Kwik, Kwek en Kwakje
zaten samen op de stoep
Kwik at een gebakje
en Kwek genoot van snoep
- maar Kwakje had een zakje
met droge Cup-a-Soup
En iedereen die langs hen liep
zei Kwik en Kwek gedag
Een enkeling riep blij "Hiep-hiep!"
en wuifde met zijn vlag
- maar voor het arme Kwakje
klonk schamper hoongelach
En Kwakje huilde bitter vocht
- wat had hij toch misdaan?
Oh, het was zo vergezocht,
gemeen en inhumaan!
Was hij dan zo'n wangedrocht?
Daar gleed alweer een traan...
En iedereen die langs hen kwam
gaf Kwik en Kwek een zoen
en raakte haast in vuur en vlam
als voor de kampioen
Maar Kwakje kreeg een blik zo stram
en zuur als een citroen
Wat kan het leven triestig zijn,
zo droef en onrechtvaardig!
De één doet steeds de ander pijn,
is harteloos onaardig
gedraagt zich als een stuk chagrijn -
het is haast mensonwaardig!
Maar 't allerslechtste is nog wel
hun oompje Donald Duck,
want die zei: "Ach, dat héle stel
dat boeit me toch geen ruk."
Hahahaha volgende keer krijg je wat anders nog grappiger....