Ontwakende zonneactiviteit kan moderne communicatie lam leggen

Ontwakende zonneactiviteit kan moderne communicatie lam leggen



sun_awakensDe Aarde en de ruimte komen in contact met iets wat nieuw is in de geschiedenis van de moderne mens. Om voorbereidingen te treffen organiseren autoriteiten in Washington DC een bijeenkomst in de National Press Club op 8 juni aanstaande.

Richard Fisher, hoofd van de heliofysische divisie van de NASA legt uit waar het om gaat: "De zon ontwaakt en in de komende paar jaar verwachten we veel zonneactiviteit. Tegelijkertijd is onze technologische maatschappij erg kwetsbaar voor zonnestormen. Deze twee fenomenen zullen worden besproken."

De National Academy of Sciences kaartte het probleem twee jaar geleden aan in het rapport "Severe Space Weather Events - Societal and Economic Impacts". Het beschreef hoe mensen in de 21e eeuw afhankelijk zijn van high-tech systemen om in hun basisbehoeften te voorzien. Slimme stroomnetwerken, GPS-navigatie, luchtverkeer, financiële diensten en noodcommunicatie kunnen allemaal worden uitgeschakeld door intense zonne-activiteit.

Veel goede voorbereiding kan getroffen worden wanneer bedrijfsleiders weten dat er een storm aan zit te komen. Door satellieten in 'veilige modus' te zetten en transformators los te koppelen, kunnen deze beschermd worden tegen geladen deeltjes die richting de Aarde komen.

De heliofysische vloot van NASA geeft per minuut aan wat er gebeurt op de zon. Ze zijn een belangrijke toevoeging aan de GOES- en POES-satellieten, die focussen op het gebied in de directe omgeving van de Aarde.

Verwante artikelen:

* Satelliet Galaxy 15 onbestuurbaar door zonnestorm
* Earth struck by most powerful space storm in three years
* Het verband tussen Zonne-activiteit en Aardbevingen

Bron: SpaceWeather.com / NASA http://spaceweather.com/

The sun waking from a deep sleep may not sound like such a bad thing and years ago it might not have been.

http://uk.news.yahoo.com/4/20100615/video/vwl-nasa-warns-of-effects-of-space-storm-15af341.html

However in today's world reliant on technology for the basics of everyday life, increasing levels of solar activity and the flares from the consequent 'space storm' could wreak complete havoc.

Nasa is telling us to prepare for a once in a generation storm which could result in widespread blackouts and leave us without critical communication signals for considerable periods of time.

The overheating of national power grids, mass disruption of air travel and the complete shut down of electronic items, navigation devices and major satellites are just some of the consequences of the sun reaching its maximum power in only a few years time.

As well as this, the bolt of lightning caused by the super storm could bring disastrous consequences for the world emergency service systems, hospital equipment and of course would leave us without our computers, sat navs and ipods.

The worst case scenario would see large parts of the world plunged into darkness for months

Most likely say senior scientists it will last hours and maybe days but this in a world reliant on high tech systems for almost everything we do is likely to have a drastic impact.

Vandaag produceerde de nieuwe zonnevlek 1081 een M1-klasse zonnevlam. Het Solar Dynamics Observatory van de NASA legde de flits vast, die gepaard ging met een extreme emissie van UV-straling. Klik hier voor een weergave van de zonnevlam.

De explosie werd gevolgd door een CME (Coronal Mass Ejection) van één miljard ton, maar de wolk zal de Aarde naar alle waarschijnlijkheid niet raken. De explosie produceerde voorts een Type II radio-uitbarsting.

Zonnevlek 1081 is rusteloos, groeiende en het ligt in de lijn der verwachting dat meer zonnevlekken zich zullen ontwikkelen.

http://www.solarcycle24.com/xray.htm

http://spaceweather.com/

Aardbevingen:
Correlaties tussen geladen deeltjes, aardbevingen en de kern van de Aarde.
Recent wetenschappelijk onderzoek bevestigt een verband tussen geladen deeltjes en aardbevingen. De resultaten wijzen op het belang van gecoördineerde en simultane bodem- en ruimte-onderzoeken die speciaal gericht zijn op geladen deeltjes en de Aardkorst. NASA werkt hierbij samen met ESA (European Space Agency) om te kijken naar de mogelijkheid voor een early warning system in de ruimte.
Bij één studie is gekeken naar 100 aardbevingen met een magnitude van 5.0 of hoger in Taiwan in de laatste paar decennia. De onderzoekers kwamen erachter dat bijna alle aardbevingen tot een diepte van 35km vooraf gingen aan een duidelijke elektrische storing in de ionosfeer. Een nieuw model gebruikt satelliet-data van de afgelopen negen jaar om te laten zien hoe onverwachte veranderingen in de kern van de Aarde het magnetische veld rond onze Aarde kunnen veranderen. Dit betekent voor de eerste keer dat onderzoekers erin geslaagd zijn om zulke snelle veranderingen in het magnetische veld te detecteren.


Stroomstoringen:
De zon zal vermoedelijk binnenkort Magnetische Stormen richting de Aarde afvuren.
Uitbarstingen op de zon kunnen miljarden tonnen aan magnetisch geladen deeltjes de ruimte in blazen met enorme snelheid. Als deze wolken, genaamd plasma, in botsing komen met het magnetische veld van de Aarde, kunnen ze grote effecten hebben, van een mooie aurora borealis tot een vernietigende stroomstoring. De kwetsbare magnetische velden van de zon kunnen zo enorm worden uitgerekt dat ze breken en zich dan opnieuw verbinden, waarbij ze een felle flits ofwel een zonnevlam produceren samen met een eruptie van plasma. Als het magnetische veld van de plasma het magnetische veld van de Aarde raakt, zullen ze zich verbinden met opnieuw een felle knal.
Plasma van de zon (geladen deeltjes) perst het magnetische veld van de Aarde dusdanig in elkaar dat het kleiner wordt dan de omloopbaan van sommige satellieten. Zonder het magnetische veld om te oriënteren in de bovenste laag van de atmosfeer zullen bepaalde dieren, vogels en weerpatronen beïnvloed raken en kan straling optreden. Een voorbeeld is de omgeleide vluchten van United Airlines in januari 2005, tijdens de tweede piek van Cycle 23.

Ringen van vuur op de Zon vastgelegd





Gigantische ringen van geïoniseerd gas exploderen vanaf de zon in de eerste video's die genomen zijn door het Solar Dynamics Observatory van de NASA. De satelliet levert aangezichten van de zon zoals nooit tevoren, wat kan helpen om de mysteries rond het magnetische veld te ontrafelen en te voorspellen wanneer er zonnestormen plaatsvinden.

Het observatorium, wat gelanceerd werd op 11 februari jongstleden, neemt ultra scherpe opnames van het gehele oppervlak van de zon, waar voorgangers alleen hoge resolutie opnames konden maken van een klein gedeelte van het oppervlak.

"Het is het meest herkenbare beeld van de zon," zei Madhulika Guhathakurta, NASA wetenschapper betrokken bij de missie, woensdag tijdens een persconferentie. "Wanneer je de gehele zon ziet, laat het verbindingen zien die we nog niet eerder zagen."

Een van de instrumenten van de satelliet, het Atmospheric Imaging Assembly (AIA), gebruikt vier telescopen om het oppervlak en de atmosfeer van de zon te bestuderen. Het heeft een gigantische ring van gas opgepikt op 30 maart jongstleden, die de ruimte in schoot (eerste gedeelte van de video). Deze ring, ook wel protuberans genoemd, wordt normaliter binnen de invloedssfeer van de zon gehouden door haar eigen magnetische veld.

Energie
Een ander instrument, de Helioseismic & Magnetic Imager, heeft op 8 april jongstleden verschillende regio's vastgelegd op de zon die een intens magnetisch veld lieten zien (middelste gedeelte van de video). Bij een van deze regio's ontaarde dit in een eruptie van energie, ook wel zonnevlam genoemd (felle plek op de zon linksboven).

Dit veroorzaakte een schokgolf, waarbij materiaal uitgestoten werd vanuit het buitenste deel van de atmosfeer van de zon, ook wel CME genoemd (Coronal Mass Ejection). Wanneer deze ejectie gericht is op Aarde, kan deze satellieten verstoren of uitschakelen, astronauten in gevaar brengen en stroom laten uitvallen.

Deze CME zou geen schade hebben veroorzaakt (wel is er uitval geweest van bepaalde netwerken), maar heeft wel een significante hoeveelheid materiaal richting Aarde geslingerd. "Wat er uitgestoten is bij deze eruptie staat gelijk aan de massa van de gehele inhoud van de Mississippi rivier en dit werd gekatapulteerd bij een snelheid van bijna twee miljoen kilometer per uur... in zo'n 30 seconden," zei Alan Title, onderzoeker van dit nieuwe instrument op het Lockheed Martin Solar & Astrophysics Laboratory in Palo Alto, Californië.

Het AIA-instrument heeft de eruptie bestudeerd aan de hand van frequentie-waarden die gelijk staan aan temperaturen variërend van 80.000 °C tot 10 miljoen °C (verschillende kleuren in de video). "Terwijl de golf zich uitbreidt over de zon kun je de kleuren zien veranderen, wat laat zien hoe snel het gas verhit wordt", zei Title. "Hierdoor kunnen we voor het eerst onderzoeken hoe deze energie wordt losgelaten in het buitenste deel van de atmosfeer en hoe het ons beïnvloed."

Het $808 miljoen kostende observatorium zal tenminste vijf jaar operationeel blijven.

Space Storms Could Knock Out Power Grid (movie)



14 April 2010



Changes in the space environment caused by the Sun can lead to periods of bad “space weather”. As well as driving intense displays of the northern lights (or aurora borealis), this can generate unexpected currents in electricity distribution grids that could lead to blackouts and damage to valuable infrastructure with potentially high cost to the global economy.

Now a team of British scientists at Lancaster University and the British Geological Survey (BGS) in Edinburgh have developed a new model that shows the widespread impact inclement space weather could have on the UK. On Wednesday April 14th, team member Katie Turnbull will present the results at the RAS National Astronomy Meeting (NAM 2010) in Glasgow.

Bad space weather can cause fluctuations in the Earth’s magnetic field (geomagnetic storms) that lead to Geomagnetically Induced Currents (GICs) in power grids. These currents have previously been blamed for blackouts in Canada and Sweden and are suspected of damaging power transformers in countries at lower latitudes. Large GICs have even been recorded in Scotland.

To prevent future blackouts, understanding how GICs occur is vital. The model developed by the British team, the most sophisticated yet developed, takes magnetic field measurements from all over the UK and combines them with the BGS’s 3D model of how the ground beneath the UK conducts electricity, in order to estimate the currents induced at over 250 locations in the high voltage national grid.

The new work provides further evidence that the size of the unwanted current depends not only on the severity of the geomagnetic storm but also on the configuration of the power grid and the direction and fluctuation speed of the electric fields produced. For many years, it was thought that only countries located at high latitudes (near to the Earth’s magnetic poles) were at risk, but this is now known not to be the case. While the basic physics that links solar activity to our electricity grids is broadly understood, the interaction between natural and man-made systems makes it hard to quantity the risks.

Results to be presented at the conference will compare simulated GICs in the UK grid model with those actually measured during a geomagnetic storm in February 2003. The simulated and measured currents are similar, but the model suggests that high currents are likely to be induced at several locations in the grid where GICs were not being monitored by the power industry at the time.

Although in this case no damage was caused, the scientists plan to use the model to learn how the UK grid might respond to possible future space weather events. Damaged transformers are not cheaply or easily replaced and some scientists and engineers are concerned that a major disturbance, like the severe magnetic storm that followed the solar flare observed by English astronomer Richard Carrington on the morning of 1st September 1859, could interrupt the worldwide electricity supply network by simultaneously disabling hundreds of transformers.

Known as the Carrington flare, this was the first flare ever observed and the storms around that time were the first recognized space weather events. In a related presentation on Wednesday, Ellen Clarke and colleagues at BGS and co-workers at the British Antarctic Survey and the University of Otago in New Zealand have estimated the strength of the solar flare witnessed by Carrington.

They correlated recent flares of known X-ray strength against the related magnetic variation, or ‘solar flare effect’, which is seen in geomagnetic records. The team then used this relationship with the measured Carrington ‘solar flare effect’, recovered from the 150 year old geomagnetic recordings made at Greenwich and Kew observatories and now held in the BGS archives in Edinburgh. They estimate that the Carrington flare must have been about twice as large (in X-ray flux) as the flare that preceded the largest geomagnetic storm of the last 10 years and that affected the Swedish power grid.

150 years ago the effect of GICs was limited to causing chaos in the telegraph network, but a storm like this would today have a wider impact. The US National Academies estimate the cost of such a future severe geomagnetic storm scenario hitting the USA to be 1-2 trillion dollars in the first year. Depending on the damage, they believe that full recovery could then take 4-10 years.

Lancaster University scientist and team member Dr Jim Wild stresses the wider importance of the group’s new research. “The science is still in a relatively early stage and we're only just starting to understand the interplay between complex natural and manmade systems”.

BGS Geomagnetism team leader Dr Alan Thomson added “a major objective is to shed light on the impact of both everyday and extreme space weather on our technologies and therefore to be better aware of the risk”.

“Research in this area spans space science and geophysics – we hope that this kind of multi-disciplinary science will be a priority for the UK’s newly-launched Space Agency” added Dr Wild.

Earth struck by most powerful space storm in three years



The most powerful geomagnetic storm since December 2006 struck the Earth on Monday, a day earlier than expected.

On 3 April, the SOHO spacecraft spotted a cloud of charged particles called a coronal mass ejection (CME) shooting from the sun at 500 kilometres per second. This velocity suggested the front would reach Earth in roughly three days.

"It hit earlier and harder than forecast," says Doug Biesecker of the US National Oceanic and Atmospheric Administration's Space Weather Prediction Center in Boulder, Colorado.

Fortunately, the storm was not intense enough to interfere strongly with power grids or satellite navigation, but it did trigger dazzling auroras in places like Iceland (pictured).

Such storms highlight the uncertainty in the arrival times of CMEs, which can easily be 15 hours off predictions, Biesecker says. Better modelling of the solar wind, which can accelerate CMEs en route to Earth, could reduce the uncertainty.

Astronauten leggen poollicht vast vanuit de ruimte



Als een lint lijkt het poollicht zich een weg te banen naar de ruimte. We zien het hier vanuit een opvallende invalshoek, namelijk van boven.

De foto is gemaakt door astronauten van het Internationale Ruimtestation ISS en laat de aurora australis zien met op de achtergrond de horizon van de Aarde.

Het fenomeen is het beste zichtbaar bij de Noordpool (aurora borealis) en de Zuidpool (aurora australis).

Het ISS bevond zich boven het zuidelijke deel van de Indische Oceaan op een hoogte van 350 kilometer, waarbij de astronauten uitkeken over Antarctica.

Onder de aurora is een dicht wolkendek zichtbaar. Het indrukwekkende fenomeen doet zich voor wanneer geladen deeltjes van de zon (zonnewind) in aanraking komen met het Aardse magnetische veld, waarbij de deeltjes in botsing komen met zuurstof- en stikstofatomen in de bovenste laag van de atmosfeer.

http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-1288284/Revealed-The-stunning-green-glow-Southern-Lights-photographed-astronauts-ABOVE.html

Magnetisch veld aan de wandel

Elke 500.000 jaar keert het magnetisch veld van de aarde om. Het laatste veldomkering is 780.000 jaar geleden. Gaat het nu gebeuren?


Er is een stukje ruimte waar astronauten niet graag komen. Als de Hubble Space Telescope door dit gebied vliegt - en dat gebeurt meerdere keren per dag - schakelt Nasa de elektronica op 'stand by'. Het International Space Station is uitgerust met speciale schilden om in dit gebied geen schade op te lopen.

De South Atlantic Anomaly, zo noemen geologen deze 'Bermuda Driehoek in de ruimte', die ligt boven het zuiden van de Atlantische Oceaan. Hier is de kosmische straling een paar honderd kilometer boven de aarde is zó sterk dat het gevaarlijk kan zijn er doorheen te vliegen. Dit is te wijten aan het compleet gestoorde magnetisch veld van de aarde op deze plek.

Het magnetische veld dat onze planeet omringt, is een fantastisch natuurlijk fenomeen. Het beschermt ons tegen hoog-energetische deeltjes uit de ruimte. Als een grote magneet trekt het magnetisch veld deze deeltjes weg van de aarde, zodat we hier kunnen leven zonder allerlei stralingsziektes te krijgen. Bijkomend voordeel: met een kompas (dat door het veld wordt aangetrokken) weet je altijd wat het noorden is.

Maar het magnetisch veld van de aarde is geen constante. Het 'wandelt', fluctueert, wordt zwakker en dan weer sterker. Wetenschappers denken zelfs dat het iedere half miljoen jaar compleet omkeert. Noord wordt dan zuid en omgekeerd. De laatste keer is nu 780 duizend jaar geleden, dus we zijn flink aan de beurt voor een nieuwe omkering.

De Zuid-Atlantische Anomalie lijkt dat te bevestigen. Tussen Kaapstad en Buenos Aires heeft ons magnetische schild een gat, het is aanzienlijk zwakker dan je op deze plek zou verwachten. Volgens wetenschappers kan dat een aanwijzing zijn dat het magnetisch aan het omkeren is. De anomalie gedraagt zich namelijk alsof zij op het noordelijk halfrond ligt, in plaats van op het zuidelijke.

Allerlei onderzoekers hebben zich nu op de anomalie gestort om te kijken of het inderdaad een aanwijzing is dat we straks kompassen hebben die naar het zuiden wijzen, in plaats van naar het noorden. Mocht dat zo zijn, en de aanwijzingen dat er iets gaat gebeuren zijn sterk, dan staat ons leven op zijn kop. Het Noorderlicht is dan ineens dagelijks in Nederland en België te zien, communicatie via radio wordt veel moeilijker en satellieten kunnen uitvallen.

Thermosfeer doet wetenschappers versteld staan



thermosphere

Wetenschappers monitoren een grootse gebeurtenis in de atmosfeer van onze planeet. Hoog boven het oppervlak van de Aarde, waar de atmosfeer en de ruimte elkaar ontmoeten, is de recentelijk samengetrokken thermosfeer weer aan het aansterken.

De thermosfeer trok samen na een periode van zeer weinig zonneactiviteit in 2008-2009. Dit deel van de atmosfeer koelt dan af en trekt samen. In dit geval echter, gebeurde dit drie keer zo heftig als normaal.

“Er gebeurt iets wat we niet begrijpen,” zei John Emmert van het Naval Research Lab van de NASA.

De thermosfeer bevindt zich tussen de 90 en 600+ kilometer hoogte. Het is een wereld van meteoren, noorderlicht en satellieten - die net de atmosfeer raken terwijl ze in een baan rond de Aarde cirkelen. Het is ook de plaats waar straling van de zon voor het eerst in contact komt met onze planeet.

De thermosfeer onderschept de extreme ultraviolette fotonen (EUV) van de zon voordat ze de grond kunnen raken. Wanneer zonneactiviteit hoog is, verwarmen de EUV-deeltjes de thermosfeer, waardoor deze uitzet. Bij lage zonneactiviteit gebeurt het tegenovergestelde.

In 2008 en 2009 waren er uitzonderlijk weinig zonnevlekken te zien. Dit jaar is er echter een geheel ander beeld zichtbaar.

Hoe kan men nu meten wat er precies gebeurt in de thermosfeer? Emmert gebruikt de volgende techniek. Door de luchtweerstand treedt bij de satellieten door de tijd heen verval op. Hij analyseerde het verval van meer dan 5.000 satellieten op een hoogte tussen 200 en 600 kilometer tussen 1967 en 2010.

Wat hij ontdekte is dat de thermosfeer in 2008-2009 niet alleen sterker samentrok dan de vorige keer, maar dusdanig sterk samentrok dat het niet alleen kan worden verklaard door de zon.

Verwante artikelen:

* NASA: Ionosfeer lager dan normaal
* NASA acknowledge sun responsible for past warming

Er gebeuren dingen op Mercurius 'die we niet begrijpen'



Nieuwe data van de derde en laatste vlucht van het ruimteveer MESSENGER (MErcury Surface, Space ENvironment, GEochemistry, and Ranging) langs Mercurius laten verrassende elektromagnetische stormen zien in het staartstuk van het magnetische veld van de planeet.

Zulke staarten van plasma vormen zich wanneer de zonnewind tegen het magnetische veld van een planeet drukt. Het vervormde veld vouwt zich vervolgens om de planeet in de vorm van een windsok.

Alle planeten in het zonnestelsel hebben magnetische velden en staarten, behalve Mars en Venus, alhoewel het veld van Mercurius het zwakst en het kleinst is.

Gedurende een vlucht van MESSENGER op 29 september 2009 werd gezien hoe de magnetische staart van Mercurius enorme hoeveelheden energie opnam via de zonnewind.

In slechts 90 seconden nam de kracht van de magnetische staart toe met 200 procent, tijdens een gebeurtenis die bekend staat als de magnetische substorm. Op Aarde duurt dit proces ongeveer een uur en neemt het magnetische veld slechts toe met 10 procent.

“Dit is erg opzienbarend,” zei Jim Slavin, een zonnefysicus van het Goddard Spaceflight Center. “De condities voor zonnewind zijn zwak, maar toch zien we de elektromagnetische staart sneller opladen dan op Aarde. Wat zal er gebeuren wanneer de zonneactiviteit weer gaat toenemen?”

MESSENGER blijft in een baan om Mercurius in 2011, op tijd om de verwachte sterke toename in zonneactiviteit rond 2012 in kaart te brengen.

“Er gebeuren hier dingen die we duidelijk niet begrijpen,” besloot Slavin.

Bron: Nationalgeographic.com

Complexe eruptie op de Zon



Op zondagochtend hebben satellieten een C3-klasse zonnevlam gedetecteerd. De herkomst van de explosie is zonnevlek 1092. Bijna tegelijkertijd kwam een enorm magnetisch filament los van de zon dat zich uitstrekte over het noordelijk halfrond van het hemellichaam. Het Solar Dynamics Observatory heeft de actie hier vastgelegd.

De kettingreactie suggereert dat beide gebeurtenissen met elkaar verbonden zijn. Ondanks de afstand tussen de zonnevlek en het filament, namelijk 400.000 kilometer, barstten ze gelijktijdig uit. Vermoedelijk zijn ze verbonden door middel van uitgebreide magnetische velden. In deze korte video is een schokgolf (zonne-tsunami) te zien vanaf de locatie van de zonnevlam, in de richting van de zone waar het filament los kwam.

Kort gezegd hebben we dus juist een complexe globale eruptie op de zon gezien, waarbij de gebeurtenis bijna de gehele zichtbare zijde van de zon in beslag nam.

De CME (Coronal Mass Ejection) die ontstond door de eruptie stevent rechtstreeks op de Aarde af. Bekijk hier het beeldmateriaal van SOHO. Op 3 augustus verwacht men dat het filament arriveert bij onze planeet.

Bron: Spaceweather.com

Geomagnetische stormen op Aarde

Op dinsdag 3 augustus kwam een CME (Coronal Mass Ejection) in aanraking met het magnetische veld van de Aarde. Hierdoor werd een G2-klasse geomagnetische storm gegenereerd die bijna 12 uur duurde, waardoor het poollicht zich verspreidde van Europa tot Noord-Amerika.

Geomagnetische stormen zorgen ook vaak voor verhoogde seismische activiteit. Zo zijn er twaalf aardbevingen geregistreerd met een kracht van 5.0 of hoger op de schaal van Richter net nadat de CME het magnetische veld raakte. De meeste activiteit vond plaats rond Indonesië, maar ook waren er opvallende aardbevingen in Tanzania en Tadzjikistan.

Voorts heeft de geomagnetische storm een waarde van 6 genoteerd op de Kp-index.

Er is nog een tweede CME op weg naar de Aarde. Verwacht wordt dat deze zal arriveren op woensdag of op donderdag. De mensen van het NOAA geven 35% kans op krachtige geomagnetische stormen.

De volgende foto werd gemaakt van het poollicht boven Lake Superior, Michigan:



Bron: Spaceweather.com, USGS.gov

Internationaal team buigt zich over zonneactiviteit

Soms is een probleem dusdanig groot dat één land het niet alleen kan oplossen.

Dit zeggen wetenschappers die bijeen zijn gekomen in Bremen, Duitsland, tijdens de ILWS (International Living with a Star) bijeenkomst. Er waren afgevaardigden aanwezig van 25 landen.

“Het probleem is de zonnestormen en om een manier te ontdekken hoe we ze kunnen voorspellen en de effecten ervan kunnen beperken,” zei voorzitster Like Guhathakurta. “We moeten voortgang maken voordat het volgende zonnemaximum aanbreekt rond 2013.”

De zon en de Aarde zijn afgescheiden door zo’n 150 miljoen kilometer ruimte, wat een veilige afstand lijkt. Maar sinds het ruimtetijdperk is aangebroken en vooral sinds de laatste jaren, is er een groeiende realisatie gekomen dat 150 miljoen kilometer echt niet zo ver is.

Ruimteschepen en observatoria hebben aangetoond dat de Aarde zich in de buitenste laag van de atmosfeer van de zon bevindt. Bovendien zijn de twee hemellichamen verbonden door onzichtbare magnetische draden. Deze lopen van de polen van de Aarde naar de zon, waardoor de Aarde en de zon onlosmakelijk verbonden zijn met elkaar.

“De Aarde en de zon zijn verbonden met elkaar. We kunnen ze niet meer apart bestuderen,” zei Guhathakurta.

Het voorspellen van het weer op de zon is dusdanig gecompliceerd dat nu de hulp in wordt geroepen van de internationale gemeenschap. Daarom draagt Guhathakurta deze week haar voorzitterschap over aan Dr. Ji Wu van de Chinese Academie van Wetenschappen. Hij zal zich bezig houden met het samenstellen van een team heliofysici. Wu denkt dat China veel belangrijke bijdragen kan leveren op dit gebied.

China zal gaan samenwerken met de NASA, de ESA, het Russische Federale Ruimteagentschap, de Canadese Ruimtevaartorganisatie en JAXA (Japan).

Deze samenwerking komt niet te vroeg, want er wordt rond het jaar 2013 een piek verwacht in de zonne-activiteit. De huidige van technologie afhankelijke mens is erg kwetsbaar in dit opzicht. Onze hele maatschappij is afhankelijk van high-tech elektronica. In 2008 werd een rapport gepubliceerd door de National Academy of Sciences waarin gewaarschuwd werd dat deze technologie erg gevoelig is voor de geladen deeltjes van de zon.