Pretpark tsjernobyl

Door: Hellen Kooijman
Gepubliceerd: gisteren 23:35
Update: vandaag 09:10

Tientallen toeristenbureaus in Kiev bieden trips aan naar de geëxplodeerde kernreactor en de verlaten stad Pripjat. Lekker griezelen bij gierende geigertellers en kapotte kinderschoentjes. Volgens de reisbureaus is het ongevaarlijk, mits je op de paadjes blijft. ‘Blijf een paar uur buiten staan en je bent dood.’


Dit is de laatste kans om geen X-ray-machine te worden.’ De kleine, rossige Sergej roept het vol overgave door de bus. Met twintig andere toeristen boemelen we door het heuvelachtige landschap tussen de Oekraïense hoofdstad Kiev en Tsjernobyl, naar de kernreactor die op 26 april 1986 ontplofte.


| Foto: Hollandse Hoogte


Achter in de bus hangen een paar jonge Deense gasten met hun lippen aan een bierblikje, hun rood geverfde lokken gekneed in een out of bed look. Het is acht uur ’s ochtends. ‘Je krijgt een alcoholtest voor je de zone in mag’, zegt Sergej grijnzend. ‘Aaah wat’, murmelen de jongens. De stoerste laat een boer. Sergej kijkt ernstig. ‘Dit is geen grap. Als ze jullie bij de controleposten pakken omdat je dronken bent, is dat jullie verantwoordelijkheid.’ Dan roept hij: ‘Doe alsof je op een kerkhof bent!’

De trip met SoloEast Travel lijkt op tientallen andere ‘ecological tours’ die toeristenbureautjes in Kiev aanbieden. Slechts de prijs varieert, van 100 tot 1000 dollar ‘For you alone’. De reisbureaus hebben een monopolie. In je uppie kom je de zwaarbewaakte zone niet in. De gidsen moeten iedere bezoeker vooraf met naam en paspoortgegevens aanmelden bij staatsorganisatie Chornobylinterinform.

Sergej vraagt 135 dollar. Voor dat bedrag krijg je een busretourtje rampgebied, een blik op de reactor en een wandeling door Pripjat; de stad die bewoners halsoverkop moesten verlaten direct na de ramp. Als toetje is er een maaltijd met wodka in het gebouwtje van Chornobylinterinform. Groente, vlees en aardappelen, zo meldt Sergej, zijn ‘van buiten de zone’. Want over de veiligheid maakt iedereen zich stiekem toch wel druk.



| Foto’s: Joyce Vlaming


De kernramp veroorzaakte destijds tientallen dodelijke slachtoffers. Duizenden mensen werden besmet en kregen kanker. Voedsel afkomstig uit de zone moet je niet eten. Zelfs 23 jaar na de ramp kan de straling daarin nog te hoog zijn.

Midden maart publiceerden Franse wetenschappers de resultaten van een onderzoek waaruit bleek dat de dieren in het gebied veel ernstiger beschadigd waren door radioactieve straling dan eerder was aangenomen. Op sommige plekken leefden geen vlinders, sprinkhanen en andere ongewervelde dieren meer. Veel dieren in de buurt van de ontplofte reactor vertoonden abnormale verkleuringen en hadden onderontwikkelde ledematen.

Voor de toerist die de regels opvolgt is er niets aan de hand, zo promoot de Oekraïense regering het toerisme naar het gebied. Op de website van Chornobylinterinform staat het onomwonden: ‘De route door de zone is zo gepland dat bezoekers niet blootstaan aan radioactieve straling.’ Het UNDP, het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties, beweerde jaren geleden al dat ecotoerisme in specifieke delen van de zone goed mogelijk is. ‘Van een CT-scan loop je waarschijnlijk meer straling op dan van een dagje Tsjernobyl’, zegt Ronald Smetsers, stralingsdeskundige bij het RIVM. ‘Straling is er altijd en overal. Een Nederlander staat gemiddeld bloot aan 2,5 millisievert per jaar.’ Sievert is de eenheid voor de hoeveelheid schadelijke straling waaraan weefsel wordt blootgesteld.

Smetsers beweert dat het radioactieve materiaal dat destijds neerdwarrelde na 23 jaar is ‘ingevangen’ in de grond en het beton. Wat resteert is uitwendige bestraling vanuit de omgeving. Deze straling kan op verschillende plekken flink oplopen. Smetsers: ‘Gelukkig is dit eenvoudig te meten en zijn deze gebieden goed te vermijden’. Ook het risico van rondzwevende deeltjes is na bijna een kwarteeuw miniem. ‘De kans dat je zo veel deeltjes inademt dat je er ziek van wordt, is te verwaarlozen’, meent Smetsers. ‘Maar blijf wel uit de buurt van mos’, waarschuwt hij, ‘dat neemt selectief radioactiviteit op.’

Zolang je dus niets uit de zone eet en er niet te lang rondhangt, is een bezoekje aan Tsjernobyl vrij onschuldig. Toch heeft de stralingsdeskundige daarvoor geen keihard bewijs, want specifiek onderzoek ter plaatse heeft het RIVM nooit gedaan. Ook internationale studies stelden nooit onomstotelijk vast dat een ritje Tsjernobyl absoluut veilig is. Smetsers: ‘Tja, wil je helemaal zeker zijn, dan moet je er niet naartoe gaan.’




In Tsjernobyl zelf nemen ze het zekere voor het onzekere. In het gebouwtje van Chornobylinterinform spreekt een ernstig kijkende man in een camouflagepak ons toe. Zelfs de aangeschoten Denen geven geen kik. De man bromt in vlot Oekraïens – Sergej vertaalt – wat we wel en niet mogen in het ‘pretpark’. Op de paden blijven, niet op mos lopen. Niet de gebouwen in. Zeker niet de flats, want na al die jaren zonder onderhoud dreigt instortingsgevaar. En vooral niets meenemen uit het gebied: ‘No souvenirs’. Zijn bedenkelijke gezicht roept vragen op. ‘Lopen hier gemuteerde dieren rond?’, vraagt een Amerikaanse jongen die zo even in de bus verkondigde dat hij ‘the trip of his life’ ging maken. ‘Die zijn er niet’, stelt de man gerust. De groep ondertekent een vel papier waarmee ze belooft de regels te respecteren en aangeeft op eigen verantwoordelijkheid het gebied in te gaan.

De eerste stop is bij de kernreactor zelf. In de verte verrijst het bekende silhouet van wat eens een kernreactor was. Mannen in pak leggen de laatste hand aan een stalen schild van 200 meter breed, dat met behulp van het Franse consortium Novarka wordt gebouwd. Doel is om personeel en omgeving extra te beschermen tegen nucleaire straling. Weinig mensen weten, doet Sergej geheimzinnig, dat het daarbinnen nog smeult. ‘Niemand kan erbij. Het is er te heet. Een nieuwe ontploffing is niet uit te sluiten.’

Op weg naar Pripjat schuift de bus door een gebied met dor gras en struikjes waar oranjekleurig mos aan kleeft. De geigerteller van Sergej tikt zich een ongeluk. ‘Kijk, kijk’, doet Sergej ons beven. ‘1000 micro-röntgen per uur.’ Ofwel 0,01 milliSievert per uur. Sergej: ‘Blijf een paar uur buiten staan en je bent dood.’

In Pripjat rolt de bus stapvoets langs kapotte flatgebouwen, een vervallen sporthal, een schooltje. Het is muisstil. Een paar toeristen mogen naar buiten. Alles wordt in rap tempo gefotografeerd: de school, met stillevens van omgevallen tafeltjes en stoelen, in de gang ligt een kapot kinderschoentje. In de grijze flatgebouwen liggen de ramen aan diggelen, tegels zijn losgeraakt. ‘Help, hier is een groot gat’, roept een toerist vanuit een donkere hal.

Sergej grijnst laconiek. ‘We pikken je wel op hoor, als je erdoor naar buiten valt.’ Hij struint naar een bergje mos op een stoeptegel en houdt zijn geigerteller erboven. Die schiet gelijk omhoog. ‘Daar moet je dus niet op trappen. Maar verder is het ongevaarlijk. Ik doe dit al jaren. Dat zou ik toch niet doen als het gevaarlijk was?’

De buschauffeur denkt er anders over. Bij terugkomst zit de man nog steeds in de bus. Vandaag was zijn allereerste rit naar Tsjernobyl. ‘En tevens de laatste!’, bromt de chauffeur. Hij vindt het allemaal maar niets. ‘Ik krijg goed betaald, maar mijn gezondheid is belangrijker.’ Voor de buschauffeur was de rit naar Tsjernobyl zijn eerste en zijn laatste. ‘Mijn gezondheid is belangrijker.’

Bron:
http://www.depers.nl/buitenland/298313/Pretpark-Tsjernobyl.html

Uitspraak van Richard op vrijdag 10 april 2009 om 11:27:

▶

Blijft bizar en boeiend
Doet me gelijk denken aan Call of Duty 4

Verwijzingen
In Call of Duty 4 begint de intro met de zin: 50.000 people used to live here. Now it's a ghost town. Dan verschijnt er in beeld: Prypjat het bestraalde stadje naast de geexplodeerde kerncentrale Tsjernobyl, Oekraïne.


http://nl.wikipedia.org/wiki/Prypjat_(stad)

Gisteren nog even alles op mijn gemak doorgelezen, erg interessant en bizar

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 11 april 2009 om 12:53:

▶

Gisteren nog even alles op mijn gemak doorgelezen, erg interessant en bizar

Neemt idd nog wat tijd in beslag

Gezellig zo'n stedentrip

Uitspraak van inactief op vrijdag 10 april 2009 om 12:01:

▶

maar hoe kan je nou in een besmet gebied leven? als die straling er alsnog is? ook al is t in gebouwen en objecten getrokken...leven die mensen dan niet altijd in gevaarlijk? en hoe kunnen zij zelfvoorzienend zijn met zo weinig mensen?

Nou omdat het hier bijv. gaat om mensen die elke dag een klein beetje meer straling binnenkrijgen dan normaal. Je krijgt van nature al straling binnen vanuit de atmosfeer, en in een deel van dat bewoonde gebied is de straling zo sterk dat je 50% meer binnenkrijgt dan normaal. De schade voor de gezondheid is niet eens meetbaar, want als het al tot extra kankergevallen leidt, is dit aantal zo klein, dat het niet eens op valt omdat sowieso al 30% van de mensen van nature aan kanker bezwijkt.

Maar ook in de verboden zone leven nog enkele honderden mensen, er waren destijds 3.500 weigeraars voor evacuatie, allen ouderen, daarvan waren er paar jaar geleden ngo 500 in leven.

zo indrukwekkend verhaal

de spinazi was ook in de aanbieding bij AH

Uitspraak van Ellen~~ op zaterdag 11 april 2009 om 18:16:

▶

zo indrukwekkend verhaal

Nederland 26 april 1986 (een paar uur na de ramp in de Russische kerncentrale)




Zondag 27 april.
De eerste radioactiviteit wordt buiten Rusland gemeten. In Tsjernobyl loopt een lange dag van strijd tegen de brandende kernreactor ten einde en nog niemand buiten Rusland is gewaarschuwd. Totaal onverwacht slaan echter in het noorden van Europa opeens de radioactiviteitmeters op verschillende plaatsen uit. In Zweden en Finland wordt verhoogde radioactiviteit gemeten.


In Zweden wordt direct gedacht aan een lek in een eigen kerncentrale of aan een lek in één van de kernonderzeeërs.
Binnenskamers wordt alarm geslagen en een groot onderzoek gestart.
De Zweedse overheid kan echter niets vinden. De rest van Europa wordt door Zweden niet via de internationale waarschuwingssystemen op de hoogte gebracht.
De pers krijgt echter lucht van het onraad en brengt de eerste onduidelijke berichten naar buiten.
Ook het ANP vermeldt in zijn bulletin toegenomen waardes, maar kan niet vertellen waar de toename vandaan komt.
Men weet het niet, zoals niemand het op dat moment weet.
Pas aan het eind van die middag maakt het ANP gewag van het Zweedse vermoeden van een ongeluk in een Russische kerncentrale.
Wat men dan nog niet weet, is dat radioactieve wolken uit Tsjernobyl zich via de lucht verspreiden over duizenden kilometers en dus over grote delen van Europa.
Verder blijft het die dag stil.





Maandag 28 april.
Schaarse berichten uit Tsjernobyl bereiken de Nederlandse media.
Voorzichtig wordt gesproken van vrijgekomen radioactiviteit, maar van officiële Russische zijde komt vooralsnog geen informatie. “Rusland was nog maar net bezig met de perestrojka en glasnost.
Veel openheid was er nog niet en de Russen waren ook niet aangesloten bij het Internationaal Atoomagentschap, dus hadden zich niet verplicht tot openbaarheid.”
West-Europa en ook Nederland blijven derhalve dagen lang onwetend van de ramp, die zoals later zal blijken, de grootste kernramp uit de geschiedenis is.


Er was alleen nog maar vaag nieuws dat er in Kiev wat aan de hand was.
En dat het iets groots moest zijn, want anders meet je geen radioactiviteit in Zweden.
Inzichten over radioactiviteit op zo’n grote afstand had de Nederlandse overheid niet.
We hadden in Nederland alleen een rampenplan voor een straal van 5 tot 15 kilometer rond de kerncentrales van Borssele en Dodewaard.”
“We hadden d’r helemaal nooit rekening mee gehouden dat een dergelijke kernramp op zo’n 2000 kilometer afstand een besmetting zou kunnen veroorzaken voor Nederland.
Dat dat zou kunnen, daar hadden we nooit bij stilgestaan.”

Echt alarm wordt er voorlopig nog niet geslagen.
Het idee blijft bestaan dat de brandende kernreactor ver weg is en dat de meetresultaten van de Zweden niet per se gelden voor Nederland.
Maar de onrust in het land neemt toe. GG & GD-artsen vragen om jodiumtabletten.
Diezelfde avond is er topoverleg in het Torentje. Ook staatssecretaris van Volksgezondheid is opgetrommeld.
Het overleg leidt tot twee besluiten: allereerst wordt een coördinatiegroep geformeerd; ‘crisisteam’ mag het niet heten, want dat is te bedreigend.
En het debat in de Tweede Kamer over de bouw van nieuwe kerncentrales, dat voor maandag op de agenda staat, wordt uitgesteld. Winsemius: “
Zo vlak voor de verkiezingen (van 21 mei) was dit een te gevoelig onderwerp. Dat moesten we kwijt.”

De bewindslieden stellen die avond drie prioriteiten op. Het is van belang om:
1. De stralingsdoses voor de bevolking laag te houden
2. Onrust en paniek onder de bevolking te voorkomen
3. De invoer van besmette personen en goederen uit het getroffen gebied strikt te controleren.




Later op de avond op 29 april 1986 (3 dagen na de ramp)
meldt de nieuwslezer van de Russische staatstelevisie voor het eerst dat er zich een ramp voltrekt in Tsjernobyl.
Met man en macht wordt geprobeerd de brand in de centrale te blussen en bijna 150.000 mensen moeten uit een groot gebied rond de centrale evacueren.
Op het ministerie nemen de activiteiten toe.
Het KNMI doet intern de voorspelling dat in het weekend de radioactieve wolken Nederland zullen bereiken.
Het RIVM intensiveert zijn metingen.





Woensdag 30 april 1986:
Terwijl Nederland feest viert, krijgen ambtenaren van diverse ministeries te horen dat ze hun vrije dagen wel kunnen vergeten.
Ze worden opgeroepen om naar het coördinatiecentrum te komen. In Leidschendam wordt het net leeggeruimde ministerie van volksgezondheid ingericht als crisiscentrum.
Het RIVM en het KNMI hebben met het ministerie afgesproken geen informatie naar buiten te brengen, teneinde paniek te voorkomen.
Het KNMI scherpt zijn analyses aan en meldt, wederom niet in het openbaar, dat er niet alleen radioactieve wolken te verwachten zijn op zaterdag en zondag, maar dat daaruit mogelijk ook radioactieve meerslag zal vallen.

Het Russische journaal laat die dag de eerste foto zien van een totaal verwoeste kernreactor.

Om vijf uur komt de coördinatiegroep voor het eerst bijeen.

Scenario 1: De wolk waait over: geen maatregelen maar wel voorzorgsmaatregelen.
Scenario 2: De bevolking wordt indirect bedreigd met besmetting: koeien moeten op stal om besmetting via melk te voorkomen. Groenten moeten wellicht uit de handel gehaald worden.
Scenario 3: De bevolking wordt direct bedreigd door blootstelling aan radioactieve neerslag: jodiumtabletten uitdelen en mensen binnenhouden.

Maar zorgen zijn er vooral over de laatste cijfers uit Zweden: de metingen wijzen daar waardes aan van 100 tot 1000 maal zoveel radioactiviteit als normaal. Het KNMI wordt nogmaals gevraagd hoe nauwkeurig hun berichten zijn. Honderd procent zekerheid over mogelijke neerslag kunnen ze niet geven. Bij de behandeling van het derde scenario stuit men op een onverwachte tegenvaller. Er blijken niet genoeg jodiumtabletten te zijn. Uit de notulen: “In Nederland aanwezig: 100.000 tabletten voor ca. 200.000 baby’s.

De cruciale vraag is of overheid tabletten moet laten maken. De overleggroep vindt van wel.
“De aantallen aanwezige tabletten waren gebaseerd op de gedachte van een kleine lokale besmetting rond een kerncentrale
“Koortsachtig overleg door heel Europa en de hele wereld, of we toch niet voldoende van die tabletten te pakken konden krijgen.
Nou dat lukte niet zo vreselijk.”
De tabletten worden besteld, maar nooit uitgedeeld.
Na een discussie komt men tot de conclusie dat de distributie erg ingewikkeld is, dat het paniek zaait en dat het weinig zinvol is. Omdat jodiumtabletten besmetting via de schildklier slechts kunnen voorkomen, als ze precies op het juiste moment worden ingenomen.





Donderdag 1 mei 1986
De hevige brand in de kernreactor is 5 dagen na de ramp nog steeds niet geblust.
Dat zal pas op 6 mei lukken.
De radioactieve wolken blijven vrijkomen en zwerven rond door Europa.
Van het noorden bewegen ze zich nu richting het zuiden en weer terug.
In de nacht trekt er een wolk over het Duitse Ruhrgebied.
Een delegatie van de coördinatiegroep komt om half tien in de ochtend bijeen en constateert dat metingen in Nederland geen actie rechtvaardigen. Wel wordt steeds duidelijker dat we niet aan een regenbui ontkomen.
Zondagavond 4 mei wordt de bui verwacht. Dan zal hoogstwaarschijnlijk het tweede scenario in werking moeten treden.

Aan het begin van de avond komen de betrokken ministers weer bijeen. Ondanks de niet aflatende stroom vragen aan apothekers, blijven ze erbij dat er geen jodiumtabletten zullen worden verstrekt. Iedereen vertrekt in de verwachting dat het voorlopig droog blijft en er geen reden is voor verstrekkende maatregelen.






Vrijdag 2 mei 1986:
de meters slaan uit.
's Ochtends vroeg controleert het Vernellersinstituut in Groningen de apparatuur.
Zij constateren radioactiviteit.
Het RIVM meet hetzelfde.
Vooral in Brabant, bovendien twee dagen eerder dan het KNMI voorspelde.
Het RIVM meldt de metingen keurig aan Den Haag, maar Groningen wacht niet af en belt het ANP: kort daarna is Nederland in rep en roer.
Premier Lubbers treedt in het openbaar met de boodschap dat niemand zich zorgen hoeft te maken.
“Toen werd het pas een serieuze dreiging.
Dat de Nederlandse overheid niet direct naar buiten kwam met de gegevens, heeft te maken met verantwoordelijkheid.
Bij een waarschuwing moet zij ook de oplossing kunnen geven.”

Er was geen kennis van bepaalde zaken. Ons uitgangspunt was dat we konden garanderen dat er alleen radioactief-vrij voedsel op de markt , ter bescherming van de bevolking, maar ook uit economisch belang.





Zaterdag 3 mei 1986
Metingen vanuit heel Nederland melden dat er verhoogde tot zeer ernstige verhoogde concentraties jodium in het gras worden aangetroffen. Ook in melk worden hogere concentraties gemeten.
Voorspeld wordt dat door de te verwachten regenval de meetresultaten de komende dagen nog hoger zullen worden.
Op grond van de gemeten radioactiviteit in het gras en de berekeningen die gemaakt worden over wat een koe daarvan eet (en wat dat betekent voor de besmetting van de koe en dus van de melk) wordt besloten dat de melkkoeien op stal moeten.
De boeren hielden zich over het algemeen keurig aan de maatregel en hielden hun koeien binnen. Volgens afspraak zou de politie streng optreden tegen overtreders.





Zondag 4 mei 1986: Neerslag voorspelt
Het coördinatieteam weer bij elkaar.
Als eerste wordt de weerprognose doorgenomen.
De koeien staan op stal, maar hoe zit het eigenlijk met het gevaar voor de mensen?
Het KNMI voorspelt dat het die dag heel veel en heel hard zal gaan regenen.
Op dat ogenblik was het heel mooi weer en heel veel mensen waren op de stranden en in de bossen.
De adviseurs van de regering zeiden: als we dat zo laten en die mensen blijven daar, dan hebben we op langere termijn het risico van hele grote gezondheidsrisico’s.
Kanker ja. En daar werden ook sommetjes over gemaakt.
Er ontstond discussie over de vraag of het niet mogelijk zou zijn om al die mensen rustig te vragen naar huis en naar binnen te gaan. De discussie die volgde was heel spannend.
Je zit toch met de emotie dat we ons onbekende mensen mogelijk ernstige gezondheidsschade zouden hebben zien oplopen.
Maar je wist ook zeker dat als je met een politiehelikopter boven het strand gaat hangen en omroept: mensen, wilt u vooral naar huis gaan, dat dat tot gigantische chaos leidt.
Die chaos zou zo groot zijn, dat dat eigenlijk tot minstens zoveel ellende zou leiden als een mogelijk toekomstig probleem.”

De badgasten op de stranden blijven onwetend van dit soort ingewikkelde discussies in het coördinatiecentrum en zien nooit een helikopter.
Besloten wordt om het risico van een enorme verkeerschaos te voorkomen en het risico van gezondheidsproblemen in de toekomst voor lief te nemen.
Zo'n beslissing: “Daar praat je dan uren over. Het is niet zo dat je na 2 minuten zegt: oh, laat maar lekker liggen, joh. ... Het liep goed af.”
In dezelfde vergadering wordt bekend gemaakt dat de radioactieve straling de grond heeft bereikt.





Maandag 5 mei 1986.
Het coördinatieteam krijgt een verrassende mededeling van de wetenschappers.
Na proeven is men er achter gekomen dat de radioactieve stof jodium niet verdwijnt van de sla en de spinazie, zelfs niet na goed wassen. Een nieuw probleem dient zich aan.
Hoeveel radioactieve spinazie kan een mens eten zonder schadelijk effect? Niemand weet het.
Er moeten weer nieuwe normen vastgesteld worden. Dat kost tijd en discussie.
Het ministerie van landbouw stelt voor om het graasverbod op te heffen, aangezien de situatie voor de boeren kritiek dreigt te worden.
Hun voorraden voer raken op.
De minister van Landbouw weigert, hij zegt dit niet uit te kunnen leggen aan het publiek.






Dinsdag 6 mei 1986:
spinazie uit de handel.
Duitsland heeft inmiddels de grenzen gesloten voor Nederlandse groenten.
De verontreiniging van met name spinazie is relatief hoog. Zowel jodium als cesium worden aangetroffen.
Inblikken is vanwege het cesiumgehalte geen oplossing.
Cesium werkt niet direct kankerverwekkend, maar wel op de langere termijn.
Uiteindelijk wordt besloten de radioactieve spinazie uit de handel te nemen en te vernietigen.
In die periode eten mensen veel spinazie.
En iedereen weet dat van een heleboel spinazieblaadjes na koken maar een klein hapje overblijft, dus de concentratie is hoog.
Er is nog enige opschudding geweest over de peterselie waar ook radioactiviteit op gemeten was, maar wie eet er nou een kilo peterselie?
Hetzelfde geldt voor sla en andere zomergroenten.”





De gevolgen op termijn voor Nederland:
Als gevolg van de ramp in Tsjernobyl zijn, voor zover men nu kan nagaan, in Nederland geen dodelijke slachtoffers gevallen. Deskundigen houden het er op dat er een te verwaarlozen besmetting in Nederland is geweest en dus ook een te verwaarlozen extra aantal kankergevallen. Maar ook hier geldt dat niets met zekerheid valt te zeggen.
Zoals ook vaak is gezegd over de relatie tussen roken en kanker, wordt ook hier achteraf beweerd dat kanker vele oorzaken kent en dat de werkelijke oorzaak zelden boven tafel komt

Vorig jaar liepen wij als aller laatste nog eens het hele Decibelterrein over omdat we kluisjes
bij de verkeerde uitgang hadden. Een wandeling die door al het getreuzel nog een uur geduurd heeft..
Toen had ik ook beetje hetzelfde gevoel

De hele dag vele duizenden mensen om je heen, en nu waren we helemaal alleen

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 11 april 2009 om 22:01:

▶

Vorig jaar liepen wij als aller laatste nog eens het hele Decibelterrein over omdat we kluisjes
bij de verkeerde uitgang hadden. Een wandeling die door al het getreuzel nog een uur geduurd heeft..
Toen had ik ook beetje hetzelfde gevoel

De hele dag vele duizenden mensen om je heen, en nu waren we helemaal alleen

Mooi man, wel een apart gevoel he

....

Uitspraak van Blondjee074 op woensdag 8 april 2009 om 18:10:

▶

Mooie locatie voor Defqon

Almeerderstrand??

...

wel toe aan een likje verf

Uitspraak van permanent verbannen op zaterdag 11 april 2009 om 23:07:

▶

Fotostop op 100 meter afstand van de beruchte reactor, blok nummer
4. (veilige afstand) Nu wordt deze volgestort met beton.

Ten 1e wat een prachtige fotos man. Ik vind die vernietiging zo geil om te zien, no shit !

Ten 2e, hoe kan die reactor er nog zo relatief "clean" uitzien na zo een destructieve ontploffing?

Uitspraak van verwijderd op zondag 12 april 2009 om 01:51:

▶

Ten 2e, hoe kan die reactor er nog zo relatief "clean" uitzien na zo een destructieve ontploffing?

dat 'clean' wat jij bedoeld is er later omheen gebouwd, om straling tegen te houden staan paar pagina's terug ook foto's hoe het eruit zag na de ontploffing

weetje waar ik juist van sta te kijken.. dat alles ZO verrot is na een redelijk korte tijd,

dat dak van die bots auto's, die treinen, foto 5 en 6 van die school, komt dat door de straling of gewoon door weers invloeden e.d?

...

een kleine stop voor verbouwing

zou daar wel keer heen willen! lijkt me mooi om in het echt te zien.
net als kamp auschwitz

Uitspraak van verwijderd op zondag 12 april 2009 om 08:39:

▶

weetje waar ik juist van sta te kijken.. dat alles ZO verrot is na een redelijk korte tijd,

Dat komt mede door de radioactieve straling die vrijgekomen is

Uitspraak van permanent verbannen op zondag 12 april 2009 om 11:48:

▶

sarcofaag

Een sarcofaag (Grieks: "Sarx" () vlees, en "Phagoon" (), 'eten'.) is een stenen doodskist. Aan de buitenkant van de kist en het deksel zijn vaak inscripties of beeldhouwwerk aangebracht die aan de overledene herinneren

Uitspraak van permanent verbannen op zondag 12 april 2009 om 15:01:

▶

Het voormalige zwembad van het stadje Pripyat.

Die is ook duidelijk voor COD4 gebruikt

hieronder een aantal vergelijkingen met call of duty 4

Uitspraak van verwijderd op zondag 12 april 2009 om 15:16:

▶

COD4

......

...

Tja, Heftig

Uitspraak van -={SingleStyle}=- op zondag 12 april 2009 om 12:23:

▶

lijkt me mooi om in het echt te zien.
net als kamp auschwitz

mooi lijkt me n verkeerd woord...

Spuit 11, Steen. Weet ik het nog allemaal.
Dit bestaat al jaar of 10, als niet langer.
En dan heb je van die gekke mensen, die extra betalen om in gevarenzone te zitten.

Geluk bij ongeluk

Uitspraak van verwijderd op maandag 13 april 2009 om 10:52:

▶

Spuit 11, Steen. Weet ik het nog allemaal

?

Over dit artikel heb ik het over

Uitspraak van verwijderd op maandag 13 april 2009 om 11:13:

▶

Over dit artikel heb ik het over

aahhh ok

Uitspraak van -={SingleStyle}=- op zondag 12 april 2009 om 12:23:

▶

zou daar wel keer heen willen! lijkt me mooi om in het echt te zien.
net als kamp auschwitz

...

LSO ! waarom post je deze zo vaak zeg ! shit

Uitspraak van Mijn Sleutel op maandag 13 april 2009 om 16:15:

▶

LSO ! waarom post je deze zo vaak zeg ! shit

Ja psies

Volgens mij pas 1 keer hoor...
Hoezo zo vaak???

Uitspraak van permanent verbannen op maandag 13 april 2009 om 18:35:

▶

Volgens mij pas 1 keer hoor...
Hoezo zo vaak???

Klopt, was iemand anders ook met een mega lap aan hier en daar dezelfde foto's.

ok

Uitspraak van Richard op vrijdag 10 april 2009 om 11:27:

▶

Doet me gelijk denken aan Call of Duty 4

IW heeft idd sommige gebieden in Tsjernobyl ook echt gebruikt voor in COD4 heftag!

Uitspraak van verwijderd op maandag 13 april 2009 om 18:46:

▶

Klopt, was iemand anders ook met een mega lap aan hier en daar dezelfde foto's.

IK IK IK IK IK IK?

Uitspraak van Mijn Sleutel op maandag 13 april 2009 om 16:15:

▶

LSO ! waarom post je deze zo vaak zeg ! shit

Jwt R.E.S.P.E.C.T. ====> 2 the, Leipe Shit Ouwe.

Uitspraak van permanent verbannen op donderdag 9 april 2009 om 23:34:

▶

Oeh.. Spooky.

Echt indrukwekkend gebied.

Echt bizar he? Blijft fascinerend. Ik weet er zelf niets meer van. ik was toen 5 toen dit gebeurde.

Weten jullie het nog? Het nieuws op tv en zo?

Indrukwekkend om te zien allemaal, maar vind het op foto's genoeg indruk maken, ik zou er zelf geen stuiver voor neerleggen om daarheen te gaan.
Ff kijken of ie snel ziek kan worden daarzo... no thnx.