Dit is niet de meest logische manier om - in eerste instantie - afscheid te nemen van jullie. Eigenlijk is dit ook geen afscheidsbrief maar meer een manier om uit te leggen waarom ik eerder dan bij het eind van het seizoen mijn club Ajax heb verlaten, zonder de kans te benutten om vanaf het veld jullie te kunnen bedanken voor de altijd fantastische steun. Die steun is ook in de moeilijke maanden van blessures nooit aan mij voorbijgegaan.
Om in mijn geboorteland de mogelijkheid te hebben om daar voorlopig door te voetballen en de sluitingsdatum voor inschrijving voor de Finse competitie 15 april is, was snelle actie noodzakelijk. Ik heb die keuze gemaakt omdat ik wist dat mijn toekomst als voetballer na dit seizoen niet meer bij Ajax ligt en ik wel vastbesloten ben nog geen punt achter mijn loopbaan te zetten. Mijn doel is om, eerst in Finland, later misschien ergens anders, door te gaan met voetballen.
In Finland kan ik trainen, hopelijk ook spelen en bovendien, na twaalf jaar afwezigheid, in mijn eigen omgeving ook een beetje tot rust komen. Ik bedank Ajax dat de club mij die gelegenheid heeft gegund.
Ik kan jullie niet genoeg bedanken voor jullie supersteun die mijn jaren bij Ajax onvergetelijk hebben gemaakt. Onze relatie was bijzonder, vind ik zelf. En die relatie zal, ook nu ik niet meer bij mijn cluppie speel, nooit veranderen.
Er komt vast nog een moment waarop ik op een goede manier afscheid van jullie kan nemen. Wanneer dat gebeurt, is mede afhankelijk van wat er binnenkort gebeurt. Denkend aan het afscheid dat ik, samen met Danny Blind, in 1999 meemaakte, krijg ik nog steeds kippenvel. Dat afscheid is nog steeds vers in mijn hoofd en ook daarom wil ik een nieuw afscheid eigenlijk niet. ‘1999’ is namelijk niet te evenaren en dat hoeft ook niet.
Tenslotte wil ik nog een wens uitspreken: ik hoop dat jullie als echte supporters altijd achter jullie club zullen blijven staan, zowel in voor- als in tegenspoed. Net zoals jullie ten opzichte van mij hebben gedaan. Ik weet hoe belangrijk die steun is. Het voelt goed, onvergetelijk.
Vergeet niet: eens Ajacied, altijd Ajacied!
Bedankt en tot ziens!
Jari Litmanen Bron: www.ajax.nl
Om in mijn geboorteland de mogelijkheid te hebben om daar voorlopig door te voetballen en de sluitingsdatum voor inschrijving voor de Finse competitie 15 april is, was snelle actie noodzakelijk. Ik heb die keuze gemaakt omdat ik wist dat mijn toekomst als voetballer na dit seizoen niet meer bij Ajax ligt en ik wel vastbesloten ben nog geen punt achter mijn loopbaan te zetten. Mijn doel is om, eerst in Finland, later misschien ergens anders, door te gaan met voetballen.
In Finland kan ik trainen, hopelijk ook spelen en bovendien, na twaalf jaar afwezigheid, in mijn eigen omgeving ook een beetje tot rust komen. Ik bedank Ajax dat de club mij die gelegenheid heeft gegund.
Ik kan jullie niet genoeg bedanken voor jullie supersteun die mijn jaren bij Ajax onvergetelijk hebben gemaakt. Onze relatie was bijzonder, vind ik zelf. En die relatie zal, ook nu ik niet meer bij mijn cluppie speel, nooit veranderen.
Er komt vast nog een moment waarop ik op een goede manier afscheid van jullie kan nemen. Wanneer dat gebeurt, is mede afhankelijk van wat er binnenkort gebeurt. Denkend aan het afscheid dat ik, samen met Danny Blind, in 1999 meemaakte, krijg ik nog steeds kippenvel. Dat afscheid is nog steeds vers in mijn hoofd en ook daarom wil ik een nieuw afscheid eigenlijk niet. ‘1999’ is namelijk niet te evenaren en dat hoeft ook niet.
Tenslotte wil ik nog een wens uitspreken: ik hoop dat jullie als echte supporters altijd achter jullie club zullen blijven staan, zowel in voor- als in tegenspoed. Net zoals jullie ten opzichte van mij hebben gedaan. Ik weet hoe belangrijk die steun is. Het voelt goed, onvergetelijk.
Vergeet niet: eens Ajacied, altijd Ajacied!
Bedankt en tot ziens!
Jari Litmanen Bron: www.ajax.nl
laatste aanpassing
