Waarom willen mannen een groot deel van hun hersenen,
en hun leven wijden aan feitjes?
Waarom kijken ze naar sport- en muziekprogramma's
waarin constant feitjes worden verteld, op lijstjes
gezet, in rangordes ingedeeld?
Tuurlijk, we kunnen het gooien op het aloude adagium
"alle mannen zijn eigenlijk autisten".
Maar dat vind ik flauw.
Uitspraak van permanent verbannen op maandag 1 oktober 2007 om 13:42:
Waarom willen mannen een groot deel van hun hersenen,
en hun leven wijden aan feitjes?
Waarom kijken ze nar sport- en muziekprogramma's
waarin constant feitjes worden verteld, op lijstjes
gezet, in rangordes ingedeeld?
Tuurlijk, we kunnen het gooien op het aloude adagium
"alle mannen zijn eigenlijk autisten".
Maar dat vind ik flauw.
Wat vinden jullie nou van mannetjes & feitjes ?
Omdat het in de menselijke natuur ligt om te ONTDEKKEN. Het hele leven is 1 grote ontdekkingstocht waaruit gigantisch veel kennis te halen valt. Volgens mij is dat niet alleen iets van een man. Dat jij het niet snapt komt waarschijnlijk omdat je blond bent en liever aan manicures en hoge hakken denkt
Uitspraak van verwijderd op maandag 1 oktober 2007 om 17:21:
Omdat het in de menselijke natuur ligt om te ONTDEKKEN. Het hele leven is 1 grote ontdekkingstocht
1) ONTDEKKEN Het leven is geen ontdekkingstocht. Het leven is een herinneringsproces.
Uitspraak van verwijderd op maandag 1 oktober 2007 om 17:21:
Dat jij het niet snapt komt waarschijnlijk omdat je blond bent en liever aan manicures en hoge hakken denkt
2) Is een vooroordeel. Ik hou me liever bezig met echte dingen. Zoiets als emoties, liefde, menselijke relaties enz.
3) Jij valt nu giga op je bek wijsneus. Hoe het leven nu echt in elkaar zit heb jij nog geen kaas van gegeten en met jou vele hier.
Uitspraak van permanent verbannen op maandag 1 oktober 2007 om 19:04:
Veel mannen doen me denken aan een grote letter Q: een grote nul met een klein staartje
Is het maar goed dat jij geen man bent, dan was het een feitje geweest.
Maar mevrouw van alle antwoorden door het lijntje dat ze met boven heeft. Waarom kijken vrouwen nou naar soaps???? Of heb je daar geen antwoord op?
Is het maar goed dat jij geen man bent, dan was het een feitje geweest.
Maar mevrouw van alle antwoorden door het lijntje dat ze met boven heeft. Waarom kijken vrouwen nou naar soaps???? Of heb je daar geen antwoord op?
Mannen van Mars en vrouwen van Venus? Beetje flauw antwoord.
Heeft een man meer competie en wedstrijd drang?
Vrouwen en mannen kijken naar soaps.
Vrouwen kijken over het algemeen meer naar soaps dan mannen omdat
er zit ook niet veel actie in zit, maar vooral dat er meer om de
emoties gaat.
In het algemeen gezien is deze maatschappij sowieso meer gericht op het linkerdomein van de hersenen...
Die kant is bij mannen...over het algemeen...meer ontwikkeld als bij vrouwen...daarom zijn mannen over het algemeen dan ook meer gericht op feitjes...want dat is gekoppeld aan die kant van het brein...
De rechterhelft word daardoor minder gebruikt...minder stimulatie...dus minder ontwikkeld...
Ook iets als leren schrijven zorgt ervoor dat de linkerhelft meer ontwikkeld...met als nadeel dat de rechterhelft dus achterblijft en zelfs vaak onderdrukt word...
Vooral voor vrouwen is dit eigenlijk nadelig...vrouwen zijn namelijk meer rechterhelft...en die kant word onderdrukt waardoor vrouwen er minder goed gebruik van kunnen maken...ze vertrouwen er minder op...en dat is zonde want mits goed ontwikkeld is het een zeer sterk instrument...
Vraag maar aan die grote mannelijke wetenschappers namelijk...ze zijn het niet omdat ze mannen zijn maar ze zijn het omdat het mannen zijn die naast hun linkerhelft van de hersenen OOK de rechterhelft goed ontwikkeld hebben...
Het gemiddelde gros van de mannen heeft dat absoluut niet (dat komt vooral door het onderwijs) en kan zich dus ook niet daarop beroepen als man zijnde...aangezien zij mannen zijn waarbij het linkerdomein dominant is...en dat is NIET wat het verschil maakt dus...dan ben je gewoon een gemiddelde mens...niks bijzonders...
Zij (die brilliante wetenschappers) hebben geen gemiddelde "mannenhersenen"...want ze hebben naast een goed ontwikkeld rechterbrein (waar ze zelfs naar eigen zeggen meer waarde aan hechten dan aan het linkerbrein) ook een beter ontwikkeld verbindingsstuk tussen die 2...net als vrouwen...
Waardoor de info makkelijker heen en weer gegooid kan worden als het ware en ze daardoor juist op die brilliante dingen kunnen komen...dat komt NIET voort uit de ratio! Ratio beperkt je daarin juist...
Een Einstein is daar bijvoorbeeld ook ZEER duidelijk over...
Maar het zou voor iedereen beter zijn (en vooral voor vrouwen natuurlijk) om dat rationele niet zo op te hemelen...het legt ons juist ernstige beperkingen op als mens...het houd onze ontwikkeling juist tegen...
In feite dient ratio zelfs een trouwe knecht van intuitie te zijn...maar we zien ratio als heer en meester...met alle gevolgen van dien...
Dat van die lijstjes...volgorde...dat heeft met hierarchie te maken natuurlijk...
Mannen denken ontzettend hierarchisch...
Typisch patriarchaal...hierarchie...en jou religie is er 1 van die dat aan de mensen heeft opgedrongen overigens...
Quotes ja...
Hij doet het rationele natuurlijk niet af als onnodig...die heb je ook nodig...maar het is creativeit...fantasie...imaginatie...wat het verschil maakt...
Hij deed aan "totaalbrein denken"...
Zag iig in dat fantasie iets is wat je nooit op moet geven...
Hoe hard ze je het ook proberen af te leren op school met iets genaamd educatie...
Een Da Vinci was bijvoorbeeld ook overduidelijk een "totaalbrein denker"...
Gebruik maken van het totale brein is wat iemand een genie maakt iig...
Maargoed wat quotes van een Einstein:
Imagination is more important than knowledge. For knowledge is limited to all we now know and understand, while imagination embraces the entire world, and all there ever will be to know and understand.
When I examine myself and my methods of thought, I come to the conclusion that the gift of fantasy has meant more to me than any talent for abstract, positive thinking.
The true sign of intelligence is not knowledge but imagination.
Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere.
We should take care not to make the intellect our god; it has, of course, powerful muscles, but no personality.
The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honors the servant and has forgotten the gift.
Uiteraard heb je beide delen nodig wil je tot een dieper inzicht en wijsheid komen, het kan niet anders. Maar ik merk duidelijk aan de quote's dat er meer begrip wordt gemaakt voor het vrouwelijke dan voor het mannelijke. Dit zal vast niet anders zijn dat deze gedachte's en gevoelens voor hem een belangrijke rol speelden in zijn leven, zoals bij onderstaande quote blijkt;
The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honors the servant and has forgotten the gift.
Alsnog vind ik het niet wijs overkomen om het ene deel boven de andere deel te plaatsen, zoals in onderstaande quote naar voren wordt gebracht;
Imagination is more important than knowledge. For knowledge is limited to all we now know and understand, while imagination embraces the entire world, and all there ever will be to know and understand.
Het is belangrijk om te realiseren dat beide "polen" even belangrijk zijn en dus ook gelijk in hun vorm. Blijkbaar vergat hij een belangrijke basis dat het jezelf is die de beperkingen opleggen in plaats van iets anders (hierbij dus "kennis").
Ben het verder helemaal eens met alle gedachte's, maar qua bepaalde punten ben ik nogal kritisch ingesteld. Ik vind dit een beetje te vergelijken met de New Age stroming, waarbij voornamelijk op het vrouwelijke deel wordt gefocused en dat zeer veel kennis wordt genegeerd. (n)
Ik haal niet uit die quote dat hij het ene boven het andere plaatst hoor...hij stelt wel dat imagination het verschil maakt...het zogeheten "out of the box" denken dus...dat je daar veel meer mee bereikt...
Hij stelt hoogstens dat het "out of the box" denken belangrijker is...wat al een samenspel tussen de 2 opzich is...geen hierarchie...
Knowledge IS beperkt als in dat het niks zegt over wat we nog niet weten...dat ontdekken wat we niet weten doe je door imagination...waardoor de knowledge natuurlijk weer veranderd...
Daarom is imagination belangrijker...het zorgt ervoor dat je verder denkt en dat je niet stopt bij die bepaalde knowledge...
Imagination is de drijvende kracht erachter...knowledge is het product daarvan...
Die 2 kan je niet eens loskoppelen van elkaar...die zijn onheroepelijk met elkaar verbonden...dus dat lijkt me ook niet de strekking van de quote...
Je zou het meer als een kritiek kunnen zien op dat mensen dus zo snel iets voor onomstotelijk bewezen aanzien zodra men een mogelijk antwoord geeft...
Men durft niet nog verder te denken...ziet het als een eindpunt...dat is een beperking...en dat is iets wat men zichzelf oplegt idd...en waar Einstein dus van zegt dat het niet zo moet...
Knowledge is constant onderhevig aan veranderingen...het is een proces...pin je er dus ook nooit op vast...
Daarom moet je nooit uitgaan van wat we al weten (knowledge) maar je altijd afvragen wat we nog niet weten (bereik je door imagination)...alleen zo ontdekt je nieuwe dingen waardoor je knowledge weer groter word...niet door je vast te pinnen op die knowledge...
The true sign of intelligence is not knowledge but imagination
Intelligentie zit hem ook niet in dat je heel goed feitjes (of knowledge dus) erin kan stampen...zoals het onderwijs dus bijvoorbeeld doet...
Dat je veel kennis/feitjes hebt aangeleerd maakt je nog niet intelligent...dat zit hem in het "out of the box" kunnen denken...en daar speelt imagination dus een hele grote rol in...
Euhm ja.. overigens is het zeer typerend voor zowel tyharo's bijdrage als voor de komische openingspost, dat sommige mensen het grappige van dit topic niet inzien.
‘Het hoogste weten is niets te weten.’
Over de gehele wereld leven mensen die tot deze conclusie zijn gekomen. Voor velen is dit een onbegrijpelijke paradox.Wat is dan de waarheid? Het indelen in categorieen en het stellen van grenzen met behulp van het verstand kan helpen bij het ordenen van het dagelijks leven. Zodra zulke methoden echter het denken gaan beheersen, blokkeren zij een verdere ontwikkeling en raakt de mens innerlijk op een dwaalspoor. De Russische filosoof Leo Schestow (1866-1938) was een van die formidabele denkers die zich vooral bezig hield met het ontwikkelen van een ‘religieuze filosofie’, omdat het verstand hem teveel beperkingen oplegde. Hij was een goede vriend van de Russische filosoof Berdjajew en bezocht regelmatig diens wekelijkse salons in Parijs. Lew Schestow, zijn burgerlijke naam was Leo Isaak Schwarzmann,
werd in Kiev geboren. Hij studeerde in Moskou, Rome en Bern en vluchtte voor de Bolsje wisten naar Gene've. Vandaar werd hij uitgenodigd naar de Sorbonne en zijn laatste levensjaren verbleef hij in Parijs. In 1938 stierf hij, een imposant oeuvre van filosofische werken nalatend. Tijdens zijn zoektocht naar de waarheid, verwierf Schestow tal van belangrijke inzichten, die hij steeds opnieuw formuleerde.
Vaak beschreef hij hoe de mens door zijn mentaliteit gedwongen afdwaalt van de weg die voor hem ligt. Hij vroeg zich af waardoor zijn leven was gevormd en waarom hij bij dat onderzoek steeds weer van buiten naar binnen, naar het ‘raadselachtige onmetelijk diepe’werd
gevoerd. In het bijzonder richtte hij zijn onderzoek op de drijfveren die de intellectuele mens bewegen. Hij streed zijn leven lang tegen het overwicht van het biologische brein. Dat is ook een van de redenen waarom hij tot de belangrijkste denkers van de 20e eeuw wordt gerekend. Schestow sprak over de ‘onbeperktheid van het objectieve verstand’, omdat dit zichzelf op een voetstuk plaatst en daardoor elk
hoger vermogen van de mens dreigt in te dammen. Deze neiging om zuiver innerlijk leven te onderdrukken en het eenzijdige intellect op de voorgrond te plaatsen, was echter niet nieuw. ‘Filosoof van de afgrond’ Om zich van de vele stromingen die zich daarmee bezig hielden te kunnen onderscheiden, noemde hij zich de ‘filosoof van de afgrond’. De onbeperkte verbreidingsdrang van het intellect stelde hij tegenover zijn ‘apotheose van de onpeilbare diepte’.Daarmee wilde hij aantonen dat er raadselachtige en verborgen diepten zijn, die voor het intellect ontoegankelijk zijn. Maar juist deze ‘afgrond’ geeft ruimte voor een openbaring van geestelijke aspecten. Hij sprak daarbij uit eigenervaring, want alles wat hijzelf als raadselachtig
en onpeilbaar ervoer, bood hemuiteindelijk de sleutel tot dieper begrip van het bestaan. Hij voelde en vermoedde een geweldige scheppende ‘vrijheid die achter de grenzen van het verstand lag’.
Daarom gebruikte hij al zijn energie en aandacht om zich los te maken uit ‘vast-gelopen intellectuele uitgangspunten’.
Schestow zag zeer scherp in dat een uit de hand lopend gebruik van de ratio eveneens een bedreiging van het godsdienstige leven inhield. In zijn geschrift Schlusselgewalt toonde hij aan, hoe driest en zelfingenomen het experimenterend verstand zich gedraagt waar het zelfs God wil bewijzen. Wat heeft deze rede zich in de loop van de geschiedenis op dat gebied al niet veroorloofd! De dwalende ratio construeerde zijn eigen bewijscriteria voor het bestaan van het goddelijke. En God moest zich maar buigen voor dergelijke criteria. God werd genadiglijk bewezen door het zelfingenomen verstand. Uitweg waar geen uitweg meer is.. Waartoe leidde de weg die Schestow
had ingeslagen? Hij stelde vast: De enige ware uitweg begint daar, waar volgens menselijke maatstaven geen uitweg meer is. Men moet zich tot het onpeilbare toekeren omhet onmogelijke te kunnen naderen
[...] Hier isGod. Juist omdat het onpeilbare in geen categorie van het verstand past.
In een ander geschrift stelde hij: Men moet in God onderduiken en zich door de sprong bevrijden van al het rationele. Hij laatste zich daarmee naast de vroegchristelijke schrijver Tertullianus die noteerde: Credo quia absurdum! Ik geloof. Juist omdat het de grenzen van het verstand laat springen. In zijn boek Athene en Jeruzalem
(1938) gaf Schestow zijn wereldbeschouwing:Jeruzalem moet naar Athene
gaan om daar de zegen te ontvangen. En in De weegschaal van Job. Over de bronnen van de eeuwige Waarheid (1929) gebruikte hij hetzelfde beeld: Alleswat uit Jeruzalemkomt, moet gewogen worden op de weegschaal van Athene, zo zegt men. Wat betekendedat? Schestow noemde Athene de hoofdstad van de zuivere rede en Jeruzalem de hoofdstad van het religieuze gevoel. Hij zag geen compromis tussen de intellectualiteit van Athene en het verwachtingsverlangen van Jeruzalem. Beide sloten elkaar uit. Weten kan nooit het hoogste doel van de mens zijn! Daarom ook veroordeelde Schestow vooral ßde jacht naar weten in de filosofie. Want door al die ‘kennis’ zou, volgens
hem, ‘het ware geschenk van God’ worden verduisterd. Onder dat ‘ware geschenk’ verstond hij de absolute, scheppende vrijheid die ontstaat uit het geloof dat zelf waarneemt. Daarmee zou de mens het dwangbuis van het verstand van zich af kunnen schudden. ßGod is alleen daar,
waar geen wetten domineren, maar waar de vrijheid leven en ademen kan. Hij was ervan overtuigd dat de eerstewaarschuwing voor de werkingen van het verstand al beschreven staat in de mythe van de val.Voor Schestow was er uitsluitend een intellectuele zondeval, die moest eindigen met verdrijving van de mens uit ‘de geheimzinnige
onpeilbaarheid’. Die ‘val’ ontstond door de ‘begeerte naar kennis en het eten van de giftige vruchten’. De weg naar de waarheid afsluiten
Schestow typeerde de moderne wetenschap als een kankergezwel: De wetenschap die per uur voortwoekert en daardoor de nevels rond het oorspronkelijke geheim steeds meer verdicht. Als echte grensganger onderging hij heel intens de onnatuurlijke scheidsmuur tussen
hemzelf en het onpeilbare. Over die gevangenschap zei hij: ßHet is alsof een kracht besloten heeft, al voor de schepping van de wereld, de weg naar de waarheid af te sluiten. Sindsdien dwaalt de rede
over duistere wegen. Of onze hele wereldconstructie klopt niet, of wij zijn allemaal op de verkeerde weg naar de waarheid!
Schestow veroordeelde het denken niet, maar hij keerde zich tegen de verslaving van het denken, omdat die allerlei afwijkingen veroorzaakt, doordat het toegespitste verstand zichzelf niet eens begrijpt. Vergeefs heeft hij gezocht naar harmonie
tussen hart en hoofd. Voor hem was het bewustzijn gehuld in sluiers. De mens leeft omgeven door een oneindig aantal geheimen [...] Het is een raadsel hoe hij is afgesneden van zijn oergrond en van de bron
van het leven. Schestow was ervan overtuigd dat er geweldige krachten sluimeren in de ziel van de mens en dat deze krachten
haar ‘het peilloos diepe’ direct kunnen laten ervaren. In 1898 gaf hij in zijn geschrift De idee van het goede een aanwijzing
hoe dit kan gebeuren: De broederlijke liefde is nog niet God.Men moet veeleer iets zoeken dat hoger is dan het gewone medegevoel en medelijden, hoger dan het goede. Men moet God zoeken! Zijn zoeken
begint daar,waar ‘de weg verder gaat dan rede en moraal’. Sinds de publicatie van dit geschrift wordt Schestow gezien
als een van de belangrijke vertegenwoordigers van de ‘Russische religieuze renaissance’. Wat waren de hoogtepunten in zijn
spirituele zoektocht? Schestow ervoer dat de tegenstelling tussen geloof en wetenschap niet kan worden overbrugd. Daarnaast mocht hij ervaren, hoe hij door zijn geloof innerlijke openbaringen ontving. Voor hem was openbaring dan ook iets totaal anders dan kennis. Schestow gaf aan dat ‘openbaring alleen op de berg tot stand komt’.Hij zag Mozes op de berg Sinai en Jezus op de Olijfberg en
legde die beelden aan zijn medemensen voor omdaar eens goed over na te denken. Al dat ingespannen intellectueel pogen van de mens speelde zich voor hem af in de laagste regionen van het leven.Daarom waren gematerialiseerde waarheden voor hem slechts ‘belichamingen van vergissingen’.
Zijn filosofie ervoer hij als ‘de hoogste muziek. In de zin van Plato’. De mens moet op zijn innerlijkeweegschaal gaan staan. De filosoof Schestow leefde niet teruggetrokken. Hij wisselde van gedachten met bekende denkers als Martin Buber, Albert Einstein, Marinan Zwetajewa, Martin Heidegger en Edmund Husserl. Boris Pasternak werd door zijn wereldbeschouwing beinvloed. Zijn jeugdvriend
Serge Bulgakow, een Russische godsdienstfilosoof, beschrijft hem als volgt: Het was onmogelijk niet van Schestow te houden; ook als men zijn wereldbeschouwing niet deelde. Dit wordt verklaard
door zijn verbazingwekkende kiesheid, zijn indrukwekkende goedheid en welwillendheid. Dat vormde de grondtoon van zijn relaties met de mensen, zonder wat voor eerzucht ook. Dit alles ging samen met de harde strijd om zijn geestelijke verworvenheden.
Volgens hem ging het erom dat de mens op zijn innerlijke weegschaal gaat staan. Het potentieel van de ziel moet zich openbaren. Daarom koos hij de figuur van Job uit het Oude Testament als voorbeeld. Job bleef trouw aan zijn innerlijk bewustzijn. Hij vertrouwde onafgebroken
op God, hoewel zijn lijden en kommer dagelijks toenamen. Toen deze
tenslotte ‘zwaarder bleken dan het zand van de zee’, riep hij in zijn vertwijfeling en radeloosheid: ßLaatGodmij op eenzuivere weegschaal wegen, dan zal Hij mijn onschuld erkennen. Schestow was diep onder de indruk van Job’s lijdensweg. Maar vooral van diens standvastigheid.
Zonder morren aanvaardde en verdroeg hij zijn lot.Terwijl hij net zo goed zijn verstand had kunnen gebruiken en God had kunnen aanvechten. Dit aanvaarden van het lot fascineerde Schestow. Hij beschouwde het als het kenmerk van het waarachtig goede dat in een mens aanwezig
is. Waar dat spreekt, omringen de verleiders hem; in eerste instantie in de personen van zijn vrouw en zijn beste vrienden. Zij geven hem ‘op goede gronden’, zoals zij menen, de raad zijn God af te zweren.Want waar blijft de goddelijke gerechtigheid als iemand zo lijdt? Maar Job wil niets weten van zulke ‘verstandige’ adviezen.Hij is er doof voor. ‘Apotheose van de onpeilbaarheid’ Schestow wilde met het thema van zijnWeegschaal van Job aantonen dat het in diepere zin niet op het intellect aankomt, ‘omdat God het hart aanziet’. God hoort de vertwijfelde kreten uit de diepte, maar hij wijst de rationele voorstellen van Jobs vrienden af. Alleen zo kan de wet der
wetten geopenbaard en herkend worden. Dat is de ‘apotheose van de onpeilbaarheid’, een hogere realiteit, die verborgen blijft voor het ons bekende verstand. Aldus isGod een kracht die demenselijke rede te boven gaat. Het verstand voor zover dat tot nu toe in de mens is ontwikkeld, is een tijdelijk verstand. Wie zich daaraan vasthoudt, klampt zich vast aan het duister. Schestow toonde aan dat iedereen
zich aan deze ‘intellectuele voogdij moet ontworstelen’ om het ware leven te kunnen ervaren. Alleen als hij het door de rede gedefinieerde wereldgebeuren achter zich kan laten, vindt hij de weg naar het geestelijk vaderland terug. Evenals Job zal hij dan geen wereldse verwachtingen meer koesteren. Hij is dan een bewust levende
vreemdeling in de wereld van alledag. Dat ‘vreemd zijn’ ervaart hij als genade, want hij heeft zichmogen vrijmaken van het dwangbuis van het verstand. In haar vertaling van De stem van de stilte noemt H.P. Blavatsky het verstand de ‘grote slachter’ die moet worden uitgewist
en, zo schreef Schestow, worden vervangen door een nieuwdenken. Zodat het nieuwe denken, dat door geen enkele menselijke begrenzing wordt beperkt, tot ontwikkeling kan komen.
laatste aanpassing
waarom zijn bananen krom
Uitspraak van permanent verbannen op maandag 1 oktober 2007 om 22:54:
Uitspraak van Hardcore Child op maandag 1 oktober 2007 om 22:23:
In jou ogen misschien. Maa goed, zweefze verder hoor..
Ik betwijfel of je zoiets ooit hebt gelezen maar goed.
Uitspraak van permanent verbannen op maandag 1 oktober 2007 om 21:13:
Wie is plato?
Uitspraak van verwijderd op donderdag 4 oktober 2007 om 00:37:
waarom zijn bananen krom
Door de zwaartekracht gaat de bloemtros naar beneden hangen. De vruchten willen naar boven blijven groeien (negatieve geotropie). Als de trossteel ondersteund wordt zodat de trossteel toch recht overeind blijft, blijven de vruchten gewoon recht. Er zijn diverse kleinere bananensoorten (waarvan de trossteel niet doorbuigt onder het gewicht van de vruchten) die zo van nature recht blijven. Het is dus niet genetisch bepaald en heeft ook niets met het 'groeien naar het licht' (positieve fototropie) te maken.
Maar ik hou me liever bezig met logica... Dan doe je tenminste iets met die feitjes i.p.v domweg opdreunen. Met logica kan zelfs fictie een feit worden
laatste aanpassing
Uitspraak van Spot op donderdag 4 oktober 2007 om 13:58:
Met logica kan zelfs fictie een feit worden
Iets kan een feit worden als je het zelf hebt ervaren, en dan nog is het alleen voor je een feit, voor jou een waarheid.
Maar het is natuurlijk leuk als je die feiten kunt delen. Daar helpt logica bij. Door het logisch te brengen kunnen jouw feiten voor een ander ook begrijpelijk zijn...
