jappy-b

Laat ik één ding voorop stellen, ik voel me een rasechte Nederlander. Ik vind Nederland een onwijs tof land, ik zou nergens anders willen wonen en vergeleken met de meeste andere landen hebben we t hier best wel heel erg goed vind ik. Okee, niet álles is hier 100%, maar dat is nergens, dus niet zeuren.

In ieder geval, Nederland is COOL. En ik vind het ook meer dan leuk om in het buitenland trots naar allerlei dingen te wijzen en te zeggen "kijk, dit is Nederlands!" Ik bloei zelfs helemaal op als ik in Chicago een filiaal van Randstad Uitzendburo zie en in de boekenwinkels controleer ik altijd snel of ze wel een cursus Amerikaans-Nederlands hebben liggen. Ook onze eigen bokkepootjes, stroopwafels en chocomel (de enige echte) hebben in het buitenland dankzij mij een populariteit als nooit te voren en mijn koffer bevat dan ook aanmerkelijk minder kleding dan goederen die even tevoren bij Albert Heijn uit de schappen zijn gerausd.

Eén ding wil ik alleen NIET meer tegenkomen in het buitenland en dat is onze ouwe trouwe driekleur. Toch wel raar, want ik heb hier nog ergens een foto waarop ik als 10-jarige trots met een Nederlandse vlag loop te zwaaien (met een inderhaast uit een judoband vervaardigde oranje sjerp om mijn jas gebonden), nét genoeg voor een koninginnedagoptocht uitlopend dat het voor mijzelf leek alsof ze eigenlijk achter *mij* aanliepen. Of misschien wel achter mijn vlaggetje, maar dat maakte in principe geen verschil.

De laatste paar jaar krimp ik in echter elkaar als ik ergens een Nederlandse vlag zie. Want die vlag staat niet meer voor hoe cool Nederland is, maar voor een groep scheeuwlelijkerds die onder het mom van "trots zijn op je eigen land" ons roodwitblauw te pas en vooral te onpas overal op bevestigen. Daarbij dragen deze scheeuwers vaak kleding van een Engels "negermerk" versierd met biesjes in de ENGELSE kleuren (rood wit en blauw) en een AMERIKAANSE legerjas eroverheen, roepen DUITSE leuzen en draaien muziek die oorspronkelijk is verzonnen door zwarte AMERIKAANSE homo's. Verder zijn ze nogal dol op een CHINEES gekleurde spons en (van origine) TURKSE bloemen. Oja, en ze schijnen maar twee van onze twaalf provincies te erkennen, in ieder geval hoor ik ze nooit "Dren-te! Dren-te!" roepen.

Tegen deze mensen wil ik graag zeggen "Zijn jullie nou helemáál dol geworden?!" Ik raak hiervan namelijk nogal in de war.

Hoewel, misschien begrijp ik wél wat jullie eigenlijk bedoelen. En misschien krimp ik dáárom wel in elkaar, elke keer als ik tegenwoordig ergens een Nederlandse vlag zie.

Jullie worden bedánkt. (Stelletje nep-Nederlanders.)