31 Magisch genezen tot op celniveau
Er lijken steeds meer aanwijzingen te komen dat veroudering vooral te maken heeft met ons celgeheugen. Ons lichaam bestaat uit tientallen soorten cellen die zich om de zoveel tijd vernieuwen, afhankelijk van het soort cel. Daarbij ‘weet’ de nieuw te vormen cel welke vorm het moet aannemen en hoe het zich verhoudt tot de rest van het lichaam. Het leert dit van de afstervende cel, die vlak nadat het sterft een fantoomstootje afgeeft, een kleine energieprikkel, en daarmee de benodigde informatie doorgeeft. Het leert daarmee de nieuwe cel hoe zij zich moet ontwikkelen binnen het bestaande geheel. Dit zou weleens de verklaring kunnen zijn waarom ziekten en afwijkingen in ons lichaam blijven bestaan, ook al vernieuwen de cellen in ons lichaam zich voortdurend. Ter illustratie: de cellen van onze ogen vernieuwen zich om de paar dagen. Theoretisch gezien hebben we om de zoveel tijd ‘nieuwe’ ogen, maar waarom blijft de oogafwijking die we hadden, dan bestaan? Waarom verdwijnt zij niet als wij onze cellen vernieuwen? Deze vraag vanuit deze optiek beschouwend vormt een sterke aanwijzing dat de ziekte of afwijking zich in ons celgeheugen bevindt45.
Jacques Benveniste toonde in 1988 het principe van homeopathie aan. Hij verdunde een geneesmiddel met water totdat de aanwezigheid daarvan niet meer was aan te tonen. De verdunning had hetzelfde effect als het onverdunde middel waarmee hij bewees dat water informatie kopieert en zich die weet te herinneren. Zou dit zelfde principe ook voor onze cellen opgaan en zo ja, zouden wij dan in staat kunnen zijn dit celgeheugen te beïnvloeden om onszelf tot op celniveau te genezen?
Ik vrees dat wij het antwoord niet zullen vinden binnen onze Westerse behandelmethoden. In veel gevallen is zij vooral gericht op symptoombestrijding, het weghalen van de signalen die ons lichaam geeft, de prikkels die ons lijnrecht dan wel via een omweg bij onze ziekte of afwijking kunnen brengen. Wij Westerlingen willen dat vaak ook zo. Wij willen geen pijn, wij willen geen signalen van ons lichaam. Wij zijn als de kritische, strenge ouders, die hun lichaam behandelen als een lastig kind dat om aandacht vraagt en dat maar snel stil moet zijn. Wij moeten hard zijn, op onze tanden bijten en de pijn maar onderdrukken. Onze ziekte huist dus in eerste instantie in ons hoofd, in hoe wij over onze ziekten denken. Ons paradigma: ‘geest boven materie’, waarmee wij ‘denken’ de baas over ons lichaam te zijn, berust op onwetendheid. Ons lichaam heeft een intelligentie en bewustzijn dat zo oneindig veel complexer en completer is dan ons denken. Daarbij komt dat als ons lichaam besluit dat het ziek moet worden, wij kunnen denken wat wij willen, maar met dat denken niets uit zullen richten. Met voelen misschien wel. Met voelen kunnen wij onze aandacht naar binnen richten en proberen de signalen op te vangen die ons lichaam aangeeft. Niet als de ongeduldige ouder die eist te weten wat er nu weer aan de hand is, maar als de pelgrim, die het lichaam beschouwt als de Gewijde Tempel waarin hij mag verblijven.
Emoto heeft schitterende foto’s gemaakt van waterkristallen. Hij besloot met woorden te experimenteren en plakte briefjes met uitdrukkingen op de glazen waar hij het water in bewaarde. Agressief geladen woorden zorgen ervoor dat er lelijke, verminkte kristallen ontstaan. Woorden vol harmonie en liefde zorgen voor schoonheid in de kristallen. Wie deze foto’s bekijkt krijgt een idee van hoe het er met zijn eigen cellen voor staat. Om te genezen dienen we allereerst ons lichaam weer te leren heiligen. Het wordt niet voor niets de tempel van de ziel genoemd. Dit is waar wij ons huisvesten in de dimensie van lage trilling. In de dimensie die we uit hebben gekozen om te leven, hebben we ons lichaam nodig om ons te manifesteren. Als we onze ziel hervinden en onze roeping volgen, komen we er snel genoeg achter dat we ons lichaam en onze energieën hard nodig hebben om onze blauwdruk te realiseren. Veel van ons leven echter als willoze slaven, gevangen in de oneindige tredmolen van het huidige Westerse leven. Als we doel- en zielloos over de Aarde rondzwerven, hoeven we geen verantwoordelijkheid voor onze gezondheid te dragen. We beschouwen het dan als een lastig en eigenzinnig vervoermiddel, dat maar naar ons moet luisteren. Hier ligt de bron van veel van onze ziekten.
Het vinden van onze ziel kan daarom tot gevolg hebben dat we ons lichaam gaan heiligen en er goed voor gaan zorgen. Sceptici stellen het nemen van een entheogeen middel wel eens gelijk aan het willen ontvluchten van de aarde. Het tegendeel is echter waar: wie een entheogeen als sacrament neemt en de Gewijde Reis maakt, kan gaan leren beseffen hoe kostbaar haar tijd op Aarde is en hoe hard zij haar lichaam daarbij nodig heeft. Als we onze ziel hervinden gaan we pas werkelijk beseffen hoe we ons lichaam al die tijd daarvoor mishandeld hebben.
De eerste stap naar genezing is dan ook om te stoppen met haar verder te mishandelen en te leren naar haar te luisteren en te voelen wat er zich in ons afspeelt. Pas als we leren hoe kostbaar ons lichaam is en hoe intelligent, kunnen we met haar gaan samenwerken. Tot op zekere hoogte, want ons lichaam heeft de automie over veel vitale functies. Dat is maar goed ook; je moet er toch niet aan denken dat je almaar moet nadenken om adem te halen, je hart te laten kloppen, ziekten afweren, spijs te verteren en zo nog een aantal duizend functies te vervullen, met miljoenen instructies per seconde tegelijk. Dat is wat ons lichaam allemaal voor ons doet, zelfstandig. Vanuit die redenering bezien is ons ego toch maar uitermate beperkt. Alhoewel het soms anders lijkt, kunnen wij maar een gedachte tegelijk hebben. Toch kunnen het autonome lichaam en het bewuste denken een prachtige symbiose vormen. Zolang wij vanuit ons bewuste denken maar leren luisteren naar ons lichaamsbewustzijn. Velen hebben dat niet geleerd. Sterker nog, van klein kinds af aan wordt ons afgeleerd te luisteren naar ons lichaam. De eerste stap naar onze genezing is dus om ons vermogen te herstellen om te luisteren naar ons lichaam. Het is ‘kinderlijk’ eenvoudig: als je lichaam aangeeft dat het zich wil ontlasten, ontlast het dan. Als je honger hebt, eet. Als je slaap krijgt, slaap. Leer de inprentingen kennen die je over je eigen lichaamsfuncties hebt. Zoals niet overdag mogen slapen, niet buiten de deur mogen ontlasten, op regelmatige tijdstippen moeten eten en zo verder. Ontdoe je van de vaak in je kindertijd ingeprente ideeën over je lichaam en ga naar haar leren luisteren. Naar mijn idee ontstaan ziekten als wij onze lichaamsfuncties zelf verstoren of als deze voor onze geboorte tijdens de zwangerschap of zelfs in vorige levens werden verstoord. Als wij vervolgens doorgaan met het negeren van de signalen (wat wij aangeleerd kregen als zijnde ‘gezond’) en er zich een vast patroon vormt, wordt de verstoring uiteindelijk in het celgeheugen opgeslagen en wordt vast onderdeel van ons systeem. Op deze wijze verzekert ons lichaam zich ervan dat zij in haar huidige vorm voort bestaat. De nieuw te vormen cellen moeten ‘weten’ hoe wij ons lichaam behandelen en welke vorm en conditie de naburige cellen hebben. Al onze cellen vormen een intelligent geheel dat zich richt op hoe wij onszelf behandelen. Zij zijn in constante resonantie met elkaar en de omgeving, denk maar aan de kristallen van Emoto. Als we onze cellen eenmaal ‘ziek’ geprogrammeerd hebben, is het lastig hier verandering in te brengen. Zeker als we ook nog eens de symptomen van onze ziekte weghalen en een lage dunk over ons lichaam hebben. Met veel ziekten onder de leden kunnen we heel lang leven zonder dat we er erg in hebben. Ons lichaam heeft een ongelooflijke kracht en flexibiliteit én intelligentie om functies over te nemen. Denk daarbij aan de roker die stokoud wordt; veel rokers zien dit als het bewijs dat het roken slecht voor het lichaam is, maar het is eerder een teken dat ons lichaam soms tegen ongelooflijke mishandeling bestand is. Soms. Maar wat nu als we onszelf zo hebben genegeerd dat onze cellen zich tegen ons keren? Meestal zijn we ons niet eens bewust hoe we onszelf, hoe wij ons lichaam pijnigen. Het is in onze cultuur zo gewoon om je slecht te voeden, acht of meer uur per dag achter een beeldscherm in een kantoor te werken, ons vervolgens thuis met visuele informatie te vergiftigen en te weinig te slapen. En dan staat daar vaak, na jaren van misbruik, ineens die dodelijke ziekte voor de deur, die alarmbel die aangeeft dat het zo echt niet langer kan. Of we de ziekte die we onder de leden hebben nu in de baarmoeder hebben opgelopen en onbewust met ons meedragen of met onze levensstijl hebben gecreëerd: het is onze verantwoordelijkheid haar te dragen. Om te beginnen door haarfijn uit te zoeken waar onze ziekte zetelt. Als we ervan uitgaan dat we vier energielichamen (hoofdstuk 11 - Energielichamen) hebben, dan kunnen we gaan voelen en ervaren waar onze ziekte zich precies manifesteert. In onze psyche, vanuit ons gedrag? In onze emoties, vanuit ons gevoel? In ons lichaam, waar de pijn zich opslaat? In onze ziel, in ons geloof en vertrouwen en onze verbondenheid met of juist afgeslotenheid van anderen? Veelal nemen we de pijn waar in ons fysieke lichaam, maar de oorzaak ervan ligt vaak in de lichamen erboven. Als we onze emoties niet uiten, dan slaan we pijnlijke energie op, in ons lichaam. Vaak is dat een bewuste handeling, zoals ‘ons groot houden’, zoals wij dat als kind aangeleerd hebben. De oorzaak van onze ziekte bevindt zich dan in onze psyche, de symptomen ervan in ons fysieke lichaam. Daarin snijden, zoals dat zó gewoon is in onze Westerse wereld, zal ons zelden doen genezen.
De kiem van onze ziekten ligt soms ver voor de tijd dat we ons bewustzijn hebben ontwikkeld. Angst en schaamte verhullen vaak onze vroeg aangeleerde destructieve patronen, waardoor het erg pijnlijk voor ons is om te zien wat we nu wérkelijk met onszelf doen. Het is niet voor niets dat de medische wetenschap zo vaak met de handen in het haar staat. Genezen is een zaak van gevoel, van liefde en respect voor jezelf, niet van wetenschap. Hoe goed we ook kunnen ontleden en analyseren, we zullen nooit de intelligentie van ons lichaam kunnen beheersen. Dat moeten we toch ook helemaal niet willen? We horen ons fysieke lichaam te laten en erop te vertrouwen dat als we haar basale functies herstellen, zij zichzelf zal genezen. Mits wij daar de voorwaarden voor scheppen. En dat is onder andere de oorzaak van de ziekte vinden, deze onder ogen zien en wegnemen. De meeste ziekten en verslavingen ontstaan doordat wij in onze jeugd geen of te weinig onvoorwaardelijke liefde kregen waardoor wij geblokkeerd werden in onze ontwikkeling. Deze geblokkeerde emotionele energie heeft zich dan in ons lichaam vastgezet en voorkomt dat de energie in onze diverse energielichamen vrijelijk kan stromen. Als we de oorzaak van onze ziekten vinden en wegnemen, is de kans levensgroot aanwezig dat bij de volgende cyclus van celvernieuwing de nieuwe cel gezonde informatie krijgt. Verwar dit niet met onszelf ‘beter denken’. Denken komt er niet aan te pas. Voelen is het sleutelwoord. Onze emoties vormen tenslotte de brug tussen ons mentale en fysieke lichaam, tussen denken en lijf. Daar ligt de sleutel van onze genezing. Pas als de brug hersteld is en onze emotionele energie als boodschapper tussen geest en lichaam stroomt, kan zij haar contact met het spirituele lichaam herstellen: met de voor het leven onontbeerlijke spirituele energie. Het een kan niet werken zonder het ander. Als er ergens in de cyclus geen energie kan stromen, wordt de cyclus van energie doorbroken, als signaal dat er iets aan de hand is. Zoals water stopt te stromen met een dam in de rivier. Ons emoties zijn als onze wortels in de Aarde die ons voeden met kracht. Ons spirituele lichaam is onze verbinding met onze Bron, die ons voedt met Licht. Het is deze cirkel van energie die ons van levensenergie voorziet en die wij zelf ooit doorbroken hebben, bewust of onbewust, en die we zelf weer kunnen leren herstellen. Als we maar aandachtig leren zijn voor onze gevoelens en liefdevol voor onszelf. Het begint bij het gaan leren uiten van onze opgekropte emoties. Alles wat we al jaren opkroppen zullen we alsnog los moeten leren laten, hoe pijnlijk dat ook is (zoals Dr. Simonton ontdekte dat de kankerpatiënten die volgens zijn methode genazen, vooral diegenen waren die hun emoties toelieten36. Dan pas kunnen we de cirkel weer sluitend maken en onze energie laten stromen. Om werkelijk en blijvend te genezen kunnen we gaan leren inzien wat ons tegenhoudt in ons leven, hoe het komt dat wij onze emoties niet uiten. Is het schaamte? Houden we onszelf groot? Vinden we het onszelf niet waard om ons te mogen uiten? Zielig, lastig, kinderachtig? Speur je eigen vernietigende inprentingen op en breng ze aan het Licht. Pas als we de oorzaak kennen waarom wij ons niet uiten en leren hoe wij ons wél kunnen uiten, kunnen we echt genezen. Tot op celniveau. Het celniveau bereiken we pas als we onze diepste overtuiging om ziek te zijn bereiken en opgeven en deze transformeren in de wil om te leven. Precies dat is een van de doelen van de Gewijde Reis. Precies daarom leren we met de methode van de Reis om onze controle op te geven en ons over te geven aan het oneindig intelligente bewustzijn van ons fysieke lichaam. We gaan daarmee voorbij aan het ons aangeleerde en gedeformeerde denken, en zakken rechtstreeks in ons emotionele lichaam af. Wat zich daar aan opgeslagen emotionele energie aan ons voordoet, kan zich ontladen, zoveel als we op dat moment aankunnen. Emoties kunnen ons overspoelen, maar zolang wij ons er aan overgeven en de vloedgolven over en door ons heen laten stromen, zal ons niets gebeuren. Een van de belangrijkste taken van onze Begeleider is dan ook om ons aan te moedigen om ons mee te laten drijven op de stroom en er niet tegen in te zwemmen.
Diep gewortelde emoties als verdriet, woede en schaamte, alles wat wij opslaan en wat ons vergiftigt en ziek maakt, kan vrijkomen. Alhoewel wij de gebieden van gekwetstheid doelgericht kunnen opzoeken door bijvoorbeeld jeugdfoto’s te bekijken of emotioneel geladen muziek te beluisteren (muziek die wij in onze jeugd veel beluisterden), zal ons fysieke- en emotionele lichaam zich veelal spontaan ontladen. Therapeutische sturing werkt soms juist averechts: ons lichaam weet zelf het allerbeste wat goed voor ons is, in ons eigen tempo. De rol van de Begeleider is, ik kan het niet vaak genoeg benadrukken, een andere dan die van therapeut. De Liefdevolle Begeleider waakt, zorgt en moedigt ons aan. Ware genezing vinden we in onszelf, als onze ziel ons de weg naar genezing wijst. Onze Begeleider kan ons bemoedigend toespreken, een hint geven of een schouder bieden, maar wij zijn het zelf, het is onze ziel die ware genezing in gang zet. Als de Reiziger in deze dimensie haar emotionele ballast onder ogen ziet en ontlaadt, waarbij zij veelal onverwerkt materiaal van vorige levens, voor de geboorte en de vroegste kindertijd te verwerken krijgt, gebeurt er vaak een wonder. De wortels van het emotionele lichaam herstellen zich en voeden alle bovenliggende lichamen, mentaal en spiritueel, met kracht, waardoor zij de cirkel sluit en Licht aantrekt, wat maakt dat de energie weer kan gaan stromen. Als zij nu leert de ervaring te integreren en de haar geopenbaarde lessen van het lichaam op te volgen, kan zij genezen. Tot op celniveau.
Ik besef mij dat de beschrijving die ik hier geef een verschrikkelijke vereenvoudiging is van wat er in werkelijkheid allemaal gebeurt. Het is ook niet nodig de onderliggende principes van de Reis te analyseren en intellectueel te kunnen begrijpen. Ons lichaam en onze ziel begrijpen instinctief wat er gebeurt en reageren door een nieuw evenwicht te creëren en zo de weg naar onze genezing en gezondheid in te zetten. Dat is dan ook het magische aspect van genezen tot op celniveau. Magie als universele kracht, de kracht die levende wezens bezielt. De kracht die ons zo massaal omringt en waar wij zo massaal onze ogen voor gesloten hebben. De kracht die ons het leven heeft gegeven en die ons opnieuw leven, genezing en gezondheid, kan schenken. Magie volgens de definitie van Scott Cunningham47a:
‘Magie is het aanbrengen van veranderingen door gebruik te maken van krachten die door de wetenschap nog niet zijn ontdekt of erkend’.
Met precies die krachten gaan wij werken als wij de Gewijde Dimensie in Reizen, door een entheogeen sacrament te gebruiken. Door een magisch sacrament te gebruiken, komen wij inderdaad op het gebied waar onze wetenschap met knikkende knieën staat: het terrein van de kracht, de kracht van het leven zelf. Op dit terrein kunnen wij leren om magie te bedrijven en ons op wonderlijke (lees: voor de wetenschap op onverklaarbare wijze) te genezen van om het even welke ziekte of aandoening. Magie bedrijven is handelen vanuit ons verlangen in tegenstelling tot handelen vanuit ons denken. Magisch genezen is handelen vanuit onze behoefte om gezond te zijn, ons verlangen om voluit te gaan leven. Wanneer wij met verkeerde intenties op pad gaan, zal magie ons niet steunen, integendeel. Als wij magie bedrijven omdat wij vinden dat we wel lang genoeg ziek zijn geweest en maandag weer naar ons werk willen, zal zij ons tegen werken. Als wij daarentegen magie gebruiken om te ontdekken wat ons ziek maakt en wij hebben het voornemen om de inzichten daarin in ons leven te integreren, kan magie een bondgenoot zijn van ongekende klasse, een bondgenoot die ons gezond helpt te worden. Een bondgenoot die samenwerkt met onze ziel en die helpt onze bezieling te vinden. Dat is wat magie voor je kan doen. Het is een oude heksenwijsheid dat alles wat je geeft, goed of kwaad, drie keer terug komt. Gebruik magie dus wijs!
In de magische Gewijde Dimensie is alles dat ons voorstellingsvermogen toelaat mogelijk. Hier heerst de intentie van ons hart en niet de waan van de dag en onze gedachten. En toch is het onze geest, ons denken, die ons naar de Gewijde Dimensie kan leiden. Pas als onze geest leert inzien dat hij ziek is, zal hij zijn weerstand stukje bij beetje kunnen loslaten en kunnen leren begrijpen dat genezing op celniveau buiten zijn macht en vermogen ligt. Dat hij zichzelf moet leren overgeven om te kunnen overleven. Dat is het pact dat het heersende ego kan sluiten met de ziel.
Voor ons mentale lichaam, onze geest, is onze intentie om te willen leven en genezen het belangrijkst. Ik schrijf deze verhandeling ook eerder voor ons bewuste ego dan voor onze ziel. Met de kennis en ervaring van ons bewuste ego, ons denken, kunnen we ons wezen, onze lichaam en ziel, geleiden naar genezing of haar op zijn minst niet meer in de weg staan. Het is mogelijk om bewust de stap te maken om tijdelijk de controle op te geven en ons over te geven aan de ervaring, die angstaanjagend, pijnlijk en zeer emotioneel kan zijn. Hoe moeilijk het ook voor ons is om onze controle tijdelijk op te geven, zij biedt ons de kans op ware genezing. Voorbij de gebieden van onze ziekte, voorbij ons denken, voorbij onze symptomen, voorbij onze blokkades. Voorbij de dood, die niets anders is dan de overgang naar een andere fase, van lage Aarde trilling naar hoge ziel trilling. Met de Gewijde Reis kunnen we voorbij de gebieden van de dood reizen naar het rijk van onze ziel en terugkomen met een schat aan ervaring, levenslust en bovenal: onze ziel als bondgenoot. Dat is het proces van ware genezing dat met geen pen werkelijk te beschrijven is, alleen te ervaren. Als we dood niet langer vrezen maar zien als metgezel, als onze natuurlijke overgang naar hoge trilling, kunnen we onze ziel verwelkomen en iedere minuut die we nog te leven hebben optimaal benutten. Zoals de mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad dat ook doen, zoals Moody en Kübbler-Ross15,16 die dit uitgebreid hebben gedocumenteerd. Bijna zonder uitzondering hebben die mensen hun angst en schroom om voluit te leven overboord gezet en enorm veel levenslust opgedaan aan gene zijde. Zij leven het leven alsof iedere dag de laatste is. Wat zou jij vandaag doen, als je wist dat dit de laatste dag van je leven is? Zou je alles dat je graag wilt doen op Aarde in dit leven kunnen doen en willen meemaken? Laat je ziel je cellen genezen en laat je verrassen. Jouw leven is veel te mooi om te verkwisten. Het is ons geboorterecht om er alles uit te halen wat er in zit, om gezond te zijn en om te genieten. Laat liefde door je aderen stromen en adem: leef!
Lange tekst, maar zeer de moeite waard dacht ik zo.
![[img width=105 height=164 cacheid=0002f7330006fab5da91142a1a0163aaa1]http://www.internetboekhandel.nl/base/45/images/9021585545.jpg[/img]](/images/cache/0002f7330006fab5da91142a1a0163aaa1 "Bron: http://www.internetboekhandel.nl/base/45/images/9021585545.jpg")
![[img width=150 height=223]http://www.inspiratie.info/images/dekrachtinjezelf_150.jpg[/img]](http://www.inspiratie.info/images/dekrachtinjezelf_150.jpg)
