Ik denk dat XENO een beetje moeite heeft met uitleggen wat hij bedoelt. Een "spirituele" ervaring is een label die een persoon zelf aan een eigen ervaring kan geven. Dat kan komen als je nuchter bent tijdens het mediteren, of dat kan komen door acid, DMT, noem het maar op.
Ik zelf heb ook “spirituele” ervaringen gehad maar ik zie het niet als het bewijs dat wij een geest / ziel hebben. Tot zover valt alles wat wij ervaren in ons leven te verklaren met wat onze hersenen intern doen. Hallucineren gebeurt ook in je brein. Het effect van DMT op het brein is een heel bijzonder iets, en wij ervaren dat tijdens een trip ook zo. Maar dat valt simpelweg uit te leggen binnen de wetten van de natuur, en daar hebben we geen “geest” voor nodig.
Ik zie het ook niet per sé als een bewijs voor dat we een ziel of geest zouden hebben hoor. Dat laat ik in het midden liever. Ik zal zowel niet met stelligheid willen zeggen dat het wel zo is, maar ook zeker niet dat het niet zo is. Wat Kevolution zegt bijvoorbeeld vind ik ook wel van belang namelijk in dat alles.
Maar wij mensen hebben wel op z'n minst een zeer gelaagde geest. Of noem het 'psyche' als 'geest' zweverige associaties oproept (bedoel het absoluut niet zo verder, maar ik blijf wel het woord geest liever gebruiken). We hebben een ego, die zeg maar de frontlinie van de geest vormt en de oppervlakte beslaat. Maar we hebben ook een onderbewustzijn. Iemand die slechts alleen maar z'n ego kent van de dagelijkse ervaring, en volledig met dat deel van z'n geest geïdentificeerd is, heeft op zich wel een vrij beperkte notie van het totaal dat hij eigenlijk is. Psychedelica, meditatie, een psychose van mijn part, of wat voor geestverruimende shit dan ook, kan dat zooitje wel losbreken en je met die diepere kern in jezelf kennis laten maken.
Mezelf effe als voorbeeld: ik was een jaar of 17 toen ik voor de 2e keer paddo's had genomen met een groepje vrienden. Was bloedheet die middag en we gingen blowen en toen ging ik me toen toch een partij fout ineens! Uit pure ellende en wanhoop op de fiets gestapt en naar huis gereden. Thuis langs m'n moeder en gauw m'n slaapkamer in, op bed gaan liggen met de ventilator op standje 3 op m'n kop. Kwam toen tot bedaren en toen de boel op den duur ging uitwerken kreeg ik toch ineens een partij diepgaande inzichten in zo beetje alles wat ik me kon bedenken! Was echt een zee aan diepgaande inzichten in de werkelijkheid, de wereld, mezelf, m'n medemens etc. Een manier van kijken die ik daarvoor nooit voor mogelijk had gehouden en geen idee van had dat zo'n staat van zijn überhaupt bestond. Ik hoef het jou als ervaren tripper waarschijnlijk niet uit te leggen. Maar goed, het laat in ieder geval zien wat dat spul kan doen en wat het kan openen in iemands geest. Mij heeft dat behoorlijk veranderd en bepaalde interesses aangewakkerd die me anders tot op de dag van vandaag waarschijnlijk niet geboeid hadden nog steeds. Ik ben ervan overtuigd dat het ook goed is voor (het ontwikkelen van) de intelligentie. Omdat er deuren open kunnen gaan die anders gesloten blijven.
Of dat dan de ziel is, tja, geen idee... maar ik ben er door dat alles toch wel sterk van overtuigd dat wij mensen diep van binnen ergens een kern hebben waar heel veel diepe kennis en wijsheid in verborgen is die wakker geschud kan worden of voor mensen die dat gedeelte nooit 'aanraken' altijd gesloten zal blijven, of meer mondjesmaat gedurende het leven onbewust in mensen doorwerkt.
Dat 'licht' bijvoorbeeld wat mensen zien bij bijna-dood-ervaringen wordt vaak gezien als een soort alles overstijgende onvoorwaardelijke liefde en wijsheid. Mensen zien dat dan vaak als 'God'. Maar het kan in dit licht bekeken, vind ik, ook symbool staan voor die diepe kern die ervaren kan worden tijdens trip-ervaringen, of spirituele ervaringen in welke vorm dan ook.
Als het allemaal 'slechts' een maaksel van je hersenen is, dan zijn die hersenen in ieder geval verdomd briljant (dat zijn ze ook natuurlijk

).. het maakt de werkelijkheid zoals die ervaren wordt er iig niet minder om. En het maakt het ook niet minder interessant als het gaat om je ego vs. je diepere zelf. Je kunt er hoe dan ook erg van leren en als mens door groeien, en laten zien dat er meer is dan waar je je dagelijkse mee identificeert als je onwetende 'ikje'

die is immers ook maar illusie van je hersenen uiteindelijk, toch?