Een K-hole was voor mij toch wel een bijzonder ontzagwekkende ervaring.
Een dosis waarbij je niet het bewustzijn verliest en je zintuigelijk waarneming niet opgeheven is, geeft je geen enkel inzicht in wat Ketamine werkelijk is.
Sleutel puntjes of hogere dosissen onder een K-hole zijn best speciaal en had eens het gevoel een meter boven m'n lichaam te zweven, terwijl m'n lichaam uit plastic bestond.
Veel mensen durven daarna niet meer verder te gaan, mijn mening is, is dat je beter je eerste keer direct een K-hole kunt ervaren dat je inzicht over dood voorgoed eventueel veranderd.
Je moet het zien als een reis naar de kosmos waar veel onverklaarbaar is en blijft, maar een warme huisvesting voor je zal onstaan.
Voor een K-hole nam ik 250 miligram via de neusroute. Vierlijntjes van iets meer dan 50 mg, eerst 1 op elk neusgat, wachten todat je net nog kunt snuiven door je robotachtigheid en nogmaals de andere twee en gaan liggen. De opnname is dan voor snuiven zeker goed. Doch IM is beter.
Je moet zeker kunnen liggen op een bed met een kussen onder je hoofd, je hebt het idee dat alles heel langzaam afsterft. Je wordt schokkerig en duizelig, zonder misselijkheid, en je waarneming in deze wereld sluit zich al snel af.
Deze wereld verdwijnd langzaam en dan wordt jijzelf steeds kleiner en kleiner samen met je ego, tot de grote van een suikerklontje, of een A4 blaadje, of zo plaat als een dubbeltje, er blijft iets heel kleins van je over, dat stadium houd even aan totdat je echt het gevoel hebt dat zelfs wat er nog van je over is eindigd, nu is het voorbij voor je, even doodsangst, alsof je verdrinkt, een fatale dosis hebt genomen, of van een grote hoogte valt.
Een puntje, en gauw daarna een wit licht in een tunnel verschijnt waar je doorheen gezogen wordt, dan wordt je alsware 'begroet', waarmee dat gebeurd moet je voor jezelf bepalen... je communiceerd, maar niet met woorden. Je kunt niet praten of bewegen, je kunt overal zijn, je zit alsware in je eigen centrum van je bewustzijn, je lichaam voelt als plastic en jij zit in de inhoud van die zak. Je lichaam is een koker, of een holle ruimte waar jij inzit. Je kunt het idee hebben dat je eeuwige rust hebt gevonden, in een graf ligt als een mummy, maar je interne geheugen bestaat nog.
Ik had het gevoel alsof m'n bed aan kwartslag draaide, en een stem die aftelde tot ZERO, Shhhhhttt... als een vuurpijl, alsof ik in m'n graf belandde met zoveel rust dat ik niet terug wou, ik 'voelde' wel aan de platen van de kist waar ik in lag. Het was in m'n tuin, m'n ouders en broertje liepen over de grond heen waarin ik begraven lag. Ik was een plastic zak aan de kant v/d straat, en het feit dat ik dat was, accepteerde ik, maar dat deze zak (die ik zelf was) nooit het menselijk leven zou zien vond ik heel 'vreemd'. Ik was ter groote van een A4tje en 'voelde' aan m'n 'lichaam' en was dus ook werkelijk zo plat. Het eindigde met dat ik een een pyramide lag, en een Egyptische god mij een geschenk kwam overhandigen. Op dat moment keerde ik terug, en zei het A4tje en de plasticzak, 'kom mee, wij laten jou onze wereld zien'. Alsof ik aan m'n arm werd getrokken, maar de zwaartekracht v/d aarde terug kwam. Toen ik langzaam terugkeerde, waren mijn voeten het eerste waar ik gevoel in had, ik 'dacht' met m'n voeten i.p.v m'n hersenen. Toen m'n gehele lichaam terugwas, werden m'n zintuigen, oren, ogen, weer 'aangeschakeld', ik bestond, maar er zat geen informatie in me, alsof ik een baby was met lege hersenen met het lichaam van een 22 jarige. Vlak daarna was ik weer helemaal nuchter, zat op m'n bed voelde aan m'n lichaam en fluisterde 'Wow, ik ben ergens geweest waar ik van wist dat het bestond'.
Het is een sterke psychedelische droom terwijl je in een staat van verdoving bent, ver voorbij het stadium van normale dromen. Achteraf is het moelijk te herrineren soms. Maar je krijgt fantastische vlagen van geluk en begrip over je heen. De werkingsduur is kort, iets meer dan een uurtje. Daarna ben je 100% nuchter en geen kater, wel buitengewoon onder de indruk.
Bij mij kwam pas weken later boven waar ik was geweest, en heb in de 2de dimensie gezeten tot de 5de, waarbij ik het idee had in het omniversum te bestaan, maar ben ook zo plat geweest als een A4tje.
Het snuiven van bijv. een puntje op een feest is goed te doen, alsof je aangeschoten bent, hoog je de dosis op, dan krijgt het dissociatieve effect steeds meer de overhand, het psychedelische doet zich pas voor in een K-hole. Incl. de verdoving en dissociatieve effecten. 30 mg Ket geeft je al een goed voelbaar effect. Boven de 50 mg wordt je al heel robotachtig.
Het kan je echt helpen met meer begrip en vertrouwen in het leven te staan. Met bijvoorbeeld het overlijden van een naaste of gedachtes over de dood.
Mijn visie op de dood is onveranderd gebleven, maar kan er in geluk mee omgaan. Verder zal je 2de K-hole alsware het begin zijn van een leven wat je in de K-wereld gaat beginnen.
Het is een plaats waar jij je plekje vind en K sluit je altijd in haar warme vertrouwde armen.
Heb een korte maar hevige Ketverslaving gehad, maar het Keta verhaal eindigd niet, ookal hou je je zelf graag het tegendeel voor, het einde zul je nooit meemaken.