Sja, we kunnen allemaal wel voor eigen rechter willen spelen of een heksenjacht openen, maar dan raken we gauw de gerechtigheid uit het oog.
En wat als we onze eigen wetten gaan bepalen, doen ze in Iran ook en daar hangen ze weer kinderen op waarvan wordt beweerd dat ze homo zijn of voor het huwelijk zijn verkracht door een geile haatbaard en dus oneervol gemeenschap hebben gehad...
Je kan iedereen met op maatschappelijk vlak uitzonderlijke eigenschappen wel dood willen maken, maar waar moeten we dan beginnen en wie bepaald uiteindelijk wie wel of wie niet mag leven. (jij en ik gelukkig niet)
Gaan we dan straffen opleggen aan de hand van een ergernis top 10 zoals ze nu bij de verkeershandhaving doen?
Daar komt bij dat ieder continent maatschappelijk gezien totaal verschilt en het in bijvoorbeeld moslimlanden heel normaal is dat meisjes van 12 met vieze behaarde mannen van 40 neuken, onder het mum van voortplanting uber allesch.
Het is dus maar weer net uit welke baarmoeder je komt...
Nee, onze wet en onze hulpverlening mogen zwaar op de schop. (maar dat is denk ik wel een herkenbare mening)
Als dit gebeurt zijn mensen veel tevredener en zullen de reacties over bepaalde zaken ook minder extreem zijn als nu het geval is.
Maar als je hoort dat een hardnekkige pedoseksueel, die zich absoluut niet schaamt voor zijn voorkeur en een bepaald recht afdwingd snap ik de reactie van de meeste mensen erg goed.
Maar ik denk wel dat we moeten oppassen in hoeverre we bij het woordje pedo al meteen een strop maken en iemand hierin vast haken.
Er zullen pedoseksuelen zijn die het besef hebben dat men zich oriënteert in veel te lage leeftijdscategorieën en door middel van gespecialiseerde hulp kunnen worden geholpen om te voorkomen dat hij of zij in de fout gaan of in herhaling vallen.
Je moet dan wel de juiste intensieve hulp aanbieden en er als patient over moeten kunnen praten, communicatie is beter dan de stille wateren.
Heel vaak zijn dit ook nog bijvoorbeeld zelf slachtoffers van seksueel misbruik en het is maar de vraag in hoeverre je dat gekopieerde gedrag meteen zou moeten veroordelen.
Wat ik gezien de reacties en het mediaaandeel erg belangrijk vind om op te merken is de vraag op wat voor manier je met een kind omgaat die zelf slachtoffer is van misbruik.
Als omstander en/of iemand die zelf nooit is misbruikt weet je ten eerste natuurlijk nooit precies wat er is gebeurd en hoe een kind het dan uiteindelijk zelf heeft ervaren.
Ga je hier als omgeving in geval je het in de wandelgangen hebt gehoord wel juist mee om als je probeert te sympathiseren met iets waarmee jezelf bijvoorbeeld zelf geen ervaring hebt en haal je daardoor wellicht niet onbedoeld wonden open.
Ga je als ouder reageren alsof er iets verschrikkelijks is gebeurt en hang je het aan de grote klok, of is gespecialiseerde hulp zoeken en niet teveel dingen aanpraten beter.
Uiteraard is het wel belangrijk om duidelijk te zijn dat je het als ouder niet goedkeurt dat zulke dingen gebeuren maar iemand anders heeft hier eigenlijk niets mee nodig.
Stilhouden of in de doofpot stoppen resulteert vaak weer in dat kopiegedrag zoals boven omschreven en is dus ook niet aan te raden.
Dus levert al dat mediagebeuren en die vele reacties van al die mensen met een mening wel zo'n positieve bijdrage aan dit gebeuren dan in geval je het uit de media haalt en het door gespecialiseerde mensen laat oplossen.
In hoeverre zal iemand zich schamen op het moment hij door iedereen wordt aangekeken in de plaatselijke supermarkt nadat een nieuwsbericht 2 weken eerder in de krant stond over een buurman die hem en een aantal vriendjes vroeger in de onderbroeken heeft gezeten.
En dan wil iedereen de buurman ook nog dood hebben of vogelvrij verklaren, er zijn dus wel hele ernstige dingen in mijn onderbroek gebeurt, wat is mij overkomen?!..
Naar mijn mening gaat justitie en uiteindelijk dan ook de media er op alle fronten onzorgvuldig mee om en zo ook de mensen die hier best terecht op reageren.
Maar goed, dan nog even terugkomen op de kern van het onderwerp van dit topic.
Iemand die niet beseft of wil beseffen en dus vindt dat het normaal moet worden gevonden om volwassen liefde te mogen bedrijven met kindertjes is niet te helpen.
Dat laatste geval mag dus van mij zelfs lichamelijk worden gecastreerd en achter slot en grendel verdwijnen.
Dus de eindconclusie van mijn uitgebreide bijdrage is dat justitie zorgvuldig aan het werk moet gaan en wij dit zullen moeten overlaten aan mensen die daar voor zijn opgeleid en aangesteld, dat is in ieder geval veel beter voor de slachtoffers...
