tsja, de naam verklapt ook wel een beetje wat over het persoon in kwestie.
Rupert dat was een hele lieve, een hele gevoelige jongen van veertien jaar oud uit een heel warm nest. En Rupert jongen, die hield van het leven, he. Iedere dag als de zon opkwam, ha, dan was Rupert hartstikke blij, want dan was er weer een nieuwe dag aangebroken. Maar toch was Rupert altijd alleen. Op school ook, zat ie altijd helemaal alleen zo in een hoekje van de kantine zo zijn boterhammetjes op te eten zo. En het was helemaal niet zo dat de andere mensen Rupert zo onaardig vonden of zo, dat was het helemaal niet, maar hij was nogal lelijk, en daar kon ie niks aan doen, maar hij had een hele le...of nou, een hele een hele moeilijke huid. Ja maar weet je wat zo erg was? Op zijn lippen, dat zat rondom helemaal vol met zweren, ja, daar kon ie niks aan doen. Dan at ie zo z'n boterhammetjes zo, en zolang ie zo at was er niks aan de hand he, zo. Nee, maar dan lachte ie, en dan kgrrrrrr woaaah, ja, en dan liep die pus hier zo naar beneden, zo weejenie. Ohhhh, en wilde ie niet dat iemand dat zag, en dan snel zo wawawa....oh man, arme Rupert.
Ja, en hij zat op de middelbare school, maar daar voelde hij zich ook helemaal niet thuis, want het was een ontzettend kakschool was dat. D'r zaten van die jongens op zo van "Mijn vaderj heeft een open Merjcedes sportwagen, en daar rijdt hij elke dag naar zijn werjk, en laterj wil ik net zo worjden als mijn vaderj, urj urj urj urj urj, zo'n school was dat, he. En Rupert was altijd alleen.
Gngraaa. En nou kwam d'r....ja nee dat heb ik zo af en toe. Nou kwam d'r, op een goede dag, op de school waar Rupert zat een nieuwe lerares; juffrouw Liesbeth. En deze juffrouw Liesbeth die was mooi, mooi; een figuur jongen; hier had je zo die taille, umpf umpf umpf taille, en dan hier had je zo die heupjes weejenie, die heupjes, en hierzo, hier had je zo die, ahh man, die ahh die billen, van die lekkere. Van die bolle billetjes, lekker bolle billetjes, lekker in knijpen, lekker knijpen, maar niet hard, zachtjes knijpen, zachtjes knijpen, gewoon zachtjes, kijk dan, kijk dan, en dan had ze van die hele mooie lange benen, zo'n heel zacht buikje, en dan van die ehh pronte borstjes, met van die ehh tepels erop, ja, ja die moeten erop he, anders is het geen gezicht, dan is het alleen maar een beetje blblbla. En dan had ze zulke lippen. En zij sprak zoals Ben Webster saxofoon speelde; met heel veel ehh valse lucht; "Hai, ik ben juffrouw Liesbeth." Ohh man, geen man ter wereld kon daar weerstand aan bieden aan die vrouw; als je naar d'r keek jongen, dan had je het gevoel gewoon, ja het gevoel dat je zo, dat je zo sjluuurp daar zo in gezogen werd, weejenie sjluuurp, oh man, kutwijf man.Damn.
Nou, de eerste dag dat zij op school kwam, toen keek ze zo die kantine rond, en toen zag ze daar in het hoekje Rupert zitten. En deze vrouw, deze bloedmooie vrouw ging naast Rupert zitten. En niemand begreep er iets van, ja Rupert al helemaal niet, die zat gewoon lekker te eten, Baaah schrok zich helemaal kapot, maar zij vond gewoon; ja iemand hoeft toch niet helemaal alleen te zitten alleen omdat ie lelijk is.
En iedere dag ging juffrouw Liesbeth weer naast Rupert zitten en dan spraken ze samen over whaa over van allerlei onderwerpen, en ach, dan dan at ze wel wat later.
Ja en Rupert dat was een puber he, dat was een zweterige puber van veertien jaar oud, dus ja, het onvermijdelijke gebeurde; Rupert werd verliefd. Rupert werd verliefd op juffrouw Liesbeth. Maar hij was zo verlegen, echt, hij durfde d'r nog niet eens echt aan te kijken.
Nou, na school, als iedereen naar huis ging, dan bleef Rupert altijd een beetje op school rondhangen, want thuis had ?ie toch niks te doen. En zo liep ie, op een dag door het gebouw te dwalen. En toen kwam die bij de gymlokalen, en daar hoorde ie allemaal geluiden.
Ohh ahh oja ohh ahhhh ohhhhh oja oja oh ohh oja oja onee kut oh oh ja oja oh onee ohh onee onee nee nee oh ohjawel ohjawel ohj...
En Rupert doet die deur open, hij kijkt naar binnen en Whaaa kgrrrr oempf oe oe. En daar midden in het gymlokaal zag Rupert juffrouw Liesbeth helemaal naakt. En ze was niet alleen. Ze was met Hugo.
Nou en Hugo, dat was de grootste en sterkste jongen van de school he. En juffrouw Liesbeth die lag zo achterover op dat ehh dat turninstrument ehh, de kast weejenie, dat bruine ding waar je vroeger zo Pfgroempf tegenaan knalde zo he.
Daar lag zij, achterover lag zij daar op. En die Hugo, die had een hand had ie zo onder d'r hoofd, en met die andere hand ging ie zo heel zachtjes over dat lichaam..... En dan gaf ie d'r zo weejenie van die hele, natte tongzoenen.......
En toen stak ie z'n wijsvinger en zijn middelvinger in zijn mond Schlup, en daar ging ie zo heel zachtjes mee tegen haar ehh clitoris, ja ehh zachtjes he. Sljup sljup En Rupert zag dat allemaal gebeuren en Rupert dacht "dat dat durf ik nooit, dat durf ik nooit!" dacht Rupert. "Moet je eens kijken wat Hugo allemaal doet, dat durf ik helemaal niet. Maar ik weet zeker..." dacht Rupert. "...Dat ik een betere man voor juffrouw Liesbeth ben dan Hugo. Ik weet zeker dat ik meer van haar hou, maar ik moet laten zien uit welk hout ik gesneden ben." dacht ie "Ik moet laten zien dat ik een man ben."
En de week daarna gingen ze met de hele school op zeilkamp. En tot ieders verbazing ging Rupert mee, want ja normaal ehh normaal gesproken ging ie nooit mee he, met dat soort dingen, enne zeker niet als het op zee was, want dat zoute water in z'n gezicht jongen, da oh, da whoaha......
Maar Rupert was van de partij. En toen ze op volle zee zaten, waren ze Rupert kwijt. ?Waar is Ruperjt?' ?Heb jij Ruperjt gezien?'
?Nee, ik heb Ruperjt niet gezien.' ?Ruperjt!' ?Ruperj....eeeeerjt!'
Maar ze hoefde niet lang te zoeken, want plots riep iemand: ?Daarj!' ?Daarj!' ?Daarj!' ?Daarj!'.
En helemaal bovenin de mast, daar hing Rupert.
?Het kan me niet meer schelen! Het kan me niet meer schelen!'
?Ruperjt, kom naar beneden Ruperjt'
?Kijk uit, Ruperjt, straks val je nog Ruperjt.'
?Het kan me niet meer schelen! Het kan me niet meer schelen!'
En daar verscheen juffrouw Liesbeth. ?Rupert, kom naar beneden Rupert, kom naar beneden Rupert'
?Juffrouw Liesbeth, ik hou van u, zonder u wil ik niet verder leven, ik hou van u, met heel mijn hart met heel mijn ziel, hou ik van u!'
?Oh, kom naar beneden Rupert, ik hou ook van jou. Kom naar beneden en dan zal ik je laten zien hoeveel.' Ja, en dat was te veel opwinding voor Rupert he. En even liet ?ie z'n handen los, en dondert zo de zee in!
?Man overboorjd, man overboorjd.'
Juffrouw Liesbeth trok al d'r kleren uit, dook ?m achterna, in de crawl, pakte ?m bij z'n kladden, sleepte ?m aan boord, pompte het water uit z'n longen maar..... hij ademt niet meer.
Jahaaa, ze hadden allemaal en EHBO-cursus gehad.....ehh even kijken, olalal..... ohh jaja....Maar gelukkig; daar verscheen juffrouw Liesbeth. Ze knielt naast Rupert neer, ze legt haar hand onder zijn hoofd. En echt, ze mocht ?m heel heel erg graag....maar godverdomme man hee euhh. Maar ze vermande zich, ze haalde diep adem....en Mwbwaaa ze kotst z'n hele bek vol! Maar met een antiperistaltische impuls mikte Rupert de hele handel terug, recht in d'r gezicht. Hij opent zijn ogen, ziet daar hij juffrouw Liesbeth onder de pus, de kots en het zeewier, en hij dacht: ?we zijn gelijk'.
En hij nam juffrouw Liesbeth in de armen, kuste haar vol op de mond Mmmm, scheurde zich weer los Kgrrrr, stak zijn armen in de lucht en riep: ?Nu ben ik een man!' En hij klauterde weer....bovenin de mast....en daar....bovenin de mast....uitturend over de verre zee...zong Rupert...zijn lied.
Hans Teeuwen
Beetje dom om alle hardcore liefhebbers over èèn kam te scheren he
Als je met dit soort uitspraken komt is het niet eens de moeite om met je in discussie te gaan.
Blijf jij maar lekker bij je technofeesies
![[img cacheid=0007a1670014c900819bd44e1a00755dab]http://members.lycos.nl/bazziebaz1/Images/Looser.gif[/img]](/images/cache/0007a1670014c900819bd44e1a00755dab "Bron: http://members.lycos.nl/bazziebaz1/Images/Looser.gif")
![[img]http://www.hetrsg.nl/forum/images/smilies/sm_eerie.gif[/img]](http://www.hetrsg.nl/forum/images/smilies/sm_eerie.gif)
