"Ik vlucht weg voor de realiteit." Verbaasd kijk ik op. Een meisje is naast me komen staan. Mijn armen rusten over de balustrade terwijl ik genietend kijk naar de feestende mensen op de dansvloer. De harde diepe beats van Booming Sexy Saturday knallen door de ruimte. Ik heb moeite met stilstaan, geen zin in een gesprek. Maar haar blik vangt me. Mooie grote ogen, lief gezicht en een aansprekende glimlach. "Huh, wat?", reageer ik. Beduusd. Niet helemaal zeker of ik het goed hoorde.

De deurbel gaat en ik sta op van de bureaustoel in het kantoortje. Voordat ik de winkel in loop, kijk ik even op de beveiligingscamera om te zien wie er binnenkomt. Ah, een meneer. Het ouderwetse boerentype: een man van middelbare leeftijd, ribfluwelen pantalon, overhemd dat toch nét een knoopje te ver open staat (dat grijze borsthaar is niet bepaald smakelijk) en een paar afschuwelijke Gevavi-klompen: bijna net zo lelijk al dan niet lelijker dan Uggs (kan dat wel?).

Reizen, iets dat bijna iedereen wel eens gedaan heeft, of wil doen, maar waarom eigenlijk? Misschien om je grenzen te verkennen, om van een andere cultuur te proeven of om de dagelijkse sleur te doorbreken. Want elke dag van acht tot zes op kantoor zitten kan erg geestdodend zijn.

Hoog op getrokken joggingbroeken die tot in hun naad vast zit. Twee paar foeilelijke berenstampers (lees: uggs), waarvan je je afvraagt of het geen dood konijn is. Een gezicht dat op verwarring en irritatie duidt. Diepe zucht; het is weer zo ver. Winkeltijd voor de Gooise vrouwen.