Leven met een borderliner?

Sinds ik bij me ex ben gegaan weet ik dat ik borderline in combinatie met adhd heb.
Na verdiepen in die 2 onderwerpen besefte ik dubbel zo hard dat het heel moeilijk leven met mij was (met muh ex net zo hoor).
Ik wist dat ik er last zou als ik een nieuwe relatie zou krijgen maarjah zoveel?

Pfff ik maak het me vriend af en toe egt heel errug moeilijk...

Zijn er meer mensen met deze ervaring? Borderliner zelf of partner?

Dubbel?????

de andere topics over borderline zijn gesloten... maar misschien kan je ze tóch even doorlezen om te kijken of er wat interessants in staat

Chrisje!

Neeeeeeeee,

Sorry maar als ik borderline of antideprisiva hoor ben ik pleitos ..

Heb 1,5 jaar met iemand met borderline samengewoont (wist het toen niet) en dat is echt 1,5 jaar een hel geweest ..
Bloed werd onder mijn nagels weggehaald

Spijt mezeer maar ik pas er voor

goh wat een betrokkenheid

net alsof die persoon zelf het allemaal leuk vindt

Dat zeg ik toch niet,

Maar als je het hele verhaal weet van die periode dan zou je me wel snappen

Maar ik ga hier niet mijn levens verhaal neerzetten

hoeft ook niet maar weet wel de ene borderliner is de andere niet

WTF is borderline....vrij vertaald lijkt het mij een grensgeval...iemand die zichzelf moeilijk in de hand houdt qua emoties etc zit ik in de goeie hoek?

oke,

Heb ook niet gezegd dat ik iets tegen borderliners heb ..Tis zeer rot voor hun

Maar ik heb daar mijn portie mee gehad,en zal er zeker nooit meer een relatie mee aanknopen

Het heeft me bijna mijn eigen leven gekost ..

Of knoop een relatie met mijn ex aan

Dan weet je ook wat het is!!!

gelukkig weet ik dat ik een hele lieve ben

Tja,dat d8 ik ooit van mijn ex ook

Borderline in combo met ADHD?

Juj, de hele dag heel druk nadenken of je nieuw behang wil of jezelf wil mutileren???

Chris
p.s. neem dit niet serieus op, ben in een melige bui

Emlige bui nog wel

nah daar ben ik nu net mee bezig chris

geintje!

heb er net even een stukje over gelezen, maar met alle respect voor die mensen die met borderline moeten leven. Lijkt me echt niet makkelijk om daar een fatsoenlijke relatie mee te hebben. Dus lunatic, ik sla je aanbod af .

Das verstandig kerel!!!

Klinkt heel hard wat ik nu ga zeggen,en zeker voor mijn ex!!

Maar tis niet anders,


Wou echt dat ik haar niet had leren kennen ..


Maarja helaas weet je niet alles van tevoren

heb je dat stukje in de topicopener dr persoonlijke tekst al gelezen

ik denk dat je daar veel in zal herkennen

Ik herken dat maar al tegoed,

Maar ik zei al ik heb niks tegen de persoon zelf

Heb alleen er zelf veel teveel ellende mee gehad,dat ik dat nu liever uit de weg ga!!



Dus sorry dat ik zo hard reageer!!!

nah ik vind niet dat je hard reageerd

maar ik vind wel dat iedereen anders is, de een heeft het vele malen erger dan de ander

de een gaat er anders mee om dan de ander

Dat zou best kunnen,maar ik wil mezelf de ellende besparen van toen
Dus ga het liever uit de weg!!

Ik kamp ook al een hele tijd met een borderline en dat is heel moeilijk te accepteren....soms doe je hele impulsieve dingen zonder er over nate denken en achteraf krijg je zoveel spijt en besef je dat je fout bent geweest...verder heb ik er zware hyperventilatie bij etc. etc.

Wat ik wel vindt is dat men het tegenwoordig snel bombardeerd op borderline maar dat komt omdat het in principe een verzamelnaam is van verschillende dingen.

Sterkte Delana

ff een dienstmededeling...

idd is een eerder groot borderline-topic dichtgegooid omdat t (op zn zachtst gezegd) erg off-topic begon te worden... hou t dus please allemaal bij het onderwerp en wordt NIET persoonlijk, anders gaat dit/deze topic dezelfde weg, okee?

Een goede vriendin van me is een bordie.
Het is afstoten en aantrekken, vertrouwen en wantrouwen, liefde en haat, gelukkig zijn en depressief,.... Het is vooral een constante strijd om niet toe te geven aan jullie slechte gevoelens. Jouw ADHD versterkt waarschijnlijk alleen maar je bordie, omdat ADHD ook heeft te maken met extreem gelukkig zijn, en extreem ongelukkig, en kwaad.
Voor jou kan het helpen om te weten wanneer je bordie inslaat, zodat je je erop kan voorbereiden en ermee om kan gaan.
Voor de mensen rondom jou is het belangrijk dat ze het weten, en dat ze weten waar jou rare reacties soms vandaan komen. Ze moeten je niet beoordelen, maar ermee leren omgaan. Ze moeten jou niet laten vallen als het slechter gaat, maar op die momenten juist laten voelen dat ze er zijn...
En je vriendje; ja die zal het sowieso moeilijk hebben met je, maar als je volledig eerlijk bent tegen hem over je gevoelens en als hij weet waarom je soms zo doet,dan ben ik er zeker van dat het wel makkelijker word.

mooi gezegd miss!

Het is voor je omgeving heel moeilijk om ermee om te gaan. Maar het probleem van een borderliner is dat hij/zij vaak zelf niet inziet wat hij fout doet op dat moment. Bij mij komt pas achteraf het gevoel dat ik fout zat. Doordat je dingen heel zwart/wit ziet denk je dat je in je recht staat. Idd wat miss zegt, als je je omgeving uitlegt waar jouw gedrag vandaan komt dan zullen ze het beter begrijpen, ook al is het soms heel moeilijk het te begrijpen...

Als je het van tevoren weet is er iets makkelijker mee om tegaan..

Maar als je met iemand samenwoont,waarvan je het niet weet (mn ex wist het toen ook nog niet) dan is het echt niet tedoen hoor .
Zoals ik al eerder zei: Het is echt een hell geweest
En vind dat ik het nog lang heb uitgehouden!

Hoi luitjes,
Heb vanaaf het hele topic gelezen en ik moe zeggen dat ik beide kanten wel begrijp.
Ik kan heel goed begrijpen dat er met iemand met zo'n stoornis als de mijne moeilijk of niet te leven. Ik denk ook wel dat de hoeveelheid dat je van iemand houdt er mee te maken heeft. Mijn zoon heeft adhd(tog aanverwant) en die is al vet moeilijk om mee te leven af en toe maar als je de gebruiksaanwijzing er bij haalt(leer je met de jaren wel) dan is het best te doen.
Meestal voel ik me stemmingswisseling wel aankomen maar soms ook niet en juist degene die ik nie voel aankomen zijn het heftigst.
Op dit moment is anti depressiva even een goede optie maar nie voor permanent.
Ik zelf heb wel ervaren als je het zelf accepteerd dat je het hebt, anderen er ook minder moeite mee hebben.
Maarjah soms snap ik mezelf nie es dus laat staan dat een ander me begrijpt.
Met werk vind ik ut moeilijk en voor me kids is het ook een heel karwei maar op zich gaat het best goed en doe ik mezelf ook zeker niks aan. Dat punt heb ik gelukkig al bereikt en me kids zijn een goede motivatie
Mijn ex kon er ook niet mee leven met mijn gedrag (toen wist ik ut nog nie maar wel van me adhd) en die kon een stoornis niet accepteren.
Voor de adhd waar zijn zoon mee moet leven sluit hij ook nog steeds ze ogen
Heb gelukkig vrienden die er voor me zijn en die me helpen. Ook heb ik vrienden met dezelfde stoornis, die me begrijpen als ik in een dip zit en me helpen eruit te komen


Eerlijkheid en openheid kom je ver mee. Ik heb me vriend alles uitgelegd voor hij met mij begon en heb toen ook gezegd:

Het is zeker pittig en wat er ook wordt gezegd de moment die je niet aan ziet komen die zijn het heftigst. Dat heb ik ook. Eind juni ga ik met mijn psycholoog een gesprek aan met een psychiater voor eventuele medicatie. En daar zit ik nog steeds heel erg over te twijfelen en ik zal daar zeker mijn vragen gaan stellen over hoe wat en waar. Ik heb van ADHD alleen de aandachtstoornis erbij dus dat valt nog wel mee

Soms is het ook wel lekker om een bordie te zijn eerlijk gezegd. Net als vandaag ik kreeg te horen dat we ons autootje konden financieren en ik ben dan gelijk mega blij. Al wordtdat ook wel vervelend na verloop van tijd. Maar leuk is het niet maar ik merk bij me zelf dat je het jezelf ook een stuk moeilijker kan maken.

Kep ook borderline, maar onder controle redelijk zeg maar.
Ik durf alleen geen relatie aan te gaan omdat ik bang ben dat die persoon er niet mee om kan gaan ofzo weet je wel...
zit dus eigenlijk voor een ander te denken, maar vind maar us iemand met vet veel geduld ofzo... maar die toch ook weer zijn eigen gang gaat en nou ja, de rest...

Wat dat betreft weet ik nu sinds een paar maanden dat ik een bordie ben maar heb al ruim 6 jaar een relatie met de zelfde vriend. AF en toe vraag ik me af hoe hij het volhoud met mij gezien mijn gedrag enzo en die buien. Maar hij zegt dat hij van mij houdt en niet weg loopt bij het minste of geringste. Ik denk dat als je tegen de juiste aanloopt dat het vanzelf wel allemaal goed gaat komen

!ikke,

Wanneer jij vanaf het begin duidelijk bent naar de andere partij zal het uiteindelijk best wel goed komen.
Leg de keuze bij de andere partij.
Door jou afwachtende houding loop je ook de kans dat je heel wat mist.

Jah ik durfde na mijn relatie van 7 jaar ook geen serieuze relatie aan te gaan maarjah ik kwam me huidige vriend tegen en werd verliefd. Heb hem eerst eens goed verteld waar hij aan zou beginnen en de keus aan hem overgelaten. Nu ga ik eind deze maand samenwonen dus

Wil nog ff duidelijk maken dat ik verders met borderline patienten geen problemen heb.
Maar ik kan gezien de problemen die ik er mee gehad heb geen relatie met iemand aanknopen die borderline heeft. (wie weet veranderd dat ooit nog wel)

Ik gaat hier verders niet heel het verhaal neerzetten van wat er toendertijd gebeurd is,Er zijn hier bepaalde mensen die het wel weten,en die begrijpen mij ook .. Tis nu zo 1,5 geleden dat er een einde kwam aan mijn relatie,maar zit nu nog steeds in de ellende van die tijd ..

Dus neem me niet kwalijk dat ik bij het woord borderline wat angstig word!!

## Een klein beetje offtopic:

Tegenwoordig lijkt de helft van de vrouwen borderline te hebben. Tot een jaar geleden hoorde ik niemand over deze ziekte en als je dan de topics hier leest en reactie's in het dagelijks leven hoort dan lijkt het tegenwoordig een beetje mode om te zeggen dat je borderline hebt.

Volgens mij heeft iedere persoon wel een aantal symptomen van Borderline. Lees de bekende symptomen er maar eens op na en strax denk je zelf ook dat je het hebt. Ik denk echter dat mensen die het echt hebben, de symptomen in heel erg sterke mate hebben en dat is best vervelend.

Maar goed, uiteindelijk heeft iedereen wel een eigenschap die de boventoon voert en waar hij/zij wel/niet blij mee is.

Misschien dat er tegenwoordig (Internet is best wel een goed medium om erover te praten) meer over gepraat wordt, maar ik heb jaaaaaaren terug in de jeugdopvang al met diverse borderline-gevallen moeten werken (ik was opvang-adres voor de stichting Jeugd en Gezin)... ik heb niet echt t gevoel dat t er opeens veel meer zijn geworden.

Wat een onzin om te zeggen dat zoiets mode is denk je nou echt dat borderliners het leuk vinden om dat onder de leden te hebben???

Wat ik wel eens om me heen hoor is dat vrouwen vatbaarder zijn voor bepaalde psychise aandoeningen maar of dat ook een feit is weet ik niet.

Verder is borderline een soort samenvatting van uiteenlopende symptomen zoals: stemmingswisselingen, depressie,impulsiviteit etc.etc. dus idd denk ik ook wel eens dat iets snel op een borderline gegooid wordt. Maar mensen waar het van gezegd wordt en die geholpen worden worden er wel vaak beter van...ze leren leven met een borderline!

Leven met een borderliner zuigt
leven met borderline zuigt
borderline zuigt

Sommige mensen zijn wel erg kortzichtig

Doel je nu op mij?

en wat/wie is volgens jou kortzichtig?

Vind de manier hoe het hier staat wat lullig overkomen!

Welnee dat zijn simpelweg de feiten...tis klote voor een borderliner EN zijn/haar omgeving....is toch waar of niet soms??

En geloof me....een borderline zuigt ECHT!!!!

ok, het klinkt misschien erg stom, maar ik heb ooit eens een film gezien waarin de hoofdrolspeelster ook borderline had.

het hele verhaal speelde zich af in een psychiatrische inrichting, omdat in die tijd (waar de film zich in afspeelt), mensen nog niet helemaal weten wat borderline preices is, en wat het inhoudt.

de naam van de film : "girl interrupted"

het was een aangrijpende film, maar laat de kijker wel begrijpen, waar het om draait, en de essentie van borderline in laat zien.

meer wil ik er niet over kwijt..

veel succes toegewenst iig

Als je de rest van me tekst gelezen heb,dan weet je mijn ervaringen er mee.
Maar vind het gewoon lullig staan zo,maar das mijn mening

Real ik zeg altijd.....de meeste mensen weten niet waar ze over praten en vandaar ook veel onbegrip! Psychische klachten zijn heel moeilijk te begrijpen voor mensen die er niet mee kampen en dat neem ik ze ook niet kwalijk meer.....zal mn me reet roesten wat ze vinden, ik kom er uiteindelijk weer sterker uit

Maar wat betreft die opmerking; het staat er kort maar krachtig....niets is minder waar! En ALS het wel lullig bedoelt is...who cares, die mensen hebben een probleem met zichzelf dusj....

Dat kan, maar ik bedoel het niet lullig.
Het IS gewoon klote.

Hoe hard ik ook mijn best doe, JUIST diegenen om wie ik het meest geef, stoot ik af