Zelfmoord

Wat vind jij van mensen die dat gedaan hebben, of met zulke plannen rondlopen
Hoe denk jullie over dit onderwerp?

Het verhaal heeft natuurlijk 2 kanten. Je laat mensen helemaal alleen als je zelfmoord pleegt.

Maar soms zien mensen geen enkele andere uitweg meer, het uitzicht is vertroebeld door een zwarte deken van pijn, angst, uitzichtloosheid.

wat ik daar van vind?..r zullen best mense zijn met n verdomd goeie reden om dat te overwegen..

maar ik ben elke dag weer benieuwt wat voor kut streek "god" vandaag weer voor me bedacht heeft..dus je kan r ook gewoon om lache ipv zelfmoord plegen..

Ik vind het echt heel verdrietig voor degenen die met de gedachte lopen of het hebben gedaan. Hoe machteloos en hulpeloos moet je je wel niet voelen om tot een daad gezet te worden die indruist tegen alles wat natuurlijk is voor een mens.

Hoe eenzaam en ongelukkig moet je wel niet zijn om je leven te beeindigen?

Ik kan daar echt verdrietig van worden als ik daar aan denk.

Vanuit mezelf kan ik het niet echt begrijpen, ik maak ook kutdingen mee en ik ken genoeg mensen die kutdingen meemaken en die GEEN eind aan hun leven maken.

Maar wie ben ik om te oordelen over een ander? Ik kan er niet vanuit gaan dat hoe dingen op mij overkomen of hoe ik met dingen omga ook maar zo voor een ander moet zijn.

Als alles zo uitzichtloos is dat je in staat bent om je leven te beeindigen, daar kan ik alleen maar heel verdrietig om worden. Voor die persoon zelf, en natuurlijk ook voor de omgeving.

zo denk ik er ook wel een beetje over...lijkt mij bv heel erg als iemand bv een sociale fobie heeft...wat dan natuurlijk z'n oorzaken heeft
of dat iemand anorexia heeft, of homo/lesbi is en dat maar niet kan accepteren
of iemand die van alles heeft meegmaakt en het nooit meer ziet goedkomen
De maatschappij kan zoveel levens verwoesten van mensen!!!
ik heb het tot nu toe nog niet meegemaakt in m'n omgeving, maar ik weet niet, maar ik heb een angstig gevoel bij iemand uit m'n vriendenkrijg...

2 Mensen die ik ken hebben het gedaan

1 Hele goede vriendin van mij... alweer een aantal jaartjes geleden. Maar dat had de oorzaak dat ze stemmen in d'r hoofd had. Daar kon ze niks aan doen. Dus ja, dan ga je naar die stemmen luisteren. Ik zou het mezelf niet kunnen voorstellen Maar is nou eenmaal zo gebeurd.

Die ander was een klasgenootje van me. Dat was echt heel zwaar voor d'r ouders. Die hadden haar gevonden in de schuur. Dat lijkt me echt zoooooooo vreselijk, om je eigen kind daar te zien hangen. Echt heel triest. Dat is 2 jaar geleden gebeurd.

zo dan, dat is zeker heel erg...ik moet er niet aan denken!

Ik ben blij dat ik dat nog nooit met bekenden heb meegemaakt.

Mijn oom heeft zelfmoord gepleegd net een maand voordat ik ben geboren. Hij was lichamelijk gehandicapt (zwaar spastisch) waardoor iedereen hem als een idioot behandelde, terwijl er geestelijk niks mis met hem was.

Uiteindelijk kon hij het leven met zijn handicap niet meer aan, hij heeft meerdere pogingen gedaan die mislukten, maar uiteindelijk heeft hij gevonden wat hij zocht. Hij heeft nog een briefje achtergelaten "Ik ben nu eindelijk bij de Engeltjes".

Het was wel ontzettend zwaar voor zijn ouders (mijn opa en oma) en zijn broers en zussen (mijn moeder en ooms en tantes), omdat je jezelf toch afvraagt of je niet iets had kunnen doen om het te voorkomen. Maar ze hebben zijn keuze wel altijd gerespecteerd.

sinds paar dagen denk ik dit ervan

"Als je t van plan bent, ben je maar een grote zwakkeling, je zoekt dan gewoon de simpelste oplossing...!"

amen!

maar als al die oplossingen je op een gegeven moment gestolen kunnen worden?
of als je jezelf niet accepteerd zoals zje bent?

Dit vind ik echt een ontzettend kortzichtige opmerking. Simpele oplossing?

Het is jammer dat je jezelf niet kunt inleven in anderen, niet iedereen gaat hetzelfde met problemen om, iedereen zit anders in elkaar.

Wie ben jij om mensen die het niet meer aan kunnen te veroordelen?

Ik snap wel wat je bedoelt, maar het is gewoon echt veel te ongenuanceerd.

Dacht ook altijd: wat een slappelingen..

Maar ben het nu helemaal met Klein beesje (aka Rotbrab) eens!!!

en ze heeft ook hartstikke gelijk, idd een zeer onruimdenkende opmerking...ik had ook niet anders van charly S verwacht eigenlijk...

Kolere wat kortzichtig! Je eigen leven ontnemen noem jij een MAKKELIJKE uitweg!?
Om tot die daad te komen moet er heel wat vooraf gegaan zijn! Denk jij nou echt dat iemand van de ene op de andere dag zichzelf maar even van kant maakt???
Veelal gaan er diepe, langdurige depressies vooraf aan een zelfmoord. Zelfmoord is een soort laatste uitweg als je verder geen opties meer5 ziet...

Het is wel eens in me mind voorbij gekomen maar gelukkig wel als een haastige gedachte. Ik ben nog lang niet klaar om nu al te gaan.

Ik kan mij in sommige gevallen zelfmoord wel voorstellen hoor. Stel je voor dat je een heel ijdel persoon bent en je opeens helemaal verbrand bent in je gezicht. Ik zou niet zo rond willen lopen hoor!! Des te meer respect heb ik voor de mensen die dit in Volendam helaas hebben moeten meemaken.

Als je zelf door zo'n "hell" gaat kan je er pas ECHT over meepraten eigenlijk.

Weet je hoeveel lef je moet hebben om er zelf een eind aan te maken. Dat doe je echt niet ff hoor.

En daarbij mensen die het doen, hebben vaak zo ontzettend veel pijn van binnen, zijn zo diepongelukkig en zien gewoon geen andere uitweg meer. Na vaak al jaren en jaren en jaren zo geleefd te hebben.

Moeten ze dan de rest van hun leven verschrikkelijk lijden, alleen omdat ze het hun omgeving niet aan mogen doen. Moeten ze dus zelf pijn lijden, zodat ze andere dat niet aan doen. Je kan het dan dus ook omdraaien en zeggen het is eik egoistische van nabestaanden om te zeggen dat het niet mag.

Denk dat heel veel mensen onderschatten hoeveel pijn iemand van binnen kan hebben en dat er voor sommige mensen gewoon geen oplossing is. En hulp nooit zal helpen.

En wat dachten jullie van het borderline syndroom? Dan is vaak de enige uitweg zelfmoord.

en wat dachten jullie van een sociale fobie?
die mensen die dat hebben, zijn mensenschuw...en hoe hard heb je, je medemens wel niet nodig!!

een paar jaar terug heeft een vriendin van mij zelfmoord gepleegt ze heeft zichzelf opgehangen
ze was 22 jaar oud.

ze had een brief achter gelaten.
ze zag niks positiefs meer in haar leven en kon nie meer verder zo ze zag geen andere uitweg dan zelfmoord.
ze hoeld nie meer van zichzelf en ze had erg veel problemen met haar ex gehad.
ze had al wels vrteld dat haar ex haar erg mishandelde en ze gaf zichzelf er maar op het laatst de schuld van.
ze kon er nie meer mee leven en ze heeft wel hulp gehad via het riag maar niks hielp haar er weer bovenop.

het was echt een schat van een meid en ze liet nooit merken dat er iets was.
ze was altijd vrolijk maar dat was dus de buitenkant en toneelspel.

ik vindt het echt jammer dat ze niks liet merken van wat er allemaal was en dat andere hulp instantie's haar ook nie konden helpen.

het is nu 4 jaar geleden maar ik heb er nog wels moeite mee.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik tot een paar jaar terug echt geen begrip had voor mensen met psychische problemen. Niet aanstellen, niet zeiken, doe normaal, dat was altijd mijn "motto". Tot ik er zelf opeens last van kreeg. Ik dacht dat het iets voor labiele mensen was, losers, idioten, en zeker niet iets voor mij.

Nu kan ik me pas voorstellen hoe het is om jezelf machteloos te voelen en geen uitweg meer te zien. Dat het geen zwakheid is, maar iets dat je kan overkomen. Ik moet daarnaast wel zeggen dat het feit dat het je "overkomt" je niet ontslaat van jezelf verzetten tegen negatieve gevoelens. Ik kon dat gelukkig ook. Maar het feit dat het mij wel is gelukt en een hoop anderen wil niet zeggen dat mensen die het niet lukt dan "slappelingen" zijn.

Doordat ik zelf zoiets heb meegemaakt kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die er gewoon echt niet meer aan uit komen. En dat is echt zwaar kut voor de mensen die dat meemaken!!!

ik heb ook zo een tijd ged8, aan zelfmoord.

alles in me leven ging verkk... geloof me (ga niet alles opnoemen want dat is prive)!

totdat ik ff werd toegesproken door wat maten van me en wat tikken van me ex kreeg omdat ik zulke gedachtes had... en toen ging ik gewoon nadenken van

"Het is t niet waard"!

Er is altijd wel een lichtpuntje in je leven... die is er gewoon "ALTIJD"!... ook al kan je die soms niet vinden... hij is er, en blijft er, er is altijd wel iemand die van je houd, en zo niet, dan zoek jejezelf maar eens op, kijk goed naar die spiegel, en probeer te zien dat je van jezelf houd (of kan houden)!

Daarom vind ik gewoon dat zelfmoord gewoon laf & simpel is!

En misschien kost t idd wat moeite om je draad zeg maar weer op te pakken in je leven...

maar uiteindelijk is dat denk ik wel de moeite waard!

Heel herkenbaar . Ik had precies hetzelfde, totdat ik een vriendin kreeg die psychisch zwaar in de knoop bleek te zitten. Na vele jaren riagg, werd ze uiteindelijk onder dagverpleging gesteld (dus 5 dagen in de week psychische hulp).

Sindsdien kijk ik een stuk anders tegen psychische problemen aan en dus ook tegen de ultieme uitweg: zelfmoord.

Toevallig sprong er zondagmorgen tussen Veenendaal en Utrecht iemand bij ons voor de trein...

Ik vind dat mensen zelf hun beslissing over hun eigen leven mogen maken, maar laat er dan geen andere mensen door lijden... Dat ik vertraging had, geen probleem... Maar er rijdt wel een chauffeur in die trein en deze man heeft voor de rest van zijn leven een rotgevoel...

wat is makkelijker, voor de trein springen of de draad in je ellendige leven oppakken en er proberen iets van te maken?

zeg jij t maar!

Als er iemand zelfmoord pleegt, is er ALTIJD wel een ander de dupe. Of het nou gaat om een springer bij de trein of een verhanging, er is altijd iemand die diegene vind en dus levenslang aan dat beeld vast zit.

Niet te vergeten de mensen de een geliefde verliezen door een zelfmoord.

Dat brengt mij weer tot hetzelfde punt: zelfmoord is NOOIT een makkelijke uitweg.

als je leven dan toch zo verkk is, dan denk je daar ook niet meer aan...(aan je geliefdes), dus des te makkelijker t is om voor die trein te springen toch??

Wij kunnen zelf met het sterkste inbeeldings vermogen niet voorstellen wat die mensen hebben gevoeld. Je zegt zelf met sucidiale neigingen te hebben rondgelopen, maar JIJ had mensen die je scherp konden houden. Jij bent gezegend geweest met vrienden die een sterke invloed op je hadden.

Vele anderen hebben dat niet!! Daarnaast nog eens het feit dat er een sterk verschil is tussen mensen die erover denken en mensen die ook echt de intentie hebben om het te doen. Je moet psychisch echt HELEMAAL naar de klote zijn om die stap daadwerkelijk te nemen, slechts een klein deel is daartoe in staat.

(Mede omdat ze niemand hebben om ze weer op de been te krijgen!!!)

psies, en daarom is het dus makkelijk voor die mensen om tot die actie over te gaan

ik vond dit een goed topic over zelfmoord

https://partyflock.nl/SECTION/forum/ACTION/showtopic/TOPICID/622005

Juist! Dat maakt zelfmoord tot de meest drastische uitweg die er bestaat.

Veel mensen hebben nou eenmaal geen vrienden, familie of hulpverleners om op te steunen (veelal omdat ze geen invloed meer kunnen uitoefenen op het zwaar verstoorde brein)

dat is wel een van de lastigste denk ik zo ... omdat ze ook niets willen .. niets lijkt te boeien om ze een beetje vrolijk te krijgen ... als je ze de vraag steld wat zou je leuk vinden ??? krijg je na 3 weken nog geen antwoord omdat ze het gewoon niets kunnen bedenken ...

maar ut zou aan de band liggen die je met die gene hebt ... iemand uit je vrienden kring vertelde je eerder ... ???

idd drastisch, maar ook wel gemakkelijk voor die mensen dan...
tuurlijk is t verkk voor die mensen dat ze niemand hebben, maarjah... je hebt jezelf toch ook nog. je mist dan ook wel een hoop zelfrespect... zoals k al zei... "er is altijd wel een lichtpuntje"

Sommige mensen hebben gewoon bijna niemand in hun omgeving die wat voor hun betekend. Dat is voor sommige mensen ms moeilijk te bevatten, maar die mensen bestaan wel degelijk en hoop meer dan je denkt.

Zo zien WIJ het, omdat wij mensen om ons heen hebben en psychisch vrijwel in orde zijn.

Heb je weleens iemand gesproken met borderline? Denk het niet aan je posts te zien.

uhhh nee denk het niet

En al heb je mensen om je heen die heeeel veel om je geven. Dat zie je dan toch niet!!

zelfmoord is ying en yang ...

goed en slecht

laf en heldhaftig

true true

Vergeet idd ook niet dat bij sommige mensen zulke gevoelens gewoon genetische bepaald zijn. En daar helpt hulp gewoon vaak niet bij dan.
Dat zit gewoon in die mensen en dan kunnen ze nog wel vrienden en bekende hebben en voor buitenwereld een goed leven. Als zoiets zo diep in je genen verweven zit, dan is er voor dat soort mensen vaak gewoong een andere uitweg.

paar jaar geleden was me oudste neef net 3 maanden getrouwd en toen sprong zij van de flat af!
niemand weet nog steeds niet waarom ze dat gedaan heeft.
ze had alleen problemen op der werk maar om daar nou je net getrouwde man voor achter te laten!
was in ook echt boos dat ze dat gedaan had en mijn neef zo achter liet maar ja!
het leven zit vol verrassingen!

naar mijn idee moete ze dat zelf wete , als ze dat wille doen doen ze het maar het is hun leve

mijn buurman heeft ook zelfmoord gepleegd.
na de eerste poging is hij veel gesteunt en hebben ze veel aandacht aan hem gegeven. heeft niks geholpen hij is later voor de trein gesprongen en overleden. de dokter zei als het eenmaal bij iemand in zijn hoofd zit (serieus) krijg je het niet tot bijna niet eruit helaas.


Wat ik er van vindt? zwak ik weet natuurlijk niet wat er in mijn buurman is omgegaan, maar in mijn ogen had hij het niet zo slecht. Ik weet WEL wat hij heeft achter gelaten 2 jongens en een vrouw met heel veel pijn en verdriet die het nog steeds niet begrijpen.

nogmaals ik kan hier niet over oordelen

laf en egoistisch

Lekker onderbouwd!

die gene denkt vaak dat de achter blijvers uiteindelijk veel beter af zijn zonder hun ...

Idd! Sterker nog, ze DENKEN het niet, ze WETEN het (in hun eigen koppie dus)

Ok Tommy:

Laf omdat je jezelf niet uit je (wellicht denkbeeldige) problemen kan halen. Vecht voor je leven verdomme! Er zijn ALTIJD mensen die het erger dan jij hebben!

Egoistisch omdat je mensen achterlaat!

Zucht, het is moeilijk te begrijpen wat er in die mensen om gaat. Vergeet niet dat het brein uiterst complex werkt.

Ik vind het jammer dat veel mensen geestelijke problemen niet serieus nemen. Mensen nemen je vaak enkel serieus als je lichamelijk niet in orde bent...

ben t wel btje eens met cala-banys

Dank u!

Ik ken meerdere mensen die geestelijk niet 100% ok zijn. En daar zeg ik hetzelfde tegen...