Door een toneelstuk over een site waar mensen het over zelfmoord hebben en er 2 elkaar ontmoeten is nu overal de discussie over suicide aan de gang.
Ik denk idd dat het taboe eraf moet.
Suiciditeit dient net zo bespreekbaar te zijn als depressiviteit.
Inderdaad de meeste mensen die het doen, hebben het er nooit over gehad.
Wellicht omdat er een taboe op zit, als dat eraf zit kunnen ze erover gaan praten en hulp gaan zoeken.
Ik vind dat we vooral moeten door gaan met ook de serieuzere forum onderwerpen
Suicide is een wanhoops daad, want alles wat je doet wordt niets is je denkgedachte.
Je probeerd je leven zo goed mogelijk in te richten, maar vindt het eigenlijk helemaal niets.
Je probeerd te leven zoals andere leven, je leeft met een lach en probeerd te genieten van iedere dag.
Ondertussen draaien je hersens overuren en kan je geen weg meer vinden.
Zo is het volgens jou al je hele leven gegaan, dan heb je er geen zin meer in.
Je weet het niet meer en iedereen die je aanspreekt denkt dat het goed met je gaat.
Je bent immers bezig met een goede opleiding of hebt die goed afgerond.
Je hebt een goede (bij)baan.
Je hebt leuke vrienden.
Je hebt een lieve vriend/vriendin.
Je kan iedere week vol plezier gaan stappen.
En toch,
toch heb je geen plezier in het leven.
Je vraagt je af waar het aan kan liggen, maar alles dat in je opkomt.... Dat heb jij niet.
Wat is dan de reden om er een eind aan te breien...
Wat is dan de reden om hier doelloos rond te blijven zwerven....
Je gaat weer met mensen praten, maar iedereen tegen wie je zegt dat je je depressief voelt, vinden dat je onzin uitkraamt als je zegt dat het slecht met je gaat.
Je bent immers bezig met een goede opleiding of hebt die goed afgerond.
Je hebt een goede (bij)baan.
Je hebt leuke vrienden.
Je hebt een lieve vriend/vriendin.
Je kan iedere week vol plezier gaan stappen.
Zo komen er steeds meer druppels in een emmer, een emmer die een keer vol is.
De laatste druppel valt niet in dit leven, maar gaat over de rand, naar de andere kant........