Geen rust geen tijd om je vrij te kunnen voelen
Geen plaats geen plek om je thuis te kunnen noemen
En onzekerheid en pijn die verdoven je
Maar schat het leven wordt beter dat beloof ik je
En ook al is het even rot
Maak jezelf niet kapot
Werk aan je eigen toekomst
En beslis je eigen lot
Keep your head up
Waar een wil is, is altijd een weg
En ik weet dat je wil
Dus meisje luister wat ik zeg;
De kansen zijn eindeloos
Pak wat je toekomt
Maak je opleiding af
En verzeker je toekomst
Het is een kwestie van tijd,
Tijd zal je wonden helen
Rocky leeft met je mee,
Als het niemand wat kan schelen
Dus luister schat
Lach voor mij
Voel je blij
Ik sta voor altijd aan je zij
Leid je leven voel je vrij...

Ik help je pijn verwerken
Nee je hoeft niet meer te vluchten
Je kan met me komen praten om je hart te luchten
Je bent te goed voor deze wereld
Maar je leeft niet voor niets
Luister alles heeft een doel
Dus je bent hier voor iets!
Iets moois van jezelf
Echt, voel wat ik zeg

Is het straks over met de pijn
Na regen komt zonneschijn
Blij zal je zijn
Je bent de ster die schijnt
Ik weet ze krijgen je niet klein
Opgesloten in je brein
Maar dat is alleen maar schijn...
Zoveel stress in je verleden,
Ik weet je hebt geleden
Maar je moet die shit vergeven
Ook al kan je het niet vergeten...
Ik weet het is zwaar
Vraag me niet waarom ze het deden
Blijf niet boos op je ouders
Het is ook hun eigen leven
Ook al wou ik dat die pijn jou bespaart was gebleven
Je hebt ervan geleerd

Je was nooit openlijk met jezelf bezig,
Ook al was je pijn nog zo diep en hevig

..†..Darkness..†..
..†..In a dark lair
Filled with despair
Walls made of fear
And no one to hear
The melancholy of my soul
Like I'm stuck in a hole
My heart is hollow
Being hard to follow
My thoughts are clouded
I m feeling surrounded
By the echoing voices
Of the one without choices
The complaints of the dead
Gathering all in my head
They hunt me everywhere
If only they could spare
Few moments on my own
Just in my head once ,to be alone
Beginning with only whispers
Now emerging in my head
I'm able to witness, the mourning of the dead
Their eternal sadness
Reflecting in the darkness
The atrocity of their death
Inside me, never able to forget
Those tormented souls
Sharing their pain with mine
Not able to Endure their suffering
Anymore, anymore
The time is vanishing
And with all my feeling
I don't see anymore
Those vision of before
Presently on a bed
They Consider me demented
Im fully medicated
I don't see in my head
The vision of the dead
But the memories are stronger
Now I'm in a white chamber
Still no one to hear
My hopeless tomorrow
All day filled with Sorrow
Desolation
For only companion
With no place to conceal
With only time to heal
Stuck in that white chamber
Stranded there forever

Can you stop the fire? Can you stand to fight her?
You can't stop the fire. You won't say the words..


Please, please forgive me
But I won't be home again
Maybe someday you'll look up,
And, barely conscious, you'll say to no one
Isn't something missing


You won't cry for my absence, I know
You forgot me long ago
Am I that unimportant
Am I so insignificant
Isn't something missing
Isn't someone missing me


Even though I'm the sacrifice
You won't try for me, not now
Though I'd die to know you love me
I'm all alone
Isn't someone missing me

And if I bleed i'll bleed
Knowing you dont care
And if I sleep just to dream of you
I'll wake without you there
Isn't something missing
Isn't something...


You know I'm the sacrifice
You wont try for me not now
Though i'd die to know you love me
I'm all alone
Isn't something missing
Isn't someone missing me...

ik dacht dat ik er nu niet meer zou zijn,

ik dacht dat ik dood zou zijn gegaan van de pijn.

Maar kijk eens hoe hard ik er voor vecht,

Het is geen film het is echt..



Er is altijd een weg om uit je problemen te komen,

Ook in de realiteit en niet alleen in je dromen..

Er zijn altijd mensen die om je geven,

En je een duwtje de goede kant op geven..



Laat die kleine onnozele dingen gaan,

Laat ze geen deel meer uitmaken van je bestaan..

Die problemen zijn jou moeite niet eens waard,

Het is beter als je dat voor belangrijkere dingen opspaart..

Verleid me, verstik me,
pak m'n vrijheid af.
Bemin me, beperk me,
ga je gang, ik ben laf.

Je wil samensmelten,
- een onnozel idee -
Maar ik ben romantisch,
ik ga d’r in mee...

Kneed me en knecht me,
wees lief en gemeen.
Gun me de plek
van het blok aan je been.

Als jij mijn vrouw bent,
ben ik je man.
Dan vechten we samen,
voor dat wat niet kan.

We doen nóg meer water bij onze wijn,
totdat er alléén nog maar water zal zijn.
Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed,
zo leven we samen, de dood tegemoet.

Weg met de eenzaamheid, leve de sleur,
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur.
De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin,
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.

Steeds dezelfde fouten,
steeds dezelfde pijn.
Bijna net zo gruwelijk,
als helemaal alleen te zijn.

Misschien is het deze keer anders,
misschien is het deze keer waar.
Is alle wijsheid van de wereld maar een fout,
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar.

Het spel is weer begonnen,
ik zit er midden in.
Verslaafd als een verslaafde,
verzetten heeft geen zin.

Ik kan alleen verliezen,
mijn hart en mijn verstand.
De liefde laat pas los,
als ze is opgebrand.

Dan ben je weer jezelf,
alleen en onbemind.
Maar volwassen en verstandig,
totdat het weer begint.

Spijt heb ik niet meer
Van wat ik je ooit zei
Van wat ik alsmaar voel
en wat jij niet voelt voor mij
De tijd neemt echt geen keer
De dingen gaan voorbij
maar de zaken van het hart
maken mij steeds minder vrij

Spreek niet van vergeten
Spreek niet over tijd
Spreek niet over later
want later ben ik kwijt

Omhels me dan
je weet dat ik niet zonder kan
maar als ik dan toch zonder moet
verlos me dan
Omhels me dan
Je weet dat ik niet zonder kan
Mijn hart is veelste groot
dus druk me nu maar zachtjes dood

Draaiend om je heen
Ontdek ik bij mezelf
dat ik maar de helft ben
een halve vrouw alleen

Embrace me...

Ooit hield ik zoveel van je
Zoveel, misschien was het wel te
Er is niks meer van overgebleven
We moeten verder met ons leven
Ik zal verder moeten doorgaan
Met over m'n wangen enkel een traan
De tijden die er waren
Waren gewoon niet te verklaren
Ooit komt er een tijd
Dat ik inzie wat voor spijt
Jij zult altijd dat plaatsje in m'n hart houden
Weg is die band, die we samen opbouwden
Ik heb je nog zoveel uit te leggen
Wanneer kan ik die woorden tegen je zeggen
Ik hoop dat je mij ooit kunt vergeven
Dan kan ik verder met m'n leven

I was Untouchable
My emotions roped in place
Never feeling more than I wished to
...
I was Untouchable
But this disease,
This curse,
Crept into my body
Silently seeping into my skin
Wiggling into my veins
Overtaking my organs
...
I was Untouchable
Until he told me that he loved me
...
I was Untouchable
Until I realized that I loved him
...
Now all I want is his touch

Ik wil ze wegstoppen
Mijn gevoelens opkroppen
Vergeten wat er allemaal mis is gegaan
Weer beginnen van voor af aan
Ik wil het gewoon niet zeggen
Ik kan mijn gevoel niet uitleggen

Morgen is dezelfde dag
Met dezelfde zorgen
Ik voel dat ik niet degene ben die mijn leven bepaalt
Want ik heb al zoveel dagen roekeloos geleeft

Morgen, weer zo'n dag als vandaag
Met nog steeds dezelfde zorgen