Hoe ken je het verwerken dat je op je 19de krijgt te horen dat je vader je vader niet is

ja mensen dit is geen gelul,
ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...
ik heb het hier behoorlijk zwaar mee...
wie heeft dit ook meegemaakt, of ken mij het beste vertellen hoe ik dat het beste ken verwerken...



p.s. alleen serieuse andwoorden aub.

groetjes ricar

hey dude
lijkt me zwaar klote
veel over praten...
sterkte ermee he!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 11 oktober 2006 om 21:13:

veel over praten...

vandaar deze topic

Uitspraak van verwijderd op woensdag 11 oktober 2006 om 21:13:

sterkte ermee he!

bedankt

heel veel sterkte,, heel erg lullig voor je,,

ik ken me vader gelukkig zie ik hem nooit meer en wil hem ook niet zien,, soms kan kontact zoeken met je vader ook een hele erge terleurstelling wezen
maar ik wens je heel veel suc6 met het zoeken naar je vader

Uitspraak van ~~Anique~~ op zaterdag 14 oktober 2006 om 15:43:

maar ik wens je heel veel suc6 met het zoeken naar je vader

dank je wel

Uitspraak van Ricar op woensdag 11 oktober 2006 om 20:26:

indd hij bepaald of ik hem leer
kennen of ik hem ooit zie

zo dat lijkt me toch wel heel raar idd, stel dat ze hem eindelijk gevonden hebben dan kan het echt een klap wezen als ie je niet wil zien denk, daar ken je je toch moeilijk op voorbereiden hoe je dan zal reageren denk ik, maar ik hoop natuurlijk dat ie wel effe contact met je zoekt, ook al wil ie verder misschien niet al te veel doen, als je maar gewoon wat dingen ken vragen enzo dat lijkt me al heel belangrijk.

Is het gewoon zo dat als een vader zijn kind niet erkent, dat ze dan ook niet zomaar informatie over hem mogen vrijgeven? echt vreemd allemaal zeg, maarja. Hopelijk word je wat wijzer nu en misschien heeft ie ook altijd wel aan jou gedacht, maar durfde hij de stap niet te zetten.

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 17:58:

ja mensen dit is geen gelul,
ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...
ik heb het hier behoorlijk zwaar mee...
wie heeft dit ook meegemaakt, of ken mij het beste vertellen hoe ik dat het beste ken verwerken...

zekers nou das wel een beetje laat vind ik om dit op je 19de nog te horen
zal ik me 'vader' dan niet echt in dank afnemen als hij me dat pas zou vertellen op me 19de

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 17:58:

ja mensen dit is geen gelul,
ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...
ik heb het hier behoorlijk zwaar mee...
wie heeft dit ook meegemaakt, of ken mij het beste vertellen hoe ik dat het beste ken verwerken...



p.s. alleen serieuse andwoorden aub.

groetjes ricarlaatste aanpassing 28 september 2006 18:00

wat is een vader??? de verwekker of diegene die je verzorgt heeft, groot gebracht heeft etc....

Is zeker hard denk ik (weet ik wel zeker)

Misschien hebben ze er bewust voor gekozen om je dit op latere leeftijd te vertellen, misschien dat je er nu beter mee omkan gaan als in de pubertijd.

Zou zeggen als je er geen rust mee hebt probeer te vinden waar je roots vandaan komt.

Heel veel succes ermee

hey mensen...
ik heb nog niks van fylom gehoord

als ik meer weet doe ik uitgebreid verslag..

groetjes ricar

Soms is het ook beter om niet op zoek te gaan, toentertijd bleven mensen niet voor niets anoniem "naar hun kind toe"

Het kan goed aflopen, maar bereidt je ook voor op een grote teleurstelling, doordat ie je bijvoorbeeld niet wil zien.

En probeer je "vader" (de man die jou heeft opgevoed als zijn eigen kind) niet voor het hoofd te slaan.

Succes in ieder geval

Uitspraak van hobbie op zondag 15 oktober 2006 om 10:01:

wat is een vader??? de verwekker of diegene die je verzorgt heeft, groot gebracht heeft etc....

degene die je de aandacht en opvoeding heeft gegeven.
waarbij je dus bent opgegroeid.

heeft je biologische vader je in de steek gelaten dan zou ik het laten voor wat het is,maar dat moet jijzelf uiteindlijk bepalen natuurlijk.

mijn zoon is ook verlaten door de biologische vader omdat hij zijn dj carriere-geld belangrijker vind.
in mijn ogen is zoiets niet te vergeven

stel je verwekker liet je bewust in de steek...
vraag jezelf af..
als je je vader leert kennen
mocht hij opnieuw een band met je willen
of jij hem daadwerkelijk ook kan vergeven.


succes

Uitspraak van verwijderd op woensdag 18 oktober 2006 om 09:26:

als je je vader leert kennen
mocht hij opnieuw een band met je willen
of jij hem daadwerkelijk ook kan vergeven.

hij weet 99% niet van mijn bestaan he
het is gewoon afwachten of hij me wilt zien
ik heb eerder vermeld het lot ligt in zijn handen
wilt hij me zien sta ik er 200% achter
wilt hij me niet zien wil ik hem voor een foto vragen
wilt hij dat niet houd de zoek actie helaas voor mij op
ik ga der niet van uit dat hij me wilt zien
mocht hij me niet willen zien komt de klap voor mij ook niet zo hard aan
wilt hij me wel zien is het voor mij alleen gunstig

Uitspraak van verwijderd op woensdag 18 oktober 2006 om 09:26:

succeslaatste aanpassing 18 oktober 2006 14:39

thnx je hoort er nog wel van

typ fouten voorbehouden

Uitspraak van hobbie op zondag 15 oktober 2006 om 10:01:

wat is een vader??? de verwekker of diegene die je verzorgt heeft, groot gebracht heeft etc....

Nou ik heb hetzelfde meegemaakt, maar degene die mij heeft grootgebracht zie ik niet meer als mijn "vader"
Dus die vlieger gaat niet altijd op

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 17:58:

p.s. alleen serieuse andwoorden aub.

Op PF

jeetje man.

Ik snap dit niet zo goed dacht dat er een geheimhoudings plicht op zat

He luister je moet gewoon schijd aan hebben, ik heb ook geen echte vader en met mij is ook alles prima

Uitspraak van permanent verbannen op donderdag 19 oktober 2006 om 15:02:

Ik snap dit niet zo goed dacht dat er een geheimhoudings plicht op zat

wat snap je dan niet als ik vragen mag?

ik ben ook grootgebracht door me stiefpa ..
omdat mijn eigen vader nooit de verantwoordelijkheid heeft genomen ..
tis je kind en wat je nu besluit blijft je je hele leven achter volgen...

Dat is zeker schrikken!!

Maar aan de andere kant, als diegene die nu niet je vader blijkt te zijn je wel heeft opgevoed als zoon, dan is dat misschien wel even belangrijk als een echte bloedband.

Uitspraak van Gewoon K@@T op zaterdag 21 oktober 2006 om 00:38:

Ricar vraagt gewoon voor hulp, die hij hier van sommige mensen krijgt en die hem misschien helpen belangrijke keuze's te maken.
Serieuze antwoorden genoeg dus....

helemaal mee eens...

Uitspraak van verwijderd op zaterdag 21 oktober 2006 om 11:40:

dan is dat misschien wel even belangrijk als een echte bloedband.

dat is wel zo maar daarom wil ik wel weten wie me egte vader is

yep weet er alles van...

maar als je de achternaam van je "vader" draagt draag deze dan altijd met trots...

hij is degene die altijd voor je klaar stond....

en sterkte.... want t is zkrs niet niks.....

Uitspraak van Gewoon K@@T op zaterdag 21 oktober 2006 om 00:38:

Maar of jou mening nou zo op prijs wordt gesteld!!!!

een mening = een mening

ongeacht of die nou op prijs word gesteld of niet

Lijkt me zwaar klote..
Maar als je heel je leven bent opgevoed door 1 vader, dan zal die ook je vader blijven. Ongeacht of er een bloedband is of niet..
Heb genoeg shit meegemaakt met mijn ouders, weet de helft van de tijd niet eens bij wie ik aan kan kloppen. Uiteindelijk moet je toch voor jezelf zorgen en zijn vrienden belangrijker als familie.

Sterkte

Uitspraak van Ricar op donderdag 28 september 2006 om 17:58:

ik heb sinds vandaag te horen gekregen dat me vader me vader niet is...
ik heb het hier behoorlijk zwaar mee...

Kan me voorstellen dat het een klap in je gezicht is.

Maar bedenk eens... dat deze man altijd de Vader-rol vervult heeft.
Hij heeft jouw als zijn zoon 'geaccepteerd'.
En je hoeft niet altijd hetzelfde bloed te dragen om een band te hebben !

sja ik vind een vader is niet alleen iemand die je moeder zwanger heb gemaakt, maar is ook iemand die je heb opgevoed, er voor je was in moeilijke tijden, die je liefde heb gegeven.. dus als voorderest alles goed zit, wat maakt het dan uit dat het niet je biologische vader is..

snap wel dat het een shock is hoor..

Gewoon doorgaan.

Uitspraak van verwijderd op zondag 22 oktober 2006 om 22:27:

maar als je de achternaam van je "vader" draagt draag deze dan altijd met trots...

hij is degene die altijd voor je klaar stond....

die draag ik ook met trots
die zal ik ook voor niemand late veranderen
het gaat er mij alleen om dat ik wel wil weten
wie me egte vader is

hey mensen
ik wil even late wete dat ik nog niks heb gehoord
zodra ik iets hoor horen jullie het ook

groetjes ricar

succes met het zoeken

Is niet niets wat je te horen hebt gekregen.

Succes met zoeken!

Weet hij wel dat hij uberhaupt een zoon heeft? Want weet niet of je moeder dat hem verteld heeft..?

Mn broer heeft het ook meegemaakt! Hij kwam er ook achter door mn oom dat zijn vader zijn vader niet is!! en hij had dus een brief naar hem geschreven om hem te ontmoeten maar bleek dat hij Overleden was dus hij heeft hem niet gekend ook best lullig hoor!!
En hij is ook de Enigste dan want ik en mn broertje zijn wel van onze eigen vader!! dus ja kan me goed voorstellen dat je het er heel erg moeilijk mee hebt!!

Uitspraak van Rian !! op zondag 5 november 2006 om 01:36:

Weet hij wel dat hij uberhaupt een zoon heeft

de kans is 99% dat hij niet van mijn bestaan af weet
lastige opgave dus

Uitspraak van Rian !! op zondag 5 november 2006 om 01:36:

Want weet niet of je moeder dat hem verteld heeft..?

me moeder en me bios vader hebben na mijn geboorte elkaar niet meer gezien...
was dat maar zo dan moest ik niet al die moeite doen om hem te zoeken
maar ik blijf de hoop er inhouden dat ze hem vinden

Uitspraak van [G]eSiNa op zondag 5 november 2006 om 17:02:

maar bleek dat hij Overleden was

mijn bio vader moet na verhalen van me moeder nu ong 60 61 jaar zijn
die man heeft het eeuwige leven ook niet meer
ik weet alleen ze naam daar houd het mee op voor mij..
ook al zal hij me niet willen zien ken ik dat ook begrijpen
met een een foto van hem neem ik ook genoegen
dan weet ik in ieder geval wel hoe hij er uit ziet en ken ik gaan kijken of ik egt op me bio vader lijkt

mensen me nederlands is niet zo best
typ fouten voor behouden aub
groetjes riar

Dan wordt het inderdaad een lastige opgaven!

Tjah je moeder weet nog wel waar ze hem toen getroffen heeft? In welke plaats? daar kan je eens bij de gemeente informeren...

En als je hem eenmaal gevonden hebt, dan schrijf je hem gewoon een brief, leg je alles uit. en dan zie je wel wat daaruit komt!

Succes

Uitspraak van Rian !! op maandag 6 november 2006 om 08:24:

En als je hem eenmaal gevonden hebt, dan schrijf je hem gewoon een brief,

ik ben bezig met een soort instantie die zoeken hem voor mij
als ik dat zelf moet gaan doen ben ik egt heel lang onder weg
ik weet ze naam en daar houd het mee op
ik hoop dat die instanties wat voor me kennen betekenen met een foto neem ik ook genoegen
bedankt voor je steun
doet me wel goed



p.s typ fouten voor behouden

Pfff dat is echt erg zeg, ik denk alleen dat als je echte verder al die jaren goed voor je heeft gezorgd en je al zijn liefde heeft gegeven dat dat bewijst hoe iemand werkelijk is

Ik heb ook zoiets, mijn jongste zoon kent zijn vader niet, omdat zijn biologische vader hem niet WIL kennen, maar zijn biologische vader wil dan wel weer mijn oudste zoon kennen, dus hij heeft gewoon voorkeur voor een kind en dat is pas erg, want hoe ga ik dat als moeder en hoe gaat mijn huidige partner(die de kinderen als van hem zelf beschouwt) dat later aan hem uitleggen, waarom zn broer wel en hij niet...Ik denk dat hij zich dan heel erg gepasseerd zou voelen en heel boos zou zijn(EN TERECHT) Dus dat is mijn dilemma OOk niet fijn

volgens mij heb jij gewoon met de verkeerde gast kinderen gemaakt. Das kut voor je, maar wel je eigen schuld vrees ik

wat niet weg neemt dat die gast een ongelooflijke klerelijer moet zijn als ik dat zo lees, mind me if I'm wrong...

Uitspraak van verwijderd op maandag 6 november 2006 om 16:34:

volgens mij heb jij gewoon met de verkeerde gast kinderen gemaakt. Das kut voor je, maar wel je eigen schuld vrees ik

Nou ja, in het begin was hij niet zo, altans hij leek niet zo te zijn en inderdaad, het is mijn eigen schuld dat ik die oogkleppen op heb gehouden, maar goed daar is het te laat voor, ik ben ape trots op mijn zoons en zou het zo weer over doen en niet zonder ze kunnen/willen..... En nu mijn partner die is ook ontzettend gek op de kids en houd van ze alsof ze van hem zelf zijn

Dus ja je hebt gelijk

Uitspraak van verwijderd op maandag 6 november 2006 om 16:34:

gast een ongelooflijke klerelijer moet zijn als ik dat zo lees

Ik maak me gewoon zorgen om het feit, dat zoveel vaders en moeders dit hun kinderen aan doen(want ja er zijn ook vrouwen die hun kinderen in de steek laten)en niet beseffen wat de consequenties hiervan zijn


De jongste die mijn ex niet meer wilt zien is nu bijna 3 jaar, mijn ex heeft zn kans gehad om hem te leren kennen van hetbegin af aan!!!! Maar nu nooit meer, totdat hij oud genoeg is en hij kan begrijpen zodat wij het hem kunnen vertellen, want zijn bio vader valt iets te verwijten en niet hemzelf

Uitspraak van verwijderd op maandag 6 november 2006 om 16:34:

Das kut voor je, maar wel je eigen schuld vrees ik

Ik wilde nog even dit zeggen, het is in die zin niet klote voor mij, maar voor mn kinderen,. want ik wil hen beschermen voor alles...En ik kon dit tegenhouden, dus zo zie ik het