Inbreng begroting Justite met een eerste reactie op de moord op Theo van Gogh.
Geert (Groep) Wilders, 2 november 2004
Voorzitter. Het is vandaag inderdaad een zwarte dag voor onze democratie. Met de laffe moord op Theo van Gogh is niet alleen iemand die op creatieve wijze van het vrije woord gebruikmaakte ons ontnomen maar is ook de vrijheid van meningsuiting een mokerslag toegebracht. Het is te walgelijk voor woorden wat er vandaag is gebeurd en ik heb er eigenlijk ook geen woorden voor. Nooit zullen wij mogen capituleren voor mensen die geen argumenten maar kogels en messen gebruiken om andersdenkenden de mond te snoeren en zoals vandaag zelfs het leven te ontnemen. Ik ben niet alleen verdrietig maar ook heel kwaad over wat er vandaag is gebeurd. Ik kan het nog niet helemaal bevatten, maar ik weet wel met alle andere collega's dat mijn gedachten vooral uitgaan naar de familieleden en overige nabestaanden van de heer Van Gogh die ongetwijfeld een afschuwelijke tijd doormaken. Ik wens hun daarbij sterkte.
Voorzitter. Ik spreek vandaag een tekst uit bij deze begroting voor Justitie die ik de afgelopen dagen voor de dramatische moord op Theo van Gogh had geschreven. Een tekst die met name gaat over criminaliteit van niet-westerse allochtonen zoals Marokkanen, Turken en Antillianen, en over de onveiligheid in vele wijken en buurten in ons land, zoals de Diamantbuurt in Amsterdam. Ik heb zitten te twijfelen of ik die tekst nu al dan niet zou uitspreken, maar ik meen dat het vrije woord ermee is gediend dat ik die tekst gewoon ongewijzigd uitspreek. Dat zal ik nu dan ook doen.
Voorzitter. Bij de algemene politieke beschouwingen heb ik er reeds op gewezen dat het onaanvaardbaar is dat het aantal slachtoffers van geweldsdelicten nog steeds stijgt en dat ook de overlast in buurten niet is verminderd. In ons land zijn jaarlijks 3,3 miljoen mensen het slachtoffer van criminaliteit, zoals diefstal, vandalisme en geweld. De afgelopen weken hebben wij op verschillende plekken in ons land kunnen zien waartoe straatterreur kan leiden. In Honselersdijk en in de Amsterdamse Diamantbuurt werden mensen uit hun buurt weggejaagd na te zijn geterroriseerd door Marokkaanse jongeren.
Ik heb daar overigens Kamervragen over gesteld. Het advies van de politie was verhuizen. De reactie van de Amsterdamse burgemeester: wij weten wel wie het zijn, maar wij kunnen er niets aan doen. In Rotterdam, Ede, Haarlem en elders zijn de afgelopen tijd veel soortgelijke gevallen bekend geworden. De wereld staat op z'n kop. De Nederlandse burger snapt er niets meer van. Slachtoffers worden gestraft en daders gaan vrijuit. Nederland is te tolerant. Ook het cultuurrelativisme neemt perverse vormen aan. Ik zeg al jaren in dit huis: ook excessen in de islam -- of het nu gaat om moskeeën of om criminelen van Marokkaanse of andere afkomst -- moeten hard worden aangepakt. Niemand snapt dat het niet gebeurt. Mensen die daar boos over zijn, geef ik groot gelijk.
Niet-westerse allochtone jongeren zijn al jaren oververtegenwoordigd in de jeugdcriminaliteitscijfers. Sommige collega's hebben daar al naar verwezen. Uit het SCP-rapport 2004 blijkt dat het aantal verdachten van criminaliteit die niet in Nederland zijn geboren of niet de Nederlandse nationaliteit hebben, sterk is toegenomen. Hetzelfde geldt voor veelplegers. Het is duidelijk dat er sprake is van een serieus maatschappelijk probleem waar wij de ogen niet voor kunnen sluiten.
In hetzelfde SCP-rapport staat dat de meeste situaties waarin mensen zich onveilig voelen, te maken hebben met dezelfde groepen rondhangende jongeren. Vanuit brede lagen van de bevolking is er vraag naar een intensievere aanpak van de criminaliteit en van de onveiligheid en wordt er gevraagd om strengere straffen. In de effectiviteit van het overheidsbeleid heeft de bevolking steeds minder vertrouwen. Velen zien het nut van het doen van aangifte niet meer in. Dat is een trieste constatering.
De overheid moet terug naar haar kerntaken. Eén daarvan is het garanderen van de veiligheid van haar burgers. Nu stelt men vaak de verkeerde prioriteiten. In plaats het uitschrijven van lucratieve boetes voor lichte verkeersovertredingen -- volgend jaar al voor 10,5 mln -- moet men zich meer richten op hinderlijke criminaliteit die het leefklimaat verziekt. Om de criminaliteit meer aan te pakken, is een mentaliteitsomslag bij politie en justitie nodig. Meer blauw op straat helpt als de agenten op de juiste manier worden ingezet.
Ter bestrijding van de (jeugd)criminaliteit doe ik een aantal voorstellen. Het meest eenvoudig, maar zeer hard nodig is meer politie. Bij de financiële beschouwingen heb ik een amendement ingediend om hiervoor 0,5 mld extra structureel uit te trekken, waarvan 400 mln voor meer politie en 100 mln voor extra AIVD-personeel in het kader van terrorismebestrijding. Door deze investering kan de politiesterkte vanaf 2005, zo heeft het departement van Binnenlandse Zaken mij voorgerekend, geleidelijk groeien met 5500 tot 6000 fte's. Deze investering is gedekt door dit bedrag te bezuinigen op de begroting voor Ontwikkelingssamenwerking. Door de extra politiemensen kan er meer tijd worden besteed aan de problemen in de buurten in het land.
Daarnaast pleit ik voor een zero-tolerancebeleid, zeker met betrekking tot overlast in de buurt. Pleinverboden en samenscholingsverboden kunnen zeker wenselijk zijn, maar het blijven uiteindelijk lapmiddelen die gemakkelijk ontdoken kunnen worden. Jongeren die zich misdragen, dienen onverbiddelijk te worden opgepakt en vastgezet. Het adagium moet zijn: liever vijf criminelen in één cel dan vier op straat.
Ik pleit er ook voor om jongeren boven de 16 jaar die ernstige geweldsmisdrijven hebben gepleegd standaard te berechten volgens het volwassenenstrafrecht.
Het is zinvol om de vervroegde invrijheidstelling af te schaffen. Een straf is een straf. Een straf betekent niet dat je eerder vrijkomt. Dit kan betekenen dat er een cellenprobleem ontstaat, maar ook daarvoor geldt het adagium: liever vijf criminelen in één cel dan vier op straat. Zet maar wat stapelbedden in die cellen, dan komt het wel goed.
Een persoon die een (tijdelijke) verblijfsvergunning heeft en veroordeeld wordt voor een misdrijf, moet zijn verblijfsvergunning inleveren. Na het uitzitten van zijn straf moet hij onmiddellijk het land worden uitgezet. Dit moet ook gelden voor mensen met een dubbele nationaliteit. Mensen die naast de Nederlandse nog een andere nationaliteit hebben -- bijvoorbeeld de Turkse of de Marokkaanse -- moeten hun Nederlandse paspoort verliezen als zij een misdrijf hebben gepleegd, zeker als het gaat om ernstige geweldsmisdrijven. Deze mensen moeten gedenaturaliseerd worden. Na het uitzitten van hun straf dienen zij –ontdaan van hun Nederlandse nationaliteit– Nederland uitgezet te worden. Ik hoop dat de minister dit wil toezeggen. Ik zal anders overwegen om hier een Kameruitspraak over te vragen.
Voorzitter. Een andere methode is de Engelse methode. Als een jongere volhardt in crimineel gedrag, dan zal hij met het hele gezin waarvan hij deel uitmaakt het huis moeten worden uitgezet. De filosofie is dat de ouders verantwoordelijk zijn voor een minderjarig kind. Op het moment dat het kind niet luistert en in criminaliteit vervalt, moeten ook de verantwoordelijke ouders daarvoor de prijs betalen. Als ik goed geïnformeerd ben, heeft het gemeentebestuur in Breda eerder besloten om samen met het Openbaar Ministerie de mogelijkheden te gaan onderzoeken om dat in te voeren. Ik ben ontzettend benieuwd of de minister al kan vertellen of dat succesvol is in Breda en of dat eventueel landelijk kan worden ingevoerd.
Wij steunen ook het initiatiefwetsvoorstel van collega Eerdmans om te komen tot wettelijke minimumstraffen.
Ik sluit af. Wij moeten bij al deze maatregelen niet vergeten dat de oorzaken van de criminaliteit uiteindelijk ook samenhangen met de doorgeschoten en veel te vrijblijvende immigratie en integratie. Ik vind dat het, om de integratie van de op dit moment in Nederland verblijvende allochtonen te bevorderen en de criminaliteit tegen te gaan, zinvol is om de immigratie van niet-Westerse immigranten fors verder te beperken. Ik heb eerder bij de algemene beschouwingen een helaas verworpen motie ingediend die zegt dat er een stop moet komen voor vijf jaar voor de gezinsvorming en de gezinshereniging van niet-westerse allochtonen. Ik vind dat we de immigratie zeer fors verder moeten beperken. Het blijft anders dweilen met de kraan open en dat kunnen we niet hebben.
De Groep-Wilders pleit dan ook voor een hardere aanpak van de criminaliteit in het algemeen, van de jeugdcriminaliteit in het bijzonder, voor adequaat ingrijpen en zwaarder straffen. Het komt er voor politie en justitie op aan om de juiste prioriteiten te leggen. Streng en daarmee sociaal. Kernpunten zijn: meer politie -- ik heb daar een half miljard euro voor gevonden -- een zero-tolerancebeleid, het einde van het afschuwelijke en perverse cultuurrelativisme, ook in het strafrecht en ten slotte, voorzitter, een aanzienlijk verdergaande beperking van de immigratie dan nu het geval is
Geert (Groep) Wilders, 2 november 2004
Voorzitter. Het is vandaag inderdaad een zwarte dag voor onze democratie. Met de laffe moord op Theo van Gogh is niet alleen iemand die op creatieve wijze van het vrije woord gebruikmaakte ons ontnomen maar is ook de vrijheid van meningsuiting een mokerslag toegebracht. Het is te walgelijk voor woorden wat er vandaag is gebeurd en ik heb er eigenlijk ook geen woorden voor. Nooit zullen wij mogen capituleren voor mensen die geen argumenten maar kogels en messen gebruiken om andersdenkenden de mond te snoeren en zoals vandaag zelfs het leven te ontnemen. Ik ben niet alleen verdrietig maar ook heel kwaad over wat er vandaag is gebeurd. Ik kan het nog niet helemaal bevatten, maar ik weet wel met alle andere collega's dat mijn gedachten vooral uitgaan naar de familieleden en overige nabestaanden van de heer Van Gogh die ongetwijfeld een afschuwelijke tijd doormaken. Ik wens hun daarbij sterkte.
Voorzitter. Ik spreek vandaag een tekst uit bij deze begroting voor Justitie die ik de afgelopen dagen voor de dramatische moord op Theo van Gogh had geschreven. Een tekst die met name gaat over criminaliteit van niet-westerse allochtonen zoals Marokkanen, Turken en Antillianen, en over de onveiligheid in vele wijken en buurten in ons land, zoals de Diamantbuurt in Amsterdam. Ik heb zitten te twijfelen of ik die tekst nu al dan niet zou uitspreken, maar ik meen dat het vrije woord ermee is gediend dat ik die tekst gewoon ongewijzigd uitspreek. Dat zal ik nu dan ook doen.
Voorzitter. Bij de algemene politieke beschouwingen heb ik er reeds op gewezen dat het onaanvaardbaar is dat het aantal slachtoffers van geweldsdelicten nog steeds stijgt en dat ook de overlast in buurten niet is verminderd. In ons land zijn jaarlijks 3,3 miljoen mensen het slachtoffer van criminaliteit, zoals diefstal, vandalisme en geweld. De afgelopen weken hebben wij op verschillende plekken in ons land kunnen zien waartoe straatterreur kan leiden. In Honselersdijk en in de Amsterdamse Diamantbuurt werden mensen uit hun buurt weggejaagd na te zijn geterroriseerd door Marokkaanse jongeren.
Ik heb daar overigens Kamervragen over gesteld. Het advies van de politie was verhuizen. De reactie van de Amsterdamse burgemeester: wij weten wel wie het zijn, maar wij kunnen er niets aan doen. In Rotterdam, Ede, Haarlem en elders zijn de afgelopen tijd veel soortgelijke gevallen bekend geworden. De wereld staat op z'n kop. De Nederlandse burger snapt er niets meer van. Slachtoffers worden gestraft en daders gaan vrijuit. Nederland is te tolerant. Ook het cultuurrelativisme neemt perverse vormen aan. Ik zeg al jaren in dit huis: ook excessen in de islam -- of het nu gaat om moskeeën of om criminelen van Marokkaanse of andere afkomst -- moeten hard worden aangepakt. Niemand snapt dat het niet gebeurt. Mensen die daar boos over zijn, geef ik groot gelijk.
Niet-westerse allochtone jongeren zijn al jaren oververtegenwoordigd in de jeugdcriminaliteitscijfers. Sommige collega's hebben daar al naar verwezen. Uit het SCP-rapport 2004 blijkt dat het aantal verdachten van criminaliteit die niet in Nederland zijn geboren of niet de Nederlandse nationaliteit hebben, sterk is toegenomen. Hetzelfde geldt voor veelplegers. Het is duidelijk dat er sprake is van een serieus maatschappelijk probleem waar wij de ogen niet voor kunnen sluiten.
In hetzelfde SCP-rapport staat dat de meeste situaties waarin mensen zich onveilig voelen, te maken hebben met dezelfde groepen rondhangende jongeren. Vanuit brede lagen van de bevolking is er vraag naar een intensievere aanpak van de criminaliteit en van de onveiligheid en wordt er gevraagd om strengere straffen. In de effectiviteit van het overheidsbeleid heeft de bevolking steeds minder vertrouwen. Velen zien het nut van het doen van aangifte niet meer in. Dat is een trieste constatering.
De overheid moet terug naar haar kerntaken. Eén daarvan is het garanderen van de veiligheid van haar burgers. Nu stelt men vaak de verkeerde prioriteiten. In plaats het uitschrijven van lucratieve boetes voor lichte verkeersovertredingen -- volgend jaar al voor 10,5 mln -- moet men zich meer richten op hinderlijke criminaliteit die het leefklimaat verziekt. Om de criminaliteit meer aan te pakken, is een mentaliteitsomslag bij politie en justitie nodig. Meer blauw op straat helpt als de agenten op de juiste manier worden ingezet.
Ter bestrijding van de (jeugd)criminaliteit doe ik een aantal voorstellen. Het meest eenvoudig, maar zeer hard nodig is meer politie. Bij de financiële beschouwingen heb ik een amendement ingediend om hiervoor 0,5 mld extra structureel uit te trekken, waarvan 400 mln voor meer politie en 100 mln voor extra AIVD-personeel in het kader van terrorismebestrijding. Door deze investering kan de politiesterkte vanaf 2005, zo heeft het departement van Binnenlandse Zaken mij voorgerekend, geleidelijk groeien met 5500 tot 6000 fte's. Deze investering is gedekt door dit bedrag te bezuinigen op de begroting voor Ontwikkelingssamenwerking. Door de extra politiemensen kan er meer tijd worden besteed aan de problemen in de buurten in het land.
Daarnaast pleit ik voor een zero-tolerancebeleid, zeker met betrekking tot overlast in de buurt. Pleinverboden en samenscholingsverboden kunnen zeker wenselijk zijn, maar het blijven uiteindelijk lapmiddelen die gemakkelijk ontdoken kunnen worden. Jongeren die zich misdragen, dienen onverbiddelijk te worden opgepakt en vastgezet. Het adagium moet zijn: liever vijf criminelen in één cel dan vier op straat.
Ik pleit er ook voor om jongeren boven de 16 jaar die ernstige geweldsmisdrijven hebben gepleegd standaard te berechten volgens het volwassenenstrafrecht.
Het is zinvol om de vervroegde invrijheidstelling af te schaffen. Een straf is een straf. Een straf betekent niet dat je eerder vrijkomt. Dit kan betekenen dat er een cellenprobleem ontstaat, maar ook daarvoor geldt het adagium: liever vijf criminelen in één cel dan vier op straat. Zet maar wat stapelbedden in die cellen, dan komt het wel goed.
Een persoon die een (tijdelijke) verblijfsvergunning heeft en veroordeeld wordt voor een misdrijf, moet zijn verblijfsvergunning inleveren. Na het uitzitten van zijn straf moet hij onmiddellijk het land worden uitgezet. Dit moet ook gelden voor mensen met een dubbele nationaliteit. Mensen die naast de Nederlandse nog een andere nationaliteit hebben -- bijvoorbeeld de Turkse of de Marokkaanse -- moeten hun Nederlandse paspoort verliezen als zij een misdrijf hebben gepleegd, zeker als het gaat om ernstige geweldsmisdrijven. Deze mensen moeten gedenaturaliseerd worden. Na het uitzitten van hun straf dienen zij –ontdaan van hun Nederlandse nationaliteit– Nederland uitgezet te worden. Ik hoop dat de minister dit wil toezeggen. Ik zal anders overwegen om hier een Kameruitspraak over te vragen.
Voorzitter. Een andere methode is de Engelse methode. Als een jongere volhardt in crimineel gedrag, dan zal hij met het hele gezin waarvan hij deel uitmaakt het huis moeten worden uitgezet. De filosofie is dat de ouders verantwoordelijk zijn voor een minderjarig kind. Op het moment dat het kind niet luistert en in criminaliteit vervalt, moeten ook de verantwoordelijke ouders daarvoor de prijs betalen. Als ik goed geïnformeerd ben, heeft het gemeentebestuur in Breda eerder besloten om samen met het Openbaar Ministerie de mogelijkheden te gaan onderzoeken om dat in te voeren. Ik ben ontzettend benieuwd of de minister al kan vertellen of dat succesvol is in Breda en of dat eventueel landelijk kan worden ingevoerd.
Wij steunen ook het initiatiefwetsvoorstel van collega Eerdmans om te komen tot wettelijke minimumstraffen.
Ik sluit af. Wij moeten bij al deze maatregelen niet vergeten dat de oorzaken van de criminaliteit uiteindelijk ook samenhangen met de doorgeschoten en veel te vrijblijvende immigratie en integratie. Ik vind dat het, om de integratie van de op dit moment in Nederland verblijvende allochtonen te bevorderen en de criminaliteit tegen te gaan, zinvol is om de immigratie van niet-Westerse immigranten fors verder te beperken. Ik heb eerder bij de algemene beschouwingen een helaas verworpen motie ingediend die zegt dat er een stop moet komen voor vijf jaar voor de gezinsvorming en de gezinshereniging van niet-westerse allochtonen. Ik vind dat we de immigratie zeer fors verder moeten beperken. Het blijft anders dweilen met de kraan open en dat kunnen we niet hebben.
De Groep-Wilders pleit dan ook voor een hardere aanpak van de criminaliteit in het algemeen, van de jeugdcriminaliteit in het bijzonder, voor adequaat ingrijpen en zwaarder straffen. Het komt er voor politie en justitie op aan om de juiste prioriteiten te leggen. Streng en daarmee sociaal. Kernpunten zijn: meer politie -- ik heb daar een half miljard euro voor gevonden -- een zero-tolerancebeleid, het einde van het afschuwelijke en perverse cultuurrelativisme, ook in het strafrecht en ten slotte, voorzitter, een aanzienlijk verdergaande beperking van de immigratie dan nu het geval is
