
Jullie voelen je reuze, met je stalen neuzen,
en je neonazileuzen, maar jullie zijn kneuzen.
Neem dat van een Nederlander, jouw lange medelander,
geen Ubermensch maar wel een beetje beter dan de rest
Want aan racisten heb ik de pest
en voor ik meer kon zeggen grepen ze mij bij me vest.
Hun leider zei: "Jij gaat pijn lijden, gozer."
Maar ik werd niet bang, nee, alleen maar bozer.
De slachter in mij kwam nu pas echt goed los,
ik kreeg een waas voor mijn ogen en de kracht van een os.
Ik pakte mijn mes en rauste in het rond,
ik raakte een oog en een nek en een mond.
Wat ik niet van plan was was alleen doodvallen,
want in noodgevallen steek ik zelfs naar je klootballen.
Ik schopte en ik sloeg, maar ze waren met te veel,
een van die moederneukers schopte mij op mijn keel.
Bijna raakte ik bewusteloos, ik kreeg er nog wat wonden bij,
toen kwam er een posse aan, en twee van hun die konden mij.
Ze waren van de Nieuwe School, dus trokken hun pistool,
want ik was hun vriend, halfbroeder en idool.
Die maffe skinheads gingen van me af en werden laffer,
toen kreeg ik ook een blaffer en begon meteen te paffen.
We waren eerst van plan om ze weg te laten rennen,
maar na dat vuile jennen lieten wij ons toch niet kennen.
Pow pow!, en de straat lag vol met kale lijken,
ik bedankte en we renden naar onze eigen wijk en
hoorden smeris arriveren. Ik had bebloede kleren
Ik viel te veel op, ze konden mij zo arresteren.
Dus ik jatte snel een lange regenjas van een dik wijf
en zo kon ik toch ontsnappen via tramlijn vijf.