TEL AVIV - Israël heeft gisteren voor het eerst erkend dat het fosfor heeft aangewend bij aanvallen op Hezbollah in Libanon, afgelopen zomer.
„Het Israelische leger heeft gebruik gemaakt van fosforgranaten tijdens de oorlog tegen Hezbollah bij aanvallen op militaire doelen in open terrein“, zei minister Jacob Edry gisteren in antwoord op vragen van het liberale Knessetlid Zahava Gal-On. Hij voegde eraan toe dat de acties niet in strijd waren met internationale wetgeving.
Fosfor is berucht om zijn brandbaarheid. Blussen helpt niet. Het materiaal dooft pas als het is opgebrand of geen zuurstof meer krijgt.
In de loop van de oorlog tussen Israël en Hezbollah meldde de Libanese president Emile Lahoud dat het Israëlische leger fosfor gebruikte tegen burgers. In de Libanese media verschenen berichten dat enkele burgers in ziekenhuizen waren opgenomen met verbrandingsverschijnselen die duidden op fosfor.
Een ziekenhuis in Ba’albek meldde dat het drie lijken had binnengekregen die waren overdekt met fosforbrandwonden. Het is niet bekend of het ging om burgers of militanten.
Israël heeft tot gisteren volgehouden dat het in Libanon alleen fosfor heeft gebruikt in rookgranaten, om aanvalsdoelen te markeren. Maar uit de woorden van minister Edry - die de contacten onderhoudt tussen regering en parlement - kan worden afgeleid dat er ook fosfor is gebruikt bij aanvallen op Hezbollah-militanten. Doel van dat soort acties is doorgaans de vijand te verdrijven uit bunkers of loopgraven.
Fosfor is op grote schaal gebruikt in de twee wereldoorlogen en in Vietnam. Twee jaar geleden bevestigde het Amerikaanse leger dat het fosforgranaten heeft gebruikt bij het neerslaan van de opstand in het Iraakse Falluja in 2003. Geoorloofd
Internationale conventies verbieden fosfor alleen als het wordt gebruikt als een chemisch wapen, dus als de giftige eigenschappen worden aangewend. Als brandstichtende substantie is het geoorloofd. Het Internationale Rode Kruis voert al jaren actie voor een totaal verbod op het gebruik van fosfor. De Geneefse Conventie over Conventionele Wapens stelt in het derde protocol beperkingen aan het gebruik van brandstichtende wapens, zoals vlammenwerpers en fosfor. Maar Israël en de Verenigde Staten behoren niet tot de ondertekenaars van dat protocol.
„Het Israelische leger heeft gebruik gemaakt van fosforgranaten tijdens de oorlog tegen Hezbollah bij aanvallen op militaire doelen in open terrein“, zei minister Jacob Edry gisteren in antwoord op vragen van het liberale Knessetlid Zahava Gal-On. Hij voegde eraan toe dat de acties niet in strijd waren met internationale wetgeving.
Fosfor is berucht om zijn brandbaarheid. Blussen helpt niet. Het materiaal dooft pas als het is opgebrand of geen zuurstof meer krijgt.
In de loop van de oorlog tussen Israël en Hezbollah meldde de Libanese president Emile Lahoud dat het Israëlische leger fosfor gebruikte tegen burgers. In de Libanese media verschenen berichten dat enkele burgers in ziekenhuizen waren opgenomen met verbrandingsverschijnselen die duidden op fosfor.
Een ziekenhuis in Ba’albek meldde dat het drie lijken had binnengekregen die waren overdekt met fosforbrandwonden. Het is niet bekend of het ging om burgers of militanten.
Israël heeft tot gisteren volgehouden dat het in Libanon alleen fosfor heeft gebruikt in rookgranaten, om aanvalsdoelen te markeren. Maar uit de woorden van minister Edry - die de contacten onderhoudt tussen regering en parlement - kan worden afgeleid dat er ook fosfor is gebruikt bij aanvallen op Hezbollah-militanten. Doel van dat soort acties is doorgaans de vijand te verdrijven uit bunkers of loopgraven.
Fosfor is op grote schaal gebruikt in de twee wereldoorlogen en in Vietnam. Twee jaar geleden bevestigde het Amerikaanse leger dat het fosforgranaten heeft gebruikt bij het neerslaan van de opstand in het Iraakse Falluja in 2003. Geoorloofd
Internationale conventies verbieden fosfor alleen als het wordt gebruikt als een chemisch wapen, dus als de giftige eigenschappen worden aangewend. Als brandstichtende substantie is het geoorloofd. Het Internationale Rode Kruis voert al jaren actie voor een totaal verbod op het gebruik van fosfor. De Geneefse Conventie over Conventionele Wapens stelt in het derde protocol beperkingen aan het gebruik van brandstichtende wapens, zoals vlammenwerpers en fosfor. Maar Israël en de Verenigde Staten behoren niet tot de ondertekenaars van dat protocol.
Wikipedia over witte fosfor:
Witte fosfor is een allotroop van fosfor. Het product wordt gebruikt in brandbommen, rookbommen, en als doelwitmarkering. Het is een zelfontbrandbare stof en bij contact brandt de huid en vlees weg. In militaire termen tijdens de Vietnam Oorlog werd witte fosfor aangeduid met de codenaam Willy Pete (van de Engelse benaming white phosphorus) en wordt voornamelijk gebruikt voor leggen van rookgordijnen. Bij contact met de huid reageert de stof met het water in de huid waardoor zeer diepe en ernstige brandwonden ontstaan. Dit effect is vergelijkbaar met dat van napalm. Naast brandwonden kan de toxiciteit van witte fosfor ook schade aan belangrijke organen zoals lever, longen en hart veroorzaken.
Het Rode Kruis is een groot voorstander van een algeheel verbod op het gebruik van witte fosfor, ook al geldt het volgens internationale afspraken niet als een chemisch wapen.
Het Rode Kruis is een groot voorstander van een algeheel verbod op het gebruik van witte fosfor, ook al geldt het volgens internationale afspraken niet als een chemisch wapen.
Ik snap niet dat zo'n land als Israël deze wapens dan gebruikt. Zo zorg je toch ervoor dat de helft van de wereld jouw oorlog afkeurt en dat fundamentalisten ook steeds vuilere wapens gaan gebruiken?
