Ophidian: een muzikale rollercoaster

Ophidian draait al weer enkele jaren mee. Zijn bekendste productie: Butterfly VIP krijgt nog steeds de grootste zalen volledig op hol. Een eendagsvlieg is hij echter niet, en ‘die dj van dat ene nummer’ al helemaal niet. Van de meest duistere tracks tot melodieuze hardcore en van harde kicks tot het bedenken van regenbooggeluiden, hij schudt het allemaal moeiteloos uit zijn mouw. Nadat hij er duizenden keren kritisch naar heeft gekeken, dat dan weer wel. Fans omschrijven hem zelfs als ‘homo musicalis’. Partyflock voelde hem aan de tand over zijn muzikale jeugd, zijn labels en zijn bronnen van inspiratie.


Goed. Om eerst even terug te komen op je Partyflock paspoort. Waarom wil je PRSPCT XL niet missen?
Het is een feest waar ik voor zou betalen om heen te gaan, als ik er niet zou draaien. Ik ben eerlijk gezegd niet zo'n feestganger, en blijf meestal ook niet langer dan een paar uurtjes op een feest, maar een feest als dit is wel een van de uitzonderingen. Er zijn verschillende stijlen aanwezig, en een line-up waarvan ik zowat elke artiest wel (opnieuw) mee zou willen maken. In mijn vrije tijd luister ik veel drum 'n bass en mijn favoriete hardcore stijlen zijn toch wat meer de donkerdere soorten, dus dit feest is helemaal mijn ding.

Waarom moeten we die artiesten in de gaten houden?
Deceiver en Cap zijn allebei eigenlijk geen opkomende artiesten meer, maar ik heb goede dingen van ze gehoord die in de toekomst nog uit moeten gaan komen. Op het moment zou ik geen echte opkomende artiesten weten die op het punt staan om door te breken. Qua labels is het nieuwe Genosha One Seven Five er wel eentje om op te letten. Ik denk dat dat in de toekomst nog een belangrijk label kan worden voor de ontwikkeling van nieuwe muziek. Oja, en hou mijn Meander project in de gaten als je daarvan houdt.

En waarom is Bloodlust je favoriete track?
Ik heb niet echt een favoriete track, maar van de recent uitgebrachte tracks vind ik Nosferatu - Bloodlust wel de topper. Het is een goed gestructureerde mainstream track met een verhaal en leuke melodie. Mijn favoriete eigen werk op het moment is de remix voor Lenny Dee - Forgotten Moments. Ik heb er zo lang op gezeten en naar moeten luisteren dat ik hem helemaal zat was. Nu dat ik hem een tijdje los heb kunnen laten kan ik toch wel weer waarderen hoe het geworden is.

Op je vijfde kwam al je liefde voor muziek naar voren. Welke muziek speelde je toen met pianoles? Speel je nog meer instrumenten?
Ik begon uiteraard zoals elke beginner met simpele oefennummers. Daarna heb ik veel klassiek en wat jazz gespeeld, maar ik vond het niet altijd even interessant om te doen. Eigenlijk ben ik juist meer gaan spelen toen ik op mijn 17e stopte met lessen, omdat ik toen gewoon kon doen waar ik zin in had. Ik speel nog steeds, maar ik ben de laatste jaren wel verschrikkelijk achteruit gegaan qua techniek. Volgend jaar heb ik eindelijk weer een echte piano thuis staan en kan ik weer lekker mijn gang gaan. Ik speel geen andere instrumenten. Ik heb me wel een blauwe maandag aan de gitaar gewaagd, maar het heeft qua niveau nergens mee te maken.

Op Wikipedia is te lezen dat je begon met draaien met behulp van keyboard en cassetterecorders? Wat moet ik me daarbij voorstellen?
Draaien zou ik het eigenlijk niet noemen. Ik ben in eerste instantie met een vriend van mij, nu bekend als Tapage, liedjes gaan opnemen met behulp van zijn keyboard. En bij een andere vriend zaten we in de garage met cassettebandjes en verzamelcd's setjes in elkaar te mixen. Die mixtapes waren echt geen goede mixen, maar we hebben zo wel het een en ander geleerd over de structuur van een nummer en het was bovendien gewoon leuk om te doen.

Waar kwam op die leeftijd de interesse voor draaien vandaan?
Ik ben eigenlijk pas heel laat gaan draaien. In principe wilde ik gewoon nummers in elkaar zetten, en dat is eigenlijk nooit veranderd. Vanaf een jaar of 16 had ik thuis platenspelers staan, maar hardcore wilde ik daar niet op mixen want ik was veel te zuinig op mijn platen! Ik heb geoefend met house, trance en drum 'n bass, maar het was vooral voor de lol en niet omdat ik een carrière als DJ wilde. Veel later, toen ik al aardig wat plaatjes had uitgebracht, werd ik steeds vaker gevraagd voor feesten. Uiteindelijk heb ik toen mijn plankenkoorts maar overwonnen en ben ik ook op feesten gaan draaien.

Hoe heb je die plankenkoorts overwonnen dan?
Nadat ik een tijdje bij Zamruel en Necrid backstage heb gehangen heb ik een paar feestjes met ze mee gedraaid. Ik wilde dat eigenlijk heel low-profile houden, maar het werd toch wel redelijk groot aangekondigd steeds. Dat kwam uiteraard de zenuwen niet ten goede en ik stond dus ook af en toe wel met bibberende handjes te draaien. Toen ik dat eenmaal een paar keer gedaan had heb ik gewoon tegen Cardiac gezegd dat ik te boeken was voor feesten en vanaf toen is het gewoon gaan lopen.

Wat vonden je ouders van de overgang van pianoles naar hardcore/ darkcore?
Ze hebben niet altijd begrepen wat de muziek inhield, maar ze hebben nooit gezegd dat het domme muziek was of zoiets dergelijks. Ik heb ook niet echt een overgang gehad van stijlen. Ik speelde en maakte gewoon alles waar ik zin in had, alleen zijn uiteindelijk de hardcore tracks uitgebracht.

Op je 16e werd je ontdekt door Ruffneck. Hoe combineerde je toen het draaien met je school? Heeft het ook invloed gehad op je jeugd?
Ik denk dat het muziek maken me wel een paar puntjes op mijn rapportkaarten gekost heeft, maar ik was op school altijd al tegendraads, dus een enorme invloed heeft het volgens mij niet gehad. Ik ben wel in die tijd van de VWO af gegaan naar de Havo, maar heel erg vond ik het niet omdat ik toen al wist dat ik een HBO wilde gaan doen en niet een universiteit. Mijn ouders waren daar wel wat minder blij mee trouwens.
Van vrienden heb ik nooit steun gehad in die tijd. Hardcore leefde in mijn vriendengroep totaal niet, en ze vonden eigenlijk dat ik maar een domme hobby had. Ik heb zelfs een vriendin gehad toentertijd, die me serieus vroeg wanneer ik nou eens ging stoppen met dat 'muziekgedoe'. Zelfs toen mijn tracks uit begonnen te komen hebben ze het nooit echt goed of leuk gevonden, al zijn ze het wel wat meer gaan respecteren heb ik het idee. Het boeit me overigens totaal niet wat mensen zeggen van wat ik doe of maak, zolang ik er zelf maar achter sta en de mensen die mij dierbaar zijn begrijpen waar ik mee bezig ben.

Wat heb je gedaan na de middelbare school?
Na de middelbare school heb ik muziektechnologie gestudeerd aan de Hogeschool van de Kunsten. Wat ik daarmee ben geworden? Als ik iets uit een lijstje zou moeten kiezen zou het denk ik iets zijn als studio-ingenieur of iets dergelijks. En producer. Tijdens mijn studie heb ik de theorie en technische aspecten geleerd van het muziek maken. Qua stijlen werkten we meestal met jazz en klassieke muziek. Wel denk ik dat ik er meer zou leren als ik nu de studie zou volgen omdat ik nu de basis al onder de knie heb.

Doordat je al zo jong bent begonnen en al zo’n tijd meedraait zul je veel ontwikkelingen in de scène hebben mee gemaakt? Wat is jou het meeste bij gebleven en waarom?
Toen de oudere, snellere hardcore stijlen ten onder gingen, was dat voor mij wel even slikken. Toen DJ Ruffneck mij op een bepaald moment vertelde dat hij ging stoppen met het Gangsta label wist ik ook even niet precies wat ik moest gaan doen. Achteraf gezien is het juist enorm positief geweest, die periode. Ik moest mezelf helemaal opnieuw uit gaan vinden, en juist daardoor ben ik veel verder gekomen in de muziek. Zonder die uitdaging was ik misschien nooit aan mijn eerste Enzyme X plaatjes en de Blackbox begonnen.

Waarom ben je op een gegeven moment van naam veranderd van Trypticon naar Ophidian en hoe ben je op Ophidian gekomen?
Dat viel helemaal samen met de ontwikkelingen van de vorige vraag. Het Trypticon project liep ten einde en ik ben met Ophidian verder gegaan. De naam is bedacht door Tapage en was bedoeld voor mijn langzamere zijprojecten op Supreme Intelligence, maar toen ik op Enzyme muziek ging uitbrengen is dat mijn belangrijkste naam geworden.

De echte doorbraak kwam nadat je het nummer Butterfly VIP uitbracht.
Waarom denk je dat juist deze plaat voor jouw doorbraak heeft gezorgd?
Ik weet het niet zeker. Misschien omdat ik voor het eerst mijn melodische achtergrond door liet schemeren in een hardcore track, en gewoon een keer een recht-toe-recht-aan harde kickdrum gebruikte. Toen ik het nummer maakte had ik helemaal niet het idee dat het zo'n belangrijke track zou worden.



Ben je Butterfly VIP ondertussen niet zat?
Hmmm, zat zou ik niet zeggen. Het is wel zo dat het nummer niet meer hetzelfde is voor mij. Ik heb hem nu zo vaak gehoord en gedraaid dat het persoonlijke er een beetje af is, al ben ik wel nog altijd trots dat ik hem gemaakt heb, dat wel. Zelf draai ik hem niet meer in Nederland, uitzonderingen daargelaten. Ik wil ook niet 'die gozer van die ene track' zijn, want ik heb veel meer gedaan dan alleen dat. In het buitenland draai ik hem wel, want dat is de halve reden waarom ze mij boeken. Ook live zal ik die track voorlopig wel blijven doen, omdat het zo goed werkt en omdat ik bij dat nummer echt hele stukken kan spelen.

Heb je ooit getwijfeld of je doorbraak zou komen? Zo nee waarom en zo ja, waardoor?
Ik heb me nooit zo met een eventuele doorbraak bezig gehouden. Ik vond het al ontzettend vet dat mijn muziek uitkwam! Ik heb nooit de ambitie gehad om de beste, grootste, bekendste te zijn en wist eigenlijk ook helemaal niet hoe de scene in elkaar zat. Ik was ook verbaasd dat ik zoveel geboekt werd toen ik eenmaal ging draaien. Eigenlijk was ik al tevreden met wat ik in 1998 bereikt had. Alles wat daarna is gekomen is een bonus. De meeste producers produceren trouwens omdat zij van muziek houden en niet omdat zij graag in de spotlight staan.

Als je niet succesvol zou zijn geweest als dj en producer, wat zou je dan nu (het liefst) gedaan hebben?
Pfff ik weet het niet. Ik ben nu al zo lang in dit wereldje bezig dat ik niet kan bedenken hoe het er anders uit zou hebben gezien. Misschien was ik iets met computers gaan doen, of met games. Ik denk wel dat mijn hele leven er totaal anders uit zou hebben gezien als ik die demo's niet verstuurd had.

Wat heb je dan met computers en games? En wat had je daarmee willen doen?
Ik hou wel van games maar ben geen gamenerd. Als ik dan moet kiezen speel ik liever avonturengames waarin ik van alles kan ontdekken. Met zo’n game ben ik dan ook wel lang bezig en pluis ik ook echt alles uit. Vorig jaar heb ik meegewerkt aan een Playstation game voor kinderen, Pom Pom Party. Ik heb daarbij de geluidseffecten gedaan. Het was niet één van mijn stoerste projecten maar wel een uitdagend project waarin ik bijvoorbeeld moest bedenken hoe het klinkt als er een regenboog verschijnt. En dan is het een beetje voor kunnen doen één ding, maar dan moet je het nog zien te maken en dat is nog verrassend lastig. Zeker als je instructies krijgt zoals: ‘het moet nog net wat liever en glitteriger’.



Je staat bekend als iemand die anti-downloaden is. Denk jij dat er een oplossing is voor dit fenomeen?
Ik ben niet per definitie tegen downloaden. Ik denk alleen dat veel mensen niet beseffen dat er heel veel kleine labels echt helemaal kapot zijn gegaan door de teruglopende verkopen. Juist de kleine innovatieve artiesten die hun nek uitsteken krijgen dat op hun dak. Eerlijk gezegd boeit het me geen zak of Madonna met haar nieuwe album in plaats van 5 miljoen maar 2 miljoen euro verdient. Maar als een label bij elke plaat die ze uitbrengen in plaats van quittes te spelen 300 euro verlies draaien, dan is het feestje snel afgelopen. Iemand moet dat betalen, en die iemand gaat op een bepaald moment wel een andere hobby zoeken. Eentje die niet zo duur is.
Ik denk niet dat het fenomeen ooit opgelost gaat worden. Downloaden gaat nooit weg, en de legale downloads zullen nooit de fysieke verkopen vervangen. Ik snap ook wel dat mensen niet willen betalen voor dingen die ze gewoon gratis kunnen vinden, maar erg zonde is het wel, want de hele scene wordt er door beschadigd. Het product zal moeten veranderen. Ik voorspel dan ook dat er binnen 2 jaar geen vinyl plaat meer uitkomt, behalve op hele kleine schaal voor de pure liefhebberij.

Is er als producent nog wel ruimte om uniek te zijn met de huidige ontwikkelingen zoals de dalende platenverkoop?
Het wordt steeds lastiger. Het is wel eens leuk om wat unieks uit te brengen als statement maar het moet uiteindelijk toch iets opbrengen. Op deze manier raakt de creativiteit wel uitstervende. Ik denk dat er vroeg of laat wel een andere manier moet komen om muziek uit te brengen en tot die tijd is het volhouden. Meta4 is op dit moment ook meer voor de leuk want ik heb er tot op de dag van vandaag nog geen cent aan verdiend. Allesbehalve dat zelfs.

Wat was voor jou de reden om je eigen labels Meta4 en Meta0 te starten?
Patrick van Kerckhoven ( Ruffneck ) en ik vonden dat er een gebrek aan ruimte was voor nieuwe en gevestigde artiesten om te experimenteren met minder toegankelijke vormen van hardcore en afwijkende stijlen. We kregen ook een hoop demo’s die nergens bij leken te horen van eigenlijk helemaal niet slecht waren. Om dat gat te vullen hebben we toen Meta4 opgestart. Meta0 ben ik later gaan doen, met name voor de tracks die ik met Tapage maakte die weinig met hardcore te maken hadden. Helaas is dat tot nu toe bij één release gebleven, maar ik ga er in de toekomst zeker nog wat mee doen. We zitten er bijvoorbeeld aan te denken om CD albums uit te brengen die te hard zijn voor de andere labels waar Tapage en ik dingen op uitbrengen. We hopen dat dan liefhebbers van het hardere werk die toch ook geïnteresseerd zijn in afwijkende dingen zoiets oppakken. En ook uiteraard de luisteraars van de IDM kant die misschien wel een keer wat pittigers willen. Misschien brengen we tracks uiteindelijk puur digitaal uit maar voorlopig proberen we het nog op de ouderwetse manier te doen.

Ben jij zo rustig als je overkomt of is er een kant van jou die anderen niet kennen?
Hmm, ik denk dat er wel andere kanten aan mijn persoonlijkheid zijn, maar over het algemeen ben ik wel eerder rustig en berekenend dan wild en onbeheerst. Ik kan heus wel lol trappen en raar doen, maar misschien komt het doordat ik niet zo’n feestbeest ben dat ik aan dat imago gekomen ben. Misschien niet helemaal onterecht.

Je lijkt ook een niet zo op de voorgrond tredend persoon. Doe je dat bewust en zo ja waarom?
Het is mij nooit om de aandacht gegaan. Ik hou me niet per sé bewust op de achtergrond, maar ik heb niet zo’n behoefte om in de spotlight te staan en praat liever via muziek en producties.

Ga je zelf wel eens uit je dak op een feestje?
Normaal gesproken niet op een hardcore feest, al zijn er zeker uitzonderingen. Op drum 'n bass en breakcore gebeurt dat vaker, bijvoorbeeld bij Venetian Snares. Hij is een grote held van mij vanwege de energie en complexiteit in zijn nummers, terwijl ze ook weer muzikaal zijn. Eigenlijk zijn alleen hardstyle en jump niet zo mijn ding. Techno vind ik dan wel weer leuk. Het is net met welke intentie je naar een feest gaat of naar muziek luistert. Ik hou ervan om verbaasd te raken en voor mij hoeft het dus allemaal niet zo voorspelbaar. Vind het veel cooler als je je constant afvraagt wat er gaat komen. Sommige mensen houden niet van achtbanen, dat gaat ze te hard, te wild en te onberekenbaar. Ik hou daar wel van en in muziek helemaal.

Met wie zou jij nog wel eens willen samen werken?
Limewax, Hidden, SPL (inmiddels is dit gebeurd), Void Settler, Tommyknocker, Mute., Mindustries, The DJ Producer. Maar kan er vast nog wel meer verzinnen. Genoeg te doen dus!

Welk feest betekent het meest voor jou?
De leukste feesten vind ik die waar de dj's gewoon hun eigen gang kunnen gaan en het publiek zonder vooroordeel naar het feest komt en bereid is verrast te worden. Wat dat betreft heb ik goede herinneringen aan Club r_AW en het Genosha recordings label night. Ook Thunderdome 2004 2004 blijft een speciale herinnering, omdat het een van mijn eerste live optredens was en een van mijn eerste grote feesten. Een soort vuurdoop zeg maar.

Een vraag die jammer genoeg niet van mijzelf kwam: Je zou gezien kunnen worden als een 'homo musicalis': binnen de hardcore scene ben je gewoon één bom aan muzikaal talent. Je produceert van alles, van donkere rauwe tracks tot de meest melodieuze mainstream tot experimentele kraak-piep muziek. Hoe komt het dat jij zo'n breed oeuvre hebt en jezelf niet slechts focust op één stijl, zoals veel andere producers binnen de hardcore juist wel doen?
Ik hou van uitdagingen en ik ben snel verveeld en teleurgesteld als ik te vaak het zelfde type nummer of sound achter elkaar maak of moet maken. Mijn eigen smaak is ook heel breed. Maar tegelijk ben ik heel erg kritisch op alles wat ik hoor, vooral op mijn eigen werk. Als ik mezelf erop zou betrappen dat ik hetzelfde trucje herhaal, of als ik het idee heb dat wat ik aan het maken ben eigenlijk niks toevoegt aan wat er al eerder gedaan is, dan heeft het voor mij vaak geen zin meer om aan dat nummer door te werken. Ik heb misschien niet veel ambities qua populariteit of enorme sales, maar ik heb wel veel doelen die ik voor mezelf heel graag wil halen. Een rode draad door het geheel is wel dat ik mezelf wil blijven verbreden, verbeteren en vernieuwen, en een grote verscheidenheid aan stijlen is daar een van de gevolgen van.

Wat vind je ervan om als ‘homo musicalis’ te worden omschreven?
Het doet me goed dat er mensen de verscheidenheid van mijn producties zien, en hopelijk ook kunnen waarderen. Vanuit je studio maak je niet mee hoe het is als mensen je muziek horen en ontdekken, en als je niet voor hitjes gaat dan ben je eigenlijk vooral voor jezelf bezig. Dat het dan goed ontvangen wordt is een groot compliment. Ik vind divagedrag van artiesten ook echt onbegrijpelijk, zonder publiek heb je geen baan en het is gewoon gaaf als wat jij maakt leuk wordt gevonden.

Wat is de precieze reden dat je eigen Meta4 label onlangs van distributeur is veranderd? In ieder geval goed om te zien dat Meta4 weer 'back in business' is, na een lange pauze.
Door de veranderingen in de scene en het aantal verkopen was het voor Cardiac Music niet langer haalbaar om Meta4 te runnen en zij wilden er dan ook mee stoppen. Zelf dat ik het gevoel dat ik het project nog niet af had en er lagen bovendien nog veel tracks klaar om uit te komen. Om er toch mee door te kunnen gaan ben ik een deal aangegaan met een andere distributeur die er wel heil in zag het te proberen. Ik ga mijn best doen om nog wat plaatjes uit te brengen op het label, maar de lange termijn toekomst is allerminst zeker. Het is veel werk en kost mij voorlopig alleen maar geld, dus ik moet van maand tot maand kijken of het nog wel zin heeft om door te gaan. Ik zou het jammer vinden om ermee te stoppen, dus laten we hopen dat dat voorlopig niet hoeft.

En nu je het label geheel zelfstandig gaat voortzetten (zonder Ruffneck); is je visie voor het label nu ook veranderd? En wat voor dingen staan er zoal te wachten?
De visie is niet echt veranderd, buiten het feit dat je wel met je tijd mee moet. Wel is het zo dat de verkopen in platenland nu zó laag zijn, dat ik toch veiligere keuzes moet gaan maken, ook al druist dat eigenlijk tegen de essentie van het label in. Dat houdt niet in dat ik nu ineens mainstream uit ga brengen, maar het wordt bijvoorbeeld erg lastig om een hele plaat van een onbekende artiest uit te brengen. Er stond eigenlijk een e.p. van Deceiver samen met mij klaar voor de volgende release, maar het is nog maar even de vraag of ik daar mee doorga. De kans is groter dat eerst Issue nummer 3 uitkomt met verschillende artiesten. Ik heb erg leuke tracks liggen van The Outside Agency, Tapage, Deceiver uiteraard en ook wat verdwaalde Meander tracks van mezelf. Daar moet een leuke plaat uit samen te stellen zijn.

Met welke producer/ artiest identificeer jij je het meest?
Volgens mij moet je je als artiest niet teveel identificeren met een ander. Het is handig als je nog op zoek bent naar een stijl of genre, maar zodra je een beetje onderweg bent met je eigen carrière moet je je niet meer vasthouden aan wat andere mensen doen. Natuurlijk kun je je wel laten inspireren of motiveren door werk van anderen, maar je blijft natuurlijk een eigen persoon.

Wat inspireert en motiveert jou?
Goede tracks van anderen, nieuwe technieken, andere stijlen van muziek, maar bijvoorbeeld ook boeken en games. Het gaat om de sfeer en de emotie die je wilt overbrengen. Mijn favoriete schrijver is Kurt Vonnegut jr.. Bijna al zijn boeken vind ik geniaal omdat hij alledaagse dingen in een heel ander daglicht weet te belichten en de mens helemaal weet te ontleden. Ik hou van donkere, mysterieuze en abstracte dingen. Ik zou mezelf niet als een donker persoon willen omschrijven, maar het kan me enorm fascineren.

Als publiek figuur kom je terecht in ‘het bos met de hoge bomen’ en hoge bomen vangen veel wind. Hoe ga je daar mee om?
Soms is het wel lastig omdat mensen over je kunnen praten alsof je algemeen bezit bent waar iedereen iets over te zeggen heeft in plaats van als persoon. Ook kunnen dingen die je doet of zegt uitvergroot worden terwijl dat niet de bedoeling is. Maar eigenlijk maakt het mij allemaal niet zoveel uit, zolang het niet over de streep gaat en over privé onderwerpen gaat. Ik voel absoluut niet de drang om te willen reageren op alles wat iemand tegen mij of over mij zegt. Ik probeer zoveel mogelijk te beantwoorden wat mensen persoonlijk aan mij sturen (al lukt dat lang niet altijd) maar ik bemoei me totaal niet met wat er op forums en websites over mij geschreven wordt.



Wat doe je naast draaien en produceren?
Ik ben veel bezig met het produceren van nieuwe nummers en het mixen en masteren van mijn eigen werk en dat van anderen. Ook in het runnen van Meta4 en het meedenken/luisteren/werken met Cardiac gaat veel tijd zitten. Af en toe doe ik ook audio-klusjes voor bedrijven zoals die game waar ik je over vertelde.

Draaien en produceren zijn trouwens wel strikt gescheiden dingen. Produceren kost veel tijd, veel discipline en talent. Je hebt mensen die echt dj zijn en mensen die producer zijn maar er zijn weinig die echt in beiden uitblinken. Nosferatu is een voorbeeld van iemand die zowel goed kan draaien als producen. Hij draait heel natuurlijk en maakt geweldige tracks. Mijn draaitechniek is minder ik ben wel een producer die is gaan draaien. Het helpt wel dat je de platen technisch al kent, dat maakt het wat makkelijker om combi’s te maken en in te mixen. Heel veel mensen gaan er vanuit dat iedere producer draait en dat iedere dj ook zelf platen maakt maar dat is echt een fabeltje.

Je bent veel in het buitenland. Wat doe je daar allemaal en hoe combineer je je privéleven met je werk in het buitenland?
Om een of andere reden draai ik vergeleken met veel Nederlandse hardcore dj's veel in het buitenland, zeker in vergelijking met hoe vaak ik in het binnenland draai. Ik weet niet hoe het komt, maar ik sta vaak in Spanje, regelmatig in Italië, Frankrijk en Engeland en af en toe in landen waar niet ontzettend veel hardcore feesten zijn zoals Hongarije, Oekraïne, Ierland en Canada. Verder heb ik door mijn reizen veel contacten overgehouden in andere landen, en soms blijf ik dan even in zo'n land plakken. Incidenteel wordt er dan ook aan producties gewerkt. Het is soms wel lastig omdat je leven in Nederland dan natuurlijk even stil ligt, en mijn vriendin vindt het ook niet leuk als ik steeds weer even weg ben, maar het hoort er een beetje bij. Het is ook weer niet zo dat ik zelden thuis ben. Ik ga ook altijd gewoon weer terug na een boeking zodat ik lekker in mijn eigen bed kan slapen.

Wat doe je als je thuiskomt na een boeking? Ga je nog afteren of ga je lekker naar bed?
Meestal plof ik op de bank om uit te puffen met een drankje. Afteren is niets voor mij. Ik zet dan ook eigenlijk nooit meer muziek aan want als ik niet ontspan kan ik helemaal niet meer slapen. Ik gebruik trouwens geen drugs, nooit gedaan ook. Ik heb niet het gevoel dat ik er wat aan mis.

Je komt overal en nergens. Waar voel jij je echt thuis?
Ik ben eerlijk gezegd niet echt plaats gebonden. Ik heb tot mijn achtste in Australië gewoond en ben pas op mijn 9e hier komen wonen. Ik heb toen pas echt Nederlands geleerd. Daarna heb ik door heel Nederland gewoond zoals in Brabant, in Arnhem, Dordrecht, Hilversum en Alblasserdam. Nu gaan mijn vriendin en ik naar Gelderland verhuizen. Daar hebben we alles bij de hand maar zijn we toch weg uit de Randstad. Waarom uitgerekend daar weet ik niet, misschien wel omdat ik daar lang gewoond heb met mijn ouders; dat ik toch weer terug naar waar ik ben opgegroeid.

Wat wil je voor jezelf nog bereiken zowel zakelijk als privé?
In de muziek wil ik graag nog het één en ander bereiken in de IDM en breakcore, en ook zou ik graag een eigen drum ’n bass plaat uitgebracht zien op een label wat er toe doet. Voorlopig ben ik in de drum ’n bass nog niet goed genoeg daarvoor, maar ik ga mijn best doen. In de hardcore heb ik niet heel veel ambities meer over, maar ik zou graag nog een paar platen neerzetten die echte statements zijn. Daarmee bedoel ik een bepaald onderwerp of format kiezen en het helemaal tot in de puntjes uitwerken. Zakelijk zou ik graag nog wat meer klusjes doen in de game industrie. Privé ben ik blij als mijn vriendin en ik gelukkig kunnen leven in ons huis met onze huisdieren en wat we nodig hebben.

Wat zou jij graag willen meegeven aan de Flockers?
Doe je ding en doe je best. Voor de jongens die demo’s sturen en wachten op een doorbraak: heel veel succes, het zit jullie nu niet mee.