Wat was ik het zat, op dat kleine hokkie zonder kastruimte. Mijn kamertje zag eruit als een real life versie van Jenga (of hoe heet dat spel ook alweer, waarbij je allmaal blokjes op elkaar stapelt...) Ofwel door mijn moeder zeer respectloos omgedoopt tot "De opslagplaats".
Kortom, tijd voor Sky om groter te gaan wonen.

Maarja, met een eisenpakket als dat van mij is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Groter wonen, niet schandalig duur en toch in dezelfde wijk blijven... Dus ik besloot mijn wens het universum in te sturen. Vandaar dat op het moment dat deze woning -met als huisnummer mijn geboortejaar- in de krant stond, ik wist dat het van mij was. En zie hier het resultaat. (Of nee, wacht nog maar ff tot de house warming...)

De Chinezen zeggen "Be careful what you wish for" (maar dan in het Chinees natuurlijk) en believe me, that is sooo true. De eerste paar keer stapte ik nagelbijtend over mijn nieuwe drempel. OMG that's a lot of space, van 27 naar 53 m2.

De sleutel heb ik inmiddels al 2 1/2 week. Gelukkig hoefde er niet enorm veel te gebeuren, zeg maar de usual / I've seen worse. En daarnaast beschik ik over een fantastische en handige stiefpa, die er wat moois van maakt. En een paar fantastische vrienden die voor me klaar staan om bij te springen.. Tnx guyz you're the greatezt!!

Maar daarmee zijn we er nog niet... Mensen blijven zich afvragen of ik al aan het inpakken ben, wat ik een volslagen misplaatste veronderstelling vind. Ik ben namelijk kampioen uitstellen. De Olympische spelen voor uitstellen zou ik op m'n sloffen halen. Dus nee, ben nog niet aan het inpakken. Ben wel aan het bedenken wát ik wil inpakken en heb ook al een paar dozen...

Voor de rest klussen we vrolijk verder. De slaapkamer moet nog geverfd, de trap schuren/lakken/verven en vrijdag de vloer leggen, en binnenkort mijn bed, bank enz. ophalen bij de Ikea. Dus voor de mensen met een lege dagbesteding: you've got my number