etc. Ongelooflijk!

Ondertussen was Ferry Tayle aan de slag gegaan in Arena 3. Deze Luminosity kunstenaar kreeg het weer voor elkaar om iedereen uitzinnig te laten meezingen en de handen gingen veelvuldig de lucht in bij de heerlijke uplifting klanken. Het publiek scandeerde 'Ferry! Ferry!' en de Fransman maakte met zijn handen een hartvorm om aan te geven dat de liefde wederzijds was. Na Ferry kwam Paul Miller in de dj booth staan en stak direct stevig van wal. Intussen was het mij opgevallen dat Arena 3 flink onderhanden was genomen door de organisatie. Enige tijd geleden heb ik zelf een set van 5 uur mogen draaien in die zaal, maar toen was het geluid behoorlijk slecht. Nu was het geluid een stuk beter geregeld (maar hierover later meer), en hingen er ook extra lampen e.d. die de sfeer verhoogden. Goed gedaan!

Al vrij snel zijn we gaan kijken bij de laatste klanken van Alex M.O.R.P.H. Het geluid stond hier een beetje zacht waardoor het geroezemoes overheerste. De poging van Alex om de speech van Martin Luther King te mixen met Walk the Edge ging mijns insziens een beetje de mist in. Wel maakte hij zijn set spectaculair af door de laatste plaat te vertragen waardoor de beats overgingen in zware basgolven die door het hele lijf gingen. Na Alex mocht de Italiaanse held Manuel le Saux het stokje overnemen, en bij hem ging het volume meteen omhoog waardoor we weer even energie kregen om door te gaan. Manuel draaide de ene lekkere plaat na de andere, al viel het soms op dat het geluid en de melodieën vervormd klonken. Dit viel ook op in Arena 3 bij Ferry Tayle. Hiermee zijn we aangekomen bij een minpuntje van de locatie: het geluid blijft een lastig punt. Door de vele gangen, kelders, bogen, stenen, etc. (en misschien toch ook het geluidssysteem van de zaak zelf) klinkt het geluid niet altijd goed. Ik vond het geluid bij een vorige Luminosity in Zoetermeer vele malen beter. Uiteindelijk hebben we rond half 5 Manuel verlaten en zijn onze jassen gaan halen. Nog even in het voorbij lopen Alex M.O.R.P.H. bedankt en naar de auto gelopen.

Al met al een zeer geslaagd feest. Goede dj's en een sfeervolle locatie. Het geluid kan beter, plus het was behoorlijk druk en warm met zoveel mensen. Maar met de sfeer zat het wel goed. Het was duidelijk dat deze mensen kwamen om te feesten, met Trance Energy nog in het vooruitzicht. Op sommige momenten kwam er zelfs een grote Trance Energy vlag tevoorschijn, die minutenlang omhoog gehouden werd. Misschien waanden sommige bezoekers zich door al het moois en lekkers – qua muziek, licht en mensen – stiekem al een beetje op Trance Energy zelf. Een groter compliment kun je Luminosity toch niet geven?