Bhagwan Power from the USA.
Lokatie: Noord Holland Thuis Auto
Drugssoort: XTC
Dosering: 1 pil 80 mg
State of mind: Hevig verliefd
Maaginhoud: een maaltijd 4 uur daarvoor.
Tijd van inname: 11.30 Pm
Datum: 1987 Oud jaar avond / Nieuwjaar
Aantal personen: 2
Sitters: 0
We gaan 20 jaar terug in de tijd …
Ik was erg jong en onbesuisd, in die tijd nam ik alles echt aanzienlijk minder nauw dan nu. Al langer was mij ten ore gekomen dat er iets ‘nieuws’ was, ‘iets’ dat iedereen zou proberen als je ‘het’ in je handen zou hebben. Gele pillen, XTC pillen uit Amerika, 40 gulden per stuk, het gerucht ging dat de Bhagwan ze produceerde voor recreatief gebruik. Meer wist ik er niet van, je moest er lang voor in de rij staan, de keren dat ‘Ed Raket’ ze had waren schaars, de pillen vlogen de deur uit. Je nam er altijd 1, nooit meer, kwam ook door de prijs misschien. De kwaliteit in vergelijking met nu was excellent, de kracht van de MDMA was anders lijkt wel.
Ik was 18 jaar oud ( ben nu 40) en vreselijk verliefd op een meisje met engelblauwe ogen. (Ik noem, haar T) Zij was zwaar anti drugs en ik was een echte junk in spé , veel blowen, peuken , coke, speedsnuiven en veel vies bier. ( bommetjes waren toen voor losers)
We waren bij haar ouders thuis, haar broer zijn vriendin, haar ouders, iedereen was er en de kerstboom stond te glinsteren. De XTC werd in het geheim genomen we zouden na 12 uur weggaan naar een illegaal housefeest. Om 23.45 Pm begon ik hevig te kokhalzen en mijn ogen trokken scheel weg, mijn schoonmoeder schrok ervan en maakte zich meteen ernstig zorgen. Pak een teiltje S ! zegt ze tegen haar zoon. Zij houdt het onder mijn kin en ik word er nog misselijker van. Zweet druppeltjes parelden uit mijn voorhoofd, de MDMA deed zijn intrede. Ik zei dat het wel goed kwam en dat ik waarschijnlijk iets verrot heb gegeten. Mijn vriendinnetje T neemt me snel mee naar boven en kijkt me boos aan, je hebt iets ingenomen he ? Ik laat haar de 2de gele xtc pil zien en vraag of ze die gaat nemen. Ze is 2 jaar jonger maar tot mijn verbazing doet ze het, het wordt de aller beste avond van mijn leven. Als ze mijn haar föhnt voel ik de warme lucht door mijn haar, ik smelt gewoon van emoties op die pil. Ik raak haar aan en ik voel elektrische schokjes tussen haar en mij, het geluid van de föhn hypnotiseert me. Kokhalzend verdwaal ik in haar ogen, de verliefdheid intensiveert enorm. Nog nooit heb ik me zo warm en zo gelukkig gevoeld. In mijn hoofd, min mijn buik en in mijn vel voel ik vlinders … miljoenen vlinders. Ik ruik aan haar alsof ze jaren weg is geweest van me …
De warmte die over me heen kruipt en de zenuwen die constant tintelen in al mijn erogene zones, deze drugs geven mij niet alleen een bodyload die enorm is maar ook mijn emotionele wereld, die voor deze ervaring erg gesloten is opent zich zelf. Mijn emoties worden voor het eerst bewust van zichzelf, ik als emotieloze straat schoffie werd plots een zachtaardig mens die vergeven kon en over de slechte dingen nadacht die hij zichzelf aandeed. Als heroïne nog beter dan voelt dan deze pil dan begrijp ik wel waarom mensen verslaafd raken aan de heroïne. De praatjesmaker werd plots de filosoof, en tot slot de emo-koning … uit puur verlangen bel ik mijn moeder op en vertel ik haar dat ik van haar hou ! “Heb je drugs genomen ?, vroeg ze me meteen.” “Ja mam, dat ook maar toch hou ik van je.”
Dan is het 12.00 Am uur en moeten we zoenen, handen schudden en naar buiten, ik vind het maar niks. Ik liet het liefst nog even mijn haren föhnen net zolang totdat ik kaal zou worden. Het vuurwerk is lawaaierig en niet mooi het irriteert me en ik vind het voor het eerst in mijn leven een totaal waardeloze bezigheid. Terwijl de pijlen de lucht inschieten kijk ik naar de enige parel op de wereld in mijn ogen, mijn liefje. mijn engeltje.
Ik leef in mijn eigen wereld de andere zitten op een totaal andere frequentie, ik wil maar een ding weg van hier op zoek naar het avontuur.
Eindelijk zitten we in de auto van de grote broer van T mijn vriendin, we zitten naast elkaar en houden elkaar handen vast, de pillen dwingen ons elkaars handen vast te houden. Ondertussen heeft iedereen zijn magische pil op en genieten we van Terence Trent Darby, de neger met vlechtjes en een hoge stem. In deze tijd was de house muziek echt schaars, nog schaarser dan de parties, alle feesten waren illegaal en werden ieder weekend gegeven in de Hemhavens van Amsterdam. Had je geen flyer? Dan had je ook geen party. Drankjes waren goedkoop en de entree ook. Krakers en engelse leken de juiste combinatie voor de juiste feestjes. Daar gingen wij ook heen met de BMW en wij gleden over het asfalt, de muziek was zo intens op de XTC dat we allemaal stil waren. Pas na 90 minuten stak ik mijn eerste peuk op, en ik zal het nooit meer vergeten !! Wat was dat een superpeuk dat het roken zo heerlijk kon zijn was mij geheel onbekend, dat ik de eerste 90 minuten absoluut geen trek had vond ik dubbel zo bizar. Ieder poging maakt me misselijk en aan het kokhalzen. Het gevoel van het autorijden voelde zo lekker, zo geleidelijk. Zal het de BMW zij of de pil vroeg ik aan de rest, ze geven niet eens antwoord, de mdma had zoveel impact op ze.
Iedereen staart naar elkaar of naar buiten als we door de Ijtunnel schieten worden we opgezogen in het tunneleffect. Een lange gang van TL lampen flitst aan me voorbij als een stroboscoop in de auto ons verblind. Aan het einde is een zwart gat dat ons dreigt op te zuigen. Maar nee rechts van ons ligt een enorm gebied met een indrukwekkende industrie. Duizenden rode lampjes lichten op en we slaken kreten uit alsof de zon wordt verduistert voor het eerst in 1 miljoen jaar. Onze handen verweken langzaam, het vocht bouwt op en we wisselen van handen maar laten er geen seconde tussen dat ze elkaar niet raken. Ondertussen weet ik niet waar we heen gaan ik was altijd heel erg anti house. Er werden verhalen rond gegooid over house feesten, waar duizenden mensen helemaal op gingen op de elektronische muziek, de muziek die ik niet kende. Eerder was mij gevraagd mee te gaan naar een groot feest in Duitsland maar ik weigerde. Stom maar wat de boer niet kent dat vreet ie niet. Mijn eerste echte house feest was op Tenerife, ik werkte daar werd in een gratis taxi gepropt en viel daar vermoeid in slaap van de drank en de hasj. Kan me ook niet herinneren hoe ik thuis ben gekomen en besefte pas jaren later dat daar een echte acid party aan de gang was in een circustent ergens in een woestijntje ... Omdat ik out lag vroeg iedereen me of ik acid had, maar ik had geen benul wat zij bedoelden ..
Eindelijk staan we in de rij er zijn veel mensen we zijn in de Amerika Haven Amsterdam.
Een grote loods met een grote deur, we kunnen de muziek al horen, iedereen is opgewonden. De uitsmijters schreeuwden naar de menigte: Get the fuck back and stop pushing fucking wankers !!! Kennelijk zijn ze engels en ik sta heerlijk te spacen en laat mijn parel geen seconde los. De verliefdheid is nu aan het pieken en al zou de wereld vergaan, het zou mij niet eens opvallen. Mijn engel is zo erg uit haar bol van de gele rakker, ze klampt zich aan me vast en is bang voor de menigte. Het duurt lang maar op de MDMA staat de tijd stil, tijd is iets wat als eerste van je afvalt, dus voor ik het wist waren we binnen.
In de loods is het magisch, blauwe groene rode lichten schitteren in onze ogen, de muziek is zeer opzwepend en iedereen is in trance. In deze hal was sprake van unity, broederschap, iedereen hield van elkaar … Iedereen gebruikte mdma niemand was hier nuchter. De sfeer was zo vredig als iemand je aantikte of op je teen stond kon je rekenen op een biertje of een fijn gesprek, er was echt de hele avond geen een vechtpartij nog een spanning van..
In dit liefdes paleis waar iedereen liefdes pillen slikte zou ik eeuwig willen verblijven.
Dit was voor mij een openbaring een nieuwe wereld. Ik had er meteen spijt van dat ik de eerste generatie acid freaks heb moeten missen. Ieder tijdsbesef is weg en we voelen ons verbonden met de muziek en dansen de hele nacht, er komt geen einde aan, op de dansvloer gaan we compleet los en laten we ons opnemen door het fenomeen housemuziek. Oude trance and classic house platen die je nu nooit meer hoort verbinden ons in een euforische staat met de overige partygangers. Het samensmelten van de massa ontroert iedereen, het is nieuwjaarsavond en iedereen is in een extra opgewonden staat. Hier bruist het leven, hier is het leven ontstaan uit de drugs en de hypnotiserende muziek. Ik raak samen met mij engeltje iedere keer de weg kwijt we zijn totaal gedesoriënteerd, en hebben geen flauw benul waar we eigenlijk zijn.
Als we naar buiten gaan voor verse koele lucht beseffen we dat we drijfnat zijn, doorweekt van het zweet en het condens vocht in de loods. Ventilatie en veiligheid waren toen niet van belang, we gingen snel weer naar binnen. Voor mij was het moment aangekomen dat ik iets moet blowen, dus probeerde ik een joint te draaien hetgeen in 1 x lukt. De smaak verveelvoudigt bij aankomt op mijn longweefsel, deze joint smaakt beter dan die vieze peuk. Gretig trek ik aan de joint en klamp me weer vast aan mijn blauwogige engel, dit mag eigenlijk wel voor eeuwig duren . We staarden naar het plafond, het hypnotiseert ons gewoon, alles is zo mega intens, het is vooral de saamhorigheid die ons allen doet smelten. Ik heb mijn aansluiting eindelijk gevonden, als einzelganger kon ik me nergens echt thuis voelen. Door de XTC en de bezoekers van dit feest ben ik voor eeuwig een house freak geworden. Op 1 pil teerden wij 7 dagen of langer, diep verlangend naar de volgende illegale houseparty. De stromen die toen ontstonden waren house, trance en techno music. De stroboscoop maakt een hard tikkend geluid, hoeveel watts dat ding is zou ik niet weten maar als je je handen open en neer bewoog dan werd je helemaal trancy van het trippende effect. Dit soort feesten waren er bijna iedere week wel ergens in een pand in Amsterdam, aan het einde van de avond was het pand doorweekt. De feestgangers gingen allemaal voldaan naar huis en after parties bestonden toe nog niet …. Het hele woord afteren moest nog uitgevonden worden. De Acid muziek was zo vet, de doeken aan de muren, de lasers, deze wereld zou mijn moeder nooit zien. Onze ouders zullen dit nooit meemaken, zij hadden de Beatles wij hebben de Acid.
Stonie
