Maandagochtend, vroeg, heel vroeg. De wekker schreeuwt me als een plein vol rouwende Noord-Koreanen de nieuwe week in. M'n lichaam lijkt vergroeid te zijn met het bed en mijn hoofd voelt zwaarder dan een volle cementmolen. 52

Ik loop door de trappengang naar boven. Vele mensen zijn mij hier voor gegaan, het stinkt hier en alles plakt. Ik hoor het denderde geluid van het gele gevaarte wat boven mij weg rijdt. Niemand schrikt ervan, want we zijn gewend aan het geluid... 50

'Are you ready to die yet, die yet, die yet.' Hierna klapt de kick uit de speakers door de zaal. Na de break schreeuwt de hele zaal mee: 'Six six six!' In een razend tempo worden bassdrums, snerpende geluiden en 'masterlijke' snares de zaal in geknald. Het is een gekkenhuis, er worden rare hoofden getrokken, in het wild om hun heen slaande mensen gaan compleet door het lint! 114