Jouw innerlijke gids

Heb jij contact met jouw innerlijke gids? Weet je bijvoorbeeld hoe hij/zij heet en praat je er wel eens mee? We schijnen allemaal een gids te hebben.. maar meestal ervaren we die niet bewust..
Iemand van jullie wel?
Ben benieuwd of er mensen zijn die ook zulke dingen ervaren..

Uitspraak van verwijderd op woensdag 23 februari 2011 om 19:59:

Ongelovigen horen op de brandstapel, sorry.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 23 februari 2011 om 19:18:

Nope... eerlijk gezegd nog nooit van gehoord...

zou je eens moeten lezen....

Uitspraak van op woensdag 23 februari 2011 om 19:44:

God bestaat niet volgens Sartre dus dat kent hij niet.....

das de strekking niet geheel natuurlijk... Het is eerder over de "ik"

Uitspraak van verwijderd op woensdag 23 februari 2011 om 19:59:

Dan wil ik er niets van weten idd. Ongelovigen horen op de brandstapel, sorry.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 23 februari 2011 om 16:26:

allemaal gelul man je moet niet zoveel trippen dat is niet goed voor je hersens blijkbaar!

M'n nickname heeft niks met trippen te maken hoor...

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 09:42:

zou je eens moeten lezen....

Waarom ? z'n geleuter is net zo dood als hyzelf.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 24 februari 2011 om 12:58:

M'n nickname heeft niks met trippen te maken hoor...

Echt wel

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 14:32:

Waarom ? z'n geleuter is net zo dood als hyzelf.

Geeft een leuk perspectief op de opmerking van dat de heilige geest de innerlijke gidsvan D[]zart is. Trouwens, geeft een leuk perspectief op religie in het algemeen.

Daarnaast deel ik niet je mening dat zijn geleuter even dood is als hijzelf. Het is zelfs zo dat zijn filosofie over bewustzijn nu toch redelijk overeen blijkt te komen met bijvoorbeeld de theoretische natuurkunde en bijvoorbeeld het boeddhisme.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:05:

Geeft een leuk perspectief op de opmerking van dat de heilige geest de innerlijke gidsvan D[]zart is.

Daarnaast deel ik niet je mening dat zijn geleuter even dood is als hijzelf. Het is zelfs zo dat zijn filosofie over bewustzijn nu toch redelijk overeen blijkt te komen met bijvoorbeeld de theoretische natuurkunde (m- en snaartheorie). Vindt het van alles, behalve dood.

Doe eens linkje dan

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:05:

Het is zelfs zo dat zijn filosofie over bewustzijn nu toch redelijk overeen blijkt te komen met bijvoorbeeld de theoretische natuurkunde en bijvoorbeeld het boeddhisme.
laatste

De modernste inzichten omtrent het bewustzyn spreken hem niet alleen tegen, maar lyken definitief af te rekenen met de onafhankelykheid ervan. Dozarts overtuiging van de HG als gids is derhalve zo gek nog niet.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:05:

Geeft een leuk perspectief op de opmerking van dat de heilige geest de innerlijke gidsvan D[]zart is.

Integendeel, Dozarts godsbeleving icm de moderne inzichten ontneemt alle perspectief aan Sartres opvattingen omtrent bewustzyn.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 24 februari 2011 om 16:22:

Doe eens linkje dan

moet ik zelf ook even zoeken, hoor

*gaat aan de slag, maar niet nu*

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 16:34:

De modernste inzichten omtrent het bewustzyn spreken hem niet alleen tegen, maar lyken definitief af te rekenen met de onafhankelykheid ervan. Dozarts overtuiging van de HG als gids is derhalve zo gek nog niet.

Hoezo? Vind het een interessante opmerking, dus ik bedoel dit niet afzeikerig ofzo.

Sartre stelt dat bewustzijn in de basis onpersoonlijk is, en enkel afhankelijk is van de omgeving. Hoezo spreekt dit moderne inzichten tegen? Ligt naar mijn idee juist in lijn, aangezien er steeds meer verbodnenheid en "éénheid" wordt gevonden. De ervaring binnen deze omgeving maakt pas een persoonlijk bewustzijn. In adnere woorden, de reflectievan de omgeving vormt de persoon.

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 16:34:

Integendeel, Dozarts godsbeleving icm de moderne inzichten ontneemt alle perspectief aan Sartres opvattingen omtrent bewustzyn.

Wat zijn de moderne inzichten volgens jou?

Ik heb al op wikipedia gekekeng... Maar daar staat niet zo heel veel over wat jij zegt...
Maar zo op 't eerste gezicht klinkt 't niet slecht heur.

ik heb even voor je gezocht, dit is wel heel beknopt en beperkt... maaarrrr:

Sartres Ego
Het ego krijgt bij Sartre een andere plek dan bij Husserl. In de traditie vóór hem werd gedacht aan een subject dat een soort van control center is. Volgens Sartre moet die ‘ik’ bij nadere analyse niet als subject bekeken worden, maar als het object van een reflexief bewustzijn. Deze reflexieve bewustzijnsmodus is één van de bewustzijnsmodi waaruit mensen bestaan; mensen zijn dus voor Sartre bewustzijnsactiviteiten waarover wij na kunnen denken. Pas na onze reflectie ontstaat dan een ‘ik’, waar wij als subjecten ons reflexief bewust van zijn net als van andere fenomenen. Het subject dat afstand neemt van de wereld van de andere fenomenen, komt dus juist tot stand door ditzelfde reflecteren over de fenomenen. Het bewustzijn zelf is onpersoonlijk; het is een geconstitueerd bewustzijn

Ik moet nog even zoeken naar een artikel waarin ze de link leggen naar de kosmische harmonie.

BTW @ D[]zart --> ik gaf het alleen maar aan, aanegzien Sartre een atheïstische kijk op bewustzijn heeft, en dit dus een interessant iets is voor een religieus iemand die de Heilige Geest als innerlijke gids ziet.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:41:

ik bedoel dit niet afzeikerig ofzo.

Nee, dat moest ook nog

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:41:

Sartre stelt dat bewustzijn in de basis onpersoonlijk is,

Daar is dus veel voor te zeggen.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:41:

enkel afhankelijk is van de omgeving. Hoezo spreekt dit moderne inzichten tegen?

Dat blykt nu juist NIET zo (sterk) te zyn; im Anderen zu sich selbst finden blyft uiteraard mogelyk, maar het zelf en het zelf, het bewustzyn ligt veel meer vast dan we aannamen, zowel voor onszelf als voor de buitenwereld.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:41:

de reflectievan de omgeving vormt de persoon.

Dan zouden alle KZ slachtoffers later kampbeulen of enige sublimatieve vorm daarvan moeten zyn geworden

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 16:41:

Wat zijn de moderne inzichten volgens jou?

o.a. Dick Schwaab, "Wy zyn ons Brein" en het werk van Anton de Wit.

Bodo, ik ga hier later even op terug komen, ik snap wat je zegt, maar gaat veel tijd kosten dit Ik ga mn trein halen

grtz

toch al gemist , dus toch een reactie.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 17:16:

Bodo, ik ga hier later even op terug komen, ik snap wat je zegt, maar gaat veel tijd kosten dit Ik ga mn trein halen

grtz

toch al gemist , dus toch een reactie.

en sorry, komt dat door my ? Het heeft ook geen haast joh, geloof hoop en liefde lopen niet weg, dus doe maar rustig aan

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 17:09:

Dat blykt nu juist NIET zo (sterk) te zyn; im Anderen zu sich selbst finden blyft uiteraard mogelyk, maar het zelf en het zelf, het bewustzyn ligt veel meer vast dan we aannamen, zowel voor onszelf als voor de buitenwereld.

Als we het allemaal even versimpelen tot het voorbeeld wat ik bedoelde: religie, specifiek de Heilige GEest als innerlijke gids (wat al paradoxaal is). Religie is een voorbeeld van omgeving die later eigen bewustzijn wordt. vandaar mijn verwijzing naar Sartre. Religie bedenk je niet zelf, maar is iets wat door omgeving wordt gevormd, het bewustzijn is daarbij volledig extern reflectief te noemen, en ligt daarmee in lijn met de kijk van Sartre op de ik.

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 17:09:

Dan zouden alle KZ slachtoffers later kampbeulen of enige sublimatieve vorm daarvan moeten zyn geworden

Door ouders mishandelde kinderen, slaan veelal hun eigen kinderen ook. Een iets minder radicaal voorbeeld, maar je begrijpt wat ik bedoel.

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 17:09:

o.a. Dick Schwaab, "Wy zyn ons Brein" en het werk van Anton de Wit.

Ik ben bekend met het boek, en ik vind zijn onderzoek zeer interessant , net als het boek Uw Brein als Medicijn. Maar ik vind niet dat daarmee de filosofische kijk van Sartre wordt weerlegd, het nuanceert het eerder... Als je je brein bent, kan het alsnog zo zijn dat je brein gevormd wordt door een reflectie van de omgeving.

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 17:22:

en sorry, komt dat door my

dat heb ik voor jou over... geen probleem

laatste aanpassing hoor, maar Dick Swaab beschrijft mijns inziens meer het medium, en niet het bewustzijn zelf.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 17:29:

dat heb ik voor jou over... geen probleem

Wachtte er niemand thuis ? Ook aan die excuus ! En nou was ik er zelf niet meer, shit Little misunderstanding

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 17:25:

religie, specifiek de Heilige GEest als innerlijke gids (wat al paradoxaal is)

Het leven zit vlg my vol paradoxen, maar goed. Waarom vind je dat ?

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 17:25:

Religie is een voorbeeld van omgeving die later eigen bewustzijn wordt. vandaar mijn verwijzing naar Sartre. Religie bedenk je niet zelf, maar is iets wat door omgeving wordt gevormd, het bewustzijn is daarbij volledig extern reflectief te noemen, en ligt daarmee in lijn met de kijk van Sartre op de ik.

Misschien had ik duidelyker moeten zyn, maar ik noemde reeds Dozarts "godsbeleving" of wellicht moet ik zeggen godservaring. Dat zie ik dus even los van religie (dat komt van re-liga = een soort herniewd bondgenootschap) en als een individuele ervaring, los van omgevingsfactoren en zintuiglyke waarnemingen. Het gaat dus om een ervaring die door Sartre niet bedoeld wordt en zelfs niet erkend kan worden, daar de filosofie God principieel überhaupt niet kent. Voor religie kán natuurlyk wel gelden wat je zegt.

Uitspraak van point blank op donderdag 24 februari 2011 om 17:25:

Een iets minder radicaal voorbeeld, maar je begrijpt wat ik bedoel.

maar niet allemaal ! En daarin ligt nou de veronderstelling besloten, dat de omgeving wel ons bewustzyn en gedrag kan beïnvloeden, doch slechts voor zover ons brein dat vanuit zyn vastliggende status toelaat, begryp je.
Ik kom nog terug op de overige delen van je reply, moet ff weg

Ben ik weer

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 21:53:

Uitspraak van blank no blank op donderdag 24 februari 2011 om 17:25:
Een iets minder radicaal voorbeeld, maar je begrijpt wat ik bedoel.

maar niet allemaal ! En daarin ligt nou de veronderstelling besloten, dat de omgeving wel ons bewustzyn en gedrag kan beïnvloeden, doch slechts voor zover ons brein dat vanuit zyn vastliggende status toelaat, begryp je.

Oh ja, daar waren we gebleven.
Er is een groep wetenschappers van allerlei kunnen in de geneeskunde, die zich bezichhoudt met de vraag waarom kanker by de een wel en by de ander niet afdoende behandeld kan worden met hetzelfde medicyn/behamdelmethode. Deze houdt zich puur bezig met deze vraag op DNA- en celniveau. Sinds Buikhuisen zyn er sindsdien substantiële sprongen voortwaarts gemaakt, die moeiteloos diagnosticeren van tot nog toe omstreden danwel getaboeëerde ziektes mogelyk maken. Maar goed, ik vrees dat de illuminatoire invloed e.e.a. weer zal weggummen

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 21:53:

Het leven zit vlg my vol paradoxen, maar goed. Waarom vind je dat ?

Aangezien religie het heilige buiten de mens plaatst, dus als het uiteindelijk een innerlijke gids is, wordt geimpliceerd dat dem ens zelf God is.

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 21:53:

Misschien had ik duidelyker moeten zyn, maar ik noemde reeds Dozarts "godsbeleving" of wellicht moet ik zeggen godservaring. Dat zie ik dus even los van religie (dat komt van re-liga = een soort herniewd bondgenootschap) en als een individuele ervaring, los van omgevingsfactoren en zintuiglyke waarnemingen. Het gaat dus om een ervaring die door Sartre niet bedoeld wordt en zelfs niet erkend kan worden, daar de filosofie God principieel überhaupt niet kent. Voor religie kán natuurlyk wel gelden wat je zegt.

Dat kan niet buiten de omgeving worden geplaatst. D[]zart had de beleving nooit kunnen hebben zonder de omgeving.

Uitspraak van inactief op donderdag 24 februari 2011 om 21:53:

maar niet allemaal ! En daarin ligt nou de veronderstelling besloten, dat de omgeving wel ons bewustzyn en gedrag kan beïnvloeden, doch slechts voor zover ons brein dat vanuit zyn vastliggende status toelaat, begryp je.

Het hoeft zich toch niet als een absolute analogie te manifesteren? Hetkan zich bijv. ook manifesteren in angsten en onzekerheden, zo stelt Sartre.

Uitspraak van inactief op vrijdag 25 februari 2011 om 00:43:

Er is een groep wetenschappers van allerlei kunnen in de geneeskunde, die zich bezichhoudt met de vraag waarom kanker by de een wel en by de ander niet afdoende behandeld kan worden met hetzelfde medicyn/behamdelmethode. Deze houdt zich puur bezig met deze vraag op DNA- en celniveau. Sinds Buikhuisen zyn er sindsdien substantiële sprongen voortwaarts gemaakt, die moeiteloos diagnosticeren van tot nog toe omstreden danwel getaboeëerde ziektes mogelyk maken. Maar goed, ik vrees dat de illuminatoire invloed e.e.a. weer zal weggummen

Dit kan mijns inziens goed naast elkaar leven met de filosofie van Sartre. Ik sluit dit dus ook niet uit. Ik ben het oevrigens niet 100% eens met Sartre hoor, ik geloof wel in een stuk "kern-bewustzijn", de ik die misschien eeuwig, misschien eenmalig is.

Ik haalde Sartre aan, aangezien daarmee de in mijn ogen paradoxale opmerkingvan D[]zart in een aardig perspectief gesteld kan worden.Want als de religie in zich zelf zit, terwijl deze een reflectie betreft van de omgeving, wat zegt het dan over het bewustzijn van D[]zart?

Njah, om eerlijk te zijn was die opmerking over de heilige geest een beetje spottend bedoeld... Voor mij staat dat concept meer voor de 'juist-gerichte-denkgeest'; het innerlijk weten, het antwoord van binnen, dat soort dingen; 't goddelijke in de mens. Niet zozeer iets van buiten of zo. Zo zien ze dat in christelijke kringen wel ja (dat je 'm dan ontvangt via de doop en zo), maar dat bestaat denk ik niet op die manier. Dus eigenlijk kan ik me wel redelijk vinden in wat je zegt daarover hoor.

Ik snap dat je het een beetje spottend bedoelt. Ik ging voor de verdieping. Altijd serieus hier, dat weet je toch.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 februari 2011 om 13:05:

Njah, om eerlijk te zijn was die opmerking over de heilige geest een beetje spottend bedoeld...

nou ja zeg, had dat ff eerder vermeld gvd, of njah, toch wel leuk die verdieping met Blankegast

Uitspraak van point blank op vrijdag 25 februari 2011 om 11:26:

Aangezien religie het heilige buiten de mens plaatst, dus als het uiteindelijk een innerlijke gids is, wordt geimpliceerd dat dem ens zelf God is.

Nu spreek je wat my betreft zelf in paradoxen; zelfs de X-religie stelt dat de mens naar Gods evenbeeld is geschapen en dat het lichaam de tempel is van de Heilige Geest. God is in die zin in de mens dus en velen hier voelen zich dan ook terecht een God in het diepst van hun gedachten. Bovendien kan de godservaring geheel buiten welke religie dan ook ontstaan en is er allerminst afhankelyk van. Dat maakt het o.a. mogelyk dat zich christelyk noemende mensen als Verhagen kunnen doen wat ze doen

Uitspraak van point blank op vrijdag 25 februari 2011 om 11:26:

Dat kan niet buiten de omgeving worden geplaatst. D[]zart had de beleving nooit kunnen hebben zonder de omgeving.

Ik kan je filosofisch en bio-technisch niet tegenspreken, maar wel uit en op basis van eigen ervaring.

Uitspraak van point blank op vrijdag 25 februari 2011 om 11:26:

Het hoeft zich toch niet als een absolute analogie te manifesteren? Hetkan zich bijv. ook manifesteren in angsten en onzekerheden, zo stelt Sartre.

Natuurlyk kan dat, maar begrensd door de ontvankelykheid van het brein en het bewustzyn, dat m.i. autonomer is dan wy voor lief willen nemen.

Uitspraak van point blank op vrijdag 25 februari 2011 om 11:26:

Dit kan mijns inziens goed naast elkaar leven met de filosofie van Sartre. Ik sluit dit dus ook niet uit.

Hy leeft niet meer en kan niet meer de meest recente inzichten in zyn filosofie meenemen, dus ik hou het op een mogelyke vreedzame coëxistentie

Uitspraak van point blank op vrijdag 25 februari 2011 om 11:26:

Want als de religie in zich zelf zit, terwijl deze een reflectie betreft van de omgeving, wat zegt het dan over het bewustzijn van D[]zart?

Jaaaha, Doosje is een Goddelyk wezen

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 25 februari 2011 om 13:05:

't goddelijke in de mens. Niet zozeer iets van buiten of zo

Dat dus

Uitspraak van inactief op vrijdag 25 februari 2011 om 16:03:

Jaaaha, Doosje is een Goddelyk wezen

waar is tok die Blankegast

www.miracleoflove.nl hier vindt je alle antwoorden...

mijn gids vind ik af en toe maar raak ik soms ook weer kwijt hoe kan dat?

Rot toch op met je innerlijke gids

ja praat dikwijls met mn geweten, heeft altijd gelijk

Uitspraak van BRL-Tony op dinsdag 1 maart 2011 om 00:09:

heeft altijd gelijk

Maar krygt het zelden

Uitspraak van inactief op vrijdag 25 februari 2011 om 16:03:

Nu spreek je wat my betreft zelf in paradoxen; zelfs de X-religie stelt dat de mens naar Gods evenbeeld is geschapen en dat het lichaam de tempel is van de Heilige Geest. God is in die zin in de mens dus en velen hier voelen zich dan ook terecht een God in het diepst van hun gedachten. Bovendien kan de godservaring geheel buiten welke religie dan ook ontstaan en is er allerminst afhankelyk van. Dat maakt het o.a. mogelyk dat zich christelyk noemende mensen als Verhagen kunnen doen wat ze doen

Dat is een mooie interpretatie van de bijbel, toch bidden veel mensen naar een god die buiten hen staat. Katholieke geloof is helemaal extern georiënteerd.

Maar de vraag rest: als mensen een godservaring hebben, geheel buiten welke religie dan ook, wat is dan God voor die mensen? Dan volgen ze de Heilige Geest toch niet? Staat hun interp[retatie er van dan niet geheel los van de dogmatische wijze cvan geloven van bijv christenen of moslims? Want maken ze die reflectie wel, komt Sartre weer om de hoek kijken [quote element=message id=46069156]{element is niet toegankelijk}Ik kan je filosofisch en bio-technisch niet tegenspreken, maar wel uit en op basis van eigen ervaring.[/quote]

mijn interesse is gewekt, wat voor een ervaring heb jij gehad?

Uitspraak van inactief op vrijdag 25 februari 2011 om 16:03:

Natuurlyk kan dat, maar begrensd door de ontvankelykheid van het brein en het bewustzyn, dat m.i. autonomer is dan wy voor lief willen nemen.

Dat zou heel goed kunnen, maar dat hoeft niet conflicterend te zijn met de theorie dat bewustzijn omgevings afhankelijk is. Want hoe zou dit autonome bewustzijn zich kunnen uiten zonder omgeving?

Uitspraak van inactief op vrijdag 25 februari 2011 om 16:03:

Hy leeft niet meer en kan niet meer de meest recente inzichten in zyn filosofie meenemen, dus ik hou het op een mogelyke vreedzame coëxistentie

ja, ik vraag me af wat hij er nu van zou zeggen.

Eigenlijk vreemd dat het meest banale van het bestaan nog steeds niet is ontfutseld. Alleen om die reden geloof ik al in de zin van het leven

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 14:43:

Maar de vraag rest: als mensen een godservaring hebben, geheel buiten welke religie dan ook, wat is dan God voor die mensen?

Ga er nu eens simpel vanuit dat de godservaring er was vóór de religie, dan zyn veel van die vragen niet meer belangryk. Religie is de neersleg van en is dienend om de ervaring naar buiten te kunnen brengen.

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 14:43:

wat voor een ervaring heb jij gehad?

Wil ik graag met je delen, maar niet op een forum waar gespot en cynisme vaak overheersen. Jwz, daar waar twee of meer mensen praten over g.o.d. is hy/zy/het aanwezig.

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 14:43:

dat hoeft niet conflicterend te zijn met de theorie dat bewustzijn omgevings afhankelijk is. Want hoe zou dit autonome bewustzijn zich kunnen uiten zonder omgeving?

Ik zie de omgeving juist als projectie van het bewustzyn, niet andersom. Niet het bewustzyn is afhankelyk van de omgeving, maar de omgeving bestaat slechts by de gratie van het bewustzyn.

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 14:43:

Eigenlijk vreemd dat het meest banale van het bestaan nog steeds niet is ontfutseld. Alleen om die reden geloof ik al in de zin van het leven

Wanneer heeft iets zin ? We vragen toch ook niet naar de zin van genot en vreugde, dat beleven we gewoon lekker. Ik vraag me trouwens af of wat jy noemt "het meest banale" niet allang voor het oprapen ligt.

Uitspraak van inactief op dinsdag 1 maart 2011 om 15:29:

Ga er nu eens simpel vanuit dat de godservaring er was vóór de religie, dan zyn veel van die vragen niet meer belangryk. Religie is de neersleg van en is dienend om de ervaring naar buiten te kunnen brengen.

Dat kan zeker, ik sluit niets uit. Maar het zou ook zo kunnen zijn dat de Godservaring van mensen voor religie is ontstaan vanwege onbegrip van hun omgeving.

Maar alle opties staan wat mij betreft open agnost puur sang, heb echt geen idee voor mezelf

Uitspraak van inactief op dinsdag 1 maart 2011 om 15:29:

Wil ik graag met je delen, maar niet op een forum waar gespot en cynisme vaak overheersen. Jwz, daar waar twee of meer mensen praten over g.o.d. is hy/zy/het aanwezig.

pb

Uitspraak van inactief op dinsdag 1 maart 2011 om 15:29:

Ik zie de omgeving juist als projectie van het bewustzyn, niet andersom. Niet het bewustzyn is afhankelyk van de omgeving, maar de omgeving bestaat slechts by de gratie van het bewustzyn.

Als ik het goed begrijp, beredeneer jij vanuit perceptie van een bewustzijn. Dit zou inderdaad heel goed kunnen, echter kun je de vraag stellen wat uiteindelijk de bron van de perceptie is. Is de perceptie een ingekleurde ervaring van een externe prikkel, of is perceptie een interne prikkel die de externe wereld kleurt? Het kip en het ei

Uitspraak van inactief op dinsdag 1 maart 2011 om 15:29:

Wanneer heeft iets zin ? We vragen toch ook niet naar de zin van genot en vreugde, dat beleven we gewoon lekker. Ik vraag me trouwens af of wat jy noemt "het meest banale" niet allang voor het oprapen ligt.

Zin is misschien niet het goede woord. Ik ben er wel van overtuigd dat de ervaring an sich de reden is.

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 15:45:

het zou ook zo kunnen zijn dat de Godservaring van mensen voor religie is ontstaan vanwege onbegrip van hun omgeving.

Toch weer die omgeving he, vergeet die nou eens even ! Die kwam toch uit de koker van het bewustzyn !?

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 15:45:

Is de perceptie een ingekleurde ervaring van een externe prikkel, of is perceptie een interne prikkel die de externe wereld kleurt? Het kip en het ei

Je stelt wel hééééle moeilyke vragen gelukkig geef je er de passende analogie by

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 15:45:

Ik ben er wel van overtuigd dat de ervaring an sich de reden is.

Mi2 Het meeste van wat we zinvol vinden of als aangenaam ervaren creëren we gewoon zelf. Ik denk dat als mensen meer overtuigd raken van hun eigen scheppende kracht, zy een evenredige toename van geluk ervaren.

Uitspraak van point blank op dinsdag 1 maart 2011 om 15:45:

Maar alle opties staan wat mij betreft open agnost puur sang, heb echt geen idee voor mezelf

Welnee, ik denk dat je net als ik gnosticus bent, maar te bescheiden om het voor jezelf en anderen toe te geven.

Mmm kzou wel in contact willen komen met mijn innerlijke gids maar hoe en wie zegt dat dat echt mijn innerlijke gids is en niet gewoon intuitie? Of onderbewust zijn?

Of misschien wie weet wel ervaringen uit een vorig leven. Dat dat je innerlijke gids is ofzo....Mmmmm Lastige vraag..

Mijn innerlijke gids staat bol van de herhalingen. Helemaal kutje.

Uitspraak van point blank op woensdag 23 februari 2011 om 17:40:

geschikt onderwerp voor pf, dat blijkt maar weer

dapper om hier een topic over te openen...

Uitspraak van verwijderd op woensdag 2 maart 2011 om 10:33:

dapper om hier een topic over te openen...

Dunne lijn tussen moed en stupiditeit

Uitspraak van verwijderd op woensdag 2 maart 2011 om 12:26:

Dunne lijn tussen moed en stupiditeit

in moed kan ik me vinden dat andere niet

ik moet niks, zeg ik altijd maar

Uitspraak van verwijderd op woensdag 2 maart 2011 om 13:18:

ik moet niks, zeg ik altijd maar

ik ken wel mensen die dat willen zijn, zgn newage drop outs.(kvd svm)
maar ok, ik heb een goed contact met mijn dna,ziel en kan het vertalen.

Eigenlijk alleen maar. Het word ook wel je 'Hogere Zelf' of 'Je innerlijke stem' genoemd, die vroeg in je leven gedimd word door overtuigingen die echter gebaseerd zijn op sociale, en dus externe manipulaties. Voor de meeste mensen is deze gids (je ware zelf, niet je rol) volkomen occult. Word dus niet bewust ervaren, maar is onbewust altijd in jezelf aanwezig. Pas als je er vriendschap mee hebt gesloten, kan je jezelf een 'heel mens' noemen.

Deze gids is op zich gemakkelijk te herkennen. Om een erg simpel voorbeeld te schetsen; In de situatie waarin je iemand niet mag, maar waarin je jezelf voordoet alsof je diegene wél mag is niet alleen misleidend naar de buitenwereld toe, het is tevens een leugen aan het adres van jezelf. Daarom is zorgzaamheid voor de Microcosmos tevens zorgzaamheid voor de Macrocosmos. En dat kan echter alleen in werking worden gezet als men zichzelf volledig geaccepteerd heeft. Als men niet meer bang is om bang te zijn, als men niet meer boos is op het boos zijn, als men niet meer treurig is over het verdriet : Als men niet meer bang is om zichzelf te zijn!

Socrates zei ooit dat 'het kwetsen van anderen niets anders is als het kwetsen van ons zelf'. Maar het kwetsen van onszelf impliceert niets anders als het kwetsen van onze naasten.

Eindelijk een reactie waar ik stiekem een beetje op hoopte Dank je voor je antwoord, Lemurian Serpent (mooie naam trouwens ).
Dat wat jij zegt daar geloof ik ook in.

Mag ik je vragen hoe je het in je dagelijks leven zo ervaart?

Hehe, dankjewel hoor

Hoe ervaar ik het? Doordat ik mezelf ben gaan leren kennen, ben ik in staat om anderen te begrijpen. Ik zie dus heel snel in waar mensen op uit zijn, wat hun motivatie is achter zaken, omdat ik die truukjes zelf ook toepaste. Nu weet ik ook dat mensen verwachten dat je een 'vaste rol' speelt die altijd maar hetzelfde is, en dus statisch van aard is en dus mogelijk in tegenstrijd is met je innerlijke gids. Bij voorbaat gaat men er vanuit 'dat het goed met je gaat' als naar je toestand word gevraagd. Dat soort rollen weiger ik nog te spelen, heb dat veels te lang gedaan.

Wat ik voor mezelf geleerd heb is pure vastberadenheid. Geen 'tweede stem' meer aandacht geven, die voortkomt uit angst en onzekerheid (ook wel twijfel genoemd). Veel van die secundaire 'stemmen' zijn gebaseerd op een laag zelfbeeld dat je jezelf wijs hebt laten maken. Je groeit er ook wel in op een gegeven moment.