Peyote, Mescaline
"Veel woorden en verzen van schrijvers en dichters kunnen niet in hun volledige betekenis begrepen worden, ben ik geneigd te zeggen, door iemand die nooit onder de invloed van mescaline is geweest..."
(H. Havelock Ellis, The World of Dreams, 1911)
Een kleine, stekelloze cactus groeit in Zuid-Texas en Noord-Mexico. Het is maar een bescheiden plant met kleine bloemen, deze Lophophora Williamsii beter bekend als PEYOTE. Toch speelt deze plant een grote rol in de religie en cultuur van de Indianen van Midden-Amerika en vinden wij haar afgebeeld al ver voor onze jaartelling.
Nog steeds staat peyote in hoog aanzien bij de oorspronkelijke bevolking van deze streken, de Huichols, en tegenwoordig ook bij entheogene onderzoekers over de hele wereld. Peyote staat centraal in de shamanistische rituelen van een oeroude, maar nog springlevende religie, die verrassend vrij is gebleven van de invloed van Spaanse kolonisten en de kerk.
Toen de Noordamerikaanse Indianen in de loop van de vorige eeuw bijna volledig van hun land en hun cultuur beroofd waren, keerden velen zich tot de voorouderlijke peyote-cultus van de Huichols. De Native American Chruch onstond en het rituele gebruik van de cactus verspreidde zich onder vele stammen, tot in Canada toe. Deze namen wel christelijke elementen in hun rituelen op. De Comanche-hoofdman Quanah Parker zei aan het begin van deze eeuw: "De blanken gaan naar hun kerken en praten daar over Christus; wij blijven in onze tipi’s en praten met Christus."
De Huichols, die al in de achttiende eeuw in naam gekoloniseerd waren, maar die nooit een echte bezetting kenden door de ontoegankelijkheid van hun gebied, zijn zich zeer bewust van de heiligheid van peyote en worden sinds de Mexicaanse onafhankelijkheid nauwelijks meer lastig gevallen door kerk of autoriteiten. De cactus is in heel Mexico te koop als medicijn tegen vele ziekten, zoals blindheid, bronchitis, eigenlijk alle kwalen, want "de geest" geeft adviezen voor genezing. Toen een journalist bij een Indiaan naar dit middel informeerde, kreeg hij te horen dat aspirine een drug is, maar peyote heilig.
Het eerste verslag van een blanke over peyote-gebruik komt uit 1897 en spoedig daarna publiceerde de beroemde psycholoog Havelock Ellis over zijn ervaringen in het British Journal of Medicine. In 1897 ontdekte men de entheogene stof in peyote en noemde deze mescaline. Deze stof werd in 1919 voor het eerst synthetisch gemaakt en in de jaren daarna door vele wetenschappers, kunstenaars en andere onderzoekers onderzocht. De Engelse schrijver Aldous Huxley is waarschijnlijk de bekendste beschrijver van mescaline en LSD-ervaringen, maar zeker niet de enige. Een van de eerste blanken die deelnam aan een Indiaans peyote-ritueel was de Franse schrijver Antonin Artaud, die in de jaren dertig naar Mexico reisde. Hij schreef een aantal fascinerende verslagen over zijn avonturen bij de Tarahumaras:
"Ik heb in de Mexicaanse bergen peyote genomen, een hoeveelheid die bij de Tarahumaras voor twee of drie dagen genoeg is, en ik geloof dat het de drie gelukkigste dagen van mijn leven waren. Niet langer had ik genoeg van mezelf, ik zocht niet meer naar een reden om verder te leven, ik hoefde mijn lichaam niet meer rond te slepen..."
De curandero (priester, shamaan) zingt bij het grote peyote-ritueel, "Kauw goed, kauw goed, dan zul je je leven zien."
De Indianen gebruiken de cactus niet alleen om helderziend te worden, maar ook als medicijn. "De vrouw nam een flinke cactus, sneed de onderkant af, tilde haar lange, prachtig geborduurde rok op een veegde met de vochtige onderkant langs haar benen, vooral op plaatsen waar schrammen en wondjes zaten, veroorzaakt door de lange tocht door de woestijn. Ze legde uit dat de peyote niet alleen honger en dorst verdrijft en de geest verheft, maar ook wonden geneest en infecties voorkomt."
Duizenden Indianen maken jaarlijks een pelgrimstocht naar Wirikuta, het geestelijke land van de voorouders, waar de peyote vandaan komt. De pelgrims komen langs plaatsen die je tevergeefs op de kaart zult zoeken, maar die wel op de geestelijke landkaart van de peyote-reizigers staan aangegeven: Poort naar de Wolken; Vagina; Waar Onze Moeders Wonen et cetera. Onder invloed van de plant trekken de pelgrims door een fantastisch landschap waarin de geschiedenis van het universum is vastgelegd door hun voorouders. Voor de Indianen betekent de toch naar Wirikuta hetzelfde als een reis naar Mekka voor een moslim of naar Benares voor een hindoe.
De schrijver Carlos Castenada heeft veel gedaan voor het verspreiden van kennis over de peyote-religie in het Westen. In een lange reeks boeken beschrijft Castenada (sommigen zeggen dat achter deze naam een hele groep onderzoekers schuilgaat) zijn ervaringen met de curandero Don Juan. Iedere deelnemer aan een peyote-bijeenkomst mag hetzelfde magische middel gebruiken als de meest ervaren curandero, zodat hij zonder tussenkomst van priesters en goeroes direct contact met de geest kan maken. De Indianen delen hun diepste geheimen met de geïntereseerde vreemdelingen die in grote getale uit de Verenigde Staten komen: "Want wij zijn allen, wij zijn allen, wij zijn allen kinderen van een prachtig gekleurde bloem. Er is niemand, er is niemand die spijt heeft van wat wij zijn."
In de loop der jaren hebben miljoenen mensen Castenada’s boeken gelezen. Het probleem is alleen dat peyote en mescaline hier moeilijk te krijgen zijn. Maar het is er wel. Er zijn chemici die in hun laboratorium kleine hoeveelheden synthetische mescaline produceren, die via niet-commerciële circuits gedistributeerd worden. Deze mescaline is heel zuiver en van uitstekende kwaliteit. Ook wordt er op zeer kleine schaal uit de Verenigde Staten echte mescaline aangevoerd, die op dezelfde manier verspreid wordt. En ten slotte zijn er toeristen die uit Mexico de gedroogde peyote meebrengen. Het is het beste van tevoren te vasten, als je kunt een dag of langer, een tijd geen alcohol te gebruiken en rekening te houden met de voedingsaanwijzingen die je verderop na "Ayahuasca/Yage" aantreft. Peyote smaakt buitengewoon bitter. De Indianen zeggen dat je jezelf opeet; daarom kan de een de smaak beter verdragen dan de ander. Van de mescaline-kristallen neem je een kwart tot een half gram; van de peyote-cactus eet je zoveel je wilt of kunt. Peyote moet je heel goed kauwen wat niet gemakkelijk is. De misselijkheid gaat voorbij. Als je moet overgeven, gaat de werking niet verloren. Van de kristallen zul je minder last hebben.
Ook voor mescaline en peyote geldt dat het een poosje duurt voordat je het effect voelt. Daarna kun je een van de meest goddelijke ervaringen van je leven hebben. Mescaline doet aan LSD-25 denken, maar het is zachter, kleuriger en warmer, aards, vriendelijk en prettig. Op een stil strand, een open veld, in bossen, duinen of bergen ben je getuige van de entheogene, goddelijke kanten van de natuur.
De Engelse schrijver Aldous Huxley schreef: "Het is ongetwijfeld de belangrijkste ervaring die menselijke wezens tijdens hun leven kunnen hebben..."
Met mescaline, peyote en andere entheogene middelen als psilocybe kun je je visioenen sturen en een richting geven. Als de trip eenmaal op gang komt, ga je op een stil, afgezonderd, halfduister plekje zitten, zo gemakkelijk mogelijk, op een bank of een stoel. Leg je handen op elkaar in je schoot, met de handpalmen naar boven (linkerhand boven) en sluit je ogen. Ontspan. Dit is de gemakkelijkste houding. Concentreer je op het middel dat je hebt genomen en visualiseer, dat wil zeggen verbeeld je, de plant, of boom, of paddestoel of cactus waarvan het afkomstig is. Wacht tot er een beeld of een beeldenreeks voor je ogen verschijnt. Spreek met jezelf af dat dit de Geest van de plant is en stel jezelf aan deze geest voor. Wees niet verbaasd als je bijvoorbeeld in je fantasie knielt. Wacht tot je voelt dat er een soort energiestroom ontstaat tussen jou en wat je ziet. Dit is niet moeilijk; het gaat als het ware vanzelf. Als je nu een vraag stelt, of aan iets of iemand denkt, begint het beeld te veranderen. Ga daarin mee, laat je rustig drijven op de golven van de stroom. Na verloop van tijd kom je daar terecht waar je wilde zijn. Als je verder wilt, of je drijft weg van waar je was, stel je een nieuwe vraag of je laat je gaan en ziet wel waar je uitkomt.
Kom je ergens terecht waar het je niet bevalt, dan trek je je terug. Lukt dat niet, roep dan de Geest van het middel te hulp. Je vraagt gewoon van binnen, "Geest, help me." Wat er ook gebeurt, laat het middel rustig zijn gang gaan. Drijf mee, zweef mee. Als het natuurlijke middelen zijn en het is je eigen, bewuste keuze geweest om te trippen, en je hebt je gehouden aan de regels van voorzichtigheid en soberheid, zal alles goed gaan. Soms moeten we eerst door moeilijke gebieden heen om vervolgens iets moois mee te maken. Juist op de moeilijke plekken leer je het meest. Daar worden we gewezen op onze zwakheden, fouten en ijdelheden. Alles wat je meemaakt en tegenkomt, kun je je later herinneren, en kun je later verwerken.
De ene keer ga je steeds verder en kom je in de kosmos terecht; een andere keer kom je steeds dichter bij je jezelf, tot je geboorte en daarvoor. Als je eenmaal geleerd hebt te vertrouwen op de Geest van het middel en op jezelf, zijn er geen grenzen meer.
------------------
quote (uitjebol)
..kwam ik dit tegen... heeft iemand hier ervaring mee?
bittere 
olie of als een wit kristallijn poeder. Soms kan men in het gebruikersmilieu de rauwe schijfjes van de cactus aantreffen. Bij gebruik wordt op die schijfjes gekauwd. Het poeder is meestal verwerkt tot capsules
die dan oraal worden ingenomen. De schijfjes worden ook gemalen tot een bruin poeder die dan in capsules steekt. Zelden wordt mescaline gesnoven of ingespoten. Mescaline wordt ook aangetroffen op papiertrips. De vloeistof werd dus op papier aangebracht zoals ook bij LSD wordt gedaan. De effecten duren 4 tot 12 uur.
alsook fabelachtige beelden. Men ziet prisma?s, kristallen, symmetrische en geometrische figuren, stralende kleuren. Er ontstaat een gevoel van eenheid. Verder ervaart men slapeloosheid, wijde pupillen, misselijkheid vanwege de slechte bittere smaak en opgezwollen lippen. Vaak is er een lichte stijging van de hartslag en de bloeddruk en dit vergezeld van zweten, overmatige speekselvorming en een kleine verhoging van de lichaamstemperatuur. De gemoedstoestand die erdoor ontstaat kan variëren van filosofisch tot sociaal en kan ook leiden naar een helder persoonlijk inzicht.
.wel vaag maar niet zo grappig als bijv paddo's of dergelijke....
Peyote cactus 1 stuks, 15.00 Euro 
