Omdat wij niet van plan zijn om hoestsiroop te gaan drinken is dit waarschijnlijk de laatste keer DXM.
Even goed onderuitgezakt van ons af kwijlend zitten klagen over de enorme jeuk.

Hier volgt ons log:
Onze 2e DXM avond
Ingrediënten:
4 idioten (
Pepijn,
Niek,
Andre,
machteld)
9 doosjes Dampo 'Bij Droge Hoest'
180 roodwitte torretjes met elk 15mg. (=2700Mg =675mg per persoon)
4 pakken dubbelfriss
1 fles Vanillia coke
Dit keer geen eten.

6 Jointjes gecompenseerd uit Hash en wiet
Kan water
2 Kotsbakken
PC met alle delen van cafe del mar (incl. 22" monitor)
22:42 : Eerste 10 genomen, we zitten nog te kaarten
23:33 : jointje genuttigd
inmiddels zit Andre op 35 caps
Pep Niek en Mach zitten op 30.
Cafe del mar aangezet, lichten uit en media player aan.
23:41 PEP:
inmiddels zit Dre op 40, de rest loopt nog steeds 5 achter.
Mach is al knap wazig.
De rest begint al wat jeuk te hebben.
Anrde zijn hoofdhuid moet het zwaar ontgelden, zijn het vlooien ?
23:43 André:
Niek gaat ineens gruwelijk over z'n nek. Het begon met van "ik ben misselijk"
en hoppa daar ging ie.
0:04 Niek
jezis wat waxig
00:05 André:
Niek liep net wazig naar de computer om wat in te typen. Schreef wat
en ging daarna weer gruwelijk over z'n nek. Ik voel me ook wazig heeh
ik zit helemal weg te spacen door het beeldcsherm.
00:08 Niek zegt:
dat kotsen voel ik vanuit me darmen helemaal op komen als of het een
achtbaan is ?¿
Dre en Pep zitten nu op 45 caps pp. Niek en Mach blijven even hangen op 35.
0:30
PEPPI:
Iedereen ie er flink aan.
Ik probewer was te typen maae er komt niks van.
Mach komt net terug van de Wc en "denkt" dat ze net over haar nek is gegaan in de wasbak.
Ze weet het niet zeker, Pep gaat op onderzoek uit en treft een schone wasbak aan.
Iedereen behalve Andre is nu "waarschijnlijk" over zijn nek gegaan. haha Dre aan kop.
0:55
PEPPI:
We duiken nu tot een etappe waar 'ik zie ik zie wat jij niet ziet' ontzettend lastig is.
Vaag dat er allerlij kleuren vanuit de monitor naar mij toe stromen.
Soms warm soms koud. heel apart.
Een keer blauwe gloed op de monitor en een apart iets can cafe del mar.
Lijkt of ik als een beek wegstroom, en jezus wat een kleuren.
Ga weer ff liggen.
3:34
Niek: Ik wordt wakker geschut door Dre en weet niet zeker of ik nu sliep of niet.
Op de andere bank licht mijn vriendin (Mach) te slapen
Ik Dre en Pep zijn weer geland.
Dre en Pep gaan naar bed en ik schut mijn vriendin wakker.
Ze kijkt me aan, zegt er geen zak van te begrijpen,
gaf kort aan dat ze zich goed vemaakt had en we gaan naar bed.
De volgende ochtend:
Niek:
Honger! buiten dat voel ik me eigenlijk vrij lekker, er is niet zo veel aan de hand.
Mach verteld dat ze toen we naar bed gingen volgens haar nog knap wazig was.
Ook vind ze het spijtig dat we gisteravond niet nog even hebben nagepraat met elkaar
over wat we allemaal beleefd hadden. Hier had ze zich tijdens het trippen al op verheugd.
Ik ben het met haar eens, het is fijn, en bovendien godse lachen,
om je tripverhalen te delen met anderen, vandaar ook dit logboek.
Mach:
Moe! om 14:30 uur opgestaan, ontbeten en om 15:30 weer naar dromenland vertrokken
Pep:
Heb goed geslapen

Dre:
Het leven gaat gewoon door...
Nawoord:
Niek:
Tja ik was gisteravond echt te ver heen en kon mij niet op de monitor concentreren,
maar ik zal proberen uit te leggen wat ik heb meegemaakt.
Natuurlijk begon ik met ontzettende jeuk maar na de 1e keer kotsen werd ik al wat wazig.
Ik probeerde toen ff het log bij te houden maar kon mij niet concentreren op de monitor.
Deze dappere poging resulteerde in een 2e braaksessie

Daarna was ik echt vertrokken. ik zat nog maar op 35 caps terwijl de rest behalve Mach,
(haar eerste keer DXM, en überhaupt trippen, op 1x salvia roken na)
al op de 45 zat maar ik besloot voor mijzelf dat t wel ook was zo.
Ik herinner mij nog dat mijn lichaam door een soort guillotine doormidden was gecjopt.
Niet mijn hoofd eraf maar mijn romp van mijn benen af.
Vervolgens begon mijn romp door de kamer te zweven, terwijl mijn benen op de bank bleven liggen.
Dit was een aardig raar aanzicht, omdat ik wel gewoon door "mijn" ogen kon kijken,
die dus vast zaten aan mijn romp en door de kamer vloog.
Later herinner ik mij was ik weer een geheel en had ik het gevoel alsof ik als een helium ballon
tegen het plafond aan het dansen was alsof ik een opening zocht.
Ergens tussen 01:00 uur en 02:00 uur heb ik de laatste 10 caps nog weggewerkt.
Een ander sterk gevoel wat ik mij kan herinneren is eindeloos soort salto's,
of koprollen maken terwijl ik gewichtloos in het niets zweefde,
alsof ik in de ruimte zweefde.
Het was weer een hele aparte en voorlopig de laatste ervaring met DXM.
PEP:
Het grootste verschil met de vorige keer (520 mg) was dat ik dit keer behoorlijk motoriek belemmerd werd.
Die kleuren bepaalde de hele avond de achtergrond van mijn trip. Soms kwam er een felle kleur door heen
en dan leek het alsof ik een tripverschoning kreeg. Soms was het ook net alsof een filmrol vast hangt en
de lamp er een gat in brand. Wat dan snel uitbreid veranderd van kleur en hoppa weer een heel ander beeld
voor ogen. Het laatste uur lag ik te pitten.
Mach kwam vertellen dat ze in de wasbak had gekotst. (schreeuwde ze)
Ik maar gaan kijken, helemaal niks te zien.
Toen ben ik zelf maar naar de plee gegaan om te nekken. Gelukkig had ik daarna nergens last van.