Je kent ze wel, van die typische allochtonen die met een boze intonatie en stemverhef praten. Altijd boos, of onderweg dat te worden. Waag er niet iets van te zeggen, want dan breekt de spreekwoordelijke hel los!
Laten we vooropstellen dat, ondanks dat we een stereotype neerzetten, dit artikel totaal niet racistisch bedoeld is. Van Kinsbergen en ik houden van aller mensch en maken in onze vriendschappen geen onderscheid tussen huidskleur of culturele achtergrond. Vervelend om hiermee te starten, maar om een bak ellendige haatmail te voorkomen moeten we hier anno 2012 toch echt mee van wal steken.
Afijn, terugkomend op de boze allochtoon. Op de eerste plaats valt er duidelijk onderscheid te maken tussen de manier waarop vrouwen en mannen hun boosheid uitdrukken. Zo lijkt de boze allochtoonse vrouw in een constante staat van boze verontwaardigdheid te zijn en benadrukt haar boosheid met (schel) stemverhef, een rappe tongval en wilde handgebaren. De allochtoonse man zoekt het meer in de hoek van ‘ik doe wat ik wil en hoewel ik mij dondersgoed besef dat dit niet door iedereen geaccepteerd zal worden, ga ik hier demonstratief mee door aangezien ik mij door niemand de wet laat voorschrijven’.
Waar het lijkt alsof de boze vrouw iedereen wilt betrekken in haar boze tirades, houdt de man zich op de achtergrond als een woedende tijdbom. Als je ze samenbrengt resulteert dit in een vermakelijk rollenspel dat over een weer gaat tussen ‘ik ben verontwaardigd boos, maar wil geen oplossing’ en ‘ik hoor wat je zegt, maar ik kan niet echt een emotie of mening uiten aangezien ik overal maling aan heb’.
Of de woede nou in de aard van ‘het beestje’ zit of dat dit het resultaat is van botsende culturen, dat is mij nog niet helemaal duidelijk. Wel kan ik zeggen dat het een voor mij oneindig fascinerend schouwspel blijft wat ongetwijfeld tot een aantal vermakelijke sessies straattoneel zal leiden.
Bron: http://www.onwijzelul.nl/typisch/de-boze-allochtoon/
Laten we vooropstellen dat, ondanks dat we een stereotype neerzetten, dit artikel totaal niet racistisch bedoeld is. Van Kinsbergen en ik houden van aller mensch en maken in onze vriendschappen geen onderscheid tussen huidskleur of culturele achtergrond. Vervelend om hiermee te starten, maar om een bak ellendige haatmail te voorkomen moeten we hier anno 2012 toch echt mee van wal steken.
Afijn, terugkomend op de boze allochtoon. Op de eerste plaats valt er duidelijk onderscheid te maken tussen de manier waarop vrouwen en mannen hun boosheid uitdrukken. Zo lijkt de boze allochtoonse vrouw in een constante staat van boze verontwaardigdheid te zijn en benadrukt haar boosheid met (schel) stemverhef, een rappe tongval en wilde handgebaren. De allochtoonse man zoekt het meer in de hoek van ‘ik doe wat ik wil en hoewel ik mij dondersgoed besef dat dit niet door iedereen geaccepteerd zal worden, ga ik hier demonstratief mee door aangezien ik mij door niemand de wet laat voorschrijven’.
Waar het lijkt alsof de boze vrouw iedereen wilt betrekken in haar boze tirades, houdt de man zich op de achtergrond als een woedende tijdbom. Als je ze samenbrengt resulteert dit in een vermakelijk rollenspel dat over een weer gaat tussen ‘ik ben verontwaardigd boos, maar wil geen oplossing’ en ‘ik hoor wat je zegt, maar ik kan niet echt een emotie of mening uiten aangezien ik overal maling aan heb’.
Of de woede nou in de aard van ‘het beestje’ zit of dat dit het resultaat is van botsende culturen, dat is mij nog niet helemaal duidelijk. Wel kan ik zeggen dat het een voor mij oneindig fascinerend schouwspel blijft wat ongetwijfeld tot een aantal vermakelijke sessies straattoneel zal leiden.
Bron: http://www.onwijzelul.nl/typisch/de-boze-allochtoon/
![[img width=386 height=485]http://www.sylviasierhuis.nl/images/artiesten/484_Beau%20foto%201.jpg[/img]](http://www.sylviasierhuis.nl/images/artiesten/484_Beau%20foto%201.jpg)
