
donateur
Ik ga niets tussen spoiler tags zetten, want je bent beter af als je dit leest en besluit om het niet te kijken. Er is toch al niet veel verhaal om te verpesten.
Ik zal beginnen met iets dat volgens mij al direct de basis vormt voor heel veel van de dingen die ik niet goed vond: Aliens vs. Predator duurt 101 minuten, dat is korter dan iedere andere film in zowel de Alien als Predator serie. Het is zelfs meer dan een half uur korter dan Aliens, wat ik de beste film in de serie vind.
Op zich maakt het mij niet zoveel uit dat het niet zo lang duurt als de andere films, maar waar ik wel problemen heb is dat de film dan zo langzaam en voorspelbaar opbouwt terwijl er na 45 minuten nog steeds geen normale Alien in beeld is geweest. Ik kom niet voor een zwarte vrouwelijke bergbeklimmer met pit die een slecht voorgevoel heeft over de missie en dat laat merken ook! Ik kom ook niet voor slappe schrikmomenten met een pinguïn. Ik kom niet voor een kijk op de geschiedenis die nergens op slaat. Ik wil gewoon Predators en Aliens zien die vechten. Als de film een uur langer was geweest had ik al die dingen niet zo heel erg gevonden, maar zoals het nu is nemen ze veel te veel tijd in beslag zonder iets toe te voegen dat geen pijnlijk cliché is.
Toen er dan toch eindelijk facehuggers verschenen en ik toch enigszins enthousiast begon te raken verdween dat enthousiasme al snel toen bleek dat er bullet-time gebruikt word als de facehuggers springen. En nou, zowel van de facehuggers als willekeurige slowmotion shots kom je de rest van de film eigenlijk niet meer af. Er zitten veel facehuggers in deze film en er is veel slowmotion.
Gelukkig voor ons gaat het hier om een speciale soort Aliens die wel heel erg snel volgroeid is, en als dan toch nog blijkt dat er Aliens in de film voorkomen, komt er weer een leuke wending: de piramide waar ze zich in bevinden verandert van vorm (wat?) en de hele groep mensen wordt opgesplitst. Op zich niet zo erg: je kunt zo meerdere situaties gebruiken om de spanning op te bouwen, nietwaar? Alleen dat gebeurt niet, want iedereen behalve de mensen in het groepje waarin zich de zwarte vrouwelijke bergbeklimmer met pit bevindt, wordt nagenoeg onmiddellijk gedood door Aliens. Er is niets terug te vinden van de spanning die in de eerdere Alien films wel nadrukkelijk aanwezig was.
Dan krijgen we de eerste echte scenes waarin Aliens en Predators het tegen elkaar opnemen. Ik heb niet zo veel aan te merken op de Aliens in deze film: snel, lenig en ze bewegen heel vloeiend. De Predators, daarentegen, zijn niets van wat ze horen te zijn. In deze film zijn ze log en langzaam en dom. Het horen de perfecte jagers te zijn: behendig, snel en slim. Ze worden ook veel te gemakkelijk verslagen door de Aliens (hell, er gaan er bijna direct al twee ten onder en de derde is dan in feite ook al verslagen), en dat gebeurt blijkbaar enkel en alleen omdat ze hun plasmawapen niet hebben. Geen van hun andere wapens hebben blijkbaar effect tegen de Aliens (zoals hun messen die bedoeld zijn om op Aliens te jagen, maar blijkbaar niet tegen het zure bloed van de Aliens bestand zijn, whoops!) en ze willen de zwarte vrouwelijke bergbeklimmer met pit vinden omdat die hun plasmawapen heeft.
Als de enige overgebleven Predator de zwarte vrouwelijke bergbeklimmer met pit dan vindt, vechten ze samen tegen de Aliens en omdat de zwarte vrouwelijke bergbeklimmer met pit ook een Alien doodt, sluiten ze vriendschap en maakt de Predator een schild voor haar van het hoofd van een Alien. Ja, lees dat nog maar eens. Ze gebruikt dat schild nooit, maar dat terzijde. En ik weet dat er in de strip ook een Predator is die met mensen samenwerkt, maar dat is beter gedaan dan hier.
Vanaf dat moment gaf ik nog weinig om de film, die scène waar de Predator en zijn nieuwe vriendin samen wegrennen is lachwekkend. Die ontsnapping op de slee deed pijn aan het deel van mijn hersenen dat zich met logica bezighoudt. Ik heb ook geen flauw idee waar die Alien Queen plotseling vandaan kwam of hoe ze een kernexplosie had kunnen overleven, maar hey, anders zou er geen eindgevecht zijn, of wel? Ik moet wel toegeven dat het cool was om een Alien Queen in een grote ruimte in actie te zien nu de technologie dat ook echt goed mogelijk maakt, maar het gevecht op zich was vrij saai en wederom voorspelbaar, afgezien van het feit dat uiteindelijk de mensen dus de winnaar zijn geworden.
Daarna was er nog die scène waarin de Predator sterft en in de armen van de zwarte vrouwelijke bergbeklimmer met pit en het liefdesverhaal was compleet. Dan leren we net zoals in Predator 2 dat de Predators wel heel erg graag hun wapens weggeven en dan is er natuurlijk nog de
?verplichte cliffhanger aan het einde die ruimte moet overlaten voor een vervolg??, maar ook dat was zo voorspelbaar, aangezien je halverwege de film al weet dat die Predator een Alien met zich meedraagt. Ik had nog even de hoop dat er een PredAlien in deze film zou voorkomen, maar twee minuten later wist ik al dat dat de cliffhanger zou zijn.
Om het samen te vatten: het verhaal was troep, je voelt niets voor de hoofdpersonen (nou, misschien haat), het mist de sterke punten van de Alien films en het mist de sterke punten van de Predator films en de actie is ook nog slecht.
Ja, het is veel tekst. Lees het toch maar.