ik de rogel ik ben dat wat jij net uit je heb weg gespugt..
nu ik blijf liche op de vloer of de grond.
wachte dat je ver trekt en ben je een maal weg dan begin ik weer te leven.
ik ben nu nog niets maar lang zaam ik groei ook op.
net als jij ik dat wite goore slijm uit jou dat lang zaam steets een stuke grooter en grooter word.
wat is er nou kijk niet zo beroert ik kom uit jou ,jij spugt mij uit ik jou niet..
anders was jij nog bij mij geweest maar nu lich ik daar ergens in de goot of ergens waar je me heen tufte en daar waar ik nu lich..
lang zaam tijd ver gaat het word laat het word dag de tijde ver streke lang zaame hant.
ik dat balletje slijm uit jou is nu al weer wat grooter een oog open en een hant je..
krijg ik al een beetje uit mijn eige bal met slijm dat wat ik ben.
lang zaam de tijde gaan veder ik ook groei door en door en door word steets grooter der..
ben nu net zo groot als een vol was ze kind de slijm om mij heen ver dweint en valt van mij af.
ik voel me iets wat jij ook bent aleen ik kom uit jou want ik ben dat wat uit jou mont gooide...
aleen dat weet je waar schijne lijk al lang niet meer ,ik groei de op ik vond mij weg mensen naame me mee en ik groeide bij hen op!
ik wert net al jij steets stuk je vol wassser aleen jij ging jou kant op en ik dee mijne..
tot dat je me op dag tegen kwam je vont het zo raar dat je me zeg ik jou ook in een vlit,s..
want ik had haast moets de bus haale en jij niet.
jij vond mioj vreempt maar ook toch ook niet vreempt maar wel raar..
je weet niet hoe het kan want je weet zekker dat je aleen bent geweest al je leven als een echt,s kind.
tot dat je me voor bij zag storme en me recht in je ookgen aan keek.
je mont vil ope en ik liep door op weg naar mijn bus die bijna ver trok.
al vluch stot jij op en rende je me achter na maar ik haalde nog net mij bus!
en die ver trok zonder jou en met mij er bij..
nu heb iuk jou ook niet meer eerder gezien maar ik jou ook niet meer..
zijn de dingen nou echt zo of lijkt het soms zo.
tegen woordig zijn er zo veel om je heen die lijke op elkaar en somige tottaal ook helle maal niet!!
en toch vraag je nog steets af zal ik ooit tweeling zijn geweest of is het mijn ver beelding..
het leek wel echt ,ik dewnk dat de meeste wel een dubbel ganger heeft en zig vraage af hoe dat kan.
nou zo dus het was jou eige schult en dingen om je heen leven met jou of zonder jou door..
denk jij dat jij een dubbel ganmger hebt of ben je gewoon al een tweeling van je zelf..
met je broer of zus of wat dan ook..?
nu ik blijf liche op de vloer of de grond.
wachte dat je ver trekt en ben je een maal weg dan begin ik weer te leven.
ik ben nu nog niets maar lang zaam ik groei ook op.
net als jij ik dat wite goore slijm uit jou dat lang zaam steets een stuke grooter en grooter word.
wat is er nou kijk niet zo beroert ik kom uit jou ,jij spugt mij uit ik jou niet..
anders was jij nog bij mij geweest maar nu lich ik daar ergens in de goot of ergens waar je me heen tufte en daar waar ik nu lich..
lang zaam tijd ver gaat het word laat het word dag de tijde ver streke lang zaame hant.
ik dat balletje slijm uit jou is nu al weer wat grooter een oog open en een hant je..
krijg ik al een beetje uit mijn eige bal met slijm dat wat ik ben.
lang zaam de tijde gaan veder ik ook groei door en door en door word steets grooter der..
ben nu net zo groot als een vol was ze kind de slijm om mij heen ver dweint en valt van mij af.
ik voel me iets wat jij ook bent aleen ik kom uit jou want ik ben dat wat uit jou mont gooide...
aleen dat weet je waar schijne lijk al lang niet meer ,ik groei de op ik vond mij weg mensen naame me mee en ik groeide bij hen op!
ik wert net al jij steets stuk je vol wassser aleen jij ging jou kant op en ik dee mijne..
tot dat je me op dag tegen kwam je vont het zo raar dat je me zeg ik jou ook in een vlit,s..
want ik had haast moets de bus haale en jij niet.
jij vond mioj vreempt maar ook toch ook niet vreempt maar wel raar..
je weet niet hoe het kan want je weet zekker dat je aleen bent geweest al je leven als een echt,s kind.
tot dat je me voor bij zag storme en me recht in je ookgen aan keek.
je mont vil ope en ik liep door op weg naar mijn bus die bijna ver trok.
al vluch stot jij op en rende je me achter na maar ik haalde nog net mij bus!
en die ver trok zonder jou en met mij er bij..
nu heb iuk jou ook niet meer eerder gezien maar ik jou ook niet meer..
zijn de dingen nou echt zo of lijkt het soms zo.
tegen woordig zijn er zo veel om je heen die lijke op elkaar en somige tottaal ook helle maal niet!!
en toch vraag je nog steets af zal ik ooit tweeling zijn geweest of is het mijn ver beelding..
het leek wel echt ,ik dewnk dat de meeste wel een dubbel ganger heeft en zig vraage af hoe dat kan.
nou zo dus het was jou eige schult en dingen om je heen leven met jou of zonder jou door..
denk jij dat jij een dubbel ganmger hebt of ben je gewoon al een tweeling van je zelf..
met je broer of zus of wat dan ook..?



















