Nadat wetenschappelijk is aangetoond dat telepathie en precognitie bestaan, wordt nu ook op een andere manier aangekeken tegen de evolutietheorie.
Waarom leven we op deze mooie planeet op precies het goede moment in de geschiedenis van het universum? De bodem is afgekoeld, maar niet te koud en de Zon gaat nog een tijd mee waardoor het ook nog niet te heet is.
De observator
De klassieke evolutietheorie helpt ons het verleden te begrijpen, maar kan de drijvende kracht erachter niet ontwaren. Het mist de rol van de observator. Zoals Nobelprijswinnaar Niels Bohr zei: “We ‘meten’ de wereld niet, we creëren haar.”
Aanhangers van de evolutietheorie denken dat wij, de observator, een ongeluk zijn, puin wat is overgebleven na een explosie die ineens uit het niets plaatsvond. Kosmologen suggereren dat het universum een levenloze verzameling is van deeltjes die op elkaar botsen. Ze hebben echter een essentieel onderdeel van de kosmos weggelaten, omdat ze niet weten wat ze ermee moeten doen. Deze component, bewustzijn, wordt gepresenteerd al was het ooit eens ontstaan uit moleculen.
Om dus de aard van het universum te kunnen begrijpen en hoe het werkt, dienen we te begrijpen hoe de observator, onze aanwezigheid, een rol speelt in het geheel. Volgens het huidige paradigma ontstonden het universum en de natuurkundige wetten uit het niets. En vervolgens willen ze ons doen geloven dat alle mensachtige soorten uitgestorven zijn, behalve de onze.
Biocentrisme
Het verhaal van de evolutie gaat verder. Constant worden we gewaarschuwd voor asteroïden die mogelijk de Aarde raken, nabije sterren die kunnen exploderen in supernova’s, een supervulkaan die ineens kan uitbarsten en wat al niet meer.
Wetenschapper Robert Lanza komt met een vervangende theorie: biocentrisme. Volgens de theorie van biocentrisme zijn wij het, de observator, die ruimte en tijd creëren. Alles wat om je heen is lijkt te bestaan in een externe wereld. Je bent gelimiteerd door de hersenen en zintuigen van je lichaam. Alles wat je ervaart, inclusief je lichaam, is onderdeel van een proces wat zich afspeelt in je bewustzijn. Ruimte en tijd zijn de tools om iets op een bepaalde manier te ervaren, waar te nemen.
Oneindige mogelijkheden
We kunnen ons als observator niet loskoppelen van onze percepties van de wereld. In de klassieke natuurkunde wordt aangenomen dat het verleden bestaat als een vaststaande serie gebeurtenissen, maar volgens de kwantummechanica is het verleden, net als de toekomst, onbepaald en bestaat het alleen als een spectrum van oneindige mogelijkheden.
Waar laat dit de evolutietheorie zoals die ons op school is geleerd? Het verleden begint met de observator, niet andersom zoals ons altijd geleerd is. Het bewustzijn is de vitale kracht waarmee je je eigen realiteit creëert, door middel van je eigen percepties.
Bron: Huffingtonpost.com
Waarom leven we op deze mooie planeet op precies het goede moment in de geschiedenis van het universum? De bodem is afgekoeld, maar niet te koud en de Zon gaat nog een tijd mee waardoor het ook nog niet te heet is.
De observator
De klassieke evolutietheorie helpt ons het verleden te begrijpen, maar kan de drijvende kracht erachter niet ontwaren. Het mist de rol van de observator. Zoals Nobelprijswinnaar Niels Bohr zei: “We ‘meten’ de wereld niet, we creëren haar.”
Aanhangers van de evolutietheorie denken dat wij, de observator, een ongeluk zijn, puin wat is overgebleven na een explosie die ineens uit het niets plaatsvond. Kosmologen suggereren dat het universum een levenloze verzameling is van deeltjes die op elkaar botsen. Ze hebben echter een essentieel onderdeel van de kosmos weggelaten, omdat ze niet weten wat ze ermee moeten doen. Deze component, bewustzijn, wordt gepresenteerd al was het ooit eens ontstaan uit moleculen.
Om dus de aard van het universum te kunnen begrijpen en hoe het werkt, dienen we te begrijpen hoe de observator, onze aanwezigheid, een rol speelt in het geheel. Volgens het huidige paradigma ontstonden het universum en de natuurkundige wetten uit het niets. En vervolgens willen ze ons doen geloven dat alle mensachtige soorten uitgestorven zijn, behalve de onze.
Biocentrisme
Het verhaal van de evolutie gaat verder. Constant worden we gewaarschuwd voor asteroïden die mogelijk de Aarde raken, nabije sterren die kunnen exploderen in supernova’s, een supervulkaan die ineens kan uitbarsten en wat al niet meer.
Wetenschapper Robert Lanza komt met een vervangende theorie: biocentrisme. Volgens de theorie van biocentrisme zijn wij het, de observator, die ruimte en tijd creëren. Alles wat om je heen is lijkt te bestaan in een externe wereld. Je bent gelimiteerd door de hersenen en zintuigen van je lichaam. Alles wat je ervaart, inclusief je lichaam, is onderdeel van een proces wat zich afspeelt in je bewustzijn. Ruimte en tijd zijn de tools om iets op een bepaalde manier te ervaren, waar te nemen.
Oneindige mogelijkheden
We kunnen ons als observator niet loskoppelen van onze percepties van de wereld. In de klassieke natuurkunde wordt aangenomen dat het verleden bestaat als een vaststaande serie gebeurtenissen, maar volgens de kwantummechanica is het verleden, net als de toekomst, onbepaald en bestaat het alleen als een spectrum van oneindige mogelijkheden.
Waar laat dit de evolutietheorie zoals die ons op school is geleerd? Het verleden begint met de observator, niet andersom zoals ons altijd geleerd is. Het bewustzijn is de vitale kracht waarmee je je eigen realiteit creëert, door middel van je eigen percepties.
Bron: Huffingtonpost.com
