Partyflock
Mario Been heeft zijn eerste fout gemaakt als Feyenoord-trainer. Ik heb vertrouwen in Been, hij zal met zijn aanpak ongetwijfeld meer uit zijn spelers halen dan voorganger Gertjan Verbeek. Desondanks speelt hij met vuur. Met NEC een paar keer winnen is meteen opzienbarend, nederlagen zijn ingecalculeerd. Been werd meteen de kroonprins van het trainersgilde. Feyenoord moet winnen, terwijl nederlagen voor onrust zorgen.
Een goede coach stelt prioriteiten. Hij beschikt over een redelijke selectie. De veteranen zijn nog heel bruikbaar met hun ervaring en de jeugdige talenten worden ietwat overschat, maar met deze spelers moet Feyenoord binnen de topvijf eindigen. Er was geen geld en het keepersprobleem was nijpend. Met Henk Timmer doorgaan was onverantwoord, Rob van Dijk is een veertiger en Erwin Mulder mist ervaring. Toen Been een sponsor nog wat geld uit zijn zak klopte, had hij dat bedrag in een keeper moeten investeren.
Maar Been wilde een rechtsback, een voorstopper en een vleugelspits. Hij gokte op het clubhart van een kapitaalkrachtige geldschieter. Dat blijkt nu een pijnlijke misrekening te zijn. Er is geen geld meer voor een keeper, waardoor Feyenoord met een levensgroot probleem zit. Voor een rechtsback en een voorstopper had hij redelijke alternatieven binnen zijn selectie en de aankoop van Sekou Cissé is onverantwoord. Feyenoord heeft zes miljoen euro aan Roda JC moeten betalen, terwijl deze middelmatige speler een jaarsalaris opstrijkt van 850 duizend euro.
Als argument hoor ik nu, dat Cissé naast Didier Drogba voor Ivoorkust speelt. Ik heb met Willy Brokamp, Dick Schneider, Bert van Marwijk, John Metgod en Dick Nanninga gespeeld, maar de bondscoaches hebben mij, volkomen terecht, altijd genegeerd. Ondanks alle financiële problemen speelt de Balkenende-norm nog geen rol in De Kuip. Voor dat bedrag had Feyenoord het keepersprobleem moeiteloos kunnen oplossen. Nu kan de blunderende Been alleen nog gered worden door een onverwachte transfer, gevonden geld, of een sponsor die alsnog een keeper financiert.
Een week na mijn vakantie val ik alweer van de ene in de andere verbazing. Ik denk dat Martin Jol een veel betere coach voor Ajax is dan Marco van Basten. Ik denk dat Jol ook weer kiest voor Maarten Stekelenburg als eerste keeper. Maar ik begrijp niets van het aantrekken van Volendam-keeper Jeroen Verhoeven. Vorig seizoen was hij, met 67 tegendoelpunten, de meest gepasseerde doelman in de Eredivisie. Iedereen heeft hem een jaar lang zien grabbelen en mistasten met dat blozende Billie Turf-hoofd.
Verhoeven is te licht voor het hoogste niveau, maar toch haalt Jol hem voor drie ton als derde keeper naar Ajax. Als de nood aan de man komt, moet Verhoeven opdraven en maakt Ajax zich belachelijk. Verder is het een klap in het gezicht van de oprukkende jeugdkeepers binnen Ajax. Een zichzelf respecterend talent met een gezonde ambitie zal het als een persoonlijke belediging opvatten als hij Verhoeven voor zich moet dulden.
Na mijn vakantie zat er tussen de meter hoge stapel post op mijn bureau een pakje van De Wereld Draait Door. De redactie bedankte me voor de medewerking gedurende het afgelopen seizoen en sprak de hoop uit, dat ik het komend seizoen weer te gast zou zijn. Een keurig briefje en als relatiegeschenk een cap. Goed draaiende programma’s gaan echter uitermate arrogant met de gasten om.
De Wereld Draait Door is een vervelend programma, omdat de gasten zich om zeven uur in Amsterdam moeten melden. Dat houdt in dat je altijd met files te maken hebt. Pauw & Witteman is veel aantrekkelijker, daar hoeven de gasten zich ’s avonds pas om tien uur pas te melden en dan duurt een rit naar de Plantage slechts één sigaar. De dag dat Jol voor Ajax koos, vroeg De Wereld Draait Door voor het laatst of ik wilde aanschuiven bij Matthijs van Nieuwkerk. Omdat ik zelf wekelijks afhankelijk ben van mensen die uitgenodigd worden voor interviews, kan ik moeilijk weigeren.
Na een barre tocht door files bij Woerden, Utrecht en Vinkeveen, werd ik binnen de bebouwde kom van Amsterdam gebeld door een vriendelijke juffrouw van De Wereld Draait Door, die me vertelde dat het onderwerp over Jol was komen te vervallen. Je moet wel heel ijdel zijn om na zo’n ervaring opnieuw je agenda aan te passen en slaafs naar Amsterdam te rijden voor een onderwerp van zes minuten. Ik bedank voorlopig voor die eer.
Omdat Wilfred Genee en ik het komend seizoen opnieuw in het praatprogramma Voetbal International te bewonderen zijn, op maandagavond, maar tevens op vrijdagavond, had ik de afgelopen week een afspraak met de RTL-directie. Ik proefde dat Humberto Tan had geklaagd, hij gebruikte zelfs de term hetze. Het Mediapark is het egoparadijs van Nederland. Daar kan de voetbalwereld echt niet tegenop. Tan is een bijzonder sympathieke collega. Altijd even vriendelijk en hartelijk zodra ik hem tegenkom in de studio. Ik heb met hem op de televisie, bij Radio 538 en in het land gewerkt. Gewoon een prettige vent.
Dat is wat anders dan een gelikte presentator. Als vakman vind ik hem gemankeerd. Zijn charisma is jaloersmakend, hij is altijd perfect gekleed, maar het babbelt en kakelt maar door. Inhoudelijk is het allemaal even oppervlakkig, nooit journalistiek. Hij parasiteert op zijn knuffelbeerimago. Iedereen vindt hem aardig. Zijn tekortkomingen als presentator en gespreksleider worden hem vergeven. Er is dus absoluut geen sprake van een hetze, ik vind mijn gewaardeerde collega alleen geen indrukwekkende persoonlijkheid als presentator.
Als voetballiefhebber moet u het nieuwe seizoen weer volop zappen. De NOS, SBS6, RTL7, Sport 1 en Eredivisie Live brengen het voetbal bij u thuis. Ik begin steeds meer naar een nationale voetbalzender te verlangen. De betaalzenders Sport 1 en Eredivisie Live zouden het initiatief moeten nemen. Kees Jansma heeft bij Sport 1 het Europese topvoetbal.
Hij heeft grote namen aan tafel, Willem van Hanegem, Wim Kieft en Marco van Basten, maar hij is op zoek naar partners. Eredivisie Live heeft de ex-clusieve rechten om Eredivisie-wedstrijden uit te zenden. De clubs hoopten met dit initiatief ooit veel geld te verdienen. Ik vraag me af of dat mogelijk is in Nederland, al blijft ECV-directeur Alex Tielbeke een successtory prediken. Samen zouden deze zenders een goede basis vormen voor een heuse voetbalzender. Persoonlijk vind ik het Europese topvoetbal en de Eredivisie even belangrijk en aantrekkelijk, maar daar denken Jansma en Tielbeke vooralsnog anders over.
Misschien drijven tegenvallende resultaten de heren naar elkaar toe, de kijker zou er bij gebaat zijn.
En terwijl we als notoire fatsoensrakkers blijven klagen over de verloedering van de maatschappij, blijven clubs, zaakwaarnemers en spelers elkaar onfatsoenlijk bejegenen. Het enige belang is nog steeds het eigen belang en geld blijft de drijfveer.
FC Twente ontfermde zich over Eljero Elia toen hij bij ADO Den Haag niet goed in zijn vel zat. Na een goed seizoen in Enschede meldden Ajax en HSV zich voor de vleugelspits. Ajax wilde voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, maar FC Twente verkocht hem sowieso liever aan HSV, omdat de Duitsers meer wilden betalen en FC Twente heeft er geen behoefte aan om concurrent Ajax sterker te maken. Voorzitter Joop Munsterman is er primair om de belangen van zijn club te behartigen. Dat deed hij naar eer en geweten.
Zodra Ajax zijn zin niet krijgt, wordt er actie gevoerd via De Telegraaf. Elia kreeg de ruimte om Munsterman als een onbetrouwbare hork af te schilderen en de zaakwaarnemer van de speler keek handenwrijvend toe. Hij vond dat niet onbeschaafd en onrechtvaardig, hij was alleen met de commissie bezig die een transfer oplevert. Zodra Elia tevreden op weg was naar Hamburg, benaderde Ajax Demy de Zeeuw van AZ. Hij heeft nog een contract bij AZ, dat hem als anonieme speler bij Go Ahead Eagles wegplukte en waar hij kon uitgroeien tot international. Ook De Zeeuw liet zich gek maken door Ajax.
Jol benadrukte nog even in de media dat De Zeeuw dolgraag naar Amsterdam kwam en daar was de zaakwaarnemer het natuurlijk roerend mee eens, want iedere transfer levert een flinke fee op. En de media slaan de Ajax-beleidsbepalers vervolgens om de oren met de uitspraak dat er in de Nederlandse competitie geen speler meer dan acht miljoen euro waard is. Het is allemaal best vermakelijk, maar tevens niveauloos. De hoop dat het ooit anders wordt, heb ik opgegeven. Ik maak het al een jaar of veertig mee. In het topvoetbal geldt het klassieke: ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken.
bron:http://www.vi.nl/Achtergronden/Columns-overzicht-1/Johan-Derksen/166967/Ikke-ikke-ikke-en-de-rest-kan-stikken.htm
